REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1993 nr 25 poz. 111
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 24 marca 1993 r.
w sprawie udzielania zgody na przyjmowanie obowiązków w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej.
Na podstawie art. 237 ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254) zarządza się, co następuje:
§ 1.
2. Obowiązek uzyskania zgody, o której mowa w ust. 1, nie dotyczy żołnierza w czynnej służbie wojskowej:
1) wyznaczonego na podstawie odrębnych przepisów do pełnienia służby za granicą w składzie misji specjalnych organizacji międzynarodowych,
2) delegowanego do wykonywania zadań w obcym wojsku na podstawie umów międzynarodowych,
3) skierowanego na podstawie odrębnych przepisów na studia lub naukę albo na kursy w szkołach wojskowych lub wojskowych jednostkach badawczo-rozwojowych za granicą albo w jednostkach wojskowych obcych państw.
§ 2.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać w szczególności określenie obcego wojska, w którym obywatel polski ma zamiar przyjąć służbę, oraz wskazanie państwa, w którym służba ta będzie pełniona.
§ 3.
2. Zgoda na przyjęcie służby w obcym wojsku może być udzielona obywatelowi polskiemu zamieszkującemu za granicą, a w przypadkach wyjątkowych, uzasadnionych szczególnymi okolicznościami, również obywatelowi polskiemu zamieszkującemu w kraju.
3. Zgoda na przyjęcie służby w obcym wojsku może być udzielona na czas określony lub na czas nie określony.
§ 4.
§ 5.
1) jest poborowym,
2) jest żołnierzem rezerwy, któremu wydano kartę mobilizacyjną,
3) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo uchylania się od obowiązku służby wojskowej, niezgłoszenia się do tej służby lub samowolnego opuszczenia służby albo
4) odbywał służbę zastępczą.
2. Decyzja w sprawie udzielenia zgody na przyjęcie służby w obcym wojsku podlega uchyleniu przez właściwy organ określony w § 6 ust. 1, jeżeli po dniu jej wydania nastąpi jedna z okoliczności, o których mowa w ust. 1.
§ 6.
1) Minister Spraw Wewnętrznych - dla obywateli polskich zamieszkujących lub czasowo przebywających w kraju, nie będących żołnierzami w czynnej służbie wojskowej,
2) Minister Obrony Narodowej - dla obywateli polskich zamieszkujących lub czasowo przebywających w kraju, będących żołnierzami w czynnej służbie wojskowej,
3) konsul Rzeczypospolitej Polskiej - dla obywateli polskich zamieszkujących lub czasowo przebywających za granicą.
2. Organy wymienione w ust. 1 przed wydaniem decyzji w sprawie przyjęcia służby w obcym wojsku:
1) zwracają się do wojskowego komendanta uzupełnień, właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) wnioskodawcy w kraju lub jego pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące, a jeżeli wnioskodawca zamieszkuje za granicą - właściwego ze względu na miejsce jego ostatniego pobytu stałego (zamieszkania) w kraju lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące, o informację co do stosunku wnioskodawcy do powszechnego obowiązku obrony,
2) kierują do rejestru osób prawomocnie skazanych, prowadzonego przez Ministerstwo Sprawiedliwości, zapytanie o karalność wnioskodawcy,
3) mogą zwrócić się do Ministra Spraw Zagranicznych o wyrażenie opinii co do udzielenia zgody na przyjęcie służby w obcym wojsku przez wnioskodawcę.
3. Konsul Rzeczypospolitej Polskiej wykonuje czynności określone w ust. 2 pkt 1 i 2 za pośrednictwem odpowiednio Ministra Spraw Wewnętrznych lub Ministra Obrony Narodowej.
§ 7.
Prezes Rady Ministrów: H. Suchocka
- Data ogłoszenia: 1993-04-05
- Data wejścia w życie: 1993-04-18
- Data obowiązywania: 1993-04-18
- Z mocą od: 1993-04-18
- Dokument traci ważność: 1998-09-01
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA