Dziennik Ustaw - rok 1993 nr 11 poz. 50

2. Podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy stanowią dochód budżetu państwa.

2. Opodatkowaniu podlega również eksport i import towarów lub usług.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do:

1) świadczenia usług oraz przekazania lub zużycia towarów na potrzeby reprezentacji albo reklamy,

2) przekazania przez podatnika towarów oraz świadczenia usług na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników,

3) zamiany towarów, zamiany usług oraz zamiany usługi na towar i towaru na usługę,

3a) wydania towarów lub świadczenia usług w zamian za wierzytelności,

3b) wydania towarów lub świadczenia usług w miejsce świadczenia pieniężnego,

3c) dostarczenia produktów rolnych na podstawie umowy kontraktacji,

4) darowizn towarów nie wymienionych w pkt 2,

5) świadczenia usług, o których mowa w ust. 1, bez pobrania należności,

5a) wydania towarów lub świadczenia usług w zamian za czynności nie podlegające opodatkowaniu,

6) towarów, o których mowa w art. 6a.

4. Czynności określone w ust. 1–3 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

1) sprzedaży przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans,

1a) wydania towarów na podstawie umowy użyczenia,

2) działalności w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od gier na zasadach określonych w odrębnej ustawie,

3) czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

2. Rada Ministrów może określać, w drodze rozporządzenia, towary i usługi, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych i wyrobów z metali szlachetnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy.

1) towarach — rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części będące przedmiotem czynności określonych w art. 2, które wymienione są w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce państwowej,

2) usługach — rozumie się przez to usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce państwowej, a także roboty budowlano-montażowe,

3) imporcie towarów — rozumie się przez to przywóz towarów na polski obszar celny, w tym również w wykonaniu czynności określonych w art. 16,

4) eksporcie towarów — rozumie się przez to potwierdzony przez graniczny urząd celny wywóz towarów z polskiego obszaru celnego w wykonaniu czynności określonych w art. 2 ust. 1 i 3,

5) imporcie usług — rozumie się przez to usługi świadczone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, za których wykonanie należność jest przekazywana osobie lub jednostce mającej siedzibę bądź miejsce zamieszkania za granicą, a także usługi turystyki wyjazdowej,

6) eksporcie usług — rozumie się przez to usługi wykonywane przez podatnika poza państwową granicą Rzeczypospolitej Polskiej,

7) towarach używanych – rozumie się przez to:

a) budynki, budowle i ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,

b) pozostałe towary, których okres używania przez podatnika dokonującego ich sprzedaży wyniósł co najmniej pół roku,

8) sprzedaży towarów — rozumie się przez to również dostawę, odpłatne świadczenie usług oraz wykonywanie innych czynności określonych w art. 2,

9) roku podatkowym — rozumie się przez to rok kalendarzowy, chyba że podatnik na podstawie odrębnych przepisów wybrał rok podatkowy nie będący rokiem kalendarzowym,

10) urzędzie skarbowym — rozumie się przez to urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce wykonywania czynności, a jeżeli czynności te wykonywane są na terenie dwóch lub więcej urzędów skarbowych — urząd skarbowy właściwy ze względu na siedzibę podatnika, a gdy podatnik nie ma siedziby — urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania podatnika; w przypadku osób fizycznych nie wykonujących innych czynności podlegających opodatkowaniu poza importem towarów – urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania; w pozostałych przypadkach właściwym urzędem skarbowym jest Drugi Urząd Skarbowy Warszawa - Śródmieście,

11) Kodeksie celnym — rozumie się przez to ustawę z dnia 9 stycznia 1997 r. — Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117 i Nr 64, poz. 407),

12) działalności rolniczej – rozumie się przez to produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub formowego oraz hodowlę ryb słodkowodnych i pozostałych zwierząt wodnych żywych, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin «in vitro», fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowlę dżdżownic, hodowlę entomofagów, hodowlę jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowlę i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna egzotycznego (SWW: 4319),

13) gospodarstwie rolnym – rozumie się przez to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym,

14) gospodarstwie leśnym – rozumie się przez to gospodarstwo prowadzone przez podatnika, na którym ciąży obowiązek podatkowy w podatku leśnym, w rozumieniu przepisów o lasach,

15) gospodarstwie rybackim – rozumie się przez to prowadzenie działalności w zakresie hodowli ryb słodkowodnych oraz pozostałych zwierząt wodnych żywych,

16) rolniku ryczałtowym – rozumie się przez to podatnika korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7,

17) produktach rolnych – rozumie się przez to towary wymienione w załączniku nr 8.

1) mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wykonują we własnym imieniu i na własny rachunek czynności, o których mowa w art. 2, w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy, nawet jeżeli zostały wykonane jednorazowo, a także wówczas, gdy czynności te polegają na jednorazowej sprzedaży rzeczy w tym celu nabytej, lub

2) wykonujące czynności, o których mowa w art. 16, lub

3) na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie odrębnych przepisów importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone w części lub w całości albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną, lub

3a) uprawnione do korzystania z procedury celnej obejmującej uszlachetnianie czynne, odprawę czasową, przetwarzanie pod kontrolą celną, w tym również osoby, na które, zgodnie z odrębnymi przepisami, zostały przeniesione prawa i obowiązki związane z tymi procedurami, lub

4) mające siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu za granicą, jeżeli wykonują czynności, o których mowa w art. 2, osobiście lub przez osobę upoważnioną albo przy pomocy pracowników bądź przy wykorzystaniu zakładu lub urządzenia służącego działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej, lub

5) będące usługobiorcami usług pochodzących z importu.

1a. W przypadku osób fizycznych prowadzących gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 9 ust. 1.

1b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących działalność rolniczą w rozumieniu art. 4 pkt 12 w innych niż wymienione w ust. 1a przypadkach.

2. Za zgodą urzędu skarbowego podatnikami mogą być również zakłady (oddziały) osoby prawnej wykonujące czynności, o których mowa w art. 2, jeżeli samodzielnie sporządzają bilans.

3. Sprzedażą towarów dokonywaną przez podatników, o których mowa w ust. 2, jest także odpłatne przekazywanie towarów oraz świadczenie usług innym zakładom (oddziałom) osoby prawnej samodzielnie sporządzającym bilans.

4. W przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje sprzedaży tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności odbiorcy, przyjmuje się, że sprzedaży dokonał każdy z podmiotów biorących udział w obrocie.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania i poboru podatku z tytułu świadczenia usług międzynarodowego przewozu drogowego, wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników wymienionych w ust. 1 pkt 4.

2. Jeżeli podatnik wysyła towar odbiorcy lub wskazanej przez niego osobie trzeciej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru jednej z tych osób.

3. Jeżeli podatnik wydaje towar podmiotowi, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przez podatnika zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dnia wykonania usługi przez ten podmiot.

4. Jeżeli sprzedaż towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi.

6. W eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez graniczny urząd celny wywozu towaru poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej.

7. Obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 7a.

7a. W przypadku objęcia towarów procedurą celną: uszlachetniania czynnego, odprawy czasowej, przetwarzania pod kontrolą celną, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą objęcia towarów tą procedurą.

8. Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi pobrano co najmniej połowę ceny (przedpłata, zaliczka, zadatek, rata), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia zapłaty.

8a. Przepis ust. 8 stosuje się również w przypadku eksportu towarów, jeżeli:

1) wywóz towarów nastąpi w ciągu sześciu miesięcy od dnia otrzymania zaliczki,

2) eksporter przedstawi w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe kwoty zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 21 ust. 2.

9. W przypadku dokonywania sprzedaży towarów za pośrednictwem automatów, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wyjęcia pieniędzy lub żetonów z automatów, nie później jednak niż w ostatnim dniu miesiąca kalendarzowego.

9a. Przy świadczeniu usług telekomunikacyjnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sprzedaży żetonów.

10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia:

1) przypadki powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania zapłaty przez podatnika,

2) inne niż wymienione w ust. momenty powstania obowiązku podatkowego.

1) rozwiązania spółki prawa cywilnego lub handlowego nie mającej osobowości prawnej, albo

2) zaprzestania przez podatnika będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do zawiadomienia właściwego organu o zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 14 ust. 1 i 6.

3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik będący osobą fizyczną zaprzestał wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu przez co najmniej 10 miesięcy, bez zawiadomienia właściwych organów, na podstawie odrębnych przepisów o zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej.

4. Przepisy ust. 1 i 3 mają zastosowanie do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, podatnicy obowiązani są do sporządzenia spisu z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwanego dalej „spisem z natury”. Podatnicy obowiązani są:

1) sporządzić spis z natury w ciągu 30 dni od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu,

2) zawiadomić o dokonanym spisie z natury, ustalonej wartości towarów i kwocie podatku należnego urząd skarbowy w terminie 14 dni od dnia zakończenia sporządzenia tego spisu.

6. Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu, w którym powinien być sporządzony spis z natury, nie później jednak niż 30 dnia od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

7. Zwalnia się od podatku od towarów i usług przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, czynności określone w art. 2 ust. 1 i 3 pkt 1–5, których przedmiotem są towary objęte spisem z natury, pod warunkiem rozliczenia podatku, o którym mowa w ust. 1 i ust. 6.

8. Podstawą opodatkowania jest wartość towarów wymienionych w ust. 1 ustalona zgodnie z art. 15 ust. 3.

9. Przy rozliczeniu podatku stosuje się odpowiednio przepis art. 21 ust. 1, przy czym podatek naliczony zmniejsza podatek należny tylko do wysokości kwoty podatku należnego.

10. Jeżeli spis z natury nie został sporządzony w terminie określonym w ust. 5 lub sporządzony został w sposób nierzetelny, urząd skarbowy określa wartość towarów w drodze oszacowania i określa wysokość zobowiązania podatkowego przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 22% bez możliwości odliczenia podatku naliczonego.

11. Przepisy ust. 1, 3, 5–8 i 10 stosuje się odpowiednio do producentów wyrobów akcyzowych, z tym że w przypadku, gdy stawki podatku akcyzowego zostały ustalone w kwocie na jednostkę wyrobu, podstawą opodatkowania jest ilość wyrobów akcyzowych.

1) (skreślony),

2) [2] świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 2,

3) eksport usług określonych w pkt 2, jeżeli nie został dotrzymany warunek, o którym mowa w art. 18 ust. 3,

4) import towarów zwolnionych od cła na podstawie art. 190 § 1 pkt 1–31, 33, 36, 38–40 oraz § 2 i 3 Kodeksu celnego,

4a) import towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń w rozumieniu przepisów Kodeksu celnego, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych wymienionych w poz. 13–15, 17 i 19 załącznika nr 6,

4b) import towarów objętych procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła,

5) sprzedaż towarów używanych, także darowizny tych towarów, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało sprzedającemu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony; zwolnienie dotyczy również używanych budynków, budowli i ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze,

6) przychody, o których mowa w art. 12 ust. 1–6 i art. 13 pkt 2–8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113 i Nr 87, poz. 395).

7) sprzedaż produktów rolnych, z wyjątkiem importu, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego, z wyjątkiem sprzedaży produktów rolnych dokonywanej przez:

a) rolników ryczałtowych, o których mowa w ust. 2b,

b) podatników obowiązanych na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

1a. (skreślony).

2. Zwolnień, o których mowa w ust. 1 pkt 4, 4a i 4b, nie stosuje się, jeżeli na podstawie przepisów Kodeksu celnego powstaje obowiązek uiszczenia cła.

2a. Zwolnienie określone w ust. 1 pkt 7 nie dotyczy działalności handlowej, za którą uważa się odprzedaż w stanie nieprzetworzonym nabytych wcześniej produktów rolnych.

2b. Rolnik ryczałtowy dokonujący sprzedaży produktów rolnych zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 7 może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem:

1) dokonania w poprzednim roku podatkowym sprzedaży produktów rolnych, z wyłączeniem produktów importowanych oraz sprzedaży, o której mowa w art. 7 ust. 2a, o wartości przekraczającej 20 000 zł, oraz

2) dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 9 ust. 1 i 1 a, oraz

3) prowadzenia ewidencji sprzedaży i zakupów towarów i usług umożliwiającej sporządzanie deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług.

2c. Rolnik ryczałtowy, który zamierza zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 pkt 7, obowiązany jest do prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 1, przez okres co najmniej trzech kolejnych miesięcy poprzedzających bezpośrednio miesiąc, od którego rolnik ten rezygnuje ze zwolnienia.

2d. Podatnicy, o których mowa w ust. 2b, którzy zrezygnowali ze zwolnienia od podatku, mogą po upływie 3 lat od daty rezygnacji ze zwolnienia ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 pkt 7.

3. Zwalnia się od podatku od towarów i usług czynności, o których mowa w art. 2 ust. 3 pkt 1, 2 i 4, w przypadku gdy podatnik nie pomniejszył podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie lub imporcie towarów przekazanych lub zużytych w ramach tych czynności.

1a. W przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 5 ust. 1a i 1b, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

2. Urząd skarbowy potwierdza zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1.

3. Podatnicy zwolnieni od podatku od towarów i usług na podstawie art. 14 ust. 1 i 6 lub wykonujący wyłącznie czynności, o których mowa w art. 7 ust. 1, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

4. Jeżeli podatnik zarejestrowany na podstawie ust. 2 zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, obowiązany jest zgłosić zaprzestanie działalności urzędowi skarbowemu, który dokonał rejestracji; zgłoszenie to stanowi podstawę dla urzędu skarbowego do wykreślenia podatnika z rejestru.

5. Zgłoszenia o zaprzestaniu działalności w wyniku śmierci podatnika dokonuje jego następca prawny.

5a. W przypadku gdy zaprzestanie wykonania czynności podlegających opodatkowaniu nie zostało zgłoszone zgodnie z ust. 4 i 5, urząd skarbowy, który dokonał rejestracji, wykreśla z urzędu podatnika z rejestru.

6. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do zarejestrowanych podatników, którzy następnie zostali zwolnieni od podatku na podstawie art. 14 ust. 1 i 5, z tym że podatnik nie jest wykreślany z rejestru.

7. (skreślony).

8. Podatnik zarejestrowany obowiązany jest umieszczać numer identyfikacji podatkowej na fakturach oraz w ofertach, z tym że w przypadku, gdy numer ten nie został jeszcze nadany, podatnik jest obowiązany posługiwać się numerem tymczasowym.

9. Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do urzędu skarbowego, nie później niż do końca miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła zmiana.

10. (skreślony).

11. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1) może określić podatników innych niż wymienieni w ust. 3 nie mających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego,

2) określi wzór zgłoszenia rejestracyjnego, wzór potwierdzenia zgłoszenia i wzór zgłoszenia o zaprzestaniu działalności, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, a także określi zasady ustalania tymczasowych numerów identyfikacyjnych.

1a. Podatnicy, o których mowa w art. 7 ust. 2b, sprzedający wyłącznie produkty rolne mogą składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe dla potrzeb podatku od towarów i usług za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu urzędu skarbowego w terminie do końca kwartału poprzedzającego kwartał, za który po raz pierwszy będzie składana deklaracja.

1b. Podatnicy, o których mowa w ust. 1a, mogą ponownie składać deklaracje dla potrzeb podatku od towarów i usług za okresy miesięczne, nie wcześniej jednak niż po upływie czterech kwartałów, w których rozliczali się za okresy kwartalne.

2. Zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 21 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości.

2a. (skreślony).

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku od towarów i usług na podstawie art. 14 oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 47, chyba że przysługuje im zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego zgodnie z art. 21 lub 23 pkt 2–4.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji, o których mowa w ust. 1 i 1a, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia, terminu i miejsca składania, a także pouczenia podatnika o odpowiedzialności za niezłożenie deklaracji podatkowych.

2. Organ celny jest obowiązany do sprawdzenia kwoty podatków wykazanych przez podatnika w zgłoszeniu celnym. Jeżeli kwoty podatków zostały wykazane przez podatnika nieprawidłowo, organ celny oblicza te kwoty w prawidłowej wysokości i wykazuje je w zgłoszeniu celnym. Do należności podatkowych stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu celnego dotyczące powiadamiania dłużnika o wysokości należności wynikających z długu celnego.

3. Podatnik jest obowiązany w terminie 7 dni, licząc od dnia jego powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych, do wpłacenia kwot obliczonych podatków.

4. W przypadkach nie wymienionych w ust. 1–3 podatnik jest obowiązany do zapłaty kwoty należnych podatków w terminie i na warunkach określonych dla uiszczenia cła.

5. Organ celny jest obowiązany do poboru podatków należnych z tytułu importu towarów oraz wpłaty kwoty tych podatków na rachunek urzędu skarbowego, właściwego ze względu na siedzibę organu celnego, za okresy pięciodniowe, w terminie 5 dni po upływie każdego okresu.

6. Jeżeli na podstawie przepisów Kodeksu celnego organ celny dokonuje zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego, to zabezpieczeniu, w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych, podlega również kwota podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki stosowania specjalnego dokumentu celnego dla potrzeb poboru podatków z tytułu importu towarów oraz określić jego wzór i rodzaj.

2. Podatnik jest obowiązany zapłacić różnicę między podatkiem wynikającym z decyzji organu podatkowego, o której mowa w ust. 1, a podatkiem pobranym przez organ celny, w terminie 14 dni od daty otrzymania tej decyzji.

3. W razie stwierdzenia w toku kontroli, że wartość celna towaru została zaniżona, wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1, może nastąpić po wydaniu przez właściwy organ celny stosownej decyzji.

4. Organ celny jest obowiązany przesyłać kopie decyzji mających wpływ na wysokość kwot podatków należnych z tytułu importu towarów do urzędu skarbowego właściwego dla podatnika.

5. Różnica, o której mowa w ust. 2, dotycząca podatku od towarów i usług stanowi podatek naliczony w rozumieniu art. 19 ust. 2.

1) u których wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3, a także wartość eksportu towarów lub usług nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie 10.000 EURO,

2) opłacających podatek dochodowy w formie karty podatkowej, w zakresie działalności objętej tą formą opodatkowania z uwzględnieniem art. 18 ust. 3.

1a. W przypadku prowadzenia przez rolnika ryczałtowego korzystającego ze zwolnienia określonego w art. 7 ust. 1 pkt 7 także innej działalności niż działalność rolnicza do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 1 oraz w ust. 7, dokonywanej przez tego podatnika nie wlicza się sprzedaży produktów rolnych pochodzących z prowadzonej przez niego działalności rolniczej.

1b. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się:

1) od 1 stycznia 2001 r., w przypadku podatników:

a) wykonujących czynności w zakresie handlu, w tym również obnośnego i obwoźnego, oraz wykonujących usługi w zakresie:

– gastronomii,

– mechaniki precyzyjnej,

– mechaniki maszyn biurowych,

– wyrobu i naprawy wag,

– antykorozyjnego zabezpieczenia pojazdów,

– mycia oraz smarowania samochodów i motocykli oraz innych usług związanych z ich naprawą,

– elektromechaniki, z wyjątkiem dźwigowej, chłodniczej i pojazdowej,

– rusznikarstwa,

– odświeżania i renowacji wyrobów skórzanych i futrzarskich,

– mechanicznego czyszczenia i farbowania wyrobów futrzarskich,

– chemicznego czyszczenia i farbowania wyrobów innych niż futrzarskie,

– kuśnierstwa,

– rękawicznictwa – wyrób rękawiczek skórzanych i skóropodobnych, z wyjątkiem roboczych, ochronnych i sportowych,

– wytwarzania szyldów,

– prania pierza i puchu,

którzy rozpoczęli wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu przed 2 marca 2000 r. na dzień 1 marca 2000 r. zatrudniali co najmniej dwóch pracowników, w rozumieniu przepisów o karcie podatkowej,

b) którzy rozpoczęli wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu w okresie od 2 marca do 31 grudnia 2000 r. i zatrudniali w jakimkolwiek czasie tego okresu co najmniej dwóch pracowników, w rozumieniu przepisów o karcie podatkowej, i wykonywali czynności, o których mowa w lit. a),

c) którzy rozpoczną wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu po 31 grudnia 2000 r. i będą wykonywali czynności, o których mowa w lit. a),

2) od 1 stycznia 2002 r., w przypadku pozostałych podatników.

1c. Przepisy ust. 1b nie naruszają przepisów ust. 1 pkt 1 oraz ust. 6.

2. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1, pod warunkiem zawiadomienia o tym zamiarze właściwego urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia.

3. Jeżeli wartość sprzedaży towarów u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka ponad tę kwotę. Za zgodą właściwego urzędu skarbowego podatnik może zmniejszyć podatek należny o podatek naliczony, wynikający z dokumentów celnych oraz z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkiem:

1) sporządzenia spisu z natury zapasów tych towarów posiadanych w dniu, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty, o której mowa w ust. 1 pkt 1, oraz

2) przedłożenia w urzędzie skarbowym spisu, o którym mowa w pkt 1, najpóźniej w ciągu 14 dni od dnia utraty zwolnienia.

3a. Kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 3, stanowi iloczyn ilości towarów objętych spisem z natury i kwoty podatku naliczonego przypadającej na jednostkę towaru, z podziałem na poszczególne stawki podatkowe.

3b. Przepis ust. 3 ma również zastosowanie do podatników, którzy rezygnują z przysługującego im zwolnienia na podstawie ust. 1 pkt 1, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia urzędu skarbowego o rezygnacji ze zwolnienia przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia.

4. W przypadku podatników, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2, przez wartość sprzedaży towarów określoną w ust. 1 pkt 1 rozumie się:

1) wartość sprzedanych towarów — u podatników dokonujących sprzedaży towarów będącej przedmiotem umowy komisu,

2) 30–krotność kwoty prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usług — w pozostałych przypadkach.

5. Podatnicy będący zakładami pracy chronionej w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych mogą wybrać zwolnienie od podatku, bez względu na wartość sprzedaży towarów, pod warunkiem złożenia przez podatnika pisemnego oświadczenia we właściwym urzędzie skarbowym.

6. Podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 2 w ciągu roku podatkowego może wybrać zwolnienie od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży towarów nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 pkt 1 lub w ust. 4. Podatnik ten, przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży, obowiązany jest do złożenia w urzędzie skarbowym pisemnego oświadczenia o wyborze zwolnienia.

7. Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży towarów, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, przekroczy w ciągu roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1 pkt 1 lub w ust. 4, zwolnienie określone w ust. 6 traci moc z dniem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu poprzednim, a obowiązek podatkowy powstaje z dniem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 3 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

7a. Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, nie może w następnych latach skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 2d.

8. Jeżeli podatnicy określeni w ust. 1 pkt 1 i, wykorzystując związki z kontrahentami, tak układają swoje interesy, że uzyskują wartość sprzedaży towarów znacznie odbiegającą od tej, którą uzyskaliby w przypadku, gdyby związek ten nie istniał, a w wyniku tych związków nastąpiło zmniejszenie wpływów podatkowych, zwolnienie od podatku traci moc od początku roku podatkowego.

9. (skreślony).

10. Zwolnień, o których mowa w ust. 1, 5 i 6, nie stosuje się do podatników określonych w art. 5 ust. 2, do importu towarów i usług oraz podatników:

1) sprzedających:

a) wyroby z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,

b) wyroby akcyzowe, z wyjątkiem wyrobów wymienionych w załączniku nr 6, poz. 8, 9, 10, 11, 16, 17 i 20,

2) świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa i rzeczoznawstwa, a także usługi jubilerskie.

11. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1) w terminie do 31 grudnia poprzedzającego rok podatkowy, kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, obliczoną według średniego kursu EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października, w zaokrągleniu do 100 zł,

2) listę towarów i usług, o których mowa w ust. 10 pkt 1 lit. a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

12. (skreślony).

2. Przez prowadzącego zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej, zwanego dalej „prowadzącym zakład”, rozumie się podmiot spełniający warunki określone w art. 28 i 29 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 486 i Nr 90, poz. 1001).

3. Kwotę zwrotu, o której mowa w ust. 1, stanowi iloczyn liczby osób niepełnosprawnych zatrudnionych w zakładzie pracy chronionej lub zakładzie aktywności zawodowej w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz najniższego wynagrodzenia pracowników ogłoszonego przez ministra właściwego do spraw pracy w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie Kodeksu pracy. Do wyliczeń przyjmuje się najniższe wynagrodzenie obowiązujące w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego miesiąc obliczeniowy, z tym że w przypadku zatrudniania osób niepełnosprawnych zaliczonych do:

1) lekkiego stopnia niepełnosprawności – do wyliczeń przyjmuje się jednokrotność najniższego wynagrodzenia,

2) umiarkowanego stopnia niepełnosprawności – do wyliczeń przyjmuje się dwukrotność najniższego wynagrodzenia,

3) znacznego stopnia niepełnosprawności – do wyliczeń przyjmuje się trzykrotność najniższego wynagrodzenia.

4. Jeżeli kwota zwrotu, obliczona zgodnie z ust. 3, jest wyższa od wpłaconego za dany miesiąc podatku, urząd skarbowy wypłaca kwotę zwrotu do wysokości wpłaconego podatku.

5. Prowadzący zakład, w terminie określonym do złożenia deklaracji dla podatku od towarów i usług, składa wraz z tą deklaracją do urzędu skarbowego wniosek o dokonanie zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 1.

6. Urząd skarbowy, po sprawdzeniu, czy kwota podatku wynikająca ze złożonej deklaracji dla podatku od towarów i usług została wpłacona za dany miesiąc, dokonuje zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 1, na rachunek bankowy prowadzącego zakład, w terminie nie dłuższym niż 25 dni od dnia dokonania wpłaty podatku przez podatnika.

7. Przepisów ust. 1–6 nie stosuje się do podatników:

1) podatku akcyzowego oraz innych podatników sprzedających wyroby akcyzowe, z wyjątkiem wyrobów wymienionych w załączniku nr 6 w poz. 8, 9, 11 i 20,

2) u których, w dniu złożenia wniosku o dokonanie zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 1, występują zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa.

8. Ograniczenie prawa do zwrotu, o którym mowa w ust. 7 pkt 2, nie dotyczy podatników, wobec których urząd skarbowy zalega ze zwrotem podatku, w dniu złożenia przez nich wniosku o dokonanie zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 1.

2. Obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów oraz zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Rabaty pomniejszają obrót, gdy zostały przyznane w ciągu roku od dnia wydania towaru lub świadczenia usługi. Rabaty udzielone z tytułu i w okresie gwarancji lub rękojmi pomniejszają obrót, nawet gdy zostały przyznane po upływie roku od dnia wydania towaru lub świadczenia usług.

2a. W przypadku sprzedaży budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania wyłącza się wartość gruntu.

3. Podstawą opodatkowania czynności określonych w art. 2 ust. 3 jest wartość towarów lub usług obliczona według cen sprzedaży stosowanych w obrotach z głównym odbiorcą (odbiorcami), a w przypadku braku odbiorcy — według przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku z dnia przekazania, zamiany lub darowizny, zmniejszona o kwotę należnego podatku.

4. Podstawą opodatkowania w imporcie towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy. W przypadku towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością towarów wywiezionych czasowo a wartością celną produktów kompensacyjnych dopuszczonych do obrotu, powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu w ramach uszlachetniania biernego są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością towarów wywiezionych czasowo a wartością celną produktów kompensacyjnych dopuszczonych do obrotu, powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

4a. Podstawą opodatkowania w imporcie towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła oraz procedurą przetwarzania pod kontrolą celną jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu. Jeżeli przedmiotem importu w ramach procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła lub procedury przetwarzania pod kontrolą celną są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu, i podatek akcyzowy.

4b. Podstawą opodatkowania w imporcie wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 6 poz. 13–15, 17 i 19, objętych procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby wyroby te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu, i podatek akcyzowy.

4c. Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 4, 4a i 4b, obejmuje, o ile elementy te nie zostały do niej włączone: prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia w kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie którego towary są importowane.

5. Podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z tym że w przypadku usług turystyki wyjazdowej podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z ust. 1.

6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów wartość usługi zwiększa wartość celną importowanego towaru oraz w przypadku, gdy podatek został pobrany od podatnika, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4.

7. W przypadku sprzedaży przez podatnika towaru podlegającego podatkowi akcyzowemu podstawą opodatkowania objęta jest również kwota tego podatku.

1) dla zleceniodawcy lub komitenta — kwota należna z tytułu sprzedaży lub umowy komisu, zmniejszona o kwotę podatku,

2) dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami powierniczymi, agenta, zleceniobiorcy, komisanta lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze — kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, zmniejszona o kwotę podatku.

2. Przepis ust. 1 ma odpowiednie zastosowanie w przypadku, gdy w wykonaniu umów agencyjnych, zlecenia, komisu lub innych umów o podobnym charakterze dokonywany jest import towarów, z tym że podstawę opodatkowania dla importera ustala się zgodnie z art. 15 ust. 4, 4a, 4b, 4c i 5.

1) na kupującego zostały nałożone ograniczenia w dysponowaniu lub używaniu towaru, wynikające z umowy, z wyjątkiem przypadków, gdy ograniczenia są wymagane na podstawie odrębnych przepisów lub nałożone zostały na podstawie orzeczenia sądu albo decyzji administracyjnej,

2) sprzedaż lub cena towaru jest uzależniona od spełnienia dodatkowego świadczenia, którego wpływu na wartość towaru nie można ustalić,

3) między kupującym a sprzedawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2,

— organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, pomniejszonych o podatek, jeżeli okaże się, że przypadki te miały wpływ na ustalenie ceny. 

2. Związek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

3. Pod pojęciem powiązań rodzinnych, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

4. Pod pojęciem powiązań kapitałowych, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada lub dysponuje, bezpośrednio lub pośrednio, prawem głosu wynoszącym co najmniej 5% wszystkich praw głosu.

5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w obrotach między zakładami samodzielnie sporządzającymi bilans, o których mowa w art. 5 ust. 2.

1a. Dla towarów wymienionych w załączniku nr 1 stawka podatku wynosi 3%.

2. Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7%.

3. W eksporcie towarów i usług, w tym również w eksporcie usług, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2, oraz w eksporcie towarów i usług dokonywanym przez rolników ryczałtowych oraz podatników określonych w art. 14 ust. 1 pkt 2 stawka podatku wynosi 0%, pod warunkiem prowadzenia przez podatnika ewidencji określonej w art. 27 ust. 4.

4. Stawkę podatku 0%, o której mowa w ust. 3, stosuje się w eksporcie towarów pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej.

5. Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 4, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej sprzedaży w ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 4, za dany miesiąc, lecz w miesiącu następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 4, przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten miesiąc. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim, mają zastosowanie stawki właściwe dla sprzedaży tego towaru w kraju.

6. Przepis ust. 5 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny wystawiony przez wewnętrzny urząd celny.

7. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 5, upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od dokonanej sprzedaży, w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik dokument ten otrzymał.

2. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach stwierdzających nabycie towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 15 ust. 2, a w przypadku importu — suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 11b.

2a. Kwotę podatku naliczonego stanowi również kwota podatku należnego od importu usług, z wyjątkiem podatku od usług:

1) turystyki wyjazdowej,

2) związanych :

a) ze sprzedażą zwolnioną od podatku,

b) z czynnościami nie wymienionymi w art. 2.

3. Obniżenie kwoty podatku należnego, o której mowa w ust. 1, następuje:

1) nie wcześniej niż w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, i nie później niż w rozliczeniu za miesiąc następny, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3,

2) w przypadku importu usług – w rozliczeniu za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu tych usług,

3) w przypadku dokonania spisu z natury określonego w art. 14 ust. 3 – najpóźniej w rozliczeniu za miesiąc następujący po miesiącu, w którym dokonano tego spisu.

3a. Obniżenie kwoty podatku należnego, o której mowa w ust. 1 i 3, nie może nastąpić jednak wcześniej niż w miesiącu otrzymania przez nabywcę towaru lub wykonania usługi, albo otrzymania faktury potwierdzającej dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty) podlegającej opodatkowaniu.

3b. W przypadku uchybienia terminom, o których mowa w ust. 3, podatnik traci prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, o którym mowa w ust. 2 i 2a.

4. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 3, podatnik nie wykonał czynności podlegającej opodatkowaniu, podatek naliczony za ten okres podlega rozliczeniu w najbliższym okresie, w którym czynności te zostaną wykonane, nie później jednak niż w ciągu 36 miesięcy od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

2. Podatnik może zmniejszyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego, związaną ze sprzedażą opodatkowaną.

3. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może także zmniejszyć podatek należny o taką część podatku naliczonego, która odpowiada procentowemu udziałowi wartości sprzedaży towarów opodatkowanych podatkiem w wartości sprzedaży ogółem. Przy ustalaniu wartości sprzedaży nie uwzględnia się kwot podatku.

4. W przypadku nabycia towarów, o których mowa w art. 21 ust. 3, procentowy udział wartości sprzedaży towarów opodatkowanych w wartości sprzedaży ogółem oblicza się na podstawie sprzedaży z ostatnich sześciu miesięcy. Przepis ust. 3 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

5. Podatnicy dokonujący czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1–3, w okresie krótszym niż sześć miesięcy obliczają procentowy udział zgodnie z ust. 3, przy czym po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia działalności wyliczają ten udział zgodnie z ust. 4 i dokonują korekty podatku naliczonego.

2. Podatnikom dokonującym sprzedaży towarów opodatkowanych w całości lub w części, stawką niższą niż określona w art. 18 ust. 1, przysługuje prawo do zwrotu z urzędu skarbowego różnicy podatku, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4.

3. Podatnikom dokonującym sprzedaży towarów opodatkowanych wyłącznie stawką, o której mowa w art. 18 ust. 1, u których podatek naliczony jest wyższy od podatku należnego, przysługuje zwrot różnicy podatku z urzędu skarbowego w kwocie nie wyższej od kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które na podstawie odrębnych przepisów zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

4. W przypadku gdy kwota nadwyżki podatku naliczonego u podatnika dokonującego sprzedaży towarów opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka określona w art. 18 ust. 1 przekracza kwotę wynoszącą 22% całości obrotu opodatkowanego stawkami niższymi, zwrotowi na rachunek bankowy podlega nadwyżka do wysokości tej kwoty. Pozostała część nadwyżki podlega rozliczeniu w trybie określonym w ust. 1.

5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się, gdy wysokość zwrotu różnicy podatku jest uzasadniona charakterem działalności podatnika, jej sezonowością lub nabyciem towarów i usług, o których mowa w ust. 3.

6. Zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w ciągu 25 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, urząd skarbowy może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. Jeżeli przeprowadzone postępowanie wykaże zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej odsetkom stosowanym w przypadku odroczenia terminu płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

6a. Na wniosek podatnika urząd skarbowy jest obowiązany do zwrotu różnicy podatku w ciągu 15 dni od dnia złożenia rozliczenia, jeżeli podatnik w ciągu 12 miesięcy przed datą złożenia deklaracji podatkowej terminowo regulował podatek od towarów i usług, podatek akcyzowy oraz inne zobowiązania podatkowe stanowiące dochody budżetu państwa. Przepis ust. 6 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

7. Różnicę podatku nie zwróconą przez urząd skarbowy w terminie, o którym mowa w ust. 6, w zdaniu pierwszym traktuje się jako nadpłatę podatku podlegającą oprocentowaniu w rozumieniu przepisów o zobowiązaniach podatkowych.

8. W przypadku gdy podatnik otrzymał zwrot różnicy podatku z tytułu eksportu towarów i następnie całość lub część tego towaru powróciła do podatnika, a czynność ta powoduje powrót towaru do kraju, podatnik obowiązany jest zwrócić całość lub odpowiednią część otrzymanego zwrotu w ciągu 14 dni od dnia przekroczenia towaru przez państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej. Podatnik może zwiększyć o tę kwotę podatek naliczony, począwszy od najbliższego okresu rozliczeniowego.

8a. W razie niedopełnienia obowiązku przewidzianego w ust. 8 od nie zwróconej kwoty naliczane są odsetki za zwłokę jak od zaległości podatkowych. Odsetki naliczane są od następnego dnia po upływie terminu określonego w ust. 8, a jeżeli termin ten przypada wcześniej od terminu najbliższego okresu rozliczeniowego — od terminu, w którym powinno zostać dokonane rozliczenie podatku.

8b. Jeżeli u podatnika występują zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa, kwota zwrotu różnicy podatku podlega z urzędu zaliczeniu na zaległe zobowiązania podatkowe.

9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1) określi przypadki, gdy przyjęcie przez podatnika w odpłatne użytkowanie środków trwałych należących do osób trzecich może być traktowane na równi z zakupem tych środków, oraz określi zasady zwrotu różnicy tego podatku,

2) może rozszerzyć zakres zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w ust. 3, na całość lub część nadwyżki podatku naliczonego ponad podatek należny, jeżeli jest to uzasadnione charakterem działalności lub długością cyklu produkcyjnego podatnika.

2. Miejsce stałego zamieszkania, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość.

3. Zwrot podatku nie przysługuje w przypadku nabycia paliw silnikowych.

1) zarejestrowanych jako podatnicy podatku od towarów i usług oraz

2) prowadzących ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, o której mowa w art. 29 ust. 1, oraz

3) którzy zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 7.

2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu.

3. Sprzedawcami, o których mowa w ust. 1, nie mogą być podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 14 ust. 1, 5 i 6 oraz podatnicy określeni w art. 14a ust. 1.

4. Sprzedawcy:

1) są obowiązani poinformować właściwy urząd skarbowy w formie pisemnej, że są sprzedawcami, o których mowa w art. 21b ust. 1,

2) zapewniają podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim,

3) oznaczają punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku,

4) są obowiązani poinformować właściwy urząd skarbowy o miejscu, gdzie podróżny dokonujący zakupu towarów u tego podatnika może odebrać podatek, oraz z kim podatnicy ci mają zawarte umowy o zwrot podatku, i przedłożyć kopie tych umów.

5. Zwrot podatku jest dokonywany podróżnym w złotych przez sprzedawcę lub w punktach zwrotu VAT przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 21a ust. 1.

6. Sprzedawcy, o których mowa w ust. 5, mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 21a ust. 1, pod warunkiem że ich obroty za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400 tys. zł oraz dokonują zwrotu podatku wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy.

7. Podmioty, o których mowa w ust. 5, nie będące sprzedawcami mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 21a ust. 1, pod warunkiem że podmioty te:

1) są od co najmniej 12 miesięcy zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług,

2) powiadomiły w formie pisemnej właściwy urząd skarbowy o zamiarze rozpoczęcia działalności w zakresie zwrotu podatku podróżnym,

3) od co najmniej 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w pkt 6, nie mają zaległości w podatkach stanowiących dochody budżetu państwa oraz zaległości z tytułu składek wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

4) zawarły umowy ze sprzedawcami, o których mowa w ust. 1, w sprawie zwrotu podatku,

5) złożyły we właściwym urzędzie skarbowym kaucję gwarancyjną w wysokości 5 mln zł w formie:

a) depozytu pieniężnego,

b) gwarancji bankowych,

c) obligacji Skarbu Państwa, o co najmniej trzyletnim terminie wykupu,

6) uzyskały od ministra właściwego do spraw finansów publicznych zaświadczenie stwierdzające spełnienie łącznie warunków wymienionych w pkt 1–5.

8. Kaucja gwarancyjna, o której mowa w ust. 7 pkt 5, jest utrzymywana przez cały okres działalności podmiotu, o którym mowa w ust. 5, i podlega zwrotowi po zakończeniu działalności związanej ze zwrotem podatku.

9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb przyjmowania kaucji gwarancyjnej, o której mowa w ust. 7 pkt 5.

10. Podmiotem, o którym mowa w ust. 7, dokonującym zwrotu podatku może być wyłącznie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółka akcyjna.

11. Członkami władz spółek wymienionych w ust. 10 nie mogą być osoby karane za przestępstwa karne skarbowe lub za przestępstwa popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

2. Podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, zawierającego w szczególności kwotę podatku zapłaconego przy sprzedaży towarów. Wywóz towaru powinien być potwierdzony na tym dokumencie przez graniczny urząd celny stemplem zaopatrzonym w numerator . Do dokumentu powinien być dołączony wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 29 ust. 1.

3. Graniczny urząd celny potwierdza wywóz towarów na dokumencie, o którym mowa w ust. 2, po okazaniu przez podróżnego wywożonego towaru i sprawdzeniu danych dotyczących podróżnego zawartych w tym dokumencie z danymi zawartymi w przedstawionym paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość.

4. Sprzedawcy oraz podmioty, o których mowa w art. 21b ust. 5, dokonujący zwrotu podatku podróżnemu mają prawo do pobrania od podróżnego prowizji od zwracanej kwoty podatku.

5. Rozliczenia między podmiotem, który dokonał zwrotu, a sprzedawcą towaru regulują zawarte przez nich umowy.

1) spełnił wymogi, o których mowa w art. 21b ust. 4 pkt 1 i 4, oraz

2) przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc sprzedawca otrzymał dokument, określony w art. 21c ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 1 pkt 2 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej sprzedaży, nie później jednak niż przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

3. Potwierdzony przez graniczny urząd celny dokument, o którym mowa w art. 21c ust. 2, sprzedawca jest obowiązany przechowywać przez okres 5 lat, licząc od końca roku, w którym wystawiono ten dokument.

1) wzór znaku, o którym mowa w art. 21 b ust. 4 pkt 3,

2) wzór dokumentu oraz wzór stempla, o których mowa w art. 21c ust. 2.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić w drodze rozporządzenia:

1) inne towary niż wymienione w art. 21a ust. 3, przy których wywozie nie stosuje się art. 21a ust. 1,

2) minimalną łączną wartość zakupów wynikającą z dokumentów, o których mowa w art. 21c ust. 2, przy której można żądać zwrotu podatku,

3) maksymalną wysokość prowizji, o której mowa w art. 21c ust. 4

— uwzględniając w szczególności sytuację gospodarczą państwa oraz sytuację w zakresie obrotu towarowego z zagranicą poszczególnymi grupami towarów, sytuację rynkową w obrocie towarami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz określone w ustawie budżetowej dochody budżetu państwa, w szczególności dochody z tytułu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wprowadzi we wzorze dokumentu zabezpieczenia utrudniające jego fałszowanie. Rodzaje i sposób zabezpieczeń powinny być uzgodnione z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.

1) może określić listę towarów i usług lub przypadki, w których nabycie towarów lub usług nie uprawnia do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 21,

2) może określić przypadki, w których następuje zwrot, i warunki zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wymienionych w art. 21 ust. 3, służących całkowicie lub częściowo czynnościom zwolnionym od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2,

3) może określić inne niż wymienione w art. 25 ust. 2 przypadki nabycia towarów lub usług uprawniające do obniżenia podatku należnego lub zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 21,

4) może określić przypadki, gdy podatek naliczony może być zwrócony jednostce dokonującej zakupu (importu) towarów lub usług oraz określić zasady dokonywania tego zwrotu.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb wypłaty zaliczki, o której mowa w ust. 1, oraz przypadki zwrotu zaliczki wraz z oprocentowaniem.

2. Hipoteka ustawowa powstaje z dniem wypłacenia zaliczki naliczonego podatku.

3. Do hipoteki ustawowej, w zakresie nie uregulowanym w ust. 1 i 2, stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926).

2. Wpis zastawu skarbowego do rejestru zastawów skarbowych dokonywany jest na podstawie uwzględnionego wniosku w sprawie wypłacenia zaliczki naliczonego podatku.

3. Do zastawu skarbowego, w zakresie nie uregulowanym w ust. 1 i 2, stosuje się przepisy ustawy — Ordynacja podatkowa.

1) towarów lub usług służących do wytworzenia lub odprzedaży towarów bądź świadczenia usług zwolnionych od podatku,

2) samochodów osobowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kilogramów, z wyjątkiem przypadków, gdy odprzedaż stanowi przedmiot działalności gospodarczej podatnika,

2a) części składowych zużytych do wytworzenia przez podatnika samochodów, o których mowa w pkt 2, jeżeli samochody te zostały zaliczone przez tego podatnika do środków trwałych,

3) towarów i usług, którymi rozporządzono w sposób nie pozwalający na zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,

3a) paliw silnikowych benzynowych wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg,

3b) usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

a) przypadków, gdy usługi te zostały nabyte przez podatników świadczących usługi turystyczne, jeżeli w skład usługi turystycznej wchodzą usługi noclegowe lub gastronomiczne, bądź jedne i drugie, a całość usługi turystycznej zostanie opodatkowana stawką 7%,

b) zakupów gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób,

4) towarów i usług, których nabycie:

a) zostało udokumentowane fakturami otrzymanymi przed dniem utraty zwolnienia określonego w art. 14 ust. 1 lub 6 albo przed dniem rezygnacji z tego zwolnienia, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 14 ust. 3 i 3b,

b) nastąpiło w wyniku darowizny lub nieodpłatnego świadczenia usługi.

1a. Jeżeli na podstawie dokumentacji prowadzonej przez podatnika nie można ustalić kwoty podatku naliczonego od towarów i usług, określonych w ust. 1 pkt 3, kwotę tego podatku ustala się przez zastosowanie stawki określonej w art. 18 ust. 1 do kwoty wydatków, które w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie dotyczy:

1) wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 21 ust. 3,

2) przekazanych towarów oraz świadczonych usług w przypadkach określonych w art. 2 ust. 3 pkt 2 oraz darowizn określonych w art. 2 ust. 3 pkt 4,

3) części wydatków, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z powodu przekroczeń norm w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,

4) podatku od importu towarów stanowiących wkłady niepieniężne (aporty) do spółek prawa handlowego.

3. Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie dokonali zgłoszenia rejestracyjnego lub zostali wykreśleni z rejestru, o którym mowa w art. 9.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa i ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, uwzględniając specyfikę działalności rolniczej, może, w drodze rozporządzenia, określić listę towarów i usług lub przypadki, w których nabycie towarów i usług przez podatników prowadzących działalność rolniczą nie uprawnia do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w całości lub w części lub zwrotu różnicy podatku w całości lub w części.

2. Podatnicy, o których mowa w art. 10 ust. 1a, są obowiązani, bez wezwania przez urząd skarbowy, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem art. 11.

2. W przypadku stwierdzenia, że podatnik nie prowadzi ewidencji, o której mowa w ust. 1, lub prowadzi ją w sposób nierzetelny, organ podatkowy określa wartość nie zaewidencjonowanej sprzedaży w drodze oszacowania i ustala podatek przy zastosowaniu stawki 22% — bez prawa obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 19.

3. W przypadku stwierdzenia, że podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 14 ust. 5 nie spełniał warunków określonych w przepisach o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych, organ podatkowy określi wartość sprzedaży w drodze oszacowania i ustali podatek przy zastosowaniu stawki 22% — bez prawa obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 19.

4. Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności określone w art. 7 ust. 1 pkt 2 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 i art. 14 ust. 1, 5 i 6, są obowiązani do prowadzenia ewidencji zawierającej: kwoty określone w art. 20, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającego podatek należny oraz kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

5. [3] W razie stwierdzenia, że podatnik w złożonej deklaracji podatkowej wykazał kwotę zobowiązania podatkowego niższą od kwoty należnej, urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej określa wysokość tego zobowiązania w prawidłowej wysokości oraz ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty zaniżenia tego zobowiązania.

6. [4] W razie stwierdzenia, że podatnik w złożonej deklaracji podatkowej wykazał kwotę zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego wyższą od kwoty należnej, urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej określa kwotę zwrotu w prawidłowej wysokości oraz ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty zawyżenia. Dotyczy to również różnicy podatku, o której mowa w art. 21 ust. 1.

7. Przepisów ust. 5 i 6 nie stosuje się, jeżeli przed dniem wszczęcia kontroli przez urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej podatnik dokonał odpowiedniej zmiany deklaracji podatkowej oraz wpłacił do urzędu skarbowego kwotę wynikającą ze zmiany deklaracji podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę.

8. [5] Przepisy ust. 5–7 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik:

1) wykazał w deklaracji podatkowej i otrzymał kwotę zwrotu różnicy podatku lub kwotę zwrotu podatku naliczonego, a powinien wykazać kwotę zobowiązania podatkowego podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego,

2) nie złożył deklaracji podatkowej oraz nie wpłacił kwoty zobowiązania podatkowego.

2. Podatnicy naruszający obowiązek określony w ust. 1, do czasu rozpoczęcia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, tracą prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę stanowiącą równowartość 30% podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług.

2a. Jeżeli z przyczyn niezależnych od podatnika nie może być prowadzona ewidencja obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, podatnik jest obowiązany ewidencjonować obroty i kwoty podatku należnego przy zastosowaniu rezerwowej kasy rejestrującej. W przypadku gdy ewidencja obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu rezerwowej kasy rejestrującej jest niemożliwa, podatnik nie może prowadzić sprzedaży towarów.

2b. Podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących w wysokości 50% jej ceny zakupu (bez podatku od towarów i usług), nie więcej jednak niż 2500 zł.

2c. W przypadku gdy podatnik, który rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 14 ust. 1, 5 lub 6, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 2b na rachunek bankowy podatnika w terminie do 25 dnia od daty złożenia wniosku przez podatnika.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1) ustali szczegółowe zasady, warunki i tryb odliczania od podatku należnego (zwrotu) kwoty, o której mowa w ust. 2b i 2c,

2) może zwolnić na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunki ich stosowania przez podatników.

2. W przypadku gdy podatnik podjął lub wznowił działalność wymienioną w ust. 1, podział obrotu może być dokonany przy zastosowaniu do obrotu danego miesiąca procentowych wskaźników podziału udokumentowanych zakupów, dokonanych w okresie przed zakończeniem miesiąca, w którym rozpoczęto lub wznowiono działalność.

2. Podatnicy świadczący usługi, w tym również w zakresie handlu i gastronomii, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

3. (skreślony).

4. W przypadku czynności wymienionych w art. 2 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5 wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany miesiąc podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą wszystkie czynności dokonane w tym miesiącu.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania, a także może określić wzory tych faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od podatku należnego.

2. Stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o którym mowa w ust. 1, wynosi 3% kwoty należnej z tytułu sprzedaży produktów rolnych, pomniejszonej o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku.

2. Faktura dokumentująca zakup produktów rolnych, oznaczona jako «Faktura VAT RR», powinna zawierać co najmniej:

1) imię i nazwisko lub nazwę albo nazwę skróconą sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,

2) numer identyfikacji podatkowej lub numer PESEL sprzedawcy i nabywcy,

3) numer dowodu osobistego sprzedawcy lub innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość, datę wydania tego dokumentu i nazwę organu, który wydał dokument, jeżeli rolnik ryczałtowy sprzedający produkty rolne jest osobą fizyczną,

4) datę dokonania zakupu oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury,

5) nazwy zakupionych produktów rolnych,

6) jednostkę miary i ilość zakupionych produktów rolnych oraz oznaczenie (opis) klasy lub jakości tych produktów,

7) cenę jednostkową zakupionego produktu rolnego, bez kwoty zryczałtowanego zwrotu podatku,

8) wartość zakupionych produktów rolnych, bez kwoty zryczałtowanego zwrotu podatku,

9) stawkę zryczałtowanego zwrotu podatku,

10) kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku od wartości zakupionych produktów rolnych,

11) wartość zakupionych produktów rolnych wraz z kwotą zryczałtowanego zwrotu podatku,

12) kwotę należności ogółem wraz z kwotą zryczałtowanego zwrotu podatku, wyrażoną cyfrowo i słownie,

13) czytelne podpisy osób uprawnionych do wystawienia i otrzymania faktury lub podpisy oraz imiona i nazwiska tych osób.

3. Faktura VAT RR powinna również zawierać oświadczenie sprzedawcy produktów rolnych w brzmieniu:

„Oświadczam, że jestem rolnikiem ryczałtowym zwolnionym od podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.”

4. Zryczałtowany zwrot podatku zwiększa u nabywcy produktów rolnych podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 2 i 2a, w rozliczeniu za miesiąc, w którym dokonano zapłaty, pod warunkiem że:

1) zakup produktów rolnych jest związany ze sprzedażą opodatkowaną,

2) zapłata należności za produkty rolne, obejmująca również kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku, nastąpiła na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego,

3) w dokumencie stwierdzającym dokonanie zapłaty, o której mowa w pkt 2, zostaną podane numer i data wystawienia faktury potwierdzającej zakup produktów rolnych.

5. Za datę dokonania zapłaty uważa się datę wydania dyspozycji bankowej przekazania środków finansowych na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego, jeżeli dyspozycja ta została zrealizowana.

6. Warunek, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, dotyczy tej części zapłaty, która stanowi różnicę między kwotą należności za sprzedane produkty rolne a kwotą należności za towary i usługi sprzedane rolnikowi ryczałtowemu przez nabywcę tych produktów rolnych.

7. Rolnik ryczałtowy oraz podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przechowywać oryginały (kopie) faktur VAT RR przez okres 5 lat, licząc od końca roku, w którym wystawiono fakturę.

1) wystawiania faktur, o których mowa w art. 32,

2) prowadzenia ewidencji sprzedaży i zakupu towarów i usług,

3) składania w urzędzie skarbowym deklaracji, o której mowa w art. 10 ust. 1,

4) dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 9.

2. Akcyzie podlegają również nadmierne ubytki lub zawinione niedobory wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 6 poz. 13–15 i poz. 17. Za nadmierne ubytki lub zawinione niedobory wyrobów akcyzowych uważa się ubytki (niedobory) powstałe w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu, zmniejszone o powstające w czasie tych czynności dopuszczalne ubytki (niedobory) obliczone na podstawie obowiązujących norm.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z właściwymi ministrami określi, w drodze rozporządzenia, wysokość norm maksymalnych dopuszczalnych ubytków (niedoborów).

4. Wysokość dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych dla poszczególnych producentów ustalają dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej, z uwzględnieniem warunków technicznych podatnika.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, powstaje niezależnie od obowiązku podatkowego określonego w rozdziale 2, z zastrzeżeniem ust. 2a.

2a. Dla wyrobów określonych w załączniku nr 6 poz. 1, 13–15, 17 i 19 obowiązek podatkowy powstaje w momencie przemieszczenia tych wyrobów poza teren zakładu, w którym zostały wyprodukowane, również w przypadku, gdy nie dokonano czynności określonych w art. 2.

3. W przypadku powstania nadmiernych ubytków lub zawinionych niedoborów, obowiązek podatkowy, o którym mowa w ust. 1, powstaje z dniem ich zaistnienia, a jeżeli tego dnia nie można ustalić — z dniem stwierdzenia tych ubytków.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, gdy podatnikami akcyzy są osoby lub jednostki inne niż producent lub importer wyrobów akcyzowych.

2. W imporcie wyrobów akcyzowych podstawą opodatkowania akcyzą jest ich wartość celna powiększona o należne cło. W przypadku towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego podstawą opodatkowania jest różnica między wartością towarów wywiezionych czasowo za granicę a wartością celną produktów kompensacyjnych dopuszczonych do obrotu, powiększona o należne cło.

2a. W przypadku towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła oraz procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu.

2b. W przypadku wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 6 poz. 13–15, 17 i 19 objętych procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby wyroby te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu.

3. Jeżeli stawki akcyzy ustalane są kwotowo, podstawą opodatkowania jest ilość wyrobów akcyzowych.

4. W zakresie nie uregulowanym w ust. 1–3 stosuje się odpowiednio art. 15 ust. 1–5.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inną podstawę opodatkowania akcyzą w przypadku, gdy podatnikami akcyzy są osoby lub jednostki inne niż producent lub importer wyrobów akcyzowych.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, może w drodze rozporządzenia:

1) obniżać stawki akcyzy określone w ust. 1,

1a) ustalić minimalną stawkę podatku akcyzowego dla papierosów,

2) zwalniać niektóre wyroby od akcyzy.

3. W zakresie określonym w ust. 2, w zależności od rodzaju wyrobów akcyzowych, stawki akcyzy mogą być:

1) wyrażane w:

a) procencie ceny sprzedaży obniżonej o podatek od towarów i usług,

b) procencie podstawy opodatkowania określonej w art. 36 ust. 2-2b ,

c) kwocie na jednostkę wyrobu,

d) formie różnicy cen,

e) w procencie maksymalnej ceny detalicznej oraz w kwocie na jednostkę wyrobu, z zastrzeżeniem że w przypadku papierosów stawka procentowa wynosi 25%, a stawka kwotowa jest taka sama dla wszystkich papierosów bez względu na ich pochodzenie i właściwości,

2) obniżane w różnym stopniu dla poszczególnych wyrobów akcyzowych.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, uwzględnia:

1) założenia ustawy budżetowej, w szczególności dotyczące dochodów z tytułu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego,

2) przebieg realizacji budżetu państwa,

3) sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podmiotów będących podatnikami podatku akcyzowego,

4) sytuację rynkową w obrocie wyrobami akcyzowymi, z tym że z zastrzeżeniem ust. 4a minimalna kwota podatku akcyzowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1a, naliczonego od jakiegokolwiek rodzaju papierosów nie może być wyższa niż 90% całkowitej kwoty podatku akcyzowego naliczonego od ceny równej najpopularniejszej kategorii cenowej. Za najpopularniejszą kategorię cenową uważa się cenę detaliczną oznaczoną przez co najmniej 31 dni zgodnie z ust. 5, w ostatnich dwóch miesiącach danego roku, która wystąpiła w obrocie i reprezentowała grupę papierosów o największej sprzedaży za ten rok. W przypadku zbiegu kilku najpopularniejszych kategorii cenowych decyduje cena późniejsza, a w dalszej kolejności cena wyższa.

4a. W okresie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy minimalna kwota podatku akcyzowego wynosi 90% kwoty podatku akcyzowego naliczonego od ceny równej najpopularniejszej kategorii cenowej, o której mowa w ust. 4 pkt 4.

5. Za cenę maksymalną papierosów, o której mowa w ust. 3 w pkt 1 lit. e), przyjmuje się cenę detaliczną papierosów wyznaczoną i wydrukowaną przez producenta lub importera na pojedynczym opakowaniu papierosów.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przekazywania przez producentów i importerów wyrobów tytoniowych informacji dotyczących oznaczania papierosów cenami detalicznymi, o których mowa w ust. 5, oraz wielkości rocznej sprzedaży poszczególnych marek papierosów.

7. Podatnikami podatku akcyzowego są również osoby fizyczne, jednostki niemające osobowości prawnej i osoby prawne, które nie są producentami lub importerami papierosów, w przypadku gdy:

1) dokonują sprzedaży papierosów powyżej ceny detalicznej oznaczonej zgodnie z ust. 5,

2) po 1 marca 2001 r. dokonują sprzedaży papierosów, które nie zostały oznaczone ceną detaliczną, o której mowa w pkt 1.

8. Do sprzedaży papierosów, o której mowa w ust. 7 pkt 1, stosuje się stawkę akcyzy w wysokości 400% maksymalnej ceny detalicznej papierosów, a w odniesieniu do sprzedaży określonej w ust. 7 pkt 2 stosuje się stawkę akcyzy ustaloną dla producenta w ust. 1 pkt 3.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1) określi szczegółowe warunki i tryb zwrotu akcyzy w eksporcie,

2) określi okresy i terminy płatności akcyzy oraz tryb jej zapłaty,

3) może określić podatników uprawnionych do obniżenia podatku należnego od towarów i usług lub do obniżenia akcyzy o kwotę akcyzy naliczoną przy nabyciu lub imporcie wyrobów akcyzowych oraz warunki i tryb jej zwrotu,

4) określi szczegółowe zasady ustalania i poboru podatku akcyzowego od wyrobów akcyzowych określonych w poz. 20 załącznika nr 6 oraz sposób opodatkowania tych wyrobów, w przypadku zastosowania opakowań z tworzyw sztucznych do towarów w nich importowanych,

5) może określić inne niż wymienione w art. 35 ust. 2 i 3 momenty powstania obowiązku podatkowego.

1) usługi transportu międzynarodowego,

2) usługi zagranicznej turystyki przyjazdowej, świadczone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej lub osoby fizyczne mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że:

a) turystyka ma charakter zorganizowany,

b) usługi świadczone są nierezydentom w rozumieniu prawa dewizowego,

3) usługi świadczone w kraju, jeżeli są bezpośrednio związane z eksportem towarów, a z zawartych umów wynika, że wartość tych usług jest uwzględniona w cenie eksportowanego towaru,

4) usługi remontowe obiektów pływających, świadczone na rzecz nierezydentów w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, nie będących podatnikami podatku od towarów i usług,

5) usługi polegające na naprawie, uszlachetnianiu, przerobie lub przetwarzaniu towarów przywiezionych na polski obszar celny, które zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego, jeżeli towary te zostaną wywiezione za granicę zgodnie z warunkami określonymi w przepisach celnych.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, zakres usług wymienionych w ust. 1, warunki, jakie muszą spełniać podatnicy, aby świadczone przez nich usługi mogły być uznawane na równi z eksportem usług, oraz może wprowadzić odrębne zasady zwrotu różnicy podatku podmiotom świadczącym te usługi.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb zwrotu podatku oraz akcyzy przedstawicielstwom dyplomatycznym, urzędom konsularnym oraz członkom personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej — o ile zwrot taki wynika z porozumień międzynarodowych lub zasady wzajemności.

„2. Cena towaru lub usługi opodatkowanej podatkiem od towarów i usług obejmuje należność, o której mowa w ust. 1, wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług.”

„5) następujące czynności cywilnoprawne:

a) umowy sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu zawierane przez podatników, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50), oraz inne tego rodzaju umowy, objęte zwolnieniami na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2, a także umowy sprzedaży zawierane przez podatników, o których mowa w art. 14 tej ustawy, w zakresie czynności zwolnionych od podatku,

b) umowy pożyczki zawierane pomiędzy osobami zaliczanymi do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn - do wysokości kwoty nie podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.”

1) w art. 20:

a) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego,”

b) w ust. 3 w pkt 1 skreśla się wyrazy "z tym że środki pochodzące ze zwolnienia od podatku obrotowego w wysokości 100%",

2) w art. 38 skreśla się ust. 1 i oznaczenie ust. 2.

2. Urząd skarbowy obowiązany jest potwierdzić zgłoszenie rejestracyjne i nadać numer identyfikacyjny podatnikom, o których mowa w ust. 1, najpóźniej na 14 dni przed dniem wejścia ustawy w życie.

3. Przepisy art. 9 stosuje się odpowiednio.

4. Minister Finansów może, w drodze zarządzenia, przedłużyć terminy, o których mowa w ust. 1 i 2.

2. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, obowiązani są poinformować właściwy urząd skarbowy o łącznej kwocie podatku naliczonego, ustalonej w wyniku spisu z natury.

1) do 30 dnia miesiąca — do 31 grudnia 1993 r.,

2) do 25 dnia miesiąca — do 30 czerwca 1994 r.

2. Termin zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 6, zastrzeżeniem ust. 3, ustala się:

1) do 30 dnia po złożeniu rozliczenia — przez okres 6 miesięcy licząc od dnia wejścia ustawy w życie,

2) do 25 dnia po złożeniu rozliczenia — przez okres następnych 6 miesięcy.

3. Podatnicy, w okresie 12 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie, mogą otrzymać zwrot różnicy podatku w ciągu 15 dni od dnia złożenia rozliczenia, jeżeli oświadczą, że w ciągu 12 miesięcy przed datą złożenia deklaracji podatkowej terminowo regulowali podatki.

4. Przepis art. 21 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

5. Minister Finansów może ustalić, w drodze zarządzenia, na okres do 31 grudnia 1994 r. dłuższe terminy składania rozliczenia, obliczania i wpłat podatku niż określone w ust. 1 oraz ustalić inne terminy zwrotu różnicy podatku niż określone w ust. 2 oraz w art. 21 ust. 6.

2. (skreślony).

3. W okresie do 31 grudnia 2002 r. stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się również do towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej, które są sprzedawane jednostkom ochrony przeciwpożarowej.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustali, w drodze rozporządzenia, listę towarów, o których mowa w ust. 3.

5. Do 31 grudnia 2003 r. stawkę podatku 0% stosuje się do:

1) sprzedaży w kraju:

a) wydawnictw dziełowych (SWW 2712), oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN,

b) czasopism specjalistycznych,

2) importu :

a) drukowanych książek i broszur (ex PCN 4901), oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN,

b) czasopism specjalistycznych.

5a. Stawkę podatku 0%, o której mowa w ust. 5, stosuje się wyłącznie do towarów wytworzonych metodami poligraficznymi.

5b. Przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 5 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. b), należy rozumieć wydawnictwa periodyczne objęte symbolem ISSN o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15 000 egzemplarzy.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1 i art. 47 , uwzględnia:

1) założenia ustawy budżetowej, w szczególności dotyczące dochodów z tytułu podatku od towarów i usług,

2) przebieg realizacji budżetu państwa,

3) sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, a także sytuację dochodową producentów rolnych,

4) sytuację rynkową w obrocie niektórymi towarami i usługami.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz ministrem właściwym do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, wykaz czasopism specjalistycznych, o których mowa w ust. 5 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. b) i ust. 5b, oraz warunki stosowania stawki 0%.

1) w okresie do 31 grudnia 1995 r. — surowców energetycznych i nośników energii wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy,

2) w okresie do 31 grudnia 2002 r. :

a) materiałów budowlanych i usług (robót) określonych w załączniku nr 5 do ustawy, z zastrzeżeniem art. 50,

b) robót budowlano-montażowych oraz remontów związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą,

c) obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem lokali użytkowych.

2. Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b), rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

3. Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c), rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Klasyfikacji obiektów budowlanych (symbol 11).

4. Przez obiekty infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b), rozumie się:

1) sieci rozprowadzające wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,

2) urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,

3) urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

— jeżeli związane są one z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

5. Przepisy art. 31 stosuje się odpowiednio.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres, tryb oraz sposób ustalania różnicy podatku podlegającej zwrotowi w przypadku, gdy podatnik dokonuje sprzedaży towarów lub świadczenia usług, o których mowa w ust. 1.

2. Obowiązek dokonania spisu z natury nie dotyczy podatników, którzy mają możliwość ustalenia wartości zapasów towarów według cen, o których mowa w ust. 1, na podstawie prowadzonej ewidencji.

3. W okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, licząc od dnia wejścia ustawy w życie, zwalnia się od podatku od towarów i usług sprzedaż towarów objętych spisem z natury lub sprzedaż o wartości nie przekraczającej wartości zapasów towarów ustalonej zgodnie z ust. 1 lub 2.

4. W okresie, o którym mowa w ust. 3, zwalnia się również od podatku od towarów i usług sprzedaż towarów zakupionych po dniu wejścia ustawy w życie od innych jednostek handlowych, jeżeli na podstawie ust. 3 zakupiony towar zwolniony jest od podatku od towarów i usług.

5. Sprzedaż towarów zwolnionych od podatku od towarów i usług na podstawie ust. 3 i 4 podlega opodatkowaniu według dotychczasowych zasad i stawek podatku obrotowego.

6. Minister Finansów określi, w drodze zarządzenia:

1) rodzaj ewidencji, o której mowa w ust. 2, warunki, jakie muszą spełniać podatnicy ustalający wartość zapasów towarów bez obowiązku dokonania spisu z natury, oraz określi grupy podatników, do których ust. 2 nie ma zastosowania,

2) szczegółowe zasady i tryb obniżania należnego podatku od towarów i usług przez podatników innych niż wymienieni w ust. 1 o całość lub część kwoty podatku obrotowego zawartego w cenach towarów nabytych przed dniem wejścia ustawy w życie, a także zasady i tryb obniżania należnego podatku o kwotę podatku obrotowego pobranego przez urząd celny za towary sprowadzane lub nadsyłane z zagranicy.

2. Dla celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w imporcie minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, w uzgodnieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego, określi, w drodze rozporządzenia, wykazy towarów wymienionych w załącznikach nr 1 i 3–6 ustawy w układzie odpowiadającym Polskiej Scalonej Nomenklaturze Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN).

3. W przypadku wprowadzenia nowych klasyfikacji towarów i usług, o których mowa w ust. 1, zobowiązuje się ministra właściwego do spraw finansów publicznych w uzgodnieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego do ogłoszenia załączników do ustawy z uwzględnieniem nomenklatury wynikającej z nowych klasyfikacji.

4. Do celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w okresie do 31 grudnia 2002 r. stosuje się klasyfikacje statystyczne obowiązujące przed dniem 1 lipca 1997 r.

1) ustawa z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym (Dz.U. z 1983 r. Nr 43, poz. 191, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1989 r. Nr 3, poz. 12 i Nr 74, poz. 443, z 1991r. Nr 9, poz. 30 i Nr 35, poz. 155 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 68, poz. 341),

2) ustawa z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz.U. z 1987 r. Nr 12, poz. 77, z 1989 r. Nr 3, poz. 12, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 443, z 1990 r. Nr 21, poz. 126, z 1991r. Nr 9, poz. 30 i Nr 80, poz. 350 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 68, poz. 341).

2. Przepisy ustaw wymienionych w ust. 1 stosuje się nadal w zakresie usług polegających na skupie i sprzedaży walut obcych, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 1995 r.

Załączniki do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r.
(poz. 50)

Załącznik nr 1

WYKAZ TOWARÓW OPODATKOWANYCH STAWKĄ PODATKU W WYSOKOŚCI 3%

Załącznik nr 2

WYKAZ USŁUG, KTÓRYCH ŚWIADCZENIE JEST ZWOLNIONE OD PODATKU

Objaśnienia:

ex — dotyczy tylko i wyłącznie danego wyrobu/usługi z danego grupowania.

Załącznik nr 3

WYKAZ TOWARÓW I USŁUG, KTÓRYCH SPRZEDAŻ LUB ŚWIADCZENIE JEST OBJĘTE STAWKĄ PODATKU W WYSOKOŚCI 7%

Objaśnienia:

ex — dotyczy tylko i wyłącznie danego wyrobu/usługi z danego grupowania.

Załącznik nr 4

WYKAZ PALIW I ENERGII ORAZ ŚWIADCZONYCH USŁUG OBJĘTYCH STAWKĄ 7%

Załącznik nr 5

WYKAZ MATERIAŁÓW I USŁUG (ROBÓT BUDOWLANYCH), KTÓRYCH SPRZEDAŻ JEST OBJĘTA STAWKĄ PODATKU W WYSOKOŚCI 7%

Objaśnienia:

ex — dotyczy tylko i wyłącznie danego wyrobu/usługi z danego grupowania.

Załącznik nr 6

WYKAZ WYROBÓW AKCYZOWYCH

Załącznik nr 7

(skreślony).

Załącznik nr 8

WYKAZ TOWARÓW, OD SPRZEDAŻY KTÓRYCH PRZYSŁUGUJE ZRYCZAŁTOWANY ZWROT PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG