Dziennik Ustaw - rok 1992 nr 55 poz. 273

Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408) zarządza się, co następuje:

1) pracowników działalności podstawowej,

2) pracowników technicznych, ekonomicznych i administracyjnych,

3) pracowników gospodarczych i obsługi.

2. Rozporządzenia nie stosuje się do:

1) pracowników transportu sanitarnego i lotniczego, innych niż wymienieni w ust. 1 pkt 1,

2) innych pracowników wymienionych w ust. 1, otrzymujących wynagrodzenie na podstawie odrębnych przepisów.

3. Przez pracowników działalności podstawowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1, rozumie się:

1) pracowników medycznych, a w szczególności:

a) pracowników, którzy ukończyli wyższe studia medyczne lub średnie szkoły medyczne,

b) pracowników, którzy uzyskali medyczne kwalifikacje zawodowe w trybie przejściowym lub na podstawie odbytego szkolenia zawodowego,

c) pracowników mających wykształcenie wyższe lub średnie, inne niż określone pod lit. a) i b), gdy posiadane przez nich kwalifikacje zawodowe mają zastosowanie przy udzielaniu świadczeń w działalności podstawowej, jeżeli są zatrudnieni na stanowiskach, na których te kwalifikacje są wymagane,

2) innych pracowników działalności podstawowej, których praca pozostaje w związku z udzielaniem świadczeń zapobiegawczo-leczniczych, rehabilitacyjnych bądź diagnostycznych.

1) tabelę stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia,

2) tabelę zaszeregowania stanowisk pracy, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Stawki wynagrodzenia określone w rozporządzeniu uwzględniają podatek dochodowy od osób fizycznych.

2. W razie zatrudnienia w niższym wymiarze czasu pracy niż wymieniony w ust. 1, wynagrodzenie zasadnicze pracownika oblicza się proporcjonalnie do czasu pracy przewidzianego w umowie o pracę.

3. Stawki godzinowe oblicza się dzieląc kwotę miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego przysługującego za pełny wymiar czasu pracy przez:

1) 178 – dla pracowników, których tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi przeciętnie 42 godziny,

2) 170 – dla pracowników, których tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi przeciętnie 40 godzin,

3) 135 – dla pracowników, których tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi przeciętnie 31 godzin i 30 minut,

4) 112 – dla pracowników, których tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi przeciętnie 26 godzin i 15 minut.

2. Wykaz stanowisk kierowniczych i stawki dodatków funkcyjnych, ustalone w relacji procentowej od wynagrodzenia zasadniczego, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, z wyłączeniem okresów zatrudnienia w tych zakładach, w których stosunek pracy wygasł wskutek porzucenia pracy przez pracownika lub został rozwiązany przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika.

3. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się także inne okresy na podstawie odrębnych przepisów.

4. Prawo do dodatku za wysługę lat ustala się odrębnie dla każdego stosunku pracy. Do okresu dodatkowego zatrudnienia nie wlicza się okresów zatrudnienia podstawowego, bez względu na to, czy dodatkowe zatrudnienie ma, miejsce w tym samym, czy w innym zakładzie.

5. Zmiana wysokości dodatku za wysługę lat, wynikająca z osiągnięcia określonej liczby lat pracy, następuje od pierwszego dnia najbliższego miesiąca kalendarzowego.

6. Dodatek za wysługę lat wypłaca się za wszystkie dni pracy i dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy, za które pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy, za które pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy lub opiekuńczy z ubezpieczenia społecznego.

7. Pracownikowi nie przysługuje dodatek za wysługę lat w miesiącu, w którym:

1) porzucił pracę,

2) zakład pracy rozwiązał z pracownikiem umowę o pracę bez wypowiedzenia z jego winy.

2. Pielęgniarce (asystentce pielęgniarskiej, młodszej pielęgniarce, pielęgniarce przyuczonej), położnej, technikowi (laborantowi), opiekunce dziecięcej, salowej, sanitariuszowi, zatrudnionym w szpitalach lub innych zakładach zapewniających całodobową opiekę zdrowotną, przysługuje zamiast dodatku, o którym mowa w ust. 1, dodatek w wysokości 65% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze nocnej.

3. Pracownikom, o których mowa w ust. 2, za pracę w dni ustawowo wolne od pracy (niedziele i święta) przysługuje dodatek w wysokości 45% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze dziennej.

2. Wysokość funduszu premiowego, zadania oraz zasady premiowania ustala kierownik zakładu w uzgodnieniu z przedstawicielami związków zawodowych.

2. Rodzaje szczególnych zadań, wysokość odrębnego wynagrodzenia i zasady jego przyznawania określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

3. Odrębne wynagrodzenie przysługuje za wykonywanie zadań poza czasem pracy wynikającym z umowy o pracę, z wyjątkiem zadań określonych w części I Ip. 5 i 21–23 załącznika nr 4 do rozporządzenia. Za wykonywanie tych zadań w ramach czasu pracy przysługuje odrębne wynagrodzenie.

2. W razie zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy dodatek, o którym mowa w ust. 1, oblicza się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. Dodatek ten nie ulega zwiększeniu w razie zatrudnienia w wymiarze czasu pracy wyższym od pełnego.

2. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia oraz zasady jego przyznawania określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

2. Za pełnienie dyżurów w dni ustawowo wolne od pracy (niedziele i święta) oraz w dzień ustalony w rozkładzie czasu pracy dla danego pracownika jako dodatkowy dzień wolny od pracy przysługuje wynagrodzenie określone w ust. 1 w podwójnej wysokości.

3. Wynagrodzenie w podwójnej wysokości za dodatkowy dzień wolny od pracy nie przysługuje pracownikowi, który dyżury zakładowe pełni na warunkach pracy dodatkowej w zakładzie innym niż macierzysty.

4. Pracownikowi, który nie uzyskał zwolnienia z godzin pracy przypadających po zakończeniu dyżuru zakładowego z powodu braku zastępstwa, za pracę w tych godzinach, jednak nie więcej niż za 6 godzin, przysługuje dodatek w wysokości 100% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego.

5. Pracownikowi pełniącemu dyżury zakładowe w innym zakładzie niż macierzysty, w razie nieudzielenia zwolnienia z godzin pracy po zakończeniu dyżuru, dodatek wypłaca zakład, w którym dyżur był pełniony, w wysokości 100% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego, ustalonego w celach dyżuru zakładowego.

2. Za czas wykonywania pracy w wyniku wezwania przez zakład, zamiast wynagrodzenia określonego w ust. 1, przysługuje wynagrodzenie w wysokości 100% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego, nie niższe jednak niż za 1 godzinę pracy przy każdym wezwaniu.

3. Pracownikowi, który stawił się w zakładzie w wyniku wezwania, przysługuje zwrot poniesionych kosztów przejazdu, jeżeli zakład nie zapewni przejazdu samochodem służbowym.

2. Pracownikom wymienionym w ust. 1 i lekarzom dentystom, zatrudnionym w pogotowiu ratunkowym (pomocy doraźnej) poza zespołem wyjazdowym, oraz sanitariuszom (noszowym) zatrudnionym w zespole wyjazdowym przysługuje dodatek w wysokości 20% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy.

3. Pracownikom działalności podstawowej, innym niż wymienieni w ust. 1 i 2, zatrudnionym w pogotowiu ratunkowym (pomocy doraźnej) przysługuje dodatek w wysokości 10% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy.

4. Kierownik zakładu w ramach środków na wynagrodzenia osobowe może przyznać sanitariuszom zatrudnionym w pogotowiu ratunkowym (pomocy doraźnej) dodatek o 10% wyższy niż określony w ust. 2 i 3.

5. Za pracę w dni ustawowo wolne od pracy (niedziele i święta) oraz w dzień ustalony w rozkładzie czasu pracy dla danego pracownika jako dodatkowy dzień wolny od pracy, zamiast dodatku, o którym mowa w ust. 1–4, przysługuje dodatek w wysokości 100% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy.

2. Za każdą godzinę przepracowaną nieprzerwanie (na dobę) ponad 8 godzin do 12 godzin, z zachowaniem miesięcznej normy czasu pracy wynikającej z pomnożenia 8 godzin przez liczbę roboczych dni kalendarzowych, pracownikom, o których mowa w ust. 1, przysługuje dodatek w wysokości 10% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego.

1) nagrody jubileuszowe,

2) jednorazowa odprawa pieniężna z tytułu przejścia na emeryturę lub rentę inwalidzką.

2. Jeżeli w dniu wejścia w życie rozporządzenia pracownik otrzymywał dodatek, tzw. deficytowy lub wiejski, stawka wynagrodzenia zasadniczego dla tego pracownika, ustalona na podstawie niniejszego rozporządzenia, powinna uwzględniać kwotę tego dodatku.

Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: p. o. M. Miśkiewicz

Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej
z dnia 2 lipca 1992 r. (poz. 273)

Załącznik nr 1

TABELA STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO

Załącznik nr 2

TABELA ZASZEREGOWANIA STANOWISK PRACY

I. Pracownicy działalności podstawowej

II. Pracownicy techniczni, ekonomiczni i administracyjni

III. Pracownicy gospodarczy i obsługi

Załącznik nr 3

WYKAZ STANOWISK KIEROWNICZYCH I STAWKI DODATKÓW FUNKCYJNYCH

Załącznik nr 4

RODZAJE SZCZEGÓLNYCH ZADAŃ, ZA KTÓRYCH WYKONYWANIE PRZYSŁUGUJE ODRĘBNE WYNAGRODZENIE, ORAZ ZASADY JEGO PRZYZNAWANIA

Część I

Część II

1. W razie wykonywania sekcji zwłok w miejscowości oddalonej co najmniej 25 km od miejscowości, w której lekarz jest zatrudniony, wynagrodzenie określone pod Ip. 1 pkt 1 lit. a) i b) przysługuje w podwójnej wysokości.

2. Wynagrodzenie określone pod Ip. 4 przysługuje za badania ustalone w rozporządzeniu Ministrów Sprawiedliwości, Obrony Narodowej oraz Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 24 października 1970 r. w sprawie warunków i trybu usprawiedliwiania niestawiennictwa z powodu choroby uczestników procesu w sprawach karnych (Dz. U. Nr 27, poz. 218).

3. Wynagrodzenie za wykonywanie zadań określonych pod Ip. 5:

1) przysługuje technikowi dentystycznemu (uprawnionemu technikowi dentystycznemu), zatrudnionemu w poradni stomatologicznej, za wykonywanie każdej jednostki obliczeniowej ponad 510 jednostek kwartalnie: liczbę 510 jednostek obliczeniowych pomniejsza się w przypadku usprawiedliwionej nieobecności w pracy proporcjonalnie do czasu trwania tej nieobecności,

2) obliczane jest po upływie każdego kwartału,

3) może być wypłacone w formie zaliczki w wysokości 50% należności za wykonane jednostki obliczeniowe ponad 170 w pierwszym miesiącu kwartału oraz ponad 170 – w drugim,

4) przysługuje kierownikowi technicznemu pracowni stomatologicznej w wysokości średniego wynagrodzenia za wykonanie dodatkowych zadań, przypadającego na jednego technika dentystycznego (uprawnionego technika dentystycznego), zatrudnionego w kwartale stanowiącym okres obliczeniowy,

5) przysługuje kierownikowi technicznemu za wykonane przez niego dodatkowe zadania (prace techniczne) w dziedzinie stomatologii, z tym że liczbę 510 jednostek obliczeniowych pomniejsza się temu kierownikowi proporcjonalnie do czasu pracy przeznaczonego na wykonywanie zadań kierownika, określonego przez dyrektora zakładu pracy, a dodatkowego wynagrodzenia nie wlicza się do średniego wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 4.

4. Rodzaj placówek oświatowo-wychowawczych, w których ma zastosowanie wynagrodzenie określone pod Ip. 6 jest ustalony odrębnie.

5. Wynagrodzenie określone pod Ip. 6 może być przyznane lekarzowi dentyście zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu pracy w wiejskim lub gminnym ośrodku zdrowia, pod warunkiem złożenia pisemnego oświadczenia o objęciu opieką medyczną (w tym przeprowadzenie badań wstępnych i okresowych) uczniów szkół w rejonie działania ośrodka.

6. Indywidualne wynagrodzenie za wykonanie zadań określonych pod Ip. 8–15 i 19 przyznaje kierownik zespołu operującego w ramach stawki wynagrodzenia określonej za wykonanie zadań. Kierownikowi zespołu operującego indywidualne wynagrodzenie przyznaje ordynator. Jeżeli kierownikiem zespołu operacyjnego jest ordynator, jego wynagrodzenie powinno być ustalone wskaźnikiem procentowym w stosunku do stawki wynagrodzenia, a mianowicie za wykonanie zadania określonego: pod Ip. 8 – 10%, pod Ip. 9 i 10 – 15%, pod Ip. 11 – 25%, pod Ip. 12 – 20%, pod Ip. 13 – 15%, pod Ip. 14 – 20%, pod Ip. 15 – 10% (lekarz koordynujący prace związane z transplantacją szpiku), pod Ip. 19 – 25% i pod Ip. 20 – 20%.

7. Indywidualne wynagrodzenie za wykonywanie zadań określonych pod Ip. 21–23 przyznaje kierownik zakładu pracy.

8. Pracownikom pobierającym wynagrodzenie za wykonanie zadań określonych pod Ip. 1, 2, 4, 6 i 7 przysługuje zwrot kosztów przejazdu według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, jeżeli właściwy zakład nie zapewni przejazdu samochodem służbowym, a pracownikom pobierającym wynagrodzenia za wykonywa-nie zadań określonych pod Ip. 6 pkt 2, używającym własnego pojazdu, przysługuje zwrot kosztów według zasad określonych w przepisach w sprawie używania samochodów osobowych, motocykli i motorowerów do celów służbowych.

Załącznik nr 5

DODATKOWE WYNAGRODZENIE ZA OPIEKĘ REALIZOWANĄ WEDŁUG ZASADY WYBORU LEKARZA

1. Dodatkowe wynagrodzenie przysługuje lekarzowi:

1) za każdego pacjenta, który dokonał wyboru tego lekarza w poradni ogólnej, po przekroczeniu liczby podopiecznych 1.500,

2) za każde dziecko, do opieki nad którym lekarz został wybrany w poradni dla dzieci, przychodni rejonowej (ośrodku zdrowia), po przekroczeniu liczby podopiecznych 750.

2. Liczba podopiecznych, za którą lekarz otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie, nie może przekroczyć 1.500 w poradni ogólnej i 750 w poradni dla dzieci.

3. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia dla lekarzy pracujących w poradniach ogólnych i poradniach dla dzieci przychodni rejonowych (ośrodków zdrowia) wynosi:

1) 3,5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego za 100 pacjentów, którzy dokonali wyboru tego lekarza – w poradni ogólnej.

2) 7% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego za 100 dzieci, do opieki nad którymi lekarz został wybrany – w poradni dla dzieci.

4. Pacjent ma prawo dokonać wyboru lekarza spośród wszystkich lekarzy zatrudnionych w poradni ogólnej i poradni dla dzieci przychodni rejonowej (ośrodku zdrowia).

5. Wybór lekarza następuje na podstawie oświadczenia złożonego przez pacjenta, zawierającego deklarację woli pozostania pod opieką danego lekarza przez okres jednego roku (od chwili złożenia oświadczenia). Oświadczenie takie powinno zawierać: imię i nazwisko, wiek i adres pacjenta oraz imię i nazwisko wybranego lekarza, datę i własnoręczny podpis pacjenta lub rodziców (prawnych opiekunów) dziecka.

6. Oświadczenie jest dokumentem finansowym, na którego podstawie lekarz otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie.