REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1990 nr 72 poz. 425

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW

z dnia 16 października 1990 r.

w sprawie systemu wynagradzania pracowników Agencji Rynku Rolnego.

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 11 ustawy z dnia 7 czerwca 1990 r. o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego (Dz. U. Nr 39, poz. 223) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie stosuje się do pracowników zatrudnionych w Centrali Agencji Rynku Rolnego oraz regionalnych agencjach rynku rolnego, zwanych dalej "pracownikami".

§ 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o "najniższym wynagrodzeniu", rozumie się przez to najniższe wynagrodzenie zasadnicze określone w pierwszej kategorii zaszeregowania, ustalonej w tabeli stawek miesięcznych wynagrodzeń zasadniczych, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 3.

1. Ustala się:

1) tabelę stawek miesięcznych wynagrodzeń zasadniczych, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia,

2) tabelę stawek dodatku funkcyjnego, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia,

3) tabelę stanowisk pracy, zaszeregowań i kwalifikacji pracowników, stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej na wniosek Prezesa Agencji Rynku Rolnego:

1) może dokonywać zmian wysokości stawek wynagrodzenia zasadniczego w stopniu proporcjonalnym do wzrostu środków na wynagrodzenia,

2) może uzupełniać tabelę stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia nowymi stanowiskami i określać dla tych stanowisk kategorie zaszeregowania i stawki dodatku funkcyjnego oraz określać wymagane kwalifikacje.

§ 4.

1. Zastępcom Prezesa Agencji Rynku Rolnego przysługuje wynagrodzenie zasadnicze i dodatek funkcyjny w wysokości określonej w przepisach o wynagradzaniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe dla dyrektora generalnego w urzędzie centralnym.

2. Do pracowników, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie przepisy § 7-9.

§ 5.

Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach związanych z kierowaniem zespołem przysługuje dodatek funkcyjny. Dodatek ten może być przyznany również pracownikom zatrudnionym na stanowiskach nie związanych z kierowaniem zespołem, a koordynującym wykonanie określonych zadań, z tym że maksymalna stawka tego dodatku nie może być wyższa od drugiej stawki dodatku funkcyjnego.

§ 6.

Pracownikom mogą być przyznane:

1) dodatki za znajomość języków obcych według zasad określonych w załączniku nr 4 do rozporządzenia,

2) dodatki z tytułu pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia według zasad określonych w załączniku nr 5 do rozporządzenia.

§ 7.

1. Pracownikom przysługuje dodatek za wieloletnią pracę, zwany dalej "dodatkiem za wysługę lat", w wysokości 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po pięciu latach pracy. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy następny rok pracy aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.

2. Zasady przyznawania i wypłacania dodatku za wysługę lat oraz ustalania okresów zatrudnienia uprawniających do dodatku określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.

§ 8.

1. Pracownikom przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości:

1) po 20 latach pracy - 75% miesięcznego wynagrodzenia.

2) po 25 latach pracy - 100% miesięcznego wynagrodzenia,

3) po 30 latach pracy - 150% miesięcznego wynagrodzenia,

4) po 35 latach pracy - 200% miesięcznego wynagrodzenia,

5) po 40 latach pracy - 300% miesięcznego wynagrodzenia.

2. Zasady ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasady jej obliczania i wypłacania określają ogólnie obowiązujące przepisy.

§ 9.

1. Pracownikom przechodzącym na emeryturę lub rentę inwalidzką przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w wysokości:

1) po 10 latach pracy - 100% miesięcznego wynagrodzenia,

2) po 15 latach pracy - 200% miesięcznego wynagrodzenia,

3) po 20 latach pracy - 300% miesięcznego wynagrodzenia.

2. Przy ustalaniu okresów pracy uprawniających do odprawy stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu okresów zatrudnienia uprawniających do dodatku za wysługę lat.

3. Odprawę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

4. Pracownikom przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości 100% miesięcznego wynagrodzenia mimo nieprzepracowania 10 lat, jeżeli przejście na rentę inwalidzką nastąpiło wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

§ 10.

1. W ramach posiadanych środków na wynagrodzenia tworzy się fundusz premiowy w wysokości do 40% wynagrodzeń osobowych.

2. Premię przyznaje się za terminowe i prawidłowe wykonanie zadań.

3. Szczegółowe zasady premiowania określa zakładowy regulamin premiowania.

§ 11.

W ramach podziału nadwyżki środków finansowych określonego w odrębnych przepisach mogą być przyznane pracownikom nagrody za szczególne osiągnięcia w wykonywaniu zadań Agencji Rynku Rolnego.

§ 12.

1. Za każdą godzinę pracy w porze nocnej przysługuje pracownikowi dodatek do wynagrodzenia w wysokości 20% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego.

2. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego pracownika ustala się w wysokości 1 /178 miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.

§ 13.

Kierowcom samochodów osobowych może być przyznane, za ich zgodą, wynagrodzenie zryczałtowane, ustalone zgodnie z obowiązującymi stawkami ich osobistego zaszeregowania.

§ 14.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 21 czerwca 1990 r.

Prezes Rady Ministrów: T. Mazowiecki

Załącznik 1. [TABELA STAWEK MIESIĘCZNYCH WYNAGRODZEŃ ZASADNICZYCH]

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 16 października 1990 r. (poz. 425)

Załącznik nr 1

TABELA STAWEK MIESIĘCZNYCH WYNAGRODZEŃ ZASADNICZYCH

Kategoria zaszeregowania

Kwota wynagrodzenia w tys. zł

I

300- 340

II

330- 400

III

360- 460

IV

390- 520

V

420- 580

VI

450- 640

VII

480- 700

VIII

510- 760

IX

540- 820

X

570- 880

XI

600- 960

XII

640-1040

XIII

680-1120

XIV

720-1200

XV

760-1280

XVI

800-1360

XVII

840-1440

XVIII

880-1520

XIX

920-1600

XX

960-1700

XXI

1000-1800

 

Załącznik 2. [TABELA STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO]

Załącznik nr 2

TABELA STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO

Stawka dodatku funkcyjnego

Procent najniższego wynagrodzenia

1

do 35

2

do 50

3

do 65

4

do 80

5

do 95

6

do 110

7

do 125

8

do 150

9

do 175

10

do 200

 

Załącznik 3. [TABELA STANOWISK PRACY, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW]

Załącznik nr 3

TABELA STANOWISK PRACY, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW

Lp.

Stanowisko

Kategoria zaszeregowania

Stawka dodatku funkcyjnego

Wymagane kwalifikacje

wykształcenie

liczba lat pracy

1

2

3

4

5

6

1

Dyrektor generalny

XVIII-XXI

do 10

wyższe

7

2

Dyrektor biura

 

 

 

 

 

Dyrektor regionalnej agencji

XVII-XX

do 9

wyższe

7

3

Doradca Prezesa Agencji

 

 

 

 

 

Zastępca dyrektora

 

 

 

 

 

Główny księgowy

XVII-XIX

do 8

wyższe

5

4

Radca prawny

XV-XVIII

do 6

według odrębnych przepisów

 

Główny specjalista

wyższe

6

5

Kierownik działu

XIV-XVII

do 5

wyższe

5

6

Kierownik sekcji

XIII-XVI

do 4

wyższe

5

7

Starszy specjalista

XII-XV

-

wyższe

6

8

Specjalista*)

XI-XIV

-

wyższe

4

9

Starszy inspektor*)

IX-XIII

-

wyższe

3

10

Starszy księgowy

IX-XII

-

średnie

5

 

Sekretarz Prezesa

średnie

2

11

Inspektor

VII-XI

-

średnie

4

12

Księgowy

 

 

 

 

 

Starszy referent

 

 

 

 

 

Sekretarka

VI-IX

-

średnie

2

13

Referent

V-VIII

-

średnie

-

*) Pracownikowi posiadającemu wykształcenie średnie maksymalne wynagrodzenie zasadnicze obniża się o jedną kategorię.

PRACOWNICY OBSŁUGI

1

Maszynistka klasy mistrzowskiej

VII-X

 

średnie

3

2

Starsza maszynistka

VI-IX

-

średnie

3

3

Maszynistka

V-VIII

-

średnie

-

4

Kierowca samochodu osobowego

V-VIII

-

według odrębnych przepisów

5

Konserwator

VI-IX

-

zasadnicze

-

6

Woźna

II-V

-

podstawowe

-

7

Goniec Sprzątaczka

I-IV

-

podstawowe

-

 

Załącznik 4. [ZASADY PRZYZNAWANIA DODATKÓW ZA ZNAJOMOŚĆ JĘZYKÓW OBCYCH]

Załącznik nr 4

ZASADY PRZYZNAWANIA DODATKÓW ZA ZNAJOMOŚĆ JĘZYKÓW OBCYCH

1. Dodatek za znajomość języków obcych, zwany dalej "dodatkiem", może być przyznany pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku, na którym posługiwanie się językiem obcym jest niezbędne do wykonywania czynności wynikających z zakresu obowiązków służbowych pracownika - w wysokości:

1) do 10% najniższego wynagrodzenia - za znajomość pierwszego języka obcego,

2) do 15% najniższego wynagrodzenia - za znajomość każdego następnego języka obcego.

2. Warunkiem przyznania dodatku jest posiadanie przez pracownika zaświadczenia potwierdzającego złożenie, z wynikiem pozytywnym, egzaminu ze znajomości języka obcego przed resortową komisją egzaminacyjną.

3. Od składania egzaminu, o którym mowa w ust. 2, są zwolnieni pracownicy posiadający:

1) dyplom ukończenia wydziału filologicznego szkoły wyższej,

2) uprawnienia tłumacza w zakresie danego języka obcego, przyznane na podstawie odrębnych przepisów,

3) dyplom ukończenia wyższej uczelni lub szkoły średniej za granicą, w których językiem wykładowym był język obcy, za którego znajomość pracownik ma pobierać dodatek.

4. Złożenie egzaminu, o którym mowa w ust. 2, uprawnia do dodatku przez okres 5 lat. Warunkiem przyznania dodatku po upływie tego okresu jest ponowne złożenie egzaminu. Nie dotyczy to pracowników, którzy złożyli egzamin z wynikiem co najmniej dobrym.

5. Dodatek przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie.

6. Dodatek przysługuje również za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

7. Dodatek może być przyznany od pierwszego dnia miesiąca następującego po:

1) złożeniu przez pracownika egzaminu z wynikiem pozytywnym,

2) przedstawieniu dokumentów uzasadniających zwolnienie pracownika od składania egzaminu.

8. Prawo do otrzymania dodatku wygasa z końcem miesiąca, w którym pracownik:

1) przestał wykonywać czynności lub zajmować stanowisko uzasadniające otrzymywanie dodatku,

2) uzyskał negatywną ocenę z ponownie składanego egzaminu.

Załącznik 5. [ZASADY PRZYZNAWANIA DODATKÓW ZA PRACE W WARUNKACH SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA ORAZ WYKAZ PRAC ZALICZANYCH DO POSZCZEGÓLNYCH STOPNI SZKODLIWOŚCI]

Załącznik nr 5

ZASADY PRZYZNAWANIA DODATKÓW ZA PRACE W WARUNKACH SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA ORAZ WYKAZ PRAC ZALICZANYCH DO POSZCZEGÓLNYCH STOPNI SZKODLIWOŚCI

1. Dodatek za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, zwany dalej "dodatkiem", wypłacany jest w terminie wypłaty wynagrodzenia w wysokości:

1) za pierwszy stopień szkodliwości - do 5% najniższego wynagrodzenia,

2) za drugi stopień szkodliwości - do 10% najniższego wynagrodzenia.

2. Do pierwszego stopnia szkodliwości dla zdrowia zalicza się prace wykonywane:

1) w pomieszczeniach, w których jest konieczne stałe stosowanie sztucznego oświetlenia,

2) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych.

3. Do drugiego stopnia szkodliwości dla zdrowia zalicza się prace wykonywane w warunkach narażenia na hałas.

4. Prace określone w ust. 2 pkt 1 oraz w ust. 3 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy są przekroczone najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia, określone w odrębnych przepisach lub innych obowiązujących normach higienicznosanitarnych, stwierdzone przez laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz inne laboratoria upoważnione przez właściwych terenowo państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.

5. Dodatek przysługuje pracownikom wykonującym prace, o których mowa w ust. 2 i 3, przez co najmniej 80 godzin w miesiącu.

6. Jeżeli pracownik w danym miesiącu wykonuje prace o różnym stopniu szkodliwości dla zdrowia, przysługuje mu jeden dodatek według najwyższego stopnia.

Załącznik 6. [ZASADY PRZYZNAWANIA I WYPŁACANIA DODATKU ZA WYSŁUGĘ LAT]

Załącznik nr 6

ZASADY PRZYZNAWANIA I WYPŁACANIA DODATKU ZA WYSŁUGĘ LAT

1. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się wszystkie okresy zatrudnienia, z wyłączeniem okresów zatrudnienia w zakładach pracy, w których stosunek pracy:

1) wygasł wskutek porzucenia pracy przez pracownika,

2) został rozwiązany przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika.

2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się także inne okresy na podstawie odrębnych przepisów.

3. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie.

4. Dodatek za wysługę lat przysługuje również za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

5. Dodatek za wysługę lat jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia:

1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub wyższej stawki dodatku w danej jednostce, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca,

2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku za wysługę lat lub wyższej jego stawki nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.

6. Dodatek za wysługę lat nie przysługuje w miesiącu, w którym:

1) pracownik porzucił pracę,

2) zakład pracy rozwiązał z pracownikiem umowę o pracę bez wypowiedzenia z jego winy.

Metryka
  • Data ogłoszenia: 1990-10-24
  • Data wejścia w życie: 1990-10-23
  • Data obowiązywania: 1990-10-23
  • Z mocą od: 1990-06-21
  • Dokument traci ważność: 1996-04-05

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA