REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1992 nr 16 poz. 62

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW

z dnia 18 lutego 1992 r.

w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych.

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 164 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 i Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 7, poz. 55 i Nr 45, poz. 289, z 1983 r. Nr 41, poz. 185, z 1984 r. Nr 34, poz. 183, z 1986 r. Nr 47, poz. 228, z 1987 r. Nr 21, poz. 123 i Nr 33, poz. 186, z 1989 r. Nr 20, poz. 107, z 1990 r. Nr 34, poz. 201 oraz z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 119, poz. 513) zarządza się, co następuje:

§ 1.

 Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach opodatkowania osób prawnych, z zastrzeżeniem § 4 i 5, oraz opodatkowania jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek nie mających osobowości prawnej, ustala się:

1) podatkiem obrotowym - według określonej w odpowiednim rejestrze lub statucie siedziby osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, a jeżeli działalność gospodarcza jest wykonywana poza tą siedzibą - według miejsca położenia zakładu lub oddziału,

2) podatkiem dochodowym - według określonej w odpowiednim rejestrze lub statucie siedziby osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej.

§ 2.

 Właściwość miejscową w sprawach opodatkowania podatkiem obrotowym osób fizycznych oraz spółek nie mających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem § 4 i 5, ustala się:

1) według miejsca położenia zorganizowanego zakładu lub oddziału wskazanego w koncesji, zezwoleniu lub zgłoszeniu do ewidencji działalności gospodarczej, a w razie niedopełnienia obowiązku uzyskania koncesji, zezwolenia lub zgłoszenia działalności do ewidencji albo gdy działalność jest wykonywana bez posiadania zorganizowanego zakładu - według miejsca zamieszkania lub siedziby spółki, a jeżeli nie można ustalić siedziby spółki - według miejsca zamieszkania jednego ze wspólników,

2) jeżeli w myśl przepisów o wykonywaniu działalności gospodarczej podjęcie działalności gospodarczej nie wymaga koncesji lub zgłoszenia działalności gospodarczej do ewidencji oraz w sprawach podatku obrotowego pobieranego przez urzędy celne - według miejsca zamieszkania osoby fizycznej lub siedziby spółki, a jeżeli nie można ustalić siedziby spółki - według miejsca zamieszkania jednego ze wspólników.

§ 3.

 1. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym osób fizycznych, z zastrzeżeniem § 4 i 5, ustala się według miejsca zamieszkania lub pobytu osoby fizycznej w dniu 31 grudnia roku podatkowego, a gdy pobyt w Polsce ustał przed tym dniem - według miejsca pobytu w ostatnim jego dniu. Jeżeli jednak dochód z działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem obrotowym i dochodowym lub tylko dochodowym opłacanym w formie karty podatkowej, właściwość miejscową organu podatkowego w sprawie opodatkowania tego dochodu ustala się według zasad określonych w § 2.

2. Przy opodatkowaniu małżonków mających różne miejsca zamieszkania, jeżeli na ich wniosek podlegają oni łącznemu opodatkowaniu, właściwość miejscową ustala się według miejsca zamieszkania jednego z małżonków, wskazanego we wspólnym rocznym zeznaniu podatkowym.

3. W przypadku spółki nie mającej osobowości prawnej właściwym organem podatkowym, w którym powinien być dołączony do zeznania o wysokości dochodu roczny bilans z rachunkiem wyników lub księga przychodów i rozchodów, jest:

1) organ podatkowy właściwy ze względu na siedzibę spółki, jeżeli przynajmniej dla jednego wspólnika jest on właściwy z uwagi na jego miejsce zamieszkania,

2) organ podatkowy właściwy dla jednego ze wspólników według ich uznania, jeżeli organ podatkowy, o którym mowa w pkt 1, nie jest właściwy dla żadnego ze wspólników z uwagi na ich miejsce zamieszkania.

§ 4.

 Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach opodatkowania osób fizycznych i osób prawnych mających miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie przepisów o zasadach prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości ustala się:

1) podatkiem obrotowym - według określonej w zezwoleniu siedziby przedsiębiorstwa, a w razie gdy działalność jest prowadzona poza tą siedzibą, według miejsca położenia zakładu lub oddziału określonego w zezwoleniu, a jeżeli chodzi o podatek obrotowy pobierany przez urzędy celne - według siedziby przedsiębiorstwa określonej w zezwoleniu,

2) podatkiem dochodowym - według siedziby przedsiębiorstwa określonej w zezwoleniu.

§ 5.

 W sprawach opodatkowania osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą:

1) podatkami obrotowym i dochodowym od przychodów z działalności gospodarczej, z wyjątkiem wymienionej w § 4, właściwy miejscowo jest Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście,

2) podatkiem dochodowym od dochodów z tytułu wywozu ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich, właściwy miejscowo jest urząd skarbowy według siedziby Morskiej Agencji,

3) podatkiem dochodowym od innych dochodów niż wymienione w pkt 1 i 2, właściwy miejscowo jest Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście.

§ 6.

 1. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach podatku rolnego należnego od osób fizycznych ustala się według miejsca położenia gruntów. W razie gdy podatnik posiada grunty na obszarze właściwości dwóch lub więcej organów podatkowych, a miejsce zamieszkania - na obszarze jednego z tych organów, właściwym miejscowo organem podatkowym w sprawach podatku ze wszystkich gruntów jest organ podatkowy miejsca zamieszkania podatnika. Jeżeli podatnik nie ma miejsca zamieszkania na obszarze właściwości żadnego z tych organów podatkowych, właściwy miejscowo jest ten organ, na którego obszarze właściwości znajdują się budynki gospodarcze, a w braku takich budynków - organ, na którego obszarze właściwości jest położona przeważająca część gruntów.

2. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach podatku rolnego należnego od osób prawnych ustala się według miejsca położenia gruntów.

§ 7.

 1. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach podatku od spadków i darowizn ustala się:

1) w sprawach spadków - według miejsca położenia przedmiotów majątkowych nabytych w drodze spadku, a jeżeli przedmioty spadku są położone na obszarze właściwości dwóch lub więcej organów podatkowych - według ostatniego miejsca zamieszkania (pobytu) spadkodawcy,

2) w sprawach praw do wkładów oszczędnościowych wypłacanych na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek śmierci, jeżeli nabywca wkładów oszczędnościowych nie jest równocześnie spadkobiercą wkładcy - według ostatniego miejsca zamieszkania wkładcy,

3) w sprawach darowizn:

a) jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość lub prawo użytkowania wieczystego - według miejsca położenia nieruchomości,

b) jeżeli przedmiotem darowizny są inne rzeczy lub inne prawa majątkowe - według miejsca zamieszkania lub siedziby darczyńcy w dniu przyjęcia darowizny przez obdarowanego, a jeżeli darczyńca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w kraju - według miejsca zamieszkania obdarowanego,

c) otrzymanych z zagranicy - według miejsca zamieszkania obdarowanego,

4) w sprawach zasiedzenia:

a) jeżeli przedmiotem zasiedzenia jest nieruchomość lub prawo użytkowania wieczystego - według miejsca położenia nieruchomości,

b) jeżeli przedmiotem zasiedzenia jest nieruchomość lub prawo użytkowania wieczystego oraz inne rzeczy - według miejsca położenia nieruchomości,

c) jeżeli przedmiotem zasiedzenia są rzeczy ruchome - według miejsca zamieszkania nabywcy.

2. Jeżeli nabycie w drodze spadku lub darowizny dotyczy w całości lub w części rzeczy położonych za granicą lub praw podlegających wykonaniu za granicą, właściwy miejscowo jest urząd skarbowy według miejsca zamieszkania (pobytu) spadkobiercy lub obdarowanego w dniu nabycia spadku lub otrzymania darowizny.

§ 8.

 1. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach opłaty skarbowej ustala się:

1) w sprawach opłaty skarbowej od podań i załączników do podań, od czynności urzędowych, zaświadczeń lub zezwoleń - według siedziby organu, który przyjął podanie, dokonał czynności urzędowej albo wydał zaświadczenie lub zezwolenie,

2) w sprawach opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych dotyczących przeniesienia własności nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub prawa użytkowania wieczystego - według miejsca położenia nieruchomości, z zastrzeżeniem ust. 3,

3) w sprawach opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych dotyczących odpłatnego przeniesienia własności rzeczy lub praw innych niż wymienione w pkt 2:

a) jeżeli jedna ze stron czynności cywilnoprawnej nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Rzeczypospolitej Polskiej - według miejsca zamieszkania lub siedziby drugiej strony czynności, a w przypadku gdy żadna ze stron nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Rzeczypospolitej Polskiej - według miejsca dokonania czynności,

b) jeżeli pobór opłaty następuje przez płatnika - według siedziby płatnika,

c) w pozostałych przypadkach - według miejsca zamieszkania lub siedziby nabywcy,

4) w sprawach opłaty skarbowej od pozostałych czynności cywilnoprawnych:

a) jeżeli opłata jest pobierana przez płatnika - według siedziby płatnika,

b) w pozostałych przypadkach - według miejsca zamieszkania lub siedziby jednej ze stron czynności cywilnoprawnej,

5) w sprawach opłaty skarbowej od dokumentów:

a) jeżeli pobór opłaty skarbowej następuje przez płatnika - według siedziby płatnika,

b) od weksla - według miejsca zamieszkania lub siedziby wystawcy weksla.

2. Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami opłata skarbowa od czynności cywilnoprawnych lub dokumentów jest uiszczana znakami skarbowymi, właściwy miejscowo jest urząd skarbowy ze względu na miejsce dokonania czynności prawnej lub złożenia dokumentu.

3. W sprawach opłaty skarbowej od czynności prawnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, płatnicy przekazują pobraną opłatę na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę płatnika.

4. W sprawach opłaty skarbowej od umów zamiany, których przedmiotem jest wyłącznie przeniesienie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 1 pkt 2, organem właściwym do ustalenia wartości nieruchomości lub prawa jest organ właściwy ze względu na położenie nieruchomości lub prawa, a do ustalenia wysokości opłaty skarbowej - organ właściwy ze względu na położenie nieruchomości lub prawa, którego wartość rynkowa jest wyższa.

§ 9.

 Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach opłaty targowej ustala się według miejsca położenia targowiska.

§ 10.

 Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach opłaty miejscowej ustala się według położenia miejscowości, w której jest pobierana opłata.

§ 11.

 Właściwość miejscową w sprawach opłaty administracyjnej pobieranej za czynności urzędowe nie objęte przepisami o opłacie skarbowej ustala się według siedziby organu, który dokonał czynności urzędowej.

§ 12.

 W sprawach odpowiedzialności płatników z tytułu niepobrania podatku lub pobrania podatku w kwocie niższej od należnej, właściwe miejscowo są organy podatkowe według siedziby płatnika.

§ 13.

 Ustalona rozporządzeniem właściwość miejscowa organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych wyłącza w tych sprawach - stosownie do art. 164 Kodeksu postępowania administracyjnego - właściwość miejscową organów administracji państwowej, określoną w art. 21 tego kodeksu.

§ 14.

 1. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 marca 1987 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych (Dz. U. Nr 12, poz. 73 i z 1990 r. Nr 68, poz. 400).

2. Organy podatkowe właściwe w myśl dotychczasowych przepisów w sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia pozostają, z zastrzeżeniem ust. 3, właściwe do czasu zakończenia postępowania w tych sprawach decyzją ostateczną.

3. W sprawach dotyczących podatku dochodowego należnego za okres do dnia 31 grudnia 1992 r., wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, właściwość miejscową organów podatkowych ustala się stosownie do przepisów niniejszego rozporządzenia.

§ 15.

 Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Prezes Rady Ministrów: J. Olszewski

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA