Dziennik Ustaw - rok 1973 nr 11 poz. 83

Na podstawie art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej (Dz. U. Nr 53, poz. 345) zarządza się, co następuje:

2. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności:

1) czuwanie nad prawidłowym i jednolitym stosowaniem przepisów,

2) udzielanie wytycznych oraz wyjaśnień w zakresie orzecznictwa lekarskiego,

3) prawo kwestionowania i przedstawiania dyrektorowi Departamentu Zdrowia i Spraw Socjalnych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych orzeczeń komisji lekarskich, jeżeli zachodzi uzasadniona wątpliwość co do zgodności orzeczenia ze stanem faktycznym lub przepisami prawa,

4) prawo zlecania komisjom lekarskim przeprowadzania badań niezależnie od ich obszaru działania.

1) uszczerbek na zdrowiu, co do którego funkcjonariusz twierdzi, że powstał wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby,

2) chorobą powstałą w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby.

2. Komisja lekarska orzeka o stopniu trwałego uszczerbku na zdrowiu również na wniosek:

1) organu właściwego do kierowania funkcjonariusza na badania przez komisję lekarską,

2) organu właściwego do ustalania prawa do odszkodowania.

2. Jeżeli komisja lekarska uzna to za uzasadnione, może:

1) orzec o stopniu trwałego uszczerbku na zdrowiu również bez badania funkcjonariusza na podstawie posiadanej dokumentacji lekarskiej,

2) skierować funkcjonariusza na badania dodatkowe lub specjalistyczne albo na obserwację szpitalną,

3) zbadać warunki, w jakich funkcjonariusz pełnił służbę,

4) zażądać uzupełniającej dokumentacji.

3. Zakłady służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych obowiązane są udostępnić komisjom lekarskim dokumentację lekarską, dotyczącą przebiegu leczenia osób, w stosunku do których komisje lekarskie ustalają stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkiem lub chorobą.

2. Ustalenie stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu może nastąpić przed zakończeniem leczenia, jeżeli uszczerbek ten jest niewątpliwy (np. brak kończyny, brak gałki ocznej, ślepota).

2. W razie utraty lub uszkodzenia organu, narządu albo układu, których funkcje były już upośledzone przed wypadkiem lub chorobą, stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu określa się w wysokości różnicy pomiędzy stopniem trwałego uszczerbku na zdrowiu po wypadku lub po przebyciu choroby związanej ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby a stopniem upośledzenia istniejącego wcześniej. Jeżeli nie jest możliwe określenie, w jakim stopniu organ, narząd albo układ były upośledzone przed wypadkiem lub chorobą związaną ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby, przyjmuje się, że upośledzenia funkcji nie było.

3. Przy wielomiejscowych uszkodzeniach kończyny lub jej części ogólny stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu równa się sumie procentów uszczerbku ustalonych dla poszczególnych uszkodzeń, z tym że procent ten nie może być wyższy od procentu przewidzianego dla utraty uszkodzonej kończyny lub jej części.

4. Jeżeli wypadek lub choroba pozostająca w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby spowodowały uszkodzenie kilku kończyn, narządów albo układów, ogólny stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu równa się sumie procentów uszczerbku ustalonych dla poszczególnych uszkodzeń - z ograniczeniem do 100%.

5. Jeżeli procent trwałego uszczerbku na zdrowiu określony jest w wykazie w granicach od - do, przy ustalaniu stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu należy brać pod uwagę obraz kliniczny, stopień uszkodzenia organu, narządu albo układu oraz towarzyszące powikłania.

6. Jeżeli dla danego przypadku brak jest odpowiedniej pozycji w wykazie, należy ocenić ten przypadek według pozycji najbardziej zbliżonej.

2. Związek śmierci funkcjonariusza ze służbą wskutek choroby związanej ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby ustala się na podstawie dokumentacji lekarskiej i opisu warunków pełnienia służby przez funkcjonariusza.

2. Członek komisji lekarskiej nie zgadzający się ze stanowiskiem większości może zgłosić na piśmie swoje odrębne zdanie wraz z uzasadnieniem. O zgłoszeniu odrębnego zdania dokonuje się adnotacji na orzeczeniu.

1) zawierać rozpoznanie lekarskie oraz określać stopień uszkodzenia czynności naruszonego organu, narządu albo układu łącznie z towarzyszącymi powikłaniami,

2) określać procentowy stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu,

3) ustalać, czy stwierdzony trwały uszczerbek na zdrowiu pozostaje w związku ze służbą wskutek wypadku lub choroby związanej ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby.

2. Orzeczenie dotyczące funkcjonariusza zmarłego powinno określać przyczynę śmierci oraz ustalać, czy śmierć funkcjonariusza pozostaje w związku ze służbą wskutek wypadku lub choroby związanej ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby.

1) szczegółowe uzasadnienie,

2) podpisy wszystkich członków komisji biorących udział w wydaniu orzeczenia oraz pieczęć urzędową komisji,

3) pouczenie o prawie wniesienia odwołania, ze wskazaniem terminu do wniesienia i komisji właściwej do rozpatrzenia odwołania.

2. Wypis z treści orzeczenia komisji lekarskiej doręcza się zainteresowanemu funkcjonariuszowi, a w razie śmierci funkcjonariusza - jego małżonkowi. W razie braku małżonka wypis z treści orzeczenia doręcza się pełnoletniemu dziecku funkcjonariusza lub opiekunowi dziecka małoletniego albo rodzicom lub innemu członkowi rodziny.

2. Orzeczenie wojewódzkiej komisji lekarskiej, od którego nie wniesiono odwołania, oraz orzeczenie okręgowej komisji lekarskiej wydane po rozpatrzeniu odwołania jest ostateczne.

2. Organ, któremu komisja lekarska przesłała ostateczne orzeczenie, doręcza 1 egzemplarz tego orzeczenia zainteresowanemu funkcjonariuszowi, a w razie jego śmierci osobom wymienionym w § 11 ust. 2.

Minister Spraw Wewnętrznych: w z. H. Piętek