Dziennik Ustaw - rok 1990 nr 48 poz. 283

Na podstawie art. 20 ust. 2 i art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253) zarządza się, co następuje:

1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253),

2) najniższym wynagrodzeniu - rozumie się przez to najniższe wynagrodzenie zasadnicze w I kategorii zaszeregowania określone w tabeli, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia,

3) kierowniku urzędu - rozumie się przez to także kierownika jednostki administracyjnej gminy, o której mowa w art. 1 ustawy.

2. Rozporządzenia nie stosuje się do zatrudnionych w jednostkach, o których mowa w art. 1 ustawy:

1) funkcjonariuszy pożarnictwa, z wyjątkiem przepisu § 9,

2) pracowników straży przemysłowej, z wyjątkiem przepisów § 7, § 8 ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2-4 oraz § 9 i 11.

1) tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia,

2) tabelę stawek dodatku funkcyjnego, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia,

3) tabele stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników, o których mowa w § 2 ust. 1, stanowiące załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Prezes Rady Ministrów może uzupełniać tabele stanowiące załącznik nr 3 do rozporządzenia nowymi stanowiskami i określać dla tych stanowisk kategorie zaszeregowania w oparciu o przepisy o wartościowaniu pracy oraz stawki dodatku funkcyjnego w ramach kategorii i stawek przewidzianych tabelami, stanowiącymi załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia, a także określać wymagania kwalifikacyjne.

2. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach określonych pod lp. 1-3 i 5 I tabeli stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych, stanowiącej załącznik nr 3 do rozporządzenia, organ lub osoby właściwe do nawiązania stosunku pracy mogą podwyższyć dodatek, o którym mowa w ust. 1, do 100% łącznie wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego.

1) przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości - w wysokości do 5% miesięcznego najniższego wynagrodzenia.

2) przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości - w wysokości do 10% miesięcznego najniższego wynagrodzenia,

3) przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości - w wysokości do 15% miesięcznego najniższego wynagrodzenia.

2. Wykaz prac, o których mowa w ust. 1, oraz zasady przyznawania dodatku za te prace, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

1) dodatek za wieloletnią pracę, zwany dalej "dodatkiem",

2) nagrody jubileuszowe,

3) jednorazowa odprawa przy przechodzeniu na rentę inwalidzką lub emeryturę, zwana dalej "odprawą".

2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku i odprawy wlicza się wszystkie okresy zatrudnienia, z wyłączeniem okresów zatrudnienia w tych zakładach pracy, w których stosunek pracy wygasł wskutek porzucenia pracy przez pracownika lub został rozwiązany przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika.

3. Do okresów pracy uprawniających do dodatku i odprawy wlicza się także inne okresy na podstawie odrębnych przepisów.

4. Zasady ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasady jej obliczania i wypłacania określają ogólnie obowiązujące przepisy.

5. Dodatek przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie.

6. Dodatek przysługuje również za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

7. Dodatek jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia:

1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca,

2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.

1) 1/178 miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego dla pracowników, których obowiązuje 42-godzinny tygodniowy wymiar czasu pracy,

2) 1/170 miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego dla pracowników, których obowiązuje 40-godzinny tygodniowy wymiar czasu pracy.

2. Kierowcom, z wyjątkiem kierowców samochodów osobowych, za powierzone im dodatkowe czynności nie wchodzące w zakres ich normalnych obowiązków przysługuje dodatek w wysokości nie przekraczającej 60% najniższego wynagrodzenia.

3. Wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 2, za wykonanie poszczególnych czynności ustala się z uwzględnieniem rodzaju czynności i ich uciążliwości, przy zastosowaniu zasad określonych w przepisach dotyczących kierowców pojazdów samochodowych.

2. Za każdą godzinę przepracowaną nieprzerwanie ponad 8 godzin do 12 godzin na dobę pracownikom, o których mowa w ust. 1, przysługuje dodatek w wysokości 10% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego, z tym że w miesięcznym okresie rozliczeniowym czas ten nie może przekroczyć liczby godzin wynikającej z pomnożenia 8 godzin przez liczbę roboczych dni kalendarzowych.

Prezes Rady Ministrów: T. Mazowiecki

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 9 lipca 1990 r. (poz. 283)

Załącznik nr 1

TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO

Załącznik nr 2

TABELA STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO

Załącznik nr 3

I. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH PRACOWNIKOW

¹⁾ Pracownikom posiadającym wykształcenie średnie maksymalne wynagrodzenie zasadnicze obniża się o jedną kategorię.

²⁾ O ile statut dla danego stanowiska przewidział pełnienie tej funkcji etatowo.

II. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH PRACOWNIKÓW OŚRODKÓW POMOCY SPOŁECZNEJ

¹⁾ Stanowiska występujące w ośrodkach obejmujących zasięgiem działania teren liczący ponad 50.000 mieszkańców.

²⁾ Pracownikom posiadającym wykształcenie średnie maksymalne wynagrodzenie zasadnicze obniżka się o jedną kategorię.

³⁾ Pracownikom kierującym zespołem lub koordynującym wykonanie określonych zadań może być przyznany dodatek funkcyjny nie wyżej jednak niż do 2 stawki.

III. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH POMOCNICZYCH

IV. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW OBSŁUGI

Załącznik nr 4

WYKAZ PRAC WYKONYWANYCH W WARUNKACH SZKODLIWYCH LUB UCIĄŻLIWYCH DLA ZDROWIA ORAZ ZASADY PRZYZNAWANIA DODATKU ZA PRACE WYKONYWANE W TYCH WARUNKACH

1. Do pierwszego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w pomieszczeniach, w których jest konieczne stałe stosowanie sztucznego oświetlenia,

2) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych,

3) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone,

4) w pomieszczeniach zamkniętych, w których utrzymuje się stała temperatura efektywna powyżej 25°C lub poniżej 10°C,

5) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

6) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie,

7) w warunkach narażenia na wibrację ogólną.

2. Do drugiego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w pomieszczeniach specjalnych zagłębionych i półzagłębionych obwałowanych w warunkach niewłaściwej wentylacji i sztucznego oświetlenia,

2) w warunkach narażenia na hałas,

3) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2000 kcal dla mężczyzn i 1200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała,

4) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

5) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie.

3. Do trzeciego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,

2) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia,

3) w warunkach narażenia na działanie benzydyny alfa i beta, naftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym jak te substancje działaniu, o ile zostanie to stwierdzone przez instytut medycyny pracy,

4) pod ziemią.

4. Prace określone w ust. 1 pkt 5 i 6 oraz ust. 2 pkt 2, 4 i 5, uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy są przekroczone najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia określone w odrębnych przepisach lub innych obowiązujących normach higieniczno-sanitarnych, stwierdzone przez laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz inne laboratoria upoważnione przez właściwych terenowo państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.

5. Dodatek przysługuje pracownikom wykonującym prace, o których mowa w ust. 1, 2 i ust. 3 pkt 1, 3 i 4 przez co najmniej 80 godzin w miesiącu, natomiast pracownikom wykonującym prace wymienione w ust. 3 pkt 2 przez połowę dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia.

6. Jeżeli pracownik w danym miesiącu wykonuje prace o różnym stopniu szkodliwości dla zdrowia lub uciążliwości, przysługuje mu jeden dodatek według najwyższego stopnia.