Dziennik Ustaw - rok 1989 nr 13 poz. 65

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA
POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 7 czerwca 1988 r. została podpisana w Pekinie Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu

Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i

Rząd Chińskiej Republiki Ludowej.

dążąc do zawarcia Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu,

uzgodniły, co następuje:

Niniejsza umowa dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach.

1. Niniejsza umowa dotyczy, bez względu na sposób poboru, podatków od dochodu, które pobiera się na rzecz Umawiającego się Państwa lub jego jednostek terytorialnych.

2. Za podatki od dochodu uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu albo od części dochodu, włączając podatki od zysku z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego lub nieruchomego, jak również podatki od przyrostu majątku.

3. Do istniejących podatków, których dotyczy umowa, należą:

a) w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej:

i) podatek dochodowy;

ii) podatek od wynagrodzeń;

iii) podatek wyrównawczy;

iv) podatek od nieruchomości,

v) podatek rolny

(zwane dalej polskimi podatkami),

b) w Chińskiej Republice Ludowej:

i) podatek dochodowy od osób fizycznych;

ii) podatek dochodowy dotyczący wspólnych przedsięwzięć z udziałem chińskich i zagranicznych inwestorów;

iii) podatek dochodowy dotyczący zagranicznych przedsiębiorstw; i

iv) lokalny podatek dochodowy

(zwane dalej chińskimi podatkami).

4. Niniejsza umowa będzie także stosowana do wszystkich podatków tego samego lub zasadniczo podobnego rodzaju, które po podpisaniu niniejszej umowy będą wprowadzone przez każde z Umawiających się Państw obok istniejących podatków wymienionych w ustępie 3 lub w ich miejsce. Właściwe władze Umawiających się Państw będą informowały się wzajemnie o wszystkich zasadniczych zmianach, jakie zaszły w ich prawie podatkowym.

1. W rozumieniu niniejszej umowy, jeżeli z jej treści nie wynika inaczej:

a) określenie „Polska” oznacza Polską Rzeczpospolitą Ludową; użyte w znaczeniu geograficznym oznacza terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, włączając jej obszar morski, na którym stosowane jest polskie prawo podatkowe, oraz obszar znajdujący się poza morzem terytorialnym, w którym Polska Rzeczpospolita Ludowa wykonuje zgodnie z prawem międzynarodowym suwerenne prawa odnoszące się do badania i eksploatacji dna morskiego i podglebia oraz ich zasobów naturalnych;

b) określenie „Chiny” oznacza Chińską Republikę Ludową; użyte w znaczeniu geograficznym oznacza terytorium Chińskiej Republiki Ludowej, włączając jej obszar morski, na którym stosowane jest chińskie prawo podatkowe, oraz obszar znajdujący się poza morzem terytorialnym, w którym Chińska Republika Ludowa wykonuje zgodnie z prawem międzynarodowym suwerenne prawa odnoszące się do badania i eksploatacji dna morskiego i podglebia oraz ich zasobów naturalnych;

c) określenia „Umawiające się Państwo” i „drugie Umawiające się Państwo” oznaczają odpowiednio Polskę lub Chiny;

d) określenie „podatek” oznacza odpowiednio polski podatek lub chiński podatek;

e) określenie „osoba” oznacza osobę fizyczną, spółkę lub każde inne zrzeszenie osób;

f) określenie „spółka” oznacza osobę prawną lub inną jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną;

g) określenia „przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa” i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie;

h) określenie „obywatele” oznacza osoby fizyczne posiadające obywatelstwo Umawiającego się Państwa oraz wszelkie osoby prawne, spółki jawne i stowarzyszenia utworzone na podstawie prawa obowiązującego w Umawiającym się Państwie;

i) określenie „komunikacja międzynarodowa” oznacza wszelki transport wykonywany przez statek lub samolot będący w użytkowaniu przedsiębiorstwa, którego miejsce faktycznego zarządu znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przypadków, gdy statek lub samolot jest wykorzystywany tylko w ruchu między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie;

j) określenie „właściwa władza” oznacza:

1) w przypadku Polski – Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela,

2) w przypadku Chin – Ministerstwo Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela.

2. Przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo każde określenie, o ile nie zostało zdefiniowane powyżej, będzie miało takie znaczenie, jakie posiada zgodnie z prawem danego Umawiającego się Państwa w zakresie podatków, których dotyczy umowa.

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, miejsce siedziby zarządu, miejsce rzeczywistego zarządu albo gdy stosuje się wobec niej inne kryteria o podobnym charakterze.

2. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony w następujący sposób:

a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b) jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek, interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zazwyczaj przebywa;

c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d) jeżeli miejsca zamieszkania tej osoby nie można ustalić zgodnie z postanowieniami liter a) do c), właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

3. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, uważa się ją za mającą siedzibę w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządzania jej przedsiębiorstwa. Jeżeli jednak miejsce faktycznego zarządzania przedsiębiorstwa tej osoby znajduje się w jednym Umawiającym się Państwie, a siedziba zarządu jej przedsiębiorstwa w drugim Umawiającym się Państwie, to właściwe władze Umawiających się Państw w drodze wzajemnego porozumienia określą Państwo, w którym spółka będzie uważana za posiadającą siedzibę w rozumieniu niniejszej umowy.

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie „zakład” oznacza stałą placówkę przedsiębiorstwa, za pomocą której przedsiębiorstwo wykonuje całkowicie lub częściowo swoją działalność.

2. Określenie „zakład” obejmuje w szczególności

a) miejsce zarządu;

b) filię;

c) biuro;

d) zakład fabryczny;

e) warsztat;

f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych.

3. Określenie „zakład” obejmuje również:

a) miejsce budowy, budowę, prace montażowe i instalacyjne lub działalność nadzorczą z nimi związaną, jednakże tylko wtedy, gdy taka budowa, prace lub działalność prowadzone są przez okres przekraczający 6 miesięcy;

b) świadczenie usług, włączając usługi konsultacyjne świadczone przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa za pośrednictwem pracowników albo innego personelu w drugim Umawiającym się Państwie, pod warunkiem że taka działalność, w ciągu jakiegokolwiek okresu 12 miesięcy, będzie prowadzona w stosunku do tego samego przedsięwzięcia lub związanego z nim w okresie lub okresach trwających łącznie dłużej niż 6 miesięcy.

4. Bez względu na postanowienia ustępów 1, 2 i 3 niniejszego artykułu określenie „zakład” nie będzie obejmowało:

a) placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa;

b) zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa, utrzymywanych wyłącznie dla składowania, wystawiania lub dostarczania;

c) zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa, utrzymywanych wyłącznie w celu obróbki przez inne przedsiębiorstwo;

d) stałych placówek utrzymywanych wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu uzyskiwania informacji dla przedsiębiorstwa;

e) stałych placówek utrzymywanych wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o przygotowawczym albo pomocniczym charakterze dla przedsiębiorstwa;

f) stałych placówek utrzymywanych wyłącznie w celu wykonywania łącznie działalności wymienionych pod literami od a) do e), pod warunkiem że ogólna działalność tych placówek, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, posiada charakter przygotowawczy lub pomocniczy,

5. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu, jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6 niniejszego artykułu, działa w imieniu przedsiębiorstwa i osoba ta posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w jednym Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa i pełnomocnictwo to w tym Państwie zwykle wykonuje, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4 niniejszego artykułu i są takimi rodzajami działalności, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład w rozumieniu powołanego ustępu.

6. Nie będzie uważać się przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa za posiadające zakład w drugim Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje tam czynności przez maklera, generalnego agenta albo każdego innego niezależnego agenta, o ile te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności. Jeżeli jednak działalność takiego agenta jest całkowicie lub prawie całkowicie prowadzona na rzecz tego przedsiębiorstwa, to nie będzie on uważany za agenta o niezależnym statusie w rozumieniu tego ustępu.

7. Fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę mającą siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo tam wykonującą swoje czynności (za pośrednictwem zakładu lub w inny sposób) nie wystarcza, aby którąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.

1. Dochody osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego, położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego, odnoszące się do nieruchomości, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji albo prawa do eksploatacji zasobów mineralnych, źródeł i innych bogactw naturalnych. Statki, barki oraz samoloty nie stanowią majątku nieruchomego.

3. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu stosuje się do dochodów uzyskanych z bezpośredniego użytkowania, najmu, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

4. Postanowienia ustępów 1 i 3 niniejszego artykułu stosuje się również do dochodów uzyskanych z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodów uzyskanych z majątku nieruchomego, który służy do wykonywania wolnego zawodu.

1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

2. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako odrębne i oddzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

3. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczenie wydatków ponoszonych dla tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tymi Państwie, w którym zakład jest położony, czy gdzie indziej. Jednakże takie odliczenie nie będzie dozwolone w stosunku do kwot wypłaconych (inaczej niż w celu zwrotu rzeczywistych wydatków) przez zakład na rzecz zarządu przedsiębiorstwa lub jakiegokolwiek z jego innych biur w formie należności licencyjnych, opłat lub innych podobnych płatności w zamian za użytkowanie patentów lub innych praw albo w formie prowizji za wykonanie specjalnych usług lub za zarządzanie, albo z wyłączeniem przedsiębiorstw bankowych w formie odsetek od pieniędzy pożyczonych zakładowi. Podobnie nie będą brane pod uwagę przy ustalaniu zysków zakładu kwoty, którymi (inaczej niż w celu zwrotu rzeczywistych wydatków) zakład obciąża zarząd przedsiębiorstwa lub którekolwiek z jego innych biur w formie należności licencyjnych, opłat lub innych podobnych płatności w zamian za użytkowanie patentów lub innych praw albo w formie prowizji za wykonywanie specjalnych usług lub za zarządzanie, albo – z wyłączeniem przedsiębiorstw bankowych – w formie odsetek od pieniędzy pożyczonych zarządowi przedsiębiorstwa łub jakiemukolwiek z jego biur.

4. Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, żadne postanowienie ustępu 2 nie wyklucza ustalenia przez to Umawiające się Państwo zysku podlegającego opodatkowaniu według zwykle stosowanego podziału. Sposób zastosowanego podziału zysku musi jednak być taki, żeby wynik był zgodny z zasadami zawartymi w niniejszym artykule.

5. Nie można przypisać zakładowi zysku tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład dla przedsiębiorstwa.

6. Przy stosowaniu ustępów od 1 do 5 niniejszego artykułu ustalenie zysków zakładu powinno być dokonywane każdego roku w ten sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione i wystarczające powody, aby postąpić inaczej.

7. Jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, do których stosuje się odrębne uregulowania w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.

1. Zyski pochodzące z eksploatacji statków lub samolotów w komunikacji międzynarodowej będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

2. Jeżeli miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa zajmującego się transportem morskim znajduje się na pokładzie statku morskiego, uważa się, że znajduje się ono w tym Umawiającym się Państwie, w którym leży port macierzysty statku, lub, jeżeli nie ma on portu macierzystego, w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba eksploatująca statek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

3. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu będą miały zastosowanie również do zysków z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym.

Jeżeli:

a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa bierze udział bezpośrednio bądź pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w majątku przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa albo

b) te same osoby bezpośrednio bądź pośrednio biorą udział w zarządzaniu, kontroli lub w majątku przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa,

i w jednym i w drugim przypadku między dwoma przedsiębiorstwami w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych zostaną umówione lub narzucone warunki różniące się od warunków, które by ustaliły między sobą przedsiębiorstwa od siebie niezależnie, to zyski, które osiągałoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale z powodu tych warunków ich nie osiągnęło, mogą być uznane za zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.

1. Dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jednakże dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć dziesięciu procent kwoty dywidend brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysków, z których dywidendy są wypłacane.

3. Użyte w tym artykule określenie „dywidendy” oznacza dochody z akcji lub z innych praw nie będących wierzytelnościami, dochody z udziału w zyskach, jak również dochód z innych udziałów w spółce, który jest poddany, według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, takim samym przepisom podatkowym jak dochody z akcji.

4. Postanowień ustępu 1 i 2 niniejszego artykułu nie stosuje się, jeżeli odbiorca dywidend będący ich właścicielem, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki płacącej dywidendy, bądź działalność zarobkową przez zakład położony w tym Państwie, bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, rzeczywiście wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

5. Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, osiąga zyski albo dochody z drugiego Umawiającego się Państwa, to drugie Państwo nie może ani obciążać podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie lub w przypadku gdy udział, z tytułu którego są wypłacane dywidendy, rzeczywiście wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonej w tym drugim Państwie, ani też nie może obciążać nie wydzielonych zysków spółki podatkiem od nie wydzielonych zysków, nawet kiedy wypłacane dywidendy lub nie wydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów osiągniętych w tym drugim Państwie.

1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Umawiającego się Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć dziesięciu procent kwoty brutto tych odsetek.

3. Bez względu na postanowienia ustępu 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie, otrzymywane przez Rząd drugiego Umawiającego się Państwa, władze lokalne i Bank Centralny lub inną instytucję finansową, będącą całkowicie własnością tego Rządu, albo przez inną osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie w odniesieniu do zobowiązań bezpośrednio finansowanych przez Rząd tego drugiego Umawiającego się Państwa, władzę lokalną i Bank Centralny albo każdą instytucję finansową będącą w całości własnością tego Rządu, będą zwolnione od podatku w pierwszym wymienionym Państwie.

4. Użyte w tym artykule określenie „odsetki” oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem uczestniczenia lub nieuczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Kary za opóźnione płatności nie będą uważane za odsetki w rozumieniu tego artykułu.

5. Postanowień ustępów 1, 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli odbiorca odsetek, będący ich właścicielem, mający miejsce zamieszkania łub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą odsetki, bądź działalność zarobkową przez zakład położony w tym Państwie, bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i jeżeli roszczenia, na których zaspokojenie są płacone odsetki, powstają faktycznie w powiązaniu z takim zakładem lub taką stałą placówką. W takim przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14 niniejszej umowy.

6. Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego władza lokalna lub osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z których działalnością powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez taki zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że takie odsetki powstają w tym Państwie, w którym położony jest ten zakład lub stała placówka.

7. Jeżeli z powodu szczególnych stosunków między płatnikiem a osobą będącą właścicielem odsetek lub między nimi a osobą trzecią kwota odsetek, po uwzględnieniu roszczenia, w którego wyniku zostały one zapłacone, przekracza kwotę, którą płatnik i osoba będąca właścicielem odsetek ustaliliby bez tych stosunków, to postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa i przy uwzględnieniu innych postanowień niniejszej umowy.

1. Należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. Jednakże należności te mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy odbiorca tych należności jest ich właścicielem mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć:

a) w przypadku należności licencyjnych, o których mowa w ustępie 3 litera a) niniejszego artykułu, dziesięciu procent kwoty brutto tych należności;

b) w przypadku należności licencyjnych, o których mowa w ustępie 3 litera b) niniejszego artykułu, dziesięciu procent przyjętej kwoty brutto tych należności. W rozumieniu niniejszego ustępu określenie „przyjęta kwota” oznacza siedemdziesiąt procent kwoty brutto należności licencyjnych.

3. Określenie „należności licencyjne”, użyte w niniejszym artykule, obejmuje:

a) wszelkiego rodzaju należności, uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla radia lub telewizji, do patentu, know-how, znaku towarowego, rysunku lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego;

b) wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego.

4. Postanowień ustępu 1 i 2 niniejszego artykułu nie stosuje się, jeżeli właściciel należności licencyjnych, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, bądź działalność zarobkową przez zakład położony w tym Państwie, bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę położoną w tym Państwie, a prawa lub wartości majątkowe, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, rzeczywiście wiążą się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14 niniejszej umowy.

5. Uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, władza lokalna albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne, bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z którymi powstał obowiązek zapłaty tych należności licencyjnych i zakład lub stała placówka pokrywa te należności, to uważa się należności licencyjne za pochodzące z tego Państwa, w którym położony jest ten zakład lub stała placówka.

6. Jeżeli z powodu szczególnych stosunków między płatnikiem a właścicielem należności licencyjnych lub między nimi a osobą trzecią kwota należności licencyjnych mających związek z użytkowaniem, prawem lub informacją, za które są płacone, przekracza kwotę, którą płatnik i właściciel należności licencyjnych umówiliby bez tych stosunków, to postanowienia niniejszego artykułu stosuje się tylko do tej ostatnio wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa oraz przy uwzględnieniu innych postanowień niniejszej umowy.

1. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2 niniejszego artykułu zyski ze sprzedaży majątku powstające w Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym Państwie.

2. Zyski z przeniesienia tytułu własności statków lub samolotów eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej oraz z tytułu własności majątku innego niż majątek nieruchomy, związanego z eksploatacją takich statków lub samolotów, będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

1. Dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania usług zawodowych albo z innej samodzielnej działalności, będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, z wyjątkiem jednej z następujących okoliczności, w których takie dochody mogą być również opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie:

a) jeżeli ta osoba dysponuje zwykle stałą placówką dla wykonywania swojej działalności w drugim Umawiającym się Państwie; w takim przypadku dochody mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej wysokości, która może być przypisana tej stałej placówce;

b) jeżeli ta osoba przebywa w drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy przekraczające łącznie 183 dni w danym roku kalendarzowym; w takim przypadku tylko ta część dochodu pochodząca z wykonywania działalności w tym drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowana w tym drugim Państwie.

2. Określenie „usługi zawodowe” obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów, stomatologów oraz księgowych.

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18, 19, 20 i 21 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, będą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli;

a) odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie przez okres lub okresy nie dłuższe niż 183 dni podczas danego roku kalendarzowego i

b) wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w jego imieniu, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, oraz

c) wynagrodzenia nie są wypłacane przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Umawiającym się Państwie.

3. Bez względu na postanowienia ustępu 1 i 2 niniejszego artykułu wynagrodzenia z pracy najemnej, wykonywanej na pokładzie statku lub samolotu w komunikacji międzynarodowej przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, mogą być opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Honoraria i inne podobne należności, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z tytułu członkostwa w radzie zarządu spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

1. Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15 dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego łub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie,

2. Jeżeli dochód mający związek z osobistą działalnością wykonywaną przez takiego artystą lub sportowca nie jest wypłacany artyście lub sportowcowi, ale innej osobie, dochód taki – bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 niniejszej umowy – będzie opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność takiego artysty lub sportowca jest wykonywana.

3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu dochód uzyskany przez artystów lub sportowców, mających miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, z tytułu działalności prowadzonej w drugim Umawiającym się Państwie, wykonywanych w ramach programu wymiany kulturalnej lub sportowej, uzgodnionego między Rządami obu Umawiających się Państw, będzie zwolniony z opodatkowania w tym drugim Umawiającym się Państwie.

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ust. 2, emerytury oraz inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu jej zatrudnienia w przeszłości, będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejsze go artykułu emerytury i inne podobne należności wypłacane przez Rząd Umawiającego się Państwa lub władzę lokalną zgodnie z powszechnymi zasadami, które są częścią systemu ubezpieczeń społecznych tego Umawiającego się Państwa, będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie.

1. a) Wynagrodzenie inne niż emerytura, wypłacane przez Rząd Umawiającego się Państwa lub jego władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz Rządu tego Umawiającego się Państwa lub jego władzy lokalnej, będzie podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie.

b) Jednakże wynagrodzenie takie będzie podlegać opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi są świadczone w tym drugim Umawiającym się Państwie, a osoba je otrzymująca ma miejsce zamieszkania w tym drugim Umawiającym się Państwie i:

i) jest obywatelem tego drugiego Umawiającego się Państwa albo

ii) nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym drugim Umawiającym się Państwie wyłącznie w celu świadczenia tych usług.

2. a) Każda emerytura wypłacana z funduszy zasilanych przez Rząd Umawiającego się Państwa lub jego władzy lokalnej osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz Rządu tego Umawiającego się Państwa lub władzy lokalnej będzie podlegać opodatkowaniu wyłącznie w tym Umawiającym się Państwie.

b) Jednakże taka emerytura będzie podlegać opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ją otrzymująca ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego drugiego Umawiającego się Państwa.

3. Postanowienia artykułów 15, 16, 17 i 18 mają zastosowanie do wynagrodzeń i emerytur należnych z tytułu usług związanych z działalnością gospodarczą Rządu Umawiającego się Państwa lub jego władzy lokalnej.

Osoba, która ma lub bezpośrednio przed przybyciem do Umawiającego się Państwa miała miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie i przebywa w pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie głównie w celu nauczania, prowadzenia wykładów albo prowadzenia prac badawczych na uniwersytecie, w szkole wyższej, szkole lub instytucie kształcenia albo instytucie badań naukowych, uznanym przez Rząd pierwszego wymienionego Państwa, będzie zwolniona od opodatkowania w pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie z tytułu wynagrodzenia za nauczanie, prowadzenie wykładów lub prac badawczych przez okres 5 lat, licząc od daty jej pierwszego przyjazdu do pierwszego wymienionego Umawiającego się Państwa.

1. Student, uczeń lub praktykant, który ma lub bezpośrednio przed przybyciem do Umawiającego się Państwa miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie i który przebywa w pierwszym wymienionym Państwie wyłącznie w celu kształcenia się lub odbywania praktyki, będzie zwolniony od opodatkowania w tym Umawiającym się Państwie w odniesieniu do:

a) należności z zagranicy, które otrzymuje na utrzymanie, kształcenie się lub odbywanie praktyki;

b) stypendiów, darowizn, zasiłków i nagród przyznawanych przez organizacje rządowe, charytatywne, naukowe lub oświatowe, które otrzymuje na swoje utrzymanie, kształcenie się lub odbywanie praktyki.

2. W odniesieniu do wynagrodzeń z tytułu pracy student, uczeń, praktykant, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, będzie uprawniony w czasie kształcenia się lub odbywania praktyki do takich samych zwolnień, ulg lub zniżek podatkowych, jakie są przyznawane osobom mającym miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym on przebywa.

1. Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy i powstające w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. Jednakże części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie powstają, inne niż wymienione w ustępie 1 niniejszego artykułu, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie.

3. Postanowienia ustępu 1 i 2 niniejszego artykułu nie będą stosowane w odniesieniu do dochodu, innego niż dochód z nieruchomości, o których jest mowa w artykule 6 ustęp 2, jeżeli odbiorca takiego dochodu, będący osobą mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie za pośrednictwem zakładu tam położonego bądź wykonuje on w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o położoną tam stałą placówkę, a prawo bądź majątek, z tytułu którego wypłacany jest dochód, rzeczywiście wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

1. W Polsce podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący:

a) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Chinach, to Polska – z zastrzeżeniem postanowień liter b)–d) niniejszego ustępu – zwolni taki dochód od opodatkowania.

b) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 niniejszej umowy może być opodatkowany w Chinach, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Chinach, Jednakże takie potrącenie nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem potrącenia i która odpowiednio przypada na dochód uzyskany w Chinach.

c) Dla celów litery b) chiński podatek, który ma być potrącany, będzie wynosił dziesięć procent kwoty brutto dywidend, odsetek i należności licencyjnych.

d) Jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy uzyskany dochód osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, to Polska może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu tej osoby zastosować stawkę podatku, która byłaby zastosowana, gdyby dochód zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był zwolniony od opodatkowania,

2. W Chinach podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący:

a) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Chinach osiąga dochód w Polsce, kwota podatku dochodowego płatnego w Polsce zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być zaliczona na poczet podatku chińskiego nałożonego na tę osobę. Jednakże zaliczona kwota nie może przekroczyć kwoty chińskiego podatku od tego dochodu, obliczonej zgodnie z prawem podatkowym i przepisami w Chinach.

b) Jeżeli dochód osiągnięty w Polsce jest dywidendą wypłacaną przez spółkę mającą siedzibę w Polsce spółce mającej siedzibę w Chinach i która posiada nie mniej niż dziesięć procent akcji spółki wypłacającej dywidendę, zaliczenie będzie uwzględniało podatek zapłacony w Polsce przez spółkę wypłacającą dywidendę w odniesieniu do jej dochodu.

1. Obywatele Umawiającego się Państwa nie mogą być poddani w drugim Umawiającym się Państwie opodatkowaniu ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe od tych, którym są lub mogą być poddani obywatele tego drugiego Umawiającego się Państwa, znajdujący się w takiej samej sytuacji. Postanowienia tego ustępu, niezależnie od postanowień artykułu 1, mają zastosowanie również do osób nie mających miejsca zamieszkania lub siedziby w jednym lub obu Umawiających się Państwach.

2. Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, nie może być w drugim Umawiającym się Państwie bardziej niekorzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstw tego drugiego Umawiającego się Państwa, prowadzących taką samą działalność. Postanowienia tego ustępu nie należy rozumieć w ten sposób, że zobowiązuje ono Umawiające się Państwo do przyznania osobom mającym miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie osobistych potrąceń, udogodnień i obniżek dla celów podatkowych z uwagi na stan cywilny lub rodzinny, które przyznaje osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium.

3. Z wyjątkiem stosowania postanowień artykułu 9, artykułu 11 ustęp 7 lub artykułu 12 ustęp 6, odsetki, należności licencyjne i inne koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie są odliczane, przy określeniu podlegających opodatkowaniu zysków przedsiębiorstwa, na takich samych warunkach, jakby były one płacone na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym wymienionym Państwie.

4. Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których majątek w całości lub częściowo, bezpośrednio albo pośrednio należy do osoby lub osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie bądź jest kontrolowany przez taką osobę albo należy do wielu takich osób lub podlega ich kontroli, nie mogą być w pierwszym wymienionym Państwie poddane opodatkowaniu ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe aniżeli opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddane podobne przedsiębiorstwa pierwszego wymienionego Państwa.

5. Postanowienia niniejszego artykułu stosuje się do podatków wymienionych w artykule 2 niniejszej umowy.

6. Postanowienia niniejszego artykułu nie bądą naruszane przez inny system podatkowy, który w Umawiającym się Państwie stosuje się wobec dochodów i zysków, uzyskiwanych przez przedsiębiorstwa gospodarki uspołecznionej.

1. Jeżeli osoba jest zdania, że działania jednego lub obu Umawiających się Państw pociągają lub pociągną za sobą opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy, to może ona, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedłożyć swoją sprawę właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, albo Umawiającemu się Państwu, którego jest ona obywatelem, jeżeli sprawa dotyczy uregulowania zawartego w artykule 24 ustęp 1. Sprawa powinna być przedłożona w ciągu trzech lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiadomienia o czynności pociągającej za sobą opodatkowanie niezgodne z postanowieniami umowy.

2. Właściwa władza, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony i jeżeli nie może sama spowodować zadowalającego rozwiązania, będzie dążyć do rozstrzygnięcia sprawy w porozumieniu z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa w celu uniknięcia opodatkowania niezgodnego z postanowieniami niniejszej umowy. Każde osiągnięte porozumienie zostanie wprowadzone w życie bez względu na terminy przewidziane przez ustawodawstwo wewnętrzne Umawiających się Państw.

3. Właściwe władze Umawiających się Państw będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstać przy interpretacji lub stosowaniu umowy. Mogą one również wspólnie uzgodnić, w jaki sposób można zapobiec podwójnemu opodatkowaniu w przypadkach, które nie są uregulowane umową.

4. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą się kontaktować bezpośrednio w celu osiągnięcia porozumienia wskazanego w ustępach 2 i 3 niniejszego artykułu. Jeżeli dla osiągnięcia porozumienia jest to wskazane, przedstawiciele właściwych władz Umawiających się Państw mogą wspólnie spotkać się w celu ustnej wymiany poglądów.

1. Właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały takie informacje, które są konieczne do stosowania postanowień niniejszej umowy, oraz informacje dotyczące wewnętrznego prawa Umawiających się Państw, dotyczącego podatków objętych umową, w takim zakresie, w jakim opodatkowanie, które ono przewidują, nie jest sprzeczne z umową. Wymiana informacji nie jest ograniczona przez artykuł 1. Jakiekolwiek informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo będą stanowiły tajemnicę w takim samym zakresie, w jakim są informacje uzyskiwane zgodnie z prawem wewnętrznym tego Państwa, i będą mogły być udzielane tylko osobom i władzom (w tym sądowym i administracyjnym) zajmującym się ustalaniem, poborem albo ściąganiem podatków wymienionych w umowie lub organom rozpatrującym środki odwoławcze w sprawach tych podatków. Takie osoby lub władze będą wykorzystywać informacje wyłącznie w podanych celach. Mogą one ujawniać te informacje w postępowaniu sądowym lub postanowieniach sądowych.

2. Ustęp 1 niniejszego artykułu nie może być w żadnym razie interpretowany tak, jak gdyby zobowiązywał on właściwe władze Umawiających się Państw do:

a) stosowania środków administracyjnych, które nie są zgodne z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego lub drugiego Państwa;

b) udzielania informacji, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie własnego prawa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego Umawiającego się Państwa;

c) udzielania informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, gospodarczą, przemysłową, kupiecką, zawodową lub państwową, albo takich informacji, których udzielanie sprzeciwiałoby się porządkowi publicznemu (ordre public).

Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących funkcjonariuszom dyplomatycznym lub urzędnikom konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.

Umowa niniejsza wejdzie w życie trzydziestego dnia, licząc od daty wymiany not dyplomatycznych informujących o dopełnieniu wewnętrznej procedury prawnej w każdym Państwie, niezbędnej do wejścia w życie tej umowy. Umowa niniejsza będzie miała zastosowanie do dochodu osiągniętego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu roku podatkowego następującego po wejściu w życie umowy.

Umowa niniejsza będzie obowiązywała przez czas nieokreślony, jednakże każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć umową w drodze notyfikacji w dniu lub przed dniem 30 czerwca jakiegokolwiek roku kalendarzowego rozpoczynającego się po upływie 5 lat od daty jej wejścia w życie. W takim przypadku umowa przestanie obowiązywać, jeżeli chodzi o dochód osiągnięty w latach podatkowych rozpoczynających się 1 stycznia lub po tym dniu, w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym przekazano notyfikację o wypowiedzeniu.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Pekinie dnia 7 czerwca 1988 r., każdy w językach polskim, chińskim i angielskim, przy czym wszystkie trzy teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności w ich interpretacji, tekst angielski uważany będzie za rozstrzygający.

Po zaznajomieniu się z powyższą umową Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 24 listopada 1988 r.

Przewodniczący Rady Państwa: W. Jaruzelski

L. S.

Minister Spraw Zagranicznych: T. Olechowski