Dziennik Ustaw - rok 1989 nr 32 poz. 172

2. Osoba zainteresowana, która nie została zatrudniona z powodu przejściowych okoliczności uniemożliwiających zakładowi pracy zatrudnienie, może po ich ustaniu zgłosić ponownie, nie później jednak niż do dnia 30 czerwca 1990 r., gotowość podjęcia pracy w trybie niniejszej ustawy.

3. Osoba zainteresowana, pozostająca w stosunku pracy z innym zakładem pracy w dniu wyrażenia zgody przez zakład pracy na ponowne jej zatrudnienie, może w drodze wypowiedzenia, z zachowaniem siedmiodniowego terminu uprzedzenia zakładu pracy, rozwiązać umowę o pracę w ciągu 7 dni od dnia wyrażenia zgody na zatrudnienie. Rozwiązanie umowy o pracę w tym trybie pociąga za sobą skutki, jakie przepisy prawa wiążą z rozwiązaniem umowy o pracę przez zakład pracy za wypowiedzeniem.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zwany dalej „wnioskiem”, powinien zawierać oznaczenie stron, określenie przedmiotu roszczenia oraz dowody, które to roszczenie uzasadniają. Do wniosku należy dołączyć pełnomocnictwo, jeżeli strona ustanowiła pełnomocnika w sprawie.

3. W razie uchybienia terminu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 265 Kodeksu pracy.

2. Komisja składa się z osób wyznaczonych w połowie przez Ministra i w połowie przez organizacje związkowe, o których mowa w ust. 1.

3. Wydatki związane z działalnością Komisji są pokrywane z budżetu państwa.

2. Przewodniczącym zespołu powinna być osoba dająca gwarancję bezstronnego rozstrzygania spraw, posiadająca wyższe wykształcenie prawnicze. Listę tych osób ustala Komisja.

3. Członkami zespołu są osoby - jedna wyznaczona z listy ustalonej przez Ministra oraz jedna wyznaczona z listy ustalonej przez organizacje związkowe, o których mowa w art. 4 ust. 1.

4. Osoba zainteresowana ma prawo wskazać we wniosku organizację związkową, której przedstawiciele wchodzą w skład Komisji, w celu wyznaczenia spośród nich członka zespołu.

5. Przewodniczącego i członków zespołu wyznacza, z zachowaniem przepisów ust. 2-4, przewodniczący Komisji.

6. Komisja obowiązana jest do załatwienia sprawy w terminie do 30 dni od dnia wpływu wniosku; w przypadkach bardziej skomplikowanych przewodniczący może przedłużyć termin załatwienia sprawy.

2. Członkowie Komisji są niezależni i rozpoznają sprawę bezstronnie, zgodnie z przeprowadzonymi dowodami.

3. Orzeczenie uwzględniające wniosek o ponowne zatrudnienie nakłada obowiązek zawarcia przez zakład pracy umowy o pracę, jeżeli osoba zainteresowana, której dotyczy to orzeczenie, zgłosi gotowość podjęcia pracy w ciągu 7 dni od jego wydania, a w razie nie zawinionych przez nią przyczyn uniemożliwiających zgłoszenie w tym terminie gotowości podjęcia pracy - w ciągu 7 dni od ustania tych przyczyn. Art. 2 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. W razie cofnięcia wniosku lub zawarcia ugody, Komisja umarza postępowanie w sprawie.

5. Orzeczenie zapada większością głosów i jest ostateczne. Przy ogłaszaniu orzeczenia przewodniczący podaje ustnie motywy rozstrzygnięcia.

6. Orzeczenie wydane przez Komisję oraz ugoda przed nią zawarta podlegają egzekucji po nadaniu klauzuli wykonalności przez właściwy sąd w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu egzekucyjnym.

7. W sprawach nie uregulowanych ustawą Komisja ustala tryb postępowania, uwzględniając odpowiednio przepisy księgi trzeciej tytułu III Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu przed sądem polubownym, z tym że przepisów art. 707 i 710 nie stosuje się. W zakresie zastępstwa procesowego oraz ponoszenia kosztów postępowania mają odpowiednie zastosowanie przepisy obowiązujące w postępowaniu przed sądem pracy.

1) strona została pozbawiona możliwości obrony swoich praw przed Komisją,

2) orzeczenie zostało oparte na dokumencie podrobionym lub przerobionym albo na fałszywych zeznaniach świadków lub stron.

2. Wznowienie postępowania nie może nastąpić po upływie 30 dni od wydania orzeczenia przez Komisję.

3. Po wznowieniu postępowania przewodniczący Komisji kieruje sprawę do rozpatrzenia przez zespół Komisji w innym składzie.

4. Po ponownym rozpoznaniu sprawy Komisja, stosownie do wyniku postępowania, bądź uchyla poprzednie orzeczenie i wydaje nowe orzeczenie, bądź wznowione postępowanie przez przewodniczącego Komisji umarza, uznając, że nie zachodzą podstawy wznowienia określone w ust. 1.

2. Przepis ust. 1 stosuje się także do osób, których stosunek pracy na podstawie mianowania na stanowiskach nauczycieli akademickich wygasł z mocy prawa na skutek upływu okresu, na który pracownik został zatrudniony, jeżeli niezawarcie z nimi stosunku pracy na dalszy okres było spowodowane przyczynami, o których mowa w art. 1.

3. Osobom odwołanym ze stanowiska z przyczyn, o których mowa w art. 1, przysługują uprawnienia przewidziane w niniejszej ustawie, z tym że orzeczenie Komisji, o którym mowa w art. 6, stanowi podstawę nawiązania stosunku pracy na podstawie umowy o pracę przez zakład pracy, w którym stosunek pracy został rozwiązany wskutek odwołania ze stanowiska.

2. W sprawach o ponowne nawiązanie stosunku pracy, zgodnie z niniejszą ustawą, orzeka właściwy sąd wojewódzki - sąd pracy i ubezpieczeń społecznych w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach z zakresu prawa pracy.

2. Okresy pozostawania bez pracy po ustaniu stosunku pracy z osobą, o której mowa w art. 1, wlicza się do stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, w tym również z ubezpieczenia społecznego.

3. Jeżeli osoba, z którą stosunek pracy ustał z przyczyn wskazanych w art. 1, podjęła pracę w innym zakładzie pracy, okres zatrudnienia w tym zakładzie wlicza się do stażu pracy w zakładzie pracy, z którym stosunek pracy ustał, jeżeli jest to korzystniejsze dla pracownika.

4. Informację wynikającą z treści przepisu ust. 1 zakład pracy jest obowiązany zamieścić w wydanym pracownikowi świadectwie pracy i w opinii o pracy.

5. Wniosek o zamieszczenie w świadectwie pracy i opinii o pracy informacji, o której mowa w ust. 1, może być zgłoszony w ciągu trzech lat od daty wejścia w życie niniejszej ustawy.

6. Przepisy ust. 1-4 mają zastosowanie także do osób wymienionych w art. 1 i 10, które nie skorzystają z prawa do ponownego nawiązania stosunku pracy.