Dziennik Ustaw - rok 1990 nr 56 poz. 327

Na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180) zarządza się, co następuje:

1) wezwać osobę do zachowania zgodnego z prawem, a w szczególności do natychmiastowego porzucenia broni lub niebezpiecznego narzędzia, zaniechania ucieczki, odstąpienia od bezprawnych działań lub użycia przemocy,

2) wezwać osobę do zatrzymania się wołając „Stój – Urząd Ochrony Państwa”, a w razie niezatrzymania się osoby zagrozić użyciem broni palnej wzywając „Stój – bo strzelam”,

3) oddać strzał ostrzegawczy w górę, jeżeli wezwania sprecyzowane w pkt 1 i 2 okażą się bezskuteczne,

4) osobę konwojowaną przed rozpoczęciem konwoju uprzedzić, że w razie podjęcia próby ucieczki zostanie użyta broń palna.

2. Przepisów ust. 1 pkt 2 i 3 nie stosuje się w przypadku, gdy wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia ludzkiego.

3. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni, i nie może zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narażać na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia innych osób.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, oraz gdy w wyniku użycia broni palnej nastąpiła szkoda w mieniu, funkcjonariusze są obowiązani do:

1) zabezpieczenia śladów na miejscu zdarzenia i niedopuszczenia na to miejsce osób postronnych,

2) w miarę możliwości ustalenia świadków zdarzenia.

2. Dyżurny właściwej terytorialnie jednostki Policji albo delegatury Urzędu Ochrony Państwa jest obowiązany niezwłocznie spowodować zabezpieczenie wszelkich śladów i dowodów związanych z użyciem broni palnej oraz udzielić funkcjonariuszowi pomocy w niezbędnym zakresie.

1) określenie czasu i miejsca jej użycia,

2) dane osoby, wobec której użyto broni,

3) szczegółowe powody użycia broni,

4) opis działań funkcjonariusza poprzedzających użycie broni,

5) określenie skutków użycia broni,

6) opis sposobu udzielenia pierwszej pomocy przez funkcjonariusza i fachowej pomocy medycznej,

7) wskazanie innych faktów, koniecznych – według funkcjonariusza – do zobrazowania zdarzenia.

8) dane dotyczące ewentualnych świadków zdarzenia,

9) podpis funkcjonariusza.

1) zbadanie, czy użycie broni palnej nastąpiło zgodnie z obowiązującymi przepisami.

2) niezwłoczne zawiadomienie o każdym przypadku użycia broni palnej wyższego przełożonego, a jeżeli w wyniku użycia broni nastąpiła śmierć lub zranienie człowieka – również prokuratora.

Prezes Rady Ministrów: T. Mazowiecki