REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1992 nr 73 poz. 361
USTAWA
z dnia 19 września 1992 r.
o zmianie ustawy o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń.
Art. 1
1) w art. 1 w ust. 2:
a) w pkt 5 po wyrazach „oraz fundacji” dodaje się wyrazy „i stowarzyszeń”,
b) w pkt 7 skreśla się wyrazy „powstałych do dnia 31 grudnia 1990 r. i”,
c) pkt 9 otrzymuje brzmienie:
„9) spółek, z wyjątkiem takich, w których:
a) co najmniej 50% udziałów lub akcji należy do Skarbu Państwa, przedsiębiorstw państwowych, gmin lub związków międzygminnych,
b) co najmniej 50% udziałów lub akcji należy do Skarbu Państwa, przedsiębiorstw państwowych, gmin, związków międzygminnych lub spółek, o których mowa w lit. a),”
d) dodaje się pkt 14, 15 i 16 w brzmieniu:
„14) spółek wodnych, wodno-ściekowych i wodno-melioracyjnych oraz ich związków w odniesieniu do działalności statutowej, finansowanej ze składek członków oraz dotacji budżetowych,
15) instytucji kultury i instytucji filmowych,
16) kopalni soli „Wieliczka” i kopalni soli „Bochnia” w zakresie prowadzonych prac zabezpieczająco-remontowych, obsługi ruchu turystycznego i utylizacji wycieków podziemnych wód zasolonych.”,
2) w art. 2 w ust. 4 dodaje się pkt 26–38 w brzmieniu:
„26) świadczeń przysługujących pracownikom czasowo przeniesionym według zasad i w wysokości określonej w odrębnych przepisach dla pracowników przedsiębiorstw państwowych,
27) dopłat do biletów na dojazdy do pracy zakupione przez podatnika u przewoźników obcych oraz do kosztów dowozu pracowników własnym transportem,
28) dopłat do żywienia przyzakładowego prowadzonego w stołówkach własnych podatnika lub zleconego do prowadzenia jednostce wyspecjalizowanej albo innemu zakładowi pracy,
29) kwoty strawnego wypłacanej załogom pływającym w zamian za bezpłatne wyżywienie, do wysokości nie przekraczającej dodatku za rozłąkę wypłacanego pracownikom czasowo przeniesionym, o którym mowa w pkt 26,
30) dopłat kalorycznych dla personelu latającego i pokładowego w lotnictwie cywilnym, do wysokości obowiązującej w jednostkach wojsk lotniczych,
31) dodatków dewizowych należnych za grudzień 1991 r. w żegludze i rybołówstwie morskim podwyższonych o 25% odpowiednio w tych częściach, które w latach 1992 i 1993 podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a następnie uaktualnianych w każdym kolejnym miesiącu na podstawie kursu dolara amerykańskiego, ustalanego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień miesiąca, zwiększanych w sposób określony w art. 5,
32) dopłat do lokali w hotelach pracowniczych i kwater najmowanych na cele zbiorowego zakwaterowania oraz do czynszów za mieszkania zakładowe w wysokości wynikającej z proporcji dopłat stosowanych w 1991 r.,
33) wartości ubioru służbowego (umundurowania), jeżeli jego używanie należy do obowiązków pracownika,
34) wartości wyżywienia junaków, uczestników Ochotniczych Hufców Pracy oraz poborowych odbywających zastępczą służbę poborowych lub wypłacanych w zamian za wyżywienie równoważników pieniężnych,
35) wynagrodzeń wypłacanych z tytułu przyuczenia bezrobotnych do pracy lub przekwalifikowania zawodowego,
36) wynagrodzeń wypłacanych z tytułu prowadzonej edukacyjnej działalności gospodarczej w zakresie nauki, oświaty i kultury, ochrony zdrowia i opieki społecznej oraz ochrony środowiska w jednostkach wymienionych w art. 1 ust. 2 pkt 5,
37) wynagrodzeń wypłacanych z tytułu uczestnictwa w akcji przeciwdziałania i usuwania skutków klęsk żywiołowych,
38) wypłat z zakładowego funduszu nagród do wysokości odpisu podstawowego odniesionego w ciężar kosztów.”,
3) w art. 2 ust. 6 pkt 2, w art. 3 ust. 1 pkt 2 i w art. 15 ust. 1 pkt 4 wyrazy „zysku brutto” zastępuje się wyrazami „zysku netto”,
4) w art. 3:
a) w ust. 2:
– w pkt 1 wyraz „dwukrotność” zastępuje się wyrazem „trzykrotność”,
– w pkt 2 wyraz „czterokrotność” zastępuje się wyrazem „sześciokrotność”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Do kwoty wypłat oraz równowartości świadczeń rzeczowych wypłacanych z funduszu socjalnego, o których mowa w ust. 2, nie zalicza się środków przekazanych na utrzymanie i prowadzenie działalności ośrodków wczasowych i kolonijnych, domów wypoczynkowych, sanatoriów, ogrodów działkowych, żłobków, przedszkoli, a także dopłat do indywidualnych skierowań zorganizowanego wypoczynku dla dzieci i młodzieży.”,
c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Do kwoty wypłat pieniężnych oraz równowartości świadczeń rzeczowych wypłacanych z funduszu mieszkaniowego, o których mowa w ust. 2, zalicza się także pożyczki udzielane z tego funduszu. Kwotę wypłat pieniężnych oraz równowartość świadczeń rzeczowych z funduszu mieszkaniowego zmniejsza się o:
1) środki, w tym pożyczki, przekazane na zakładowe budownictwo mieszkaniowe i do spółdzielni mieszkaniowych na uzupełnienie wkładów oraz zakup budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego od jednostek, które wybudowały budynek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej,
2) kwotę zwróconych w roku podatkowym pożyczek wraz z ich oprocentowaniem.”,
5) art. 4 otrzymuje brzmienie:
„Art. 4. 1. Podstawę ustalenia normy przeciętnego wynagrodzenia na styczeń 1992 r. stanowi przeciętne wynagrodzenie wynikające z normy za grudzień 1991 r., ustalone na podstawie dotychczasowych przepisów o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń.
2. Podstawę ustalenia normy przeciętnego wynagrodzenia na styczeń roku następnego stanowi przeciętne wynagrodzenie wynikające z normy grudnia roku poprzedniego.
3. Podstawę ustalenia normy przeciętnego wynagrodzenia, o której mowa w ust. 2, zwiększa się o 1/12 kwoty, obliczonej w sposób określony w art. 8, za rok poprzedni.
4. Podatnicy, którzy w 1992 r. powiększali normę przeciętnego wynagrodzenia zgodnie z art. 9, zwiększają podstawę ustalenia normy przeciętnego wynagrodzenia, o której mowa w ust. 2, o 1/12 tego powiększenia.
5. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może podwyższyć podstawę ustalenia normy przeciętnego wynagrodzenia, o której mowa w ust. 1 i 2.”,
6) w art. 5:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Miesięczną normę przeciętnych wynagrodzeń w styczniu 1992 r. stanowi kwota przeciętnego wynagrodzenia, o której mowa w art. 4 ust. 1, powiększona o kwotę wynikającą z pomnożenia tego wynagrodzenia przez procentowy wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych w styczniu 1992 r. oraz współczynnik korygujący.”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Miesięczną normę przeciętnych wynagrodzeń w każdym następnym miesiącu stanowi miesięczna norma z miesiąca poprzedniego, powiększona o kwotę wynikającą z pomnożenia normy z miesiąca poprzedniego przez procentowy przyrost wynagrodzeń w tym miesiącu.”,
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Miesięczną normę przeciętnych wynagrodzeń w styczniu każdego następnego roku podatkowego stanowi podstawa normy przeciętnego wynagrodzenia ustalona według zasad określonych w art. 4 ust. 2–4, powiększona o kwotę wynikającą z pomnożenia normy z grudnia roku poprzedniego przez procentowy przyrost wynagrodzeń w styczniu roku podatkowego.”
d) ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ustala miesięczne procentowe przyrosty wynagrodzeń na poszczególne kwartały roku podatkowego w terminie do dnia 15 pierwszego miesiąca danego kwartału.”,
e) skreśla się ust. 10 i 11,
7) w art. 6:
a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) kwot przyrostów wynagrodzeń wynikających z pomnożenia kwoty określonej w pkt 1 przez procentowe przyrosty wynagrodzeń w roku podatkowym za miesiące poprzedzające i miesiąc podjęcia działalności w tym roku,”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Podatnikom, którzy podjęli działalność w roku podatkowym, a nie zatrudnili pracowników na podstawie umowy o pracę, urząd skarbowy może określić na pierwszy miesiąc działalności kwotową normę wynagrodzeń na podstawie przedłożonego programu działania jednostki.”,
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Miesięczne normy przeciętnych wynagrodzeń w każdym następnym miesiącu ustala się zgodnie z art. 5 ust. 2, a dla roku (okresu) podatkowego – zgodnie z art. 5 ust. 3.”,
d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Miesięczną normę wynagrodzeń dla podatników, o których mowa w ust. 2, w każdym następnym miesiącu stanowi miesięczna norma z miesiąca poprzedniego, powiększona o kwotę wynikającą z pomnożenia tej normy przez procentowy przyrost wynagrodzeń w tym miesiącu.”,
e) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Normę wynagrodzeń roku (okresu) podatkowego stanowi suma kwot miesięcznych norm wynagrodzeń.”,
f) dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. Za przekroczenie sumy miesięcznych norm wynagrodzeń w roku (okresie) podatkowym podatek od wzrostu wynagrodzeń ustala się według skali określonej w art. 13 ust. 2 pkt 1.”,
g) dotychczasowe ust. 4 i 5 otrzymują oznaczenie ust. 7 i 8,
8) w art. 7 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Przyjętą miesięczną normę przeciętnych wynagrodzeń, o której mowa w ust. 1–3, powiększa się o kwotę przyrostu wynikającego z pomnożenia tej normy przez procentowy przyrost wynagrodzeń w pierwszym miesiącu działalności po dokonanych zmianach organizacyjnych.”,
9) art. 8 otrzymuje brzmienie:
„Art. 8. 1. Podatnicy, u których wystąpi zmniejszenie przeciętnego zatrudnienia w roku (okresie) podatkowym w stosunku do przeciętnego zatrudnienia w roku poprzednim, mogą zwiększyć normę przeciętnego wynagrodzenia roku (okresu) podatkowego o 1/2 kwoty wynikającej z normy wynagrodzeń stanowiącej oszczędność z tytułu zmniejszenia zatrudnienia.
2. Zmniejszenie zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, ustala się w 1992 r. jako różnicę między przeciętnym zatrudnieniem z grudnia roku poprzedniego a przeciętnym miesięcznym zatrudnieniem wyliczonym narastająco za okres od stycznia do końca roku (okresu) podatkowego.
3. Od dnia 1 stycznia 1993 r. zmniejszenie zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, ustala się jako różnicę między przeciętnym zatrudnieniem z roku poprzedniego a przeciętnym miesięcznym zatrudnieniem wyliczonym narastająco za okres od stycznia do końca roku (okresu) podatkowego.
4. Przy ustalaniu wielkości zmniejszenia zatrudnienia, o którym mowa w ust. 2 i 3, nie uwzględnia się zmniejszenia zatrudnienia spowodowanego:
a) rozwiązaniem stosunku pracy na podstawie przepisu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 84),
b) zmianami organizacyjnymi, o których mowa w art. 7 ust. 1, w wyniku których podatnicy tracą ciągłość rozliczania podatku od wzrostu wynagrodzeń od początku roku,
c) likwidacją jednostki organizacyjnej,
d) przekazaniem w dzierżawę lub agencję zakładów, wydziałów, działów lub innych organizacyjnie i ewidencyjnie wyodrębnionych obiektów produkcyjnych, usługowych i handlowych.
5. Przepis ust. 1 ma zastosowanie do podatników, którzy terminowo regulują w roku i za rok podatkowy zobowiązania wobec budżetu.
6. Izba skarbowa, właściwa dla podatnika, w szczególnie uzasadnionych przypadkach może uznać spełnienie warunku, o którym mowa w ust. 5, w przypadku niewielkich opóźnień w regulowaniu zobowiązań.”,
10) w art. 9:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podatnicy w roku (okresie) podatkowym:
1) mogą powiększać normę przeciętnego wynagrodzenia, o której mowa w art. 5 ust. 3, o dodatkową kwotę, która nie spowoduje zmniejszenia relacji wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności powiększonych o zysk brutto do wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności za ten okres w stosunku do relacji z roku poprzedniego,
2) od dnia 1 stycznia 1993 r. do ustalenia relacji, o których mowa w pkt 1, przyjmują wynagrodzenia obciążające koszty całokształtu działalności łącznie z wypłatami z funduszu socjalnego ustalonymi zgodnie z art. 3 ust. 3 i funduszu mieszkaniowego ustalonymi zgodnie z art. 3 ust. 4.”,
b) skreśla się ust. 4,
c) dodaje się ust. 9 w brzmieniu:
„9. W 1992 r. do ustalenia relacji wymienionej w ust. 1 pkt 1 przyjmuje się wynagrodzenia osobowe obciążające koszty całokształtu działalności w 1991 r., powiększone o 25% tych wynagrodzeń.”,
11) w art. 12:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Normę dla wypłat nagród i premii z zysku netto za 1991 r. stanowi kwota wynosząca 8,5% wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności w 1991 r., powiększonych o wynagrodzenia osób wymienionych w art. 2 ust. 4 pkt 1–6 i 17 i pomniejszonych o wynagrodzenia bezosobowe, a w spółdzielniach pracy – o wynagrodzenia bezosobowe osób fizycznych nie będących członkami tych spółdzielni.”,
b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu.
„3. W 1992 r. podatnicy mogą dokonywać, za zgodą pracowników, zaliczkowych wypłat nagród i premii z zysku netto za rok podatkowy wyłącznie w formie akcji nabytych od Skarbu Państwa przy zachowaniu warunków wynikających z przepisów regulujących obrót tymi akcjami Kwota odpowiadająca 50% wartości akcji przekazanych pracownikom zwiększa normę, o której mowa w ust. 1. Wartość akcji przyjmuje się według ceny ofertowej w pierwszym dniu ich sprzedaży, a w przypadku rozpoczęcia notowań w obrocie giełdowym – według ostatniego kursu giełdowego tych akcji. Jeżeli wypłata następuje w dniu notowania, podstawą obliczenia wartości akcji jest poprzednie notowanie.”,
12) w art. 13:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Dla ustalenia przekroczenia normy przeciętnych wynagrodzeń w roku (okresie) podatkowym kwotę wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności danego okresu (roku) podatkowego pomniejsza się o wypłaty nagród jubileuszowych i odpraw emerytalnych naliczanych na podstawie zasad określonych w odrębnych przepisach, obowiązujących przed dniem 30 czerwca 1992 r. a następnie dzieli się przez przeciętne miesięczne zatrudnienie w tym okresie.”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Podatek od wzrostu wynagrodzeń ustala się według następującej skali opodatkowania:
1) za przekroczenie normy przeciętnych wynagrodzeń w roku (okresie) podatkowym:
a) w roku 1992:
Lp. | Przekroczenie normy | Stawka podatku za każdy kolejny procent przekroczenia normy |
1 2 3 | do 3% ponad 3% do 5% ponad 5% | 100% 200% 400% |
b) w roku 1993:
Lp. | Przekroczenie normy | Stawka podatku za każdy kolejny procent przekroczenia normy |
1 2 3 | do 3% ponad 3% do 6% ponad 6% | 100% 200% 300% |
2) za przekroczenie normy wypłat, o której mowa w art. 12:
a) w 1992 r. w wysokości 500% kwoty przekroczenia,
b) w 1993 r., w zakresie dotyczącym nagród z zysku za 1992 r.:
Lp. | Przekroczenie normy | Stawka podatku za każdy procent przekroczenia normy |
1 2 3 | do 50% ponad 50% do 100% ponad 100% | 40% 100% 300%” |
c) w ust. 5 skreśla się pkt 2 oraz oznaczenie pkt 1 i wyrazy „spełniają następujące warunki:”
13) w art. 15 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W przypadku ustania obowiązku podatkowego w ciągu miesiąca, podatnik zobowiązany jest do naliczenia i wpłaty podatku od początku roku do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc ustania obowiązku podatkowego.”,
14) art. 16 otrzymuje brzmienie:
„Art. 16. 1. Minister Finansów ustali wzory deklaracji dotyczących obliczenia podatku oraz przeciętnego zatrudnienia i oszczędności z tytułu zmniejszenia zatrudnienia, o których mowa w art. 8.
2. Minister Finansów może wyrazić zgodę na ustalanie normy wynagrodzeń, o których mowa w art. 5 i 6, oraz uiszczanie podatku przez zakłady (oddziały) osób prawnych sporządzające samodzielnie bilans.”,
15) art. 17 otrzymuje brzmienie:
„Art. 17. Upoważnia się podatników do dokonywania w 1992 r. zaliczkowych wypłat nagród i premii z zysku netto za 1991 r.:
1) przed złożeniem pierwszej wersji rocznego sprawozdania finansowego za 1991 r. (bilansu) w wysokości nie przekraczającej 30% kwoty wolnej, ustalonej zgodnie z art. 12 ust. 2,
2) po złożeniu pierwszej wersji rocznego sprawozdania finansowego za 1991 r. (bilansu), a przed jego weryfikacją, w wysokości nie przekraczającej 70% pozostałej kwoty wolnej, po uwzględnieniu zaliczkowych wypłat, o których mowa w pkt 1.”,
16) dodaje się art. 17a, 17b i 17c w brzmieniu:
„Art. 17a. Upoważnia się podatników do dokonania w 1993 r. zaliczkowych wypłat nagród i premii z zysku netto za 1992 r.:
1) przed złożeniem pierwszej wersji rocznego sprawozdania finansowego za 1992 r. (bilansu) w wysokości nie przekraczającej 30%'kwoty wolnej, ustalonej zgodnie z art. 12,
2) po złożeniu pierwszej wersji rocznego sprawozdania finansowego za 1992 r. (bilansu), a przed jego weryfikacją, w wysokości nie przekraczającej 70% pozostałej kwoty wolnej, po uwzględnieniu zaliczkowych wypłat, o których mowa w pkt 1.
Art. 17b. 1. Zwalnia się od podatku, z zastrzeżeniem ust. 7, podatników, jeżeli spełnią warunki określone w ust. 2.
2. Ustala się następujące warunki:
1) terminowa realizacja zobowiązań wobec budżetu, z uwzględnieniem art. 8 ust. 6,
2) relacja wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności łącznie z wypłatami z funduszy socjalnego i mieszkaniowego powiększonych o zysk brutto do wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności łącznie z wypłatami z funduszy socjalnego i mieszkaniowego za rok (okres) podatkowy jest nie mniejsza od analogicznej relacji za cały rok poprzedni.
3. Do wyliczenia relacji w roku (okresie) podatkowym, o której mowa w ust. 2 pkt 2, przyjmuje się:
1) wynagrodzenia obciążające koszty całokształtu działalności, ustalone zgodnie z art. 2 ust. 6 pkt 1,
2) wypłaty z funduszu socjalnego, ustalone zgodnie z art. 3 ust. 3,
3) wypłaty z funduszu mieszkaniowego, ustalone zgodnie z art. 3 ust. 4.
4. Podatnicy, o których mowa w art. 7, do ustalenia relacji wymienionej w ust. 2 pkt 2 przyjmują wynagrodzenia obciążające koszty całokształtu działalności, wypłaty z funduszy socjalnego i mieszkaniowego oraz zysk brutto w wysokości uwzględniającej zmiany organizacyjne.
5. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podatników, o których mowa w art. 6.
6. Podatnicy są zobowiązani do przedłożenia we właściwym urzędzie skarbowym informacji o kształtowaniu się relacji, o której mowa w ust. 2 pkt 2, w terminach ustalonych w art. 15 ust. 1 pkt 1–3.
7. Jeżeli podatnik w ciągu roku podatkowego nie spełni jednego lub obu warunków określonych w ust. 2, dokonuje naliczania i wpłaty podatku od początku do końca roku podatkowego. Wymagalność podatkowa powstaje z chwilą niespełnienia warunków upoważniających do zwolnienia od podatku.
Art. 17c. 1. Podatnicy, którym właściwa izba skarbowa zaakceptuje zasady kształtowania wynagrodzeń w 1993 r., nie naliczają podatku od wzrostu wynagrodzeń na podstawie art. 3–5 oraz 12 i 13, z zastrzeżeniem ust. 4.
2. Zasady kształtowania wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności:
1) dopuszczalny limit wzrostu wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności,
2) udział nagród i premii w kwocie zysku netto oraz zasady ich wypłacania,
3) wielkość zryczałtowanego podatku od wzrostu wynagrodzeń.
3. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, ramowe zasady kształtowania wynagrodzeń oraz minimalnej kwoty zryczałtowanego podatku od wzrostu wynagrodzeń, określone w ust. 1 i 2.
4. Jeżeli podatnik narusza zasady kształtowania wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1 i 2, lub nie realizuje terminowo zobowiązań wobec budżetu, dokonuje naliczenia i wpłaty podatku od wzrostu wynagrodzeń za cały rok podatkowy. Wymagalność podatkowa powstaje z chwilą niespełnienia warunków upoważniających do nienaliczania podatku od wzrostu wynagrodzeń.”
Art. 2.
2. Przez przychody, o których mowa w ust. 1, rozumie się przychody podatnika określone dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.
3. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podatników, którzy nie regulują terminowo zobowiązań wobec budżetu, z tym że podatnicy zalegający ze spłatą zobowiązań wobec budżetu mogą zastosować zmniejszenie podatku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli w terminie 2 miesięcy od daty wejścia w życie ustawy uregulują zaległości.
4. W 1992 r. zmniejszenie kwoty podatku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie do różnicy między podatkiem należnym za 1992 r. a sumą zaliczek za pierwsze 7 miesięcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio przy rozliczaniu zaliczek podatku od wzrostu wynagrodzeń należnych za okres po dniu 31 lipca 1992 r.
Art. 3.
Art. 4.
Art. 5.
1) z dniem ogłoszenia, z tym że:
a) przepisy art. 1 pkt 1 lit. a i d, pkt 2–4, pkt 5 (dotyczący art. 4 ust. 1), pkt 6 lit. a, pkt 7 lit. f, pkt 9 (dotyczący art. 8 ust. 1 i 2 oraz 4–6), pkt 10 lit. a (dotyczący art. 9 ust. 1 pkt 1) i lit. c, pkt 11 lit. a, pkt 12 lit. a i lit. b (dotyczący art. 13 ust. 2 pkt 1 lit. a i pkt 2 lit. a), pkt 13, pkt 14 (dotyczący art. 16 ust. 1) i pkt 15 z mocą od dnia 1 stycznia 1992 r.,
b) przepisy art. 1 pkt 1 lit. b i c, pkt 6 lit. b, c i e, pkt 7 lit. a–e i g, pkt 8 i pkt 11 lit. b oraz art. 2 z mocą od dnia 1 sierpnia 1992 r.,
2) z dniem 1 stycznia 1993 r. w zakresie przepisów art. 1 pkt 9 (dotyczącego art. 8 ust. 3), pkt 10 lit. a (dotyczącego art. 9 ust. 1 pkt 2) i lit. b, pkt 12 lit. b (dotyczącego art. 13 ust. 2 pkt 1 lit. b i pkt 2 lit. b) i c oraz pkt 16.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa
- Data ogłoszenia: 1992-10-01
- Data wejścia w życie: 1992-09-30
- Data obowiązywania: 1992-09-30
- Z mocą od: 1992-09-30
- Dokument traci ważność: 1994-03-31
- USTAWA z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw
- OBWIESZCZENIE PREZESA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 28 czerwca 1994 r. o utracie mocy obowiązującej art. 5 pkt 1 lit. a) ustawy o zmianie ustawy o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA