Dziennik Ustaw - rok 1992 nr 35 poz. 152

Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. Nr 114, poz. 493) zarządza się, co następuje:

1) zatrudnionych w:

a) bibliotekach,

b) domach kultury, ośrodkach i klubach kultury, świetlicach i ogniskach artystycznych,

c) galeriach i centrach sztuki,

d) ośrodkach badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury,

e) domach pracy twórczej,

f) muzeach,

2) objętych układami zbiorowymi pracy dla:

a) pracowników gospodarki komunalnej i mieszkaniowej z dnia 28 grudnia 1974 r.,

b) pracowników zatrudnionych na statkach pływających w żegludze portowej, przybrzeżnej i na wodach osłoniętych z dnia 17 stycznia 1975 r.,

c) przemysłu poligraficznego z dnia 31 grudnia 1974 r.

2. Do pracowników, o których mowa w ust. 1 pkt 2:

1) lit. a) – nie stosuje się § 7, 11 i 17,

2) lit. b) i c) – nie stosuje się § 7, 10, 11 i 17.

3. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do:

1) pracowników straży przemysłowej, z wyjątkiem § 3, 6–8, 10–15, 17 i 19,

2) funkcjonariuszy pożarnictwa, z wyjątkiem § 12 i 19.

1) tabele stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia,

2) tabele zaszeregowania stanowisk pracy, stanowiące załącznik nr 2 do rozporządzenia,

3) tabele stanowisk (funkcji) uprawniających do dodatku funkcyjnego niektórych pracowników, stanowiące załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Kierowcom i ich pomocnikom, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia posiadają prawo do dodatków w wysokości 3% wynagrodzenia zasadniczego po 3 latach pracy i 4% wynagrodzenia zasadniczego po 4 latach pracy, dodatek wypłaca się według dotychczasowych zasad.

3. Do okresu pracy uprawniającego do dodatku wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, z wyłączeniem okresów zatrudnienia w tych zakładach pracy, w których stosunek pracy:

1) wygasł wskutek porzucenia pracy,

2) został rozwiązany przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika.

4. W przypadku dodatkowego zatrudnienia pracownika prawo do dodatku ustala się odrębnie dla każdego stosunku pracy. Do okresu dodatkowego zatrudnienia nie podlegają zaliczeniu okresy zatrudnienia podstawowego.

5. Do okresu pracy uprawniającego do dodatku wlicza się także inne okresy na podstawie przepisów odrębnych.

6. Dodatek wypłaca się za wszystkie dni pracy i dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy, za które pracownikowi przysługuje wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

7. Dodatek wypłacany jest w terminie wypłaty wynagrodzenia:

1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub prawo do wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca,

2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.

2. Przy tworzeniu stanowisk (funkcji) uprawniających do dodatku należy w szczególności uwzględnić:

1) stopień samodzielności organizacyjnej danej instytucji,

2) liczbę pracowników zatrudnionych w instytucji (komórce organizacyjnej),

3) zakres działania instytucji (komórki organizacyjnej).

1) do 5% minimalnej stawki – przy pierwszym stopniu szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości,

2) do 10% minimalnej stawki – przy drugim stopniu szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości,

3) do 15% minimalnej stawki – przy trzecim stopniu szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości oraz przy pracach wykonywanych w warunkach niebezpiecznych.

2. Zasady przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2. Zasady wypłacania dodatku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

1) do 10% minimalnej stawki – za znajomość pierwszego języka obcego,

2) do 15% minimalnej stawki – za znajomość każdego następnego języka obcego.

2. Zasady przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.

2. Kierowcom, z wyjątkiem kierowców samochodów osobowych, i ich pomocnikom mogą być w czasie pracy powierzane czynności dodatkowe, nie wchodzące w zakres ich normalnych obowiązków.

3. Zasady powierzania czynności dodatkowych oraz wynagradzania za te czynności określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.

1) po 20 latach pracy – 75% miesięcznego wynagrodzenia,

2) po 25 latach pracy – 100% miesięcznego wynagrodzenia,

3) po 30 latach pracy – 150% miesięcznego wynagrodzenia,

4) po 35 latach pracy – 200% miesięcznego wynagrodzenia,

5) po 40 latach pracy – 300% miesięcznego wynagrodzenia.

2. Zasady ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasady jej obliczania i wypłacania określają ogólnie obowiązujące przepisy.

1) po 10 latach pracy – jednomiesięcznego wynagrodzenia,

2) po 15 1atach pracy – dwumiesięcznego wynagrodzenia,

3) po 20 i więcej latach pracy – trzymiesięcznego wynagrodzenia,

obliczonego jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy.

2. Okres pracy uprawniający do odprawy ustala się według zasad obowiązujących przy ustalaniu okresów zatrudnienia uprawniających do dodatku za wysługę lat.

§ 15_: Pracownikom zatrudnionym przy pilnowaniu przysługuje dodatek w wysokości 10% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę przepracowaną nieprzerwanie ponad 8 godzin do 12 godzin na dobę w ramach miesięcznej normy czasu pracy wynikającej z pomnożenia 8 godzin przez liczbę roboczych dni kalendarzowych.

2. Wysokość funduszu premiowego oraz zasady przyznawania i wypłacania premii ustala regulamin zakładowy.

3. Jeżeli w instytucji działają zakładowe organizacje związkowe, zasady, o których mowa w ust. 2, ustala dyrektor (kierownik) w uzgodnieniu z tymi organizacjami.

2. Stawki godzinowe wynagrodzenia zasadniczego oblicza się dzieląc kwotę miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika przez:

1) 178 – dla pracowników, których tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi 42 godziny,

2) 170 – dla pracowników, których tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi 40 godzin,

3) 135 – dla pracowników, których tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi 31,5 godziny.

Minister Kultury i Sztuki: A. Siciński

Załączniki do rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki
z dnia 31 marca 1992 r. (poz. 152).

Załącznik nr 1

TABELE STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO

I. Pracownicy działalności podstawowej w bibliotekach, domach kultury, ośrodkach i klubach kultury, świetlicach, ogniskach artystycznych, galeriach i centrach sztuki, ośrodkach badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury, muzeach, domach pracy twórczej

II. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach instruktorów amatorskiego ruchu artystycznego i zespołów zainteresowań

Do czasu pracy instruktora zalicza się zajęcia programowe z uczestnikami w wymiarze nie krótszym niż 80% umownego wymiaru czasu pracy oraz prace organizacyjno-techniczne.

III. Pracownicy administracji i obsługi w instytucjach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia

IV. Pracownicy działalności podstawowej, administracji, ekonomiczni i techniczni w Zamku Królewskim w Warszawie oraz Zarządzie Ochrony i Konserwacji Zespołów Pałacowo-Ogrodowych w Warszawie

V. Pracownicy utrzymania ruchu i pomocniczy w Zamku Królewskim w Warszawie oraz Zarządzie Ochrony i Konserwacji Zespołów Pałacowo-Ogrodowych w Warszawie

VI. Pracownicy na stanowiskach nierobotniczych w zakładach (komórkach organizacyjnych) prowadzących działalność poligraficzną

VII. Pracownicy na stanowiskach robotniczych w zakładach (komórkach organizacyjnych) prowadzących działalność poligraficzną

Załącznik nr 2

TABELE ZASZEREGOWANIA STANOWISK PRACY

I. W instytucjach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia

1. Pracownicy działalności podstawowej

2. Pracownicy administracji obsługi

*⁾ Dodatek funkcyjny przysługuje za kierowanie zespołem pracowników.

II. W Zamku Królewskim w Warszawie oraz w Zarządzie Ochrony i Konserwacji Zespołów Pałacowo-Ogrodowych w Warszawie

1. Pracownicy działalności podstawowej, administracyjni, techniczni i ekonomiczni

*⁾ Zarządu Ochrony i Konserwacji Zespołów Pałacowo-Ogrodowych.

2. Pracownicy utrzymania ruchu i pomocniczy

III. W zakładach (komórkach organizacyjnych) prowadzących działalność poligraficzną

1. Pracownicy na stanowiskach nierobotniczych

*⁾ Dodatek przysługuje za kierowanie zespołem pracowników.

2. Pracownicy na stanowiskach robotniczych

Załącznik nr 3

TABELE STANOWISK (FUNKCJI) UPRAWNIAJĄCYCH DO DODATKU FUNKCYJNEGO NIEKTÓRYCH PRACOWNIKÓW

I. Pracownicy działalności podstawowej w instytucjach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia

¹⁾ Dotyczy komórki organizacyjnej w Bibliotece Narodowej.

²⁾ Jeżeli pracownik na tym stanowisku kieruje zespołem pracowników lub sprawuje nadzór merytoryczny nad działalnością jednostek niższego szczebla (poradnictwo, instruktaż)

³⁾ W ośrodkach badań i dokumentacji filmu: kierownik sekcji, zespołu, biblioteki, archiwum zbiorów filmowych.

II. Pracownicy Zamku Królewskiego w Warszawie oraz Zarządu Ochrony i Konserwacji Zespołów Pałacowo-Ogrodowych w Warszawie

*⁾ Zarządu Ochrony i Konserwacji Zespołów Pałacowo-Ogrodowych.

**⁾ Jeżeli pracownik na tym stanowisku kieruje zespołem pracowników.

Załącznik nr 4

ZASADY PRZYZNAWANIA DODATKU ZA PRACE WYKONYWANE W WARUNKACH SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA, SZCZEGÓLNIE UCIĄŻLIWYCH LUB NIEBEZPIECZNYCH

1. Do pierwszego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie,

3) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone (np. spawanie, hartowanie, stosowanie lamp bakteriobójczych),

4) w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25°C lub poniżej 10°C,

5) w pomieszczeniach, w których konieczne jest stale stosowanie sztucznego oświetlenia,

6) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych.

2. Do drugiego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,

2) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

3) w warunkach obniżonego lub podwyższonego ciśnienia wynikającego z procesu technologiczne go,

4) w warunkach narażenia na działanie miejscowej wibracji (np. używanie ręcznych narzędzi pneumatycznych),

5) w warunkach narażenia na hałas,

6) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2.000 kcal dla mężczyzn i 1.200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała.

3. Do trzeciego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie bezydyny, alfa-i betanaftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym do tych substancji działaniu, jeżeli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy,

2) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,

3) w kontakcie z materiałem zakaźnym lub chorymi zakaźnie ludźmi albo zwierzętami,

4) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300.000 MHz w strefie zagrożenia.

4. Do szczególnie niebezpiecznych zalicza się prace:

1) przy urządzeniach elektroenergetycznych znajdujących się pod napięciem powyżej 220 V, wykonywane zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie pracy w energetyce,

2) związane z wytwarzaniem, stosowaniem, magazynowaniem oraz trasportowaniem gazów i materiałów wybuchowych,

3) na wysokości powyżej 2 m i w wykopach o głębokości poniżej 2 m, uznane za niebezpieczne w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy,

4) związane z załadunkiem i rozładunkiem paliw płynnych oraz ich transportem.

5. Prace określone w ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1, 2 i 5 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy przekroczone są najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia, określone w odrębnych. przepisach, lub inne obowiązujące normy higienicznosanitarne.

6. Pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, o których mowa w ust. 5, dokonywane są przez laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz inne laboratoria upoważnione przez właściwych terenowo państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.

7. Dodatek za wykonywanie prac:

1) określonych w ust. 1–3 – przysługuje, jeżeli były one wykonywane co najmniej przez 80 godzin w miesiącu,

2) określonych w ust. 4 – przysługuje za efektywny czas pracy, bez względu na dzienny lub miesięczny wymiar czasu pracy.

8. Dodatek, o którym mowa w ust. 1–4, wypłacany jest miesięcznie z dołu.

9. Decyzję o przyznaniu dodatku, jego wysokości i cofnięciu w przypadku zmiany warunków pracy podejmuje dyrektor (kierownik) instytucji.

10. W przypadku jednoczesnego występowania uprawnienia do dodatków z tytułu prac wykonywanych w różnych stopniach szkodliwości dla zdrowia i uciążliwości lub niebezpieczeństwa pracownikowi przysługuje jeden, najwyższy dodatek.

Załącznik nr 5

ZASADY WYPŁACANIA DODATKU ZA SZCZEGÓLNIE TRUDNE WARUNKI PRACY W MUZEACH MARTYROLOGICZNYCH I W ODDZIAŁACH MARTYROLOGICZNYCH INNYCH MUZEÓW

1. Pracownikom wykonującym swoje czynności w pomieszczeniach znajdujących się na terenie muzeów martyrologicznych i na terenie oddziałów martyrologicznych innych muzeów, mającym stale bezpośrednią styczność z reliktami martyrologii co najmniej przez połowę obowiązującego wymiaru czasu pracy, przysługuje dodatek za szczególnie trudne warunki pracy, zwany dalej „dodatkiem”.

2. Dodatek przyznawany jest wyłącznie na okres wykonywania pracy w warunkach określonych w ust. 1.

3. Dodatek przysługuje pracownikom zatrudnionym w:

1) Państwowym Muzeum Oświęcim-Brzezinka,

2) Państwowym Muzeum na Majdanku,

3) Muzeum Stutthoff w Sztutowie,

4) Państwowym Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy,

5) Centralnym Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu,

6) Muzeum Walki i Męczeństwa w Palmirach – Oddział Muzeum Historycznego m.st. Warszawy,

7) Muzeum na Pawiaku, w Alei Szucha i w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej (Oddziały Muzeum Historii Polskich Ruchów Niepodległościowych i Społecznych w Warszawie),

8) Muzeum Historii Ruchu Rewolucyjnego w Łodzi,

9) Muzeum Martyrologii i Walki w Radogoszczy – Oddział Muzeum Ruchu Rewolucyjnego w Łodzi,

10) Muzeum Martyrologii „Pod Zegarem” – Oddział Muzeum Okręgowego w Lublinie,

11) Muzeum Martyrologicznym w Żabikowie koło Poznania,

12) Muzeum Martyrologii Fort VII Cytadeli Poznańskiej – Oddział Muzeum Historii Ruchu Rewolucyjnego im. Marcina Kasprzaka w Poznaniu,

13) Muzeum Martyrologii w Krakowie – Oddział Muzeum Historycznego m. Krakowa,

14) Muzeum Martyrologii w Zamościu – Rotunda – Oddział Muzeum Okręgowego w Zamościu,

15) Muzeum Martyrologii Alianckich Jeńców Wojennych w Żaganiu – Oddział Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze,

16) Muzeum Walki i Męczeństwa w Treblince – Oddział Muzeum Okręgowego w Siedlcach,

17) Muzeum Martyrologii w Chełmie nad Nerem – Oddział Muzeum Okręgowego w Koninie.

Załącznik nr 6

ZASADY PRZYZNAWANIA DODATKU ZA ZNAJOMOŚC JĘZYKOW OBCYCH

1. Warunkiem przyznania dodatku za znajomość języków obcych, zwanego dalej „dodatkiem”, jest posiadanie przez pracownika zaświadczenia potwierdzającego złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminu ze znajomości języka obcego przed państwową lub resortową komisją egzaminacyjną.

2. Od składania egzaminu, o którym mowa w ust. 1, zwolnieni są pracownicy posiadający:

1) dyplom ukończenia wydziału filologicznego szkoły wyższej,

2) uprawnienia tłumacza w zakresie danego języka obcego, przyznane na podstawie odrębnych przepisów,

3) dyplom ukończenia szkoły wyższej lub średniej za granicą, w której językiem wykładowym był język obcy, za którego znajomość pracownik ma otrzymywać dodatek.

3. Złożenie egzaminu, o którym mowa w ust. 1, uprawnia do dodatku przez okres 5 lat. Warunkiem przyznania dodatku po upływie tego okresu jest ponowne złożenie egzaminu. Nie dotyczy to pracowników, którzy złożyli egzamin z wynikiem co najmniej dobrym.

4. Dodatek przyznaje minister (kierownik urzędu, kierownik instytucji) w wysokości uzależnionej od stopnia wykorzystania znajomości języka obcego na stanowisku pracy.

5. Dodatek wypłaca się za wszystkie dni pracy i dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy, za które pracownikowi przysługuje wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

6. Dodatek przysługuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po:

1) złożeniu przez pracownika egzaminu z wynikiem pozytywnym,

2) przedłożeniu dokumentów uzasadniających zwolnienie pracownika od składania egzaminu.

7. Prawo do otrzymywania dodatku wygasa z końcem miesiąca, w którym pracownik:

1) przestał wykonywać czynności lub zajmować stanowisko uzasadniające otrzymywanie dodatku,

2) uzyskał ocenę negatywną z ponownie składanego egzaminu.

Załącznik nr 7

ZASADY POWIERZANIA KIEROWCOM l ICH POMOCNIKOM CZYNNOŚCI DODATKOWYCH ORAZ WYNAGRADZANIA ZA TE CZYNNOŚCI

1. Kierowcom, z wyjątkiem kierowców samochodów osobowych, i ich pomocnikom w uzasadnionych przypadkach mogą być w czasie ich pracy powierzone czynności dodatkowe, nie wchodzące w zakres ich normalnych obowiązków. W szczególności dotyczy to tych przypadków, w których powierzenie kierowcom dodatkowych czynności eliminuje potrzebę zatrudnienia innych pracowników do wykonywania tych czynności lub pozwala lepiej wykorzystać środki transportu i urządzenia przeładunkowe.

2. Czynności dodatkowe mogą być powierzone kierowcom i pomocnikom za ich zgodą po uprzednim przeszkoleniu oraz pod warunkiem zachowania bezpieczeństwa ruchu drogowego i pracy oraz zapewnienia warunków organizacyjno-technicznych i dokumentacyjno-kontrolnych.

3. Dodatki do wynagrodzenia przysługują za wykonywanie następujących czynności dodatkowych:

1) stały udział przy czynnościach za- i wyładunkowych,

2) wykonywanie czynności spedycyjnych (przejęcie odpowiedzialności materialnej za ładunek, jego odbiór i zdanie, nadzór, załatwianie formalności dokumentacyjnych itp.),

3) wykonywanie czynności ładowacza,

4) wykonywanie czynności biletera podczas imprezy,

5) wykonywanie czynności administracyjnych, technicznych i obsługi w zakresie imprez,

6) inne czynności wynikające z potrzeb instytucji, jeżeli obowiązek ich świadczenia nie wynika z umowy o pracę zawartej z kierowcą (pomocnikiem).

4. Łączna kwota dodatku za wykonywanie dodatkowych czynności nie może przekroczyć 60% minimalnej stawki.

5. Czynności dodatkowe wykonywane są na podstawie umowy o pracę dodatkową, określającej rodzaje powierzonych czynności, ich zakres oraz wysokość dodatku.

6. Wysokość dodatku ustala dyrektor (kierownik) instytucji.

7. Za każdy dzień nie usprawiedliwionej nieobecności w pracy oraz za każdy dzień usprawiedliwionej nieobecności, za którą przysługuje wynagrodzenie, a także za każdy dzień niewykonywania dodatkowych czynności dodatek miesięczny ulega zmniejszeniu o 1/22,5. Jeżeli nieobecność w pracy nie przekracza 4 godzin dziennie, potrąca się 1/45 dodatku.

8. Jeżeli czynność dodatkową wykonują razem kierowca i pomocnik, dodatek za wykonywanie danej czynności dzieli się następująco: kierowca otrzymuje 60%, pomocnik 40%.

9. Czynności za- i wyładunkowe mogą być powierzane kierowcy tylko w takim rozmiarze, by nie powodowało to zmęczenia w stopniu uniemożliwiającym mu bezpieczne prowadzenie pojazdu.