Dziennik Ustaw - rok 1992 nr 2 poz. 9

Na podstawie art. 97 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1991 r. Nr 25, poz. 103, Nr 55, poz. 234, Nr 100, poz. 443 i Nr 113, poz. 491) zarządza się, co następuje:

2. Wyznaczanie aplikantów na stanowiska służbowe i zwalnianie z nich, jak również przebieg służby wojskowej aplikantów określają przepisy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.

1) uzupełnia swoją wiedzę z prawa karnego wojskowego, kryminalistyki, psychiatrii i medycyny sądowej w aspekcie ich stosowania w toku czynności procesowych,

2) podnosi kwalifikacje wojskowe przez pogłębianie znajomości przepisów wojskowych, w tym regulaminów, zarządzeń, rozkazów i instrukcji Ministra Obrony Narodowej,

3) zapoznaje się z organizacją i działalnością prokuratur i sądów wojskowych, a także Żandarmerii Wojskowej i innych wojskowych organów porządkowych oraz poznaje funkcjonowanie i współdziałanie struktur organizacyjnych Sił Zbrojnych.

1) praktykę we wszystkich działach wojskowej prokuratury garnizonowej lub rodzaju Sił Zbrojnych oraz w działach nadzoru nad postępowaniem przygotowawczym i sądowym prokuratury okręgu wojskowego, w sądzie wojskowym, prokuraturze rejonowej i odpowiednich komórkach kryminalistycznych Policji,

2) udział w zajęciach objętych programem szkolenia prokuratury wojskowej, w której aplikant odbywa aplikację, oraz w konferencjach szkoleniowo-metodycznych i kursach specjalistycznych,

3) samokształcenie.

2. Szczegółowy program szkolenia aplikantów w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury ustala Naczelny Prokurator Wojskowy.

2. Do obowiązków prokuratora-patrona należy:

1) udzielanie wskazówek i pomocy aplikantowi w opanowaniu programu aplikacji,

2) przeprowadzanie okresowych sprawdzianów z nabytych przez aplikanta wiadomości oraz kontrolowanie wykonania zleconych mu zadań służbowych,

3) sporządzanie przed egzaminem prokuratorskim końcowej opinii o aplikancie, zawierającej sprawozdanie z przebiegu praktyki oraz ocenę predyspozycji aplikanta do wykonywania obowiązków prokuratora wojskowego.

2. Komisja egzaminacyjna składa się z przewodniczącego, którym jest zastępca Naczelnego Prokuratora Wojskowego, oraz czterech członków powołanych spośród szefów (zastępców) komórek organizacyjnych Naczelnej Prokuratury Wojskowej.

2. Egzamin pisemny odbywa się w obecności i pod nadzorem wyznaczonego członka komisji egzaminacyjnej, a egzamin ustny – w obecności całego składu tej komisji.

3. Ocenę wyników egzaminu pisemnego i ustnego określa się według skali ocen: bardzo dobry, dobry, dostateczny i niedostateczny.

1) planu śledztwa (czynności procesowych),

2) postanowienia o przedstawieniu zarzutów, wraz z uzasadnieniem.

3) dokumentu kończącego postępowanie przygotowawcze,

4) rewizji.

2. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej może poszerzyć zakres egzaminu pisemnego o opracowanie wystąpienia prokuratorskiego albo przemówienia prokuratora przed sądem.

3. Otrzymanie przez aplikanta ogólnej oceny z części pisemnej poniżej średniej arytmetycznej 3,00 eliminuje go ze zdawania części ustnej egzaminu.

1) prawa karnego materialnego. procesowego i wykonawczego – ze szczególnym uwzględnieniem części wojskowej, znajomości literatury przedmiotu, wykładni i orzecznictwa.

2) prokuratorskiej kontroli przestrzegania prawa w wojsku,

3) prawa cywilnego materialnego i procesowego oraz prawa gospodarczego,

4) przepisów prawa wojskowego, w tym regulaminów, zarządzeń. rozkazów i instrukcji Ministra Obrony Narodowej,

5) kryminalistyki. psychiatrii i medycyny sądowej.

2. Z przebiegu i wyników egzaminu prokuratorskiego sporządza się protokół_; który podpisują wszyscy członkowie komisji egzaminacyjnej.

3. Świadectwo złożenia egzaminu prokuratorskiego podpisuje Naczelny Prokurator Wojskowy.

4. W razie uzyskania przez aplikanta oceny niedostatecznej z egzaminu prokuratorskiego, Naczelny Prokurator Wojskowy może wyrazić zgodę na przystąpienie aplikanta do ponownego egzaminu.

Minister Sprawiedliwości: p. o. A. Marcinkowski