REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1989 nr 15 poz. 81

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW

z dnia 14 marca 1989 r.

w sprawie zgłaszania mienia osób krajowych znajdującego się za granicą oraz mienia osób zagranicznych znajdującego się w kraju.

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1989 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 6, poz. 33) zarządza się, co następuje:

§ 1.

1. Osoby krajowe, z wyjątkiem cudzoziemców, są obowiązane zgłosić Narodowemu Bankowi Polskiemu następujące rodzaje ich mienia, znajdującego się za granicą, a także jego utratę:

1) udziały w spółkach i przedsiębiorstwach,

2) nieruchomości,

3) waluty obce, jeżeli ich równowartość przekracza kwotę 1000 000 zł, z wyjątkiem:

a) walut obcych nie podlegających sprowadzeniu1 do kraju na podstawie zezwolenia dewizowego,

b) walut obcych będących w dyspozycji przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych przedstawicielstw korzystających z immunitetu i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych albo stanowiących przedmiot statutowej działalności polskiego banku dewizowego,

4) akcje, obligacje, listy zastawne emitowane lub wystawiane w walucie obcej, jeżeli ich równowartość przekracza łącznie 1 000 000 zł,

5) złoto i platynę w postaci stanowiącej wartość dewizową, jeżeli łączna masa czystego kruszcu każdego z tych metali przekracza 250 g; obowiązek zgłaszania nie dotyczy kruszców stanowiących przedmiot statutowej działalności polskiego banku dewizowego.

2. Wartość mienia oblicza się w złotych, według kursu walut obcych, ustalonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, przyjmując za podstawę obliczenia wartość nominalną mienia, a w razie jej braku lub niemożności ustalenia - jego wartość szacunkową, określoną z uwzględnieniem aktualnych cen w miejscu, w którym znajduje się mienie.

§ 2.

Osoby zagraniczne, z zastrzeżeniami wyłączenia, o którym mowa w art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1989 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 6, poz. 33), są obowiązane zgłosić Narodowemu Bankowi Polskiemu ich mienie, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i 2, znajdujące się w kraju, a także jego utratę.

§ 3.

1. Zgłoszenie mienia powinno być dokonane w terminie 30 dni od daty nabycia własności lub uzyskania wiadomości o jej nabyciu.

2. Zgłoszenie utraty mienia powinno być dokonane w terminie 30 dni od jego utraty lub uzyskania wiadomości o jego utracie.

§ 4.

Zgłoszenia mienia, a także jego utraty, należy dokonać w Narodowym Banku Polskim na formularzu ustalanym przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, obejmującym w szczególności następujące dane dotyczące tego mienia: kraj i miejsce, w którym znajduje się mienie, rodzaj mienia i jego wartość, ustanowione obciążenia, a w razie utraty mienia - sposób i termin utraty.

§ 5.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 15 marca 1989 r.

Prezes Rady Ministrów: wz. J. Patorski

Metryka
  • Data ogłoszenia: 1989-03-15
  • Data wejścia w życie: 1989-03-15
  • Data obowiązywania: 1989-03-15
  • Z mocą od: 1989-03-15
  • Dokument traci ważność: 1995-04-01
Brak dokumentów zmieniających.
Brak zmienianych dokumentów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA