Dziennik Ustaw - rok 1990 nr 63 poz. 372

Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z § 43 Konwencji o przywilejach i immunitetach organizacji wyspecjalizowanych, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 21 listopada 1947 r. (Dz. U. z 1970 r. Nr 4, poz. 25), Rzeczpospolita Polska zobowiązuje się stosować postanowienia tej konwencji do następujących organizacji wyspecjalizowanych:

Międzynarodowego Funduszu Walutowego, Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju.*⁾

W związku z tym ogłasza się teksty załączników V i VI do tej konwencji o następującej treści:

"Załącznik V

Międzynarodowy Fundusz Walutowy

Niniejsza konwencja (łącznie z niniejszym załącznikiem) ma zastosowanie do Międzynarodowego Funduszu Walutowego (zwanego dalej Funduszem), z zastrzeżeniem następujących postanowień:

1. § 32 klauzul standardowych stosuje się wyłącznie w odniesieniu do sporów dotyczących interpretacji lub stosowania przywilejów i immunitetów, które wynikają dla Funduszu wyłącznie z niniejszej konwencji i które nie są włączone do przywilejów i immunitetów, na które Fundusz może się powoływać stosownie do artykułów Porozumienia lub w inny sposób.

2. Postanowienia niniejszej konwencji (łącznie z niniejszym załącznikiem) nie modyfikują, nie zmieniają ani też nie powodują konieczności wprowadzenia takich modyfikacji lub zmian do artykułów Porozumienia Funduszu, ani też nie podważają lub nie ograniczają jakichkolwiek praw, immunitetów, przywilejów lub zwolnień przyznanych Funduszowi lub jakiemukolwiek z jego członków, gubernatorom, dyrektorom wykonawczym, zastępcom, urzędnikom lub pracownikom, zgodnie z artykułami Porozumienia Funduszu lub zgodnie z jakimkolwiek statutem, prawem lub przepisami każdego członka Funduszu lub jego politycznego czynnika, lub określonych w inny sposób.

Załącznik VI

Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju

Niniejsza konwencja (łącznie z niniejszym załącznikiem) ma zastosowanie do Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju (zwanego dalej Bankiem), z zastrzeżeniem następujących postanowień:

1. § 4 zastępuje się następującym tekstem: "Powództwo przeciwko Bankowi może być złożone wyłącznie w sądzie właściwym dla terytorium członka Banku, na którym Bank ma biuro, wyznaczył agenta w celu prowadzenia procesu lub zawiadomienia o sprawie bądź który wydał lub zagwarantował zabezpieczenie. Żadne sprawy nie mogą jednakże być wszczęte przez członków lub osoby działające w imieniu członków lub wywodzące od nich roszczenia. Własność i aktywa Banku, gdziekolwiek umiejscowione i w czyimkolwiek posiadaniu, będą zwolnione od wszelkich rodzajów zajęcia, obciążenia lub egzekucji, do czasu wydania ostatecznego orzeczenia przeciwko Bankowi."

2. § 32 klauzul standardowych stosuje się wyłącznie w odniesieniu do sporów dotyczących interpretacji lub stosowania przywilejów i immunitetów, które wynikają dla Banku wyłącznie z niniejszej konwencji i które nie są włączone do przywilejów i immunitetów, na które Bank może się powoływać stosownie do artykułów Porozumienia lub w inny sposób.

3. Postanowienia niniejszej konwencji (łącznie z niniejszym załącznikiem) nie modyfikują, nie zmieniają ani też nie powodują konieczności wprowadzenia takich modyfikacji lub zmian do artykułów Porozumienia Banku, ani też nie podważają lub nie ograniczają jakichkolwiek praw, immunitetów, przywilejów lub zwolnień przyznanych Bankowi lub jakiemukolwiek z jego członków, gubernatorom, dyrektorom wykonawczym, zastępcom, urzędnikom lub pracownikom zgodnie z artykułami Porozumienia Banku lub zgodnie z jakimkolwiek statutem, prawem lub przepisami każdego członka Banku lub jego politycznego czynnika, lub określonych w inny sposób."

Minister Spraw Zagranicznych: K. Skubiszewski

*⁾ Zgodnie z § 43 konwencji zobowiązanie nabrało mocy prawnej dnia 7 czerwca 1990 r.