Dziennik Ustaw - rok 1989 nr 48 poz. 267

Na podstawie art. 145 ust. 8 i art. 148 ust. 4 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 1985 r. Nr 42, poz. 201, z 1987 r. Nr 22, poz. 128 oraz z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 6, poz. 33, Nr 20, poz. 104, Nr 29, poz. 154, Nr 34, poz. 181 i Nr 35, poz. 192) zarządza się, co następuje:

2. Rozporządzenie stosuje się również do osób cywilnych zatrudnionych w charakterze nauczycieli akademickich w szkołach wyższych podległych Ministrom Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych.

2. Kwalifikacje wymagane do zatrudnienia na stanowiskach wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia określa ustawa i wydane na jej podstawie przepisy.

2. Do pełnego wymiaru zajęć zalicza się:

1) obowiązkowy wymiar zajęć dydaktycznych, ustalony w godzinach obliczeniowych,

2) inne zajęcia dydaktyczne, do których zalicza się:

a) przeprowadzanie egzaminu lub udział w egzaminowaniu studentów,

b) recenzowanie prac dyplomowych studentów oraz prac końcowych słuchaczy studiów podyplomowych,

c) sprawdzanie prac kontrolnych na studiach zaocznych,

3) zajęcia wychowawcze i organizacyjne w wymiarze ustalonym przez kierownika jednostki organizacyjnej,

4) prace badawcze ujęte w planie badań szkoły wyższej, nie objęte zamówieniami jednostek gospodarki uspołecznionej.

3. Jedną godzinę obliczeniową stanowi 45 minut wykładu, zajęcia lekcyjnego, konwersatorium, ćwiczenia, proseminarium lub seminarium, objętych planami studiów.

2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje po pozytywnej ocenie pracy dyplomowej.

3. Inne rodzaje zajęć, poza wymienionymi w ust. 1 oraz w § 4 ust. 2, za które przysługuje nauczycielom akademickim dodatkowe wynagrodzenie, oraz zasady wynagradzania za prowadzenie tych zajęć określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Wynagrodzenie zasadnicze pozostałych nauczycieli akademickich, w ramach stawek określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia oraz posiadanego przez szkołę wyższą limitu wynagrodzeń osobowych, ustala rektor w uzgodnieniu z działającymi na terenie szkoły wyższej związkami zawodowymi.

2. Stawki wymienione w ust. 1 mogą być przez rektora w uzasadnionych wypadkach podwyższone, jednak nie więcej niż o 35%, a dla prowadzących zajęcia w językach obcych na studiach dla cudzoziemców - nie więcej niż o 100%.

2. Kategorie dodatku funkcyjnego dla rektora oraz prorektorów szkoły wyższej ustala właściwy minister (kierownik urzędu centralnego), biorąc pod uwagę stopień złożoności w kierowaniu szkołą wyższą.

3. Wysokość dodatku funkcyjnego dla pozostałych nauczycieli akademickich ustala rektor szkoły wyższej.

2. Nauczycielowi akademickiemu przysługuje tylko jeden dodatek funkcyjny, a w razie zbiegu prawa do dwóch lub więcej dodatków - dodatek wyższy. Rektorowi i prorektorowi, dziekanowi i prodziekanowi przysługuje dodatek z tytułu pełnienia tej funkcji niezależnie od dodatku funkcyjnego z tytułu pełnienia drugiej funkcji kierowniczej w szkole wyższej.

3. Nauczyciel akademicki powołany do pełnienia funkcji kierowniczej na czas określony traci prawo do dodatku funkcyjnego z upływem tego okresu, a w razie wcześniejszego odwołania - z końcem miesiąca, w którym nastąpiło odwołanie.

4. Dodatek funkcyjny nie przysługuje w okresie zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych, za okresy nieobecności w pracy, za które nie przysługuje wynagrodzenie zasadnicze, oraz od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nauczyciel akademicki zaprzestał pełnienia z innych powodów sprawowanej funkcji. W okresie niepełnienia obowiązków z powodu choroby dodatek przysługuje za okres nie przekraczający trzech miesięcy.

1) do 60% maksymalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego profesora zwyczajnego, jeżeli przewód trwał 4 lata lub krócej,

2) do 45% maksymalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego profesora zwyczajnego, jeżeli przewód trwał dłużej niż 4 lata,

3) do 90% maksymalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego profesora zwyczajnego, jeżeli przewód dotyczył osoby nie będącej obywatelem polskim, niezależnie od czasu trwania przewodu.

2. Wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe oraz inne wynagrodzenia, których wymiar może być ustalony jedynie na podstawie już wykonanych prac, wypłaca się miesięcznie lub jednorazowo z dołu.

Minister Edukacji Narodowej: J. Fisiak

Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej
z dnia 19 lipca 1989 r. (poz. 267)

Załącznik nr 1

TABELA STAWEK MIESIĘCZNEGO WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO NAUCZYCIELI AKADEMICKICH

Załącznik nr 2

ZASADY WYNAGRADZANIA ZA DODATKOWE CZYNNOŚCI NALEŻĄCE DO OBOWIĄZKÓW NAUCZYCIELI AKADEMICKICH

§ 1. Do zajęć należących do obowiązków nauczycieli akademickich, za które przysługuje dodatkowe wynagrodzenie, zalicza się:

1) udział w pracach komisji dla doboru kandydatów na studia,

2) recenzowanie rozpraw doktorskich, recenzowanie rozpraw habilitacyjnych i opracowywanie ocen dorobku naukowego związanych z przewodami habilitacyjnymi oraz opracowywanie ocen całokształtu dorobku naukowo-badawczego, artystycznego lub dydaktyczno-wychowawczego kandydatów do tytułu naukowego,

3) działalność leczniczą, profilaktyczną i diagnostyczną, prowadzoną przez wydziały weterynaryjne wyższych szkół rolniczych.

§ 2. 1. Nauczycielom akademickim biorącym udział w pracach uczelnianej komisji dla doboru kandydatów na I rok studiów dziennych, wieczorowych i zaocznych przysługuje następujące wynagrodzenie ryczałtowe - przy liczbie kandydatów:

do 2000 osób - do 13 000 zł,

do 4000 osób - do 17 000 zł,

ponad 4000 osób - do 21 000 zł.

2. Rektor szkoły wyższej może ustalić dla sekretarza uczelnianej komisji wynagrodzenie ryczałtowe wyższe od stawek określonych w ust. 1, nie więcej jednak niż o 50%.

3. Nauczycielom akademickim biorącym udział w pracach wydziałowych komisji dla doboru kandydatów na 1 rok studiów przysługuje następujące wynagrodzenie ryczałtowe:

1) przewodniczącym - do 3000 zł za każdych 50 kandydatów,

2) sekretarzom komisji - przy liczbie kandydatów:

do 200 osób - do 24 000 zł,

od 201 do 400 osób - do 30 000 zł,

ponad 400 osób - do 36 000 zł,

3) pozostałym członkom komisji - do 1200 zł za każdych 50 kandydatów.

4. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 i 3, oblicza się na podstawie liczby kandydatów, którzy przystąpili do egzaminu wstępnego, zaokrąglając ją do najbliższej wartości podzielonej przez 50.

5. Za przeprowadzenie jednego egzaminu ustnego z każdym kandydatem egzaminator otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 300 zł. Wynagrodzenie to może być wypłacone tylko jednej osobie - egzaminatorowi prowadzącemu egzamin z danego przedmiotu, niezależnie od liczby członków komisji egzaminacyjnej.

6. Za sprawdzenie pracy pisemnej jednego kandydata egzaminator otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 300 zł. W razie potrzeby sprawdzenia jednej pracy pisemnej przez kilku egzaminatorów, ich łączne wynagrodzenie nie może być większe od 600 zł.

7. Egzaminator biorący równocześnie udział w pracach uczelnianej lub wydziałowej komisji dla doboru kandydatów na I rok studiów otrzymuje tylko jedno (wyższe) z wynagrodzeń wymienionych w ust. 1-6.

8. W akademiach wychowania fizycznego za przeprowadzenie z każdym kandydatem jednej próby sprawnościowej wchodzącej w skład egzaminu z wychowania fizycznego komisja egzaminacyjna otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 300 zł, niezależnie od liczby jej członków.

9. Rektor szkoły wyższej może przy nać członkom komisji egzaminacyjnej, przeprowadzającym egzamin z umiejętności praktycznych, wynagrodzenie w wysokości do 300 zł za przeprowadzenie jednego egzaminu praktycznego z każdym kandydatem.

10. Wysokość wynagrodzenia członków komisji ustala rektor szkoły.

§ 3. Zasady wynagradzania za recenzowanie rozpraw doktorskich, recenzowanie rozpraw habilitacyjnych i opracowywanie ocen dorobku naukowego związanych z przewodami habilitacyjnymi oraz opracowywanie ocen całokształtu dorobku naukowo-badawczego, artystycznego lub dydaktyczno-wychowawczego kandydatów do tytułu naukowego regulują odrębne przepisy.

§ 4. 1. Za działalność leczniczą, profilaktyczną i diagnostyczną, prowadzoną przez wydziały weterynaryjne wyższych szkół rolniczych w ramach zadań leczniczo-usługowych, wykonywanych poza obowiązującym wymiarem zajęć dydaktycznych, przysługuje nauczycielowi akademickiemu wynagrodzenie miesięczne w wysokości do 30 000 zł, ustalone przez rektora szkoły wyższej w zależności od ilości i rodzaju wykonywanych prac.

2. Wynagrodzenie nauczyciela akademickiego za działalność, o której mowa w ust. 1, nie może przekraczać 25% wartości wpływów z tytułu wykonania usługi (po odliczeniu wartości pasz, leków i kosztów transportu) według cen bieżących.

3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, wypłacane jest niezależnie od wynagrodzenia za czas pełnienia dyżuru.

4. Za czas dyżuru związanego z działalnością weterynaryjną w akademiach rolniczych, pełnionego na terenie szkoły wyższej w porze nocnej (pomiędzy godzinami 22 a 6 dnia następnego), w niedziele, święta oraz dodatkowe dni wolne od pracy, nauczycielowi akademickiemu przysługuje dzień wolny od zajęć, a w razie braku możliwości udzielenia dnia wolnego - wynagrodzenie w wysokości 1/170 miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pełnionego dyżuru.

5. Prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 1-4, nie może powodować zmniejszenia obowiązującego wymiaru zajęć dydaktycznych oraz obowiązków wychowawczych, badawczych i organizacyjnych.

§ 5. Dodatkowe wynagrodzenie za zajęcia określone w § 2 i 4 wypłaca się po wykonaniu tych zajęć.

Załącznik nr 3

TABELA DODATKÓW FUNKCYJNYCH NAUCZYCIELI AKADEMICKICH

Załącznik nr 4

ZASADY PRZYZNAWANIA NAUCZYCIELOM AKADEMICKIM DODATKÓW ZA PRACE WYKONYWANE W WARUNKACH SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA LUB UCIĄŻLIWYCH ORAZ WYKAZ TYCH PRAC

§ 1. Nauczycielom akademickim szkół wyższych, zwanym dalej "pracownikami", przysługują dodatki pieniężne za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, zwane dalej "dodatkami".

§ 2. Dodatek wypłaca się miesięcznie z dołu w wysokości:

1) 800 zł - przy pierwszym stopniu szkodliwości lub; uciążliwości,

2) 1200 zł - przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości,

3) 1500 zł - przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości.

§ 3. 1. Do pierwszego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie,

3) w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25° lub poniżej 10°,

4) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe (np. spawanie, stosowanie lamp w celach bakteriobójczych),

5) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80%, w błocie lub bezpośrednim kontakcie z wodą,

6) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych.

2. Do drugiego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane w warunkach:

1) narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

2) narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,

3) obniżonego lub podwyższonego ciśnienia wynikającego z procesu technologicznego (np. w kesonach, komorach ciśnieniowych),

4) narażenia na szkodliwe działanie miejscowej wibracji (np. używanie ręcznych narzędzi pneumatycznych),

5) natężenia hałasu przekraczającego dopuszczalne normy.

3. Do trzeciego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie benzydyny, alfa i beta naftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym jak te substancje działaniu, jeżeli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy,

2) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,

3) w kontakcie (styczności) z materiałem zakaźnym lub chorymi zakaźnie ludźmi lub zwierzętami,

4) w kontakcie z ludźmi chorymi psychicznie lub znacznie upośledzonymi umysłowo,

5) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia,

6) pod ziemią.

§ 4. 1. Prace określone w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1, 2 i 5 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy przekroczone są najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia określone w odrębnych przepisach lub inne obowiązujące normy higienicznosanitarne.

2. Pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, o których mowa w ust. 1, dokonywane są przez laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz inne laboratoria upoważnione przez właściwych terenowo państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.

§ 5. 1. Dodatek przysługuje pracownikom wykonującym prace, o których mowa w § 3 ust. 1, 2 i 3 pkt 1-4 i 6, przez co najmniej 40 godzin w miesiącu, natomiast pracownikom wykonującym prace wymienione w § 3 ust. 3 pkt 5 - przez połowę dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia.

2. Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy prawo do dodatku przysługuje w wysokości proporcjonalnej do czasu pracy, jeżeli przepracował w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych co najmniej przez liczbę godzin, o której mowa w ust. 1.

§ 6. Pracownikowi wykonującemu w danym miesiącu prace w warunkach o różnym stopniu szkodliwości lub uciążliwości przysługuje jeden dodatek według najwyższego stopnia szkodliwości lub uciążliwości.

§ 7. Dodatki, o których mowa w § 1, wypłaca się w ramach posiadanych przez szkołę wyższą środków na wynagrodzenia osobowe.

§ 8. Szkoły wyższe prowadzą ewidencję stanowisk pracy, na których zatrudnionym pracownikom przyznane zostały dodatki, oraz czasu ich pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych.