Dziennik Ustaw - rok 1990 nr 57 poz. 336

Na podstawie art. 30 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253) zarządza się, co następuje:

2. Jeżeli z powodu tego samego czynu zostało wszczęte przeciwko pracownikowi postępowanie karne lub postępowanie w sprawach o wykroczenia, komisja może zawiesić postępowanie dyscyplinarne do czasu zakończenia postępowania karnego lub w sprawach o wykroczenia. Komisja może w każdej chwili podjąć zawieszone postępowanie dyscyplinarne.

2. Liczbę członków komisji ustala rada gminy (zgromadzenie związku, sejmik samorządowy), tak aby możliwe było powołanie co najmniej dwóch trzyosobowych kompletów orzekających.

3. W razie zmniejszenia się składu komisji, uzupełnienia dokonuje się w trybie przewidzianym do powoływania członków komisji.

4. Pracą komisji kieruje przewodniczący, wybierany ze składu komisji przez jej członków zwykłą większością głosów. Do zadań przewodniczącego należy w szczególności:

1) wyznaczanie terminów posiedzeń komisji po zaznajomieniu się ze sprawą,

2) ustalanie składu kompletów orzekających oraz wyznaczanie ich przewodniczących i - w razie potrzeby - ich zastępców,

3) dbałość o szybki i sprawny przebieg postępowania.

2. Członek komisji wykonuje swoje obowiązki bez dodatkowego wynagrodzenia z tego tytułu.

2. Jeżeli postępowanie karne lub dyscyplinarne toczące się przeciwko członkowi komisji zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem skazującym, z chwilą jego uprawomocnienia się członek komisji traci mandat.

2. Rzecznika dyscyplinarnego powołuje wójt, burmistrz, prezydent miasta, przewodniczący zarządu związku komunalnego, kierownik biura sejmiku samorządowego oraz kierownik innej, określonej w przepisach jednostki administracyjnej gminy, na czas trwania kadencji komisji.

3. Rzecznikiem dyscyplinarnym może być pracownik samorządowy mianowany.

1) prowadzenie postępowania wyjaśniającego,

2) składanie wniosków o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, jeżeli wyniki postępowania wyjaśniającego decyzję taką uzasadniają,

3) udział w rozprawach,

4) wnoszenie odwołań od orzeczeń komisji I instancji.

2. W toku postępowania wyjaśniającego obwinionemu przysługuje prawo do złożenia wyjaśnień, prawo do wglądu w akta swojej sprawy, do zapoznania się z zebranymi dowodami oraz do złożenia dodatkowych wyjaśnień. Obwiniony pracownik ma prawo do zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w postępowaniu wyjaśniającym wskazanym przez niego osób w charakterze świadków.

2. Decyzję o skierowaniu sprawy do komisji podejmują osoby wymienione w § 10 ust.2.

1) nie popełniono zarzucanego czynu,

2) popełniony czyn nie zawiera znamion naruszenia obowiązków pracownika samorządowego,

3) obwiniony nie podlega orzecznictwu komisji,

4) obwiniony zmarł,

5) upłynął termin do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.

1) imię i nazwisko, stanowisko służbowe oraz miejsce zamieszkania obwinionego pracownika samorządowego,

2) dokładne określenie zarzucanego naruszenia obowiązków pracownika samorządowego, ze wskazaniem czasu i miejsca jego popełnienia,

3) proponowany rodzaj kary dyscyplinarnej,

4) uzasadnienie wniosku,

5) wykaz zawierający imiona, nazwiska, adresy oraz miejsca zatrudnienia świadków, którzy powinni być wezwani na rozprawę,

6) pełny wykaz i opis przeprowadzonych dowodów.

1) jest świadkiem w tej samej sprawie,

2) była lub pozostaje z obwinionym w sporze sądowym,

3) pozostaje z obwinionym w stosunku powinowactwa w linii prostej,

4) jest małżonkiem lub krewnym obwinionego w linii prostej albo krewnym w linii bocznej do trzeciego stopnia,

5) pozostaje z obwinionym w stosunku służbowej zależności,

6) jest przełożonym obwinionego.

2. Członek kompletu orzekającego podlegający wyłączeniu zawiadamia o tym przewodniczącego komisji i wstrzymuje się od udziału w sprawie.

3. Członek kompletu orzekającego może być wyłączony na uzasadniony wniosek rzecznika dyscyplinarnego lub obwinionego z innych powodów niż wymienione w ust.1. O wyłączeniu decyduje przewodniczący komisji.

2. Obwinionemu doręcza się wraz z wezwaniem, o którym mowa w ust.1, listę członków kompletu orzekającego oraz pouczenie o uprawnieniu do korzystania z pomocy obrońcy, prawie do przeglądania akt i sporządzania notatek oraz do składania wniosków o uzupełnienie dowodów w sprawie.

2. Obrońcą w postępowaniu dyscyplinarnym może być mianowany pracownik samorządowy.

2. Wezwanie, o którym mowa w ust.1, musi być doręczone lub w inny sposób dojść do wiadomości zainteresowanych co najmniej 5 dni przed wyznaczonym terminem rozprawy. W razie niezachowania tego terminu, rozprawa na wniosek strony ulega odroczeniu.

2. Przewodniczący kompletu orzekającego może wyłączyć jawność całości lub części rozprawy na wniosek stron albo w razie gdyby jawność rozprawy mogła naruszyć tajemnicę państwową lub służbową.

2. Strony mają prawo składania wyjaśnień i wniosków, w sprawie oraz zadawania pytań i przedstawiania dowodów, a także wypowiadania się co do wniosków strony przeciwnej i zebranych w sprawie dowodów.

2. Przewodniczący kompletu orzekającego wzywa również rzecznika dyscyplinarnego do złożenia dodatkowych wyjaśnień, a następnie, jeżeli jest taka potrzeba, przesłuchuje świadków, bada dokumenty lub przeprowadza inne dowody.

2. Orzeczenie zapada większością głosów. Głosowanie odbywa się osobno co do winy i osobno co do kary. Członek kompletu orzekającego nie może wstrzymać się od głosowania.

1) o ukaraniu,

2) o uniewinnieniu albo

3) o umorzeniu, jeżeli zachodzą okoliczności określone w § 19, lub też

4) o odstąpieniu od ukarania, jeżeli przewinienie pracownika jest nieznacznej wagi.

2. Jeżeli obwiniony dopuścił się kilku naruszeń obowiązków pracownika samorządowego, wymierza się karę łączną.

1) nazwę komisji, imiona i nazwiska członków kompletu orzekającego, rzecznika dyscyplinarnego i protokolanta oraz datę rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia,

2) imię i nazwisko, adres zamieszkania, miejsce pracy i stanowisko obwinionego oraz obrońcy,

3) dokładne określenie zarzucanego obwinionemu naruszenia obowiązków pracownika samorządowego,

4) rozstrzygnięcie co do winy i co do kary,

5) uzasadnienie,

6) pouczenie o terminie i trybie wniesienia odwołania,

7) podpisy członków kompletu orzekającego.

2. W wyjątkowych przypadkach można odroczyć ogłoszenie orzeczenia na czas nie dłuższy niż 7 dni. O terminie ogłoszenia orzeczenia przewodniczący kompletu orzekającego zawiadamia strony bezpośrednio po zakończeniu narady.

3. Po ogłoszeniu orzeczenia przewodniczący kompletu orzekającego podaje ustnie motywy rozstrzygnięcia.

4. Orzeczenie doręcza się stronom z urzędu, nie później niż w ciągu 3 dni od jego ogłoszenia.

2. Odwołanie wnosi się do właściwej komisji dyscyplinarnej II instancji (odwoławczej) za pośrednictwem komisji dyscyplinarnej I instancji, która wydała zaskarżone orzeczenie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.

3. Komisja dyscyplinarna I instancji, która wydała zaskarżone orzeczenie i do której wpłynęło odwołanie, doręcza zainteresowanym odpis odwołania i niezwłocznie przekazuje akta sprawy do właściwej komisji dyscyplinarnej II instancji.

2. Odwołanie składa się na piśmie.

3. Odwołanie powinno wskazywać zaskarżone orzeczenie oraz określać zarzuty.

2. Wniesienie odwołania wstrzymuje wykonanie orzeczenia.

2. Przewodniczący komisji dyscyplinarnej II instancji przywróci uchybiony termin na wniosek strony, która uprawdopodobni, że uchybienie terminu nastąpiło na skutek okoliczności przez nią nie zawinionych.

3. Wniosek o przywrócenie terminu strona powinna złożyć wraz z odwołaniem w terminie 7 dni od dnia ustania przeszkód w złożeniu odwołania.

4. Na postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do złożenia odwołania przysługuje zażalenie do komisji dyscyplinarnej II instancji w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia.

2. Wydanie orzeczenia na niekorzyść obwinionego może nastąpić jedynie w razie wniesienia odwołania przez rzecznika dyscyplinarnego.

3. W ponownym rozpatrywaniu sprawy w komisji dyscyplinarnej I instancji nie może uczestniczyć członek komisji, który brał udział w wydaniu uchylonego orzeczenia.

1) okaże się, że dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności, są fałszywe,

2) orzeczenie zostało wydane w wyniku przestępstwa,

3) orzeczenie zostało wydane z udziałem członka lub członków komisji, którzy podlegają wyłączeniu zgodnie z § 23,

4) wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe fakty lub dowody istniejące w dniu orzekania, nie znane jednak komisji, która orzeczenie wydała.

2. Postanowienie o wznowieniu postępowania doręcza się ukaranemu, jego obrońcy i rzecznikowi dyscyplinarnemu, a jeżeli wniosek o wznowienie postępowania zgłosiła inna osoba - również tej osobie.

2. Na postanowienie o odmowie wznowienia postępowania, wydane przez komisję II instancji, nie przysługuje zażalenie.

2. Odpis prawomocnego orzeczenia o ukaraniu dołącza się do akt pracownika.

3. Czynności zmierzające do wykonania orzeczenia podejmują osoby wymienione w § 10 ust.2.

Prezes Rady Ministrów: T. Mazowiecki