Dziennik Ustaw - rok 1989 nr 48 poz. 266

Na podstawie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 8 października 1982 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 1985 r. Nr 54, poz. 277, z 1988 r. Nr 11, poz. 84 i z 1989 r. Nr 20, poz. 105) oraz art. 175 § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:

2. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, zakładowa organizacja związkowa może wystąpić o udzielenie pracownikowi zwolnienia od pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy.

1) od 200 do 500 osób - 1 pracownikowi, z uwzględnieniem ust. 2,

2) ponad 500 do 1000 osób - 2 pracownikom,

3) ponad 1000 do 2000 osób - 3 pracownikom,

4) ponad 2000 osób dodatkowo - 1 pracownikowi na każde rozpoczęte 1000 osób, z tym że jeżeli zwolnienie jest udzielane w niepełnym wymiarze czasu pracy, przysługuje ono odpowiednio większej liczbie pracowników.

2. W zakładowych organizacjach związkowych, powstałych po dniu 10 kwietnia 1989 r., minimalna liczba zrzeszonych osób, uprawniona do delegowania jednego pracownika, wynosi 150.

2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, ulega ponownemu ustaleniu w razie dokonania w zakładzie pracy zmiany zasad wynagradzania albo regulacji płac ogółu pracowników lub grupy zawodowej, którymi pracownik byłby objęty, gdyby nie korzystał ze zwolnienia od pracy.

2. Okres zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1, wlicza się pracownikowi do okresu pracy w zakresie wszelkich uprawnień związanych z pracą w zakładzie, który udzielił zwolnienia.

3. Wynagrodzenie za pracę pracownika po zakończeniu zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1, powinno być ustalone w wysokości nie niższej od wynagrodzenia otrzymywanego przez pracowników zatrudnionych w zakładzie na analogicznych stanowiskach pracy.

4. Zakład pracy wydając pracownikowi świadectwo pracy i opinię o pracy, w razie ustania stosunku pracy, nie wykazuje odrębnie okresu udzielonego pracownikowi zwolnienia od pracy, przewidzianego w ust. 1, w okresie jego zatrudnienia w tym zakładzie.

Prezes Rady Ministrów: wz. I. Sekuła