Dziennik Ustaw - rok 1991 nr 122 poz. 539

Na podstawie art. 16 ust. 5 ustawy z dnia 16 października i 991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu (Dz. U. Nr 106, poz. 457) zarządza się, co następuje

1) kwotę wnioskowanej pożyczki.

2) rodzaj zamierzonej działalności gospodarczej,

3) kalkulację wydatków uruchomienia działalności gospodarczej w ramach wnioskowanej pożyczki, środków własnych oraz innych źródeł finansowania,

4) szczegółową specyfikację i harmonogram zakupów w ramach wnioskowanej pożyczki,

5) przewidywane koszty i dochody prowadzenia działalności gospodarczej,

6) proponowany okres karencji oraz termin spłaty pożyczki,

7) proponowane formy zabezpieczenia spłaty pożyczki (poręczenie, weksel, hipoteka, gwarancja bankowa).

2. Zakład pracy ubiegający się o uzyskanie pożyczki na dodatkowe miejsca pracy składa w rejonowym urzędzie pracy wniosek zawierający dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 4, 6 i 7, oraz dodatkowo następujące informacje:

1) liczbę deklarowanych do utworzenia dodatkowych miejsc pracy dla bezrobotnych,

2) kalkulację wydatków utworzenia dodatkowych miejsc pracy w ramach wnioskowanej pożyczki, środków własnych oraz innych źródeł finansowania,

3) rodzaj pracy oraz wymagania kwalifikacyjna i inne w stosunku do bezrobotnych, którzy będą mogli być skierowani na utworzone dodatkowe miejsca pracy,

4) stan zatrudnienia w zakładzie pracy w poszczególnych miesiącach w okresie ostatnich 12 miesięcy,

5) informacje o obecnej i przewidywanej sytuacji finansowej zakładu pracy.

2. Kierownik rejonowego urzędu pracy wywiesza w siedzibie urzędu do wiadomości publicznej na okres nie krótszy niż 14 dni wykaz osób i zakładów pracy, którym udzielono pożyczki.

2. Pożyczka na dodatkowe miejsca pracy może być udzielona, jeżeli:

1) zakład pracy w okresie ostatnich 12 miesięcy nie zmniejszył zatrudnienia,

2) zakładowi pracy nie udzielono dotychczas pożyczki na dodatkowe miejsca pracy lub jeżeli zakład - w przypadku jej uzyskania - dotrzymał warunków umowy i spłacił pożyczkę,

3) właścicielem (współwłaścicielem) zakładu pracy jest osoba, której nie udzielono pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej, lub osoba, która - w przypadku jej uzyskania dotrzymała warunków umowy i spłaciła pożyczkę.

3. Pożyczka na utworzenie 20 lub więcej dodatkowych miejsc pracy może być udzielona zakładowi pracy po uzyskaniu pozytywnej opinii rejonowej rady zatrudnienia.

4. Pożyczka nie może zostać udzielona, jeżeli wnioskodawca nie przedstawi wniosku zawierającego informacje o których mowa w § 2, oraz zabezpieczenia jej spłaty w formie poręczenia, weksla, hipoteki lub gwarancji bankowej.

5. O przyznaniu lub odmowie udzielenia pożyczki rejonowy urząd pracy powiadamia wnioskodawcę w formie pisemnej w okresie nie przekraczającym 30 dni od złożenia wniosku i innych niezbędnych do jej rozpatrzenia dokumentów.

1) 0,6 zmiennej stopy oprocentowania kredytu refinansowego - na działalność wyłącznie wytwórczą,

2) 0,8 zmiennej stopy oprocentowania kredytu refinansowego - na działalność handlową, usługową lub różnorodną.

2. Pożyczki na dodatkowe miejsca pracy są oprocentowane w wysokości:

1) 0,8 zmiennej stopy oprocentowania kredytu refinansowego - na stanowiska pracy bezpośrednio w produkcji,

2) 1,0 zmiennej stopy oprocentowania kredytu refinansowego - na utworzenie stanowisk pracy nie wymienionych w pkt 1,

3. Odsetki od udzielanych pożyczek nie podlegają kapitalizacji.

4. Umowy o udzielenie pożyczki powinny zawierać zastrzeżenie, że w przypadku niedotrzymania warunków umowy, pożyczkobiorca obowiązany jest niezwłocznie zwrócić pożyczkę wraz z odsetkami w wysokości 1,2 zmiennej stopy oprocentowania kredytu refinansowego.

2. Kwota umorzenia pożyczki nie może przekroczyć w dniu jej umorzenia nie spłaconej części pożyczki (bez odsetek).

3. Nie podlegają umorzeniu odsetki naliczone od udzielonej pożyczki.

2. Okres karencji spłaty pożyczek udzielanych na dodatkowe miejsca pracy nie może przekraczać 6 miesięcy, a całkowitej ich spłaty - 2 lat od dnia ich udzielenia.

Minister Pracy i Polityki Socjalnej: M. Boni