Dziennik Ustaw - rok 1991 nr 42 poz. 184

Na podstawie art. 16 ust. 6 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 4, poz. 18 i Nr 34, poz. 150) zarządza się, co następuje:

2. Jednostki budżetowe gmin tworzące środki specjalne stosują zasady gospodarki finansowej określone w rozporządzeniu zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 4, poz. 18 i Nr 34, poz. 150).

1) z odpłatności za prowadzoną działalność w zakresie produkcji i usług,

2) z wpłat jednostek uczestniczących we wspólnych (scentralizowanych) akcjach gospodarczych,

3) z wpłat części zysku gospodarstw pomocniczych tworzonych przy szkołach, zespołach ekonomiczno-administracyjnych szkół, jednostkach więziennictwa, zakładach dla nieletnich, internatach, zakładach opiekuńczo-wychowawczych, zakładach służby zdrowia i parkach narodowych, jeżeli celem działalności tych środków specjalnych jest finansowanie poprawy warunków lub wyżywienia w tych jednostkach,

4) z dobrowolnych wpłat i darów,

5) z dodatkowych wpływów należności budżetowych i zwrotów nadmiernie pobranych dotacji, uzyskanych w wyniku bezpośredniego działania izb i urzędów skarbowych, oraz środków pochodzących z pobieranej od wierzycieli opłaty w wysokości 5% od kwot ściągniętych w trybie egzekucyjnym, a także wpłaconych w wyniku zastosowania środków egzekucyjnych,

6) z opłat za czynności egzekucyjne urzędów skarbowych i z opłaty manipulacyjnej,

7) z nie wykorzystanych wydatków budżetowych określonych przez Radę Ministrów,

8) innych ustawowo określonych.

2. W razie konieczności stosowania dopłat z budżetu do działalności w formie środków specjalnych, podjęcie finansowania tej działalności wymaga uprzedniego uzyskania zgody dysponenta części budżetowej.

3. Jednostka budżetowa nie może utworzyć środków specjalnych na finansowanie działalności ubocznej lub podstawowej, dla której finansowania powołała gospodarstwo pomocnicze.

4. Decyzja o finansowaniu działalności w formie środków specjalnych powinna określać:

1) nazwę i siedzibę jednostki budżetowej tworzącej środki specjalne,

2) przedmiot działalności finansowanej w formie środków specjalnych i ich nazwę,

3) rodzaje i źródła przychodów oraz rodzaje i przeznaczenie rozchodów,

4) stan wyposażenia w środki obrotowe.

5. Środkami specjalnymi dysponują kierownicy jednostek budżetowych.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do przypadków, o których mowa w art. 16 ust. 3 i 4 ustawy - Prawo budżetowe.

2. Jednostka budżetowa może posiadać tylko jeden rachunek bankowy środków specjalnych.

3. Dysponenci dokonują wypłat z rachunku środków specjalnych do wysokości sum zgromadzonych na tym rachunku.

4. Decyzja o likwidacji środków specjalnych stanowi dla banku podstawę do zamknięcia rachunku oraz przekazania środków finansowych, pozostałych po dokonaniu rozliczeń likwidacyjnych, na rachunek budżetu, z którym powiązana jest jednostka budżetowa prowadząca te środki specjalne.

2. Plan finansowy środków specjalnych zatwierdza kierownik jednostki budżetowej. będący dysponentem tych środków_; z zachowaniem kwot wpłat do budżetu, dotacji z budżetu, wynagrodzeń i innych wydatków, których wysokość określona została dyrektywnie na podstawie odrębnych przepisów.

3. Plan i sprawozdanie środków specjalnych oznacza się symbolem części, działu i rozdziału właściwego dla jednostki budżetowej dysponującej tymi środkami.

2. Inne niż wymienione w ust. 1 zmiany planu finansowego mogą być dokonywane tylko po uprzednim wprowadzeniu w obowiązującym trybie zmian w budżecie.

3. Zasady zwiększania wynagrodzeń regulują odrębne przepisy.

2. Normatywny stan środków obrotowych na koniec roku nie może przekraczać 1/12 części planowanych rocznych kosztów (rozchodów) działalności finansowanej z danego rodzaju środków specjalnych.

3. Jeżeli w formie środków specjalnych finansowana jest działalność produkcyjna lub usługowa wymagająca zaopatrzenia materiałowego oraz magazynowania wyrobów, surowców i innych materiałów, to normatywny stan środków obrotowych, o którym mowa w ust. 2, może być zwiększony dla tej działalności, nie więcej jednak niż o 50%.

4. Nie podlegają normowaniu środki obrotowe w tych rodzajach środków specjalnych, które w całości czerpią swoje dochody z dobrowolnych wpłat na określone cele gospodarcze lub społeczne, oraz w środkach specjalnych placówek oświatowych.

5. Jeżeli planowany stan środków obrotowych na początek roku łącznie z planowanymi przychodami przekracza kwotę planowanych rozchodów oraz normatywnego stanu środków obrotowych na koniec roku, różnicę uwzględnia się w planie jako wpłatę do budżetu z tytułu nadwyżek środków obrotowych.

2. W terminie 5 dni po przyjęciu sprawozdania finansowego dysponent środków specjalnych dokonuje wpłaty do budżetu różnicy między faktycznym a planowanym stanem środków obrotowych.

3. Przepis ust. 2 ma zastosowanie również do środków specjalnych, których plany finansowe nie przewidują wpłaty do budżetu.

4. Minister może zwolnić podległego dysponenta środków specjalnych z wpłat do budżetu nadwyżek środków obrotowych, jeżeli dochody tych środków specjalnych pochodzą w całości ze źródeł określonych w § 2 pkt 3, 7 i 8.

1) przepisy dotyczące ministrów odnoszą się do zarządów gmin,

2) określenie "budżet państwa" lub "budżet" oznacza budżet gminy,

3) uprawnienia i obowiązki przypisane kierownikom jednostek budżetowych zarząd gminy może zastrzec dla siebie,

4) zarząd gminy może ustalić inne niż określone w § 8 do § 10 zasady planowania i rozliczania środków obrotowych.

Minister Finansów: wz. A. Podsiadło