REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1989 nr 34 poz. 179
USTAWA
z dnia 29 maja 1989 r.
o przebaczeniu i puszczeniu w niepamięć niektórych przestępstw i wykroczeń
Mając na uwadze postępujący proces normalizacji życia społecznego, czego wyrazem jest osiągnięte porozumienie narodowe, w celu stworzenia obywatelom, którzy dopuścili się z powodów politycznych naruszeń porządku prawnego, warunków umożliwiających włączenie się do czynnego udziału w życiu politycznym kraju, stanowi się, co następuje:
1) występki popełnione z powodów politycznych albo w związku ze strajkiem lub akcją protestacyjną,
2) przestępstwa skarbowe popełnione z powodów politycznych,
3) występki związane z militaryzacją,
4) [1] występki popełnione przy przeciwdziałaniu strajkom lub akcjom protestacyjnym albo innym naruszeniom bezpieczeństwa lub porządku publicznego z powodów politycznych,
- jeżeli popełnienie przestępstwa nastąpiło w okresie po dniu 31 sierpnia 1980 r. do dnia 29 maja 1989 r.
2. Podlegają wykonaniu prawomocne orzeczenia o przepadku przedmiotów, których posiadanie jest zakazane lub wymaga zezwolenia.
2. Po zastosowaniu ustawy, w miarę potrzeby, orzeka się na posiedzeniu karę łączną na ogólnych zasadach.
2. Sąd stosuje ustawę z urzędu albo na wniosek strony.
2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie.
Przewodniczący Rady Państwa: w z. K. Barcikowski
Sekretarz Rady Państwa: Z. Surowiec
[1] Na podstawie uchwały Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 maja 1990 r. w sprawie wykładni art. 1 i 3 ustawy z dnia 29 maja 1989 r. o przebaczeniu i puszczeniu w niepamięć niektórych przestępstw i wykroczeń (Dz. Nr 31, poz. 189):
1. Art. 1 pkt 4 obejmuje tylko występki popełnione bądź przy przeciwstawianiu się strajkom lub akcjom protestacyjnym albo innym naruszeniom bezpieczeństwa lub porządku publicznego z powodów politycznych, bądź przy bezpośrednim zapobieganiu tym zdarzeniom. Art. 1 pkt 4 nie obejmuje występków popełnionych po ustaniu zdarzeń, o których mowa w tym przepisie, występków popełnionych na szkodę uczestnika tych zdarzeń po uniemożliwieniu mu dalszego w nich uczestnictwa, a także popełnionych przy okazji tych przeciwdziałań.
2. Powody polityczne, o których mowa w art. 1 pkt 4, odnoszą się do innych niż strajki lub akcje protestacyjne naruszeń bezpieczeństwa lub porządku publicznego, którym przeciwdziałali sprawcy występków objętych abolicją.
[2] Na podstawie uchwały Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 maja 1990 r. w sprawie wykładni art. 1 i 3 ustawy z dnia 29 maja 1989 r. o przebaczeniu i puszczeniu w niepamięć niektórych przestępstw i wykroczeń (Dz. Nr 31, poz. 189) do zastosowania abolicji (art. 3) konieczne jest ustalenie zarówno znamion przedmiotowych, jak i podmiotowych występków, o których mowa w art. 1. W szczególności niezbędne jest ustalenie powodów politycznych naruszenia porządku prawnego, przy czym ustalenie to w przypadku przestępstw określonych w art. 1 pkt 1 część pierwsza lub w pkt 2 zależne jest od konkretnych motywów, którymi kierował się sprawca występku. Natomiast w przypadku występków określonych w art. 1 pkt 1 część druga oraz w pkt 3 i 4 motywy polityczne wynikają z charakteru określonych w tych przepisach występków. W konsekwencji więc umorzenie postępowania na podstawie art. 3 jest możliwe bez ustalenia sprawcy, gdy dotyczy występków określonych w art. 1 pkt 1 tejże ustawy popełnionych w związku ze strajkiem lub akcją protestacyjną oraz w art. 1 pkt 3 i 4, chyba że z okoliczności sprawy wynika, że sprawca nie działał z powodów politycznych. Gdy umorzenie dotyczy pozostałych występków objętych art. 1, wymagane jest ustalenie sprawcy, chyba że z okoliczności sprawy wynika, iż popełnił on występek z powodów politycznych.
- Data ogłoszenia: 1989-06-06
- Data wejścia w życie: 1989-06-06
- Data obowiązywania: 1989-06-06
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA