Dziennik Ustaw - rok 1966 nr 44 poz. 259

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 22 października 1963 roku podpisana została w Moskwie Umowa o rozliczeniach wielostronnych w rublach transferowych i o utworzeniu Międzynarodowego Banku Współpracy Gospodarczej.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 29 lutego 1964 roku.

Przewodniczący Rady Państwa: A. Zawadzki

L. S.

Minister Spraw Zagranicznych: A. Rapacki

Załącznik do Umowy o rozliczeniach
wielostronnych w rublach transferowych
i o utworzeniu Międzynarodowego
Banku Współpracy Gospodarczej
z dnia 22 października 1963 r. (poz. 259)

Przekład.

UMOWA
O ROZLICZENIACH WIELOSTRONNYCH W RUBLACH TRANSFEROWYCH I O UTWORZENIU MIĘDZYNARODOWEGO BANKU WSPÓŁPRACY GOSPODARCZEJ

Rządy Ludowej Republiki Bułgarii, Węgierskiej Republiki Ludowej, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Mongolskiej Republiki Ludowej, Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Rumuńskiej Republiki Ludowej, Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej,

kierując się potrzebami rozwoju i pogłębienia międzynarodowego socjalistycznego podziału pracy, dalszego rozszerzania i umacniania stosunków handlowych i ekonomicznych oraz

w celu doskonalenia systemu rozliczeń, jak również wzmocnienia oddziaływania czynników walutowo-finansowych na wykonanie wzajemnych zobowiązań,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł I

Rozliczenia wynikające z umów dwustronnych i wielostronnych oraz poszczególnych kontraktów o wzajemnych dostawach towarów, jak również z umów o innych płatnościach między Umawiającymi się Stronami, będą dokonywane od dnia 1 stycznia 1964 roku w rublach transferowych.

Zawartość złota w rublu transferowym wynosi 0,987412 grama czystego złota.

Każda z Umawiających się Stron, posiadająca środki na rachunkach w rublach transferowych, może swobodnie dysponować tymi środkami w rozliczeniach z innymi Umawiającymi się Stronami.

Każda z Umawiających się Stron przy zawieraniu umów handlowych zabezpieczy zrównoważenie, w granicach roku kalendarzowego, wpływów i płatności w rublach transferowych ze wszystkimi pozostałymi Umawiającymi się Stronami jako całością. Będzie się przy tym brać pod uwagę utworzenie lub wykorzystanie ewentualnych rezerw w rublach transferowych oraz operacje kredytowe.

Każda z Umawiających się Stron zapewni terminowe i pełne wykonanie swoich zobowiązań płatniczych w rublach transferowych wobec innych Umawiających się Stron oraz Międzynarodowego Banku Współpracy Gospodarczej.

Artykuł II

W celach popierania współpracy gospodarczej i rozwoju gospodarki narodowej Umawiających się Stron, jak również rozszerzenia współpracy tych Stron z innymi krajami, tworzy się Międzynarodowy Bank Współpracy Gospodarczej z siedzibą w Moskwie.

Członkami Banku są Umawiające się Strony.

Bankowi powierza się:

a) prowadzenie rozliczeń wielostronnych w rublach transferowych,

b) kredytowanie operacji w zakresie handlu zagranicznego oraz innych operacji między Umawiającymi się Stronami,

c) gromadzenie i przechowywanie wolnych środków w rublach transferowych,

d) przyjmowanie na rachunki i jako lokaty złota, walut wymienialnych i innych od krajów członków Banku, a także od innych krajów oraz dokonywanie tymi środkami operacji w granicach zgromadzonych kwot.

Po zakończeniu pierwszego roku działalności Banku – Rada Banku rozpatrzy zagadnienie utworzenia części kapitału statutowego Banku w złocie i w walutach wymienialnych, jak również zbada sprawę wykonywania przez Bank operacji w zakresie wymiany rubli transferowych na złoto i waluty wymienialne,

e) wykonywanie innych operacji bankowych, odpowiadających celom i zadaniom Banku, wynikającym z jego Statutu.

Oprócz wymienionych wyżej funkcji Bank finansuje i kredytuje – na zlecenie zainteresowanych krajów – wspólną budowę, rekonstrukcję i eksploatację przedsiębiorstw przemysłowych i innych obiektów ze środków, stawianych do dyspozycji przez te kraje.

Działalność Banku normuje niniejsza Umowa, Statut Banku, stanowiący nieodłączną część tej Umowy, oraz instrukcje i przepisy, wydawane przez Bank w granicach jego właściwości.

Artykuł III

Kapitał statutowy Międzynarodowego Bantu Współpracy Gospodarczej ustala się w kwocie trzystu milionów rubli transferowych. Udziały (kwoty) Umawiających się Stron w tym kapitale ustalone są na podstawie rozmiarów eksportu w ich wzajemnych obrotach i wyniosą dla:

Wpłata udziałów na kapitał statutowy będzie zapewniona przez nadwyżki dostaw towarowych nad importem, ponad zbilansowane dostawy towarowe Umawiających się Stron, do wysokości sum równych udziałom. Wpłaty udziałów na kapitał statutowy Banku (w rublach transferowych) mogą być dokonane przez każdy kraj na jego życzenie w walutach wymienialnych lub w złocie.

Wpłaty będą dokonywane przez każdą z Umawiających się Stron w pierwszym roku do wysokości 20% udziału, w następnych zaś stosownie do uchwał Rady Banku.

Wysokość kapitału statutowego może być zmieniona na podstawie decyzji Umawiających się Stron.

Bank posiada kapitał rezerwowy, którego termin, wysokość, cel i sposób utworzenia określa Rada Banku.

Bank może również posiadać fundusze specjalne, tworzone przez Radę Banku, na podstawie porozumień Umawiających się Stron.

Artykuł IV

Działalność Międzynarodowego Banku Współpracy Gospodarczej opiera się na zasadzie całkowitej równości i poszanowania suwerenności krajów – członków Banku.

Przy rozpatrywaniu i rozstrzyganiu zagadnień związanych z działalnością Banku członkom Banku przysługują równe prawa.

Artykuł V

Rozliczenia między Umawiającymi się Stronami będą dokonywane w rublach transferowych za pośrednictwem Międzynarodowego Banku Współpracy Gospodarczej przy udziale banków Umawiających się Stron. Ustala się następujące podstawowe zasady systemu rozliczeń wielostronnych:

a) rozliczenia dokonywane są na rachunkach w rublach 'transferowych banków Umawiających się Stron, otwieranych w Międzynarodowym Banku Współpracy Gospodarczej lub po uzgodnieniu z nim w bankach Umawiających się Stron. Bank kraju-eksportera kieruje przy tym odpowiednie dokumenty towarowe i płatnicze bezpośrednio do banku kraju-importera. Banki krajów podają codziennie Międzynarodowemu Bankowi Współpracy Gospodarczej informacje w ustalonej formie z podaniem odpowiednio sumy należności (przypadających im wpłat) lub sumy płatności na korzyść banku eksportera;

b) płatności dokonuje się w granicach posiadanych przez każdy bank na rachunkach w rublach transferowych środków, na które to rachunki zapisywane są wszystkie wpływy na rzecz banku będącego posiadaczem rachunku, w tym kwoty otrzymywanych kredytów;

c) dysponentem środków na rachunkach w rublach transferowych jest bank Umawiającej się Strony, na imię którego został otwarty rachunek;

d) środki w rublach transferowych banków Umawiających się Stron – własne i pochodzące z kredytu – rozgranicza się, w związku z czym otwierane są odrębne rachunki, służące do gromadzenia środków należących do wspomnianych banków, oraz odrębne rachunki pożyczkowe (kredytowe), na .których ewidencjonowane jest zadłużenie z tytułu otrzymanych przez te banki kredytów od Międzynarodowego Banku Współpracy Gospodarczej;

e) przeważającą formą rozliczeń jest inkaso z następnym akceptem (inkaso z natychmiastową zapłatą). Na mocy wzajemnych porozumień między bankami Umawiających się Stron mogą być stosowane również inne formy rozliczeń (inkaso ze wstępnym akceptem, akredytywy, przekazy bankowe i inne),

f) Międzynarodowy Bank Współpracy Gospodarczej wypłaca odsetki od środków pieniężnych na rachunkach i od wkładów według skali zróżnicowanej, w zależności od terminu wkładów.

Rada Banku może ustalać minimalną wysokość salda rachunku, od którego nie są obliczane odsetki.

Artykuł VI

Międzynarodowy Bank Współpracy Gospodarczej może udzielać kredytów:

a) dla zapewnienia terminowości rozliczeń z tytułu obrotu towarowego w przypadku krótkotrwałego niedoboru, wynikającego z nadwyżki płatności nad wpływami (kredyt rozliczeniowy). Kredyt ten przyznawany jest niezwłocznie na pokrycie należności za towary w przypadku braku środków na rachunku płatnika. Wysokość kredytu dla banku każdej Umawiającej się Strony ustalana jest przez Radę Banku;

b) na pokrycie niedoboru, wynikającego z nadwyżki płatności nad wpływami, spowodowanej sezonowymi oraz innymi warunkami produkcji i sprzedaży towarów. Wysokość takiego kredytu i terminy spłaty określa Rada Banku na podstawie planów wpływów i płatności, wynikających z planu eksportu oraz importu towarów, jak również innych operacji. Kredytu takiego udziela się w granicach roku kalendarzowego;

c) na pokrycie niedoboru, wynikającego z przejściowej ponadplanowej nadwyżki płatności nad wpływami, spowodowanej opóźnieniem dostaw towarów w stosunku do ustalonych terminów. Kredyt taki udzielany jest na podstawie decyzji Rady Banku z terminem spłaty do końca roku kalendarzowego, przy zastosowaniu podwyższonych stawek procentowych. Równocześnie z udzieleniem takiego kredytu Bank informuje Umawiające się Strony zgodnie z artykułem VII niniejszej Umowy;

d) na operacje, związane z rozszerzeniem obrotu towarowego ponad kontyngenty towarowe, uzgodnione przez Umawiające się Strony, na okres do końca następnego roku;

e) na równoważenie bilansu płatniczego, w związku z przejściowymi trudnościami w obrocie towarowym poszczególnych krajów. Kredyt taki przyznawany jest w wyjątkowych przypadkach na mocy decyzji Rady Banku, przy czym termin spłaty takiego kredytu ustala Rada Banku, zależnie od konkretnych okoliczności, lecz na okres nie dłuższy niż do końca następnego roku;

f) na wspólną budowę, rekonstrukcję i eksploatację przedsiębiorstw przemysłowych i innych obiektów. Kredyt ten przyznawany jest ze środków, stawianych do dyspozycji przez zainteresowane kraje.

Za korzystanie z kredytu pobierane są odsetki. Wysokość stopy procentowej ustalana jest przez Radę Banku według skali zróżnicowanej, w zależności od rodzaju i terminu kredytu, przy wzięciu pod uwagę konieczności stwarzania bodźców, wpływających na oszczędne wykorzystywanie środków pieniężnych oraz konieczności zapewnienia rentowności Banku.

Na podstawie decyzji Rady Banku kredyt rozliczeniowy może być przyznawany bez pobierania odsetek; biorąc pod uwagę właściwości obrotu towarowego poszczególnych krajów, może być przyznawany bez pobierania odsetek także kredyt na potrzeby sezonowe, z tym jednak, aby łączna wysokość kredytów bezprocentowych nie przekraczała 3% rocznego obrotu towarowego danego kraju z krajami-członkami Banku.

Artykuł VII

Międzynarodowy Bank Współpracy Gospodarczej, spełniając powierzone mu funkcje w zakresie rozliczeń i kredytowania, będzie wszelkimi środkami współdziałać w wykonywaniu przez Umawiające się Strony zobowiązań z tytułu wzajemnych dostaw towarowych oraz w umacnianiu planowej i płatniczej dyscypliny we wzajemnych rozliczeniach.

W związku z tym upoważnia się Bank do:

a) ograniczania lub całkowitego wstrzymywania kredytów, udzielanych bankom tych Umawiających się Stron, które naruszają swoje zobowiązania płatnicze wobec Banku lub innych Umawiających się Stron. Ograniczenie i wstrzymanie kredytowania następuje w terminach ustalonych przez Radę Banku;

b) informowania, na podstawie danych znajdujących się w jego dyspozycji, odpowiednich organów, a w razie konieczności, rządów Umawiających się Stron, o naruszeniach zobowiązań z tytułu płatności za dostarczone im towary, jak również zobowiązań, związanych z finansowaniem i kredytowaniem budownictwa, rekonstrukcji oraz eksploatacji wspólnych przedsiębiorstw przemysłowych oraz innych obiektów.

Bank, przy dokonywaniu rozliczeń i kredytowaniu w rublach transferowych, zapewni ewidencję wykonywania zobowiązań płatniczych Umawiających się Stron.

Artykuł VIII

Rozliczenia z tytułu operacji niehandlowych, dokonywane na podstawie wewnętrznych cen detalicznych i opłat za usługi, będą dokonywane na odrębnych rachunkach, w walutach krajowych prowadzonych w bankach Umawiających się Stron, na podstawie obowiązujących porozumień między tymi Stronami o rozliczeniach z tytułu płatności niehandlowych. Rachunki te mogą być zasilane z rachunków w rublach transferowych przy zastosowaniu przeliczenia według współczynnika oraz kursu z dopłatą (zniżką) dla płatności niehandlowych, ustalonych we wspomnianych wyżej porozumieniach o rozliczeniach z tytułu płatności niehandlowych. Środki z rachunków płatności niehandlowych mogą być przenoszone na rachunki w rublach transferowych także przy zastosowaniu wspomnianego wyżej współczynnika i kursu.

Artykuł IX

Na podstawie decyzji Rady Międzynarodowego Banku Współpracy Gospodarczej, Bank ten może dokonywać rozliczeń w rublach transferowych z krajami nie będącymi uczestnikami niniejszej Umowy. Tryb i warunki rozliczeń w rublach transferowych z takimi krajami określa Rada Banku w drodze porozumienia z zainteresowanymi krajami.

Artykuł X

Udział krajów w Międzynarodowym Banku Współpracy Gospodarczej i działalność tego Banku nie mogą stanowić jakiejkolwiek przeszkody w rozwoju bezpośrednich stosunków finansowych oraz innych stosunków gospodarczych Umawiających się Stron, zarówno między sobą, jak i z innymi krajami.

Artykuł XI

Międzynarodowy Bank Współpracy Gospodarczej korzysta na terytorium każdej z Umawiających się Stron ze zdolności prawnej niezbędnej do wykonywania jego funkcji oraz osiągnięcia jego celów.

Bank oraz przedstawiciele krajów w Radzie Banku i odpowiedzialni funkcjonariusze Banku, korzystają na terytorium każdej z Umawiających się Stron z przywilejów i immunitetów, niezbędnych do pełnienia funkcji i osiągnięcia celów, przewidzianych niniejszą Umową i Statutem Banku.

Zdolność prawną, przywileje i immunitety, wspomniane w niniejszym artykule, określa Statut Banku.

Artykuł XII

Umawiające się Strony dokonają zmian, wynikających z niniejszej Umowy, w obowiązujących, między nimi umowach dwustronnych, przewidujących rozliczenia za pośrednictwem rachunków clearingowych, albo też zawrą nowe umowy, przewidujące rozliczenia w rublach transferowych.

Po podpisaniu niniejszej Umowy, Umawiające się Strony dokonają wypowiedzenia Umowy o clearingu wielostronnym z dnia 20 czerwca 1957 roku, zgodnie z artykułem 15 tej Umowy.

Zadłużenie Umawiających się Stron, istniejące na dzień 1 stycznia 1964 roku na dwustronnych rachunkach clearingowych, będzie uwzględnione przy zawieraniu umów handlowych na rok 1964 i spłacone w ramach tych umów w rublach transferowych, w trybie uzgodnionym przez zainteresowane Strony.

Artykuł XIII

Za zgodą wszystkich Umawiających się Stron do niniejszej Umowy mogą przystąpić inne kraje, które podzielają jej cele i zasady i które przyjmą na siebie zobowiązania, wynikające z niniejszej Umowy oraz Statutu Międzynarodowego Banku Współpracy Gospodarczej.

Dokument przystąpienia przekazuje się depozytariuszowi niniejszej Umowy.

Artykuł XIV

Niniejsza Umowa podlega ratyfikacji I wchodzi w życie i dniem przekazania depozytariuszowi Umowy dokumentów ratyfikacyjnych przez ostatnią z Umawiających się Stron.

Jednakże Umowa będzie obowiązywała tymczasowo od dnia 1 stycznia 1964 roku, o ile nie wejdzie w życie wcześniej zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu.

W stosunku do krajów, które przystąpią do niniejszej Umowy, datą wejścia w życie Umowy będzie data wyrażenia zgody wszystkich Umawiających się Stron na przystąpienie tych krajów do Umowy.

Artykuł XV

Umowa niniejsza może być zmieniona tylko za zgodą wszystkich Umawiających się Stron.

Każda Umawiająca. się Strona może wystąpić z niniejszej Umowy powiadamiając o tym Sekretariat Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej nie później niż na 6 miesięcy przedtem i spłacając w ciągu tego okresu swoje zobowiązania wynikające z niniejszej Umowy.

Umowa niniejsza traci moc, jeśli zostanie wypowiedziana przez co najmniej przez 2/3 Umawiających się Stron.

Artykuł XVI

Niniejsza Umowa będzie przechowywana przez Sekretariat Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, który pełnić będzie funkcją depozytariusza lej Umowy.

Sporządzono w Moskwie, dnia 22 października 1963 roku w jednym egzemplarzu w języku rosyjskim.

Uwierzytelnione odpisy niniejszej Umowy będą rozesłane przez depozytariusza wszystkim Umawiającym się Stronom.

Z upoważnienia Rządu Ludowej Republiki Bułgarii:

(–) S. TODOROW

Z upoważnienia Rządu Węgierskiej Republiki Ludowej:

(–) A. APRO

Z upoważnienia Rządu Niemieckiej Republiki Demokratycznej:

(–) W. RUMPF

Z upoważnienia Rządu Mongolskiej Republiki Ludowej:

(–) D. MOŁOMŻAMTC

Z upoważnienia Rządu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej:

(–) P. JAROSZEWICZ

Z' upoważnienia Rządu Rumuńskiej Republiki Ludowej:

(–) A. BIRLADEANU

Z upoważnienia Rządu Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich:

(–) M. LESIECZKO

Z upoważnienia Rządu Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej:

(–) O. SIMUNEK

Załącznik do Umowy o rozliczeniach
wielostronnych w rublach transferowych
i o utworzeniu Międzynarodowego
Banku Współpracy Gospodarczej.

STATUT

MIĘDZYNARODOWEGO BANKU WSPÓŁPRACY GOSPODARCZEJ

Międzynarodowy Bank Współpracy Gospodarczej tworzy się na podstawie umowy między rządami Ludowej Republiki Bułgarii, Węgierskiej Republiki Ludowej, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Mongolskiej Republiki Ludowej, Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Rumuńskiej Republiki Ludowej, Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej w celu popierania Współpracy gospodarczej i rozwoju gospodarki narodowej krajów-członków Banku oraz rozszerzania ich handlowych i gospodarczych stosunków z innymi krajami.

I.

Postanowienia ogólne

Artykuł 1.

Międzynarodowy Bank Współpracy Gospodarczej, zwany dalej Bankiem, organizuje i przeprowadza operacje rozliczeniowe, kredytowe, finansowe oraz inne operacje bankowe.

Artykuł 2.

1. Bank jest osobą prawną pod nazwą „Międzynarodowy Bank Współpracy Gospodarczej”.

2. Bank jest uprawniony:

a) zawierać umowy, a także dokonywać wszelkiego rodzaju transakcji w zakresie swojej właściwości,

b) nabywać, dzierżawić i zbywać majątek,

c) występować jako strona w postępowaniu sądowym i arbitrażowym,

d) otwierać na terytorium państwa siedziby Banku, a także na terytorium innych państw, oddziały i agencje oraz posiadać przedstawicieli,

e) wydawać instrukcje i regulaminy w sprawach wchodzących w zakres jego właściwości,

f) dokonywać innych czynności w celu wykonania zadań nałożonych na niego przez niniejszy Statut.

3. Bank odpowiada za swoje zobowiązania w granicach własnego majątku. Bank nie odpowiada za zobowiązania krajów-członków Banku, jak również kraje-członkowie Banku nie odpowiadają za zobowiązania Banku.

4. Bank posiada pieczęć z napisem: „Międzynarodowy Bank Współpracy Gospodarczej”. Oddziały i agencje Banku posiadają pieczęć z takim samym napisem, z dodaną nazwą oddziału lub agencji.

Siedzibą Banku jest Moskwa, ZSRR.

Artykuł 3.

Bank gwarantuje tajemnicę operacji, rachunków i wkładów klientów i korespondentów.

Wszyscy odpowiedzialni funkcjonariusze i pracownicy Banku są zobowiązani zachowywać tajemnicę operacji, rachunków i wkładów Banku, jego klientów i korespondentów.

II.

Kapitał i fundusze Banku.

Artykuł 4.

Bank posiada kapitał statutowy i rezerwowy. Bank może posiadać także fundusze specjalne.

Artykuł 5.

Kapitał statutowy Banku wynosi 300 milionów rubli transferowych i tworzy się przez wniesienie udziałów w rublach transferowych.

Kraj-członek Banku uprawniony jest do wniesienia udziału na kapitał statutowy (w rublach transferowych) także w walutach wymienialnych lub w złocie.

Udziały na kapitał statutowy wnosi się w trybie i w terminach ustalonych przez Radę Banku.

Kapitał statutowy Banku służy na zabezpieczenie jego zobowiązań i jest wykorzystywany na cele przewidziane Statutem Banku.

Wysokość kapitału statutowego Banku może być zmieniona na podstawie decyzji krajów-członków Banku.

Udziały kraju podlegają zwrotowi w przypadku wystąpienia kraju z Banku, przy czym z sumy udziału potrąca się sumę zadłużenia tego kraju w Banku.

W przypadku zaprzestania działalności przez Bank, udziały i inne posiadane środki Banku, z wyjątkiem sum, przeznaczonych na pokrycie zadłużeń przy wzajemnym regulowaniu roszczeń krajów-członków Banku, podlegają zwrotowi krajom, które są członkami Banku.

Artykuł 6.

Krajowi, który wniósł udział na kapitał statutowy Banku, wydaje się świadectwo, które jest potwierdzeniem i dowodem wpłacenia udziału.

Artykuł 7.

Bank posiada kapitał rezerwowy, którego termin, wysokość, cele i tryb tworzenia określa Rada Banku.

Artykuł 8.

Fundusz specjalny tworzy Rada Banku na podstawie porozumienia państw-członków Banku.

III.

Operacje Banku.

Operacje rozliczeniowe Banku.

Artykuł 9.

Bank organizuje i przeprowadza rozliczenia wielostronne w rublach transferowych w zakresie handlowych i innych operacji.

Artykuł 10.

Rozliczenia przeprowadza się w rublach transferowych na rachunkach banków krajów-członków, zwanych w dalszym ciągu bankami upoważnionymi, otwartych w Międzynarodowym Banku Współpracy Gospodarczej lub po porozumieniu z nim – w innych upoważnionych bankach.

Płatności dokonuje się w granicach środków posiadanych przez każdy upoważniony bank na rachunkach w rublach transferowych.

Artykuł 11.

Bank przyjmuje i lokuje środki w rublach transferowych i innych walutach w trybie ustalonym przez Radę Banku. Bank dokonuje również innych operacji bankowych.

Rada Banku ustala tryb dokonywania operacji, otwierania, prowadzenia i zamykania rachunków bankowych.

Banki upoważnione, posiadające środki w rublach transferowych na rachunkach w Banku, mogą swobodnie dysponować tymi środkami dla dokonywania rozliczeń w rublach transferowych.

Właściciele rachunków w Banku w innych walutach mogą swobodnie dysponować środkami na tych rachunkach.

Artykuł 12.

Banki upoważnione przechowują środki pieniężne w rublach transferowych w Międzynarodowym Banku Współpracy Gospodarczej. Od tych środków Bank wypłaca procenty w wysokości ustalonej przez Radę Banku.

Artykuł 13.

Bank przeprowadza operacje rozliczeniowe, związane z finansowaniem inwestycji i kredytowaniem przedsiębiorstw i innych obiektów wspólnie budowanych, rekonstruowanych i eksploatowanych przez zainteresowane kraje.

Artykuł 14.

Bank może przeprowadzać rozliczenia w rublach transferowych także z krajami nie będącymi członkami Banku. Tryb i warunki przeprowadzania takich rozliczeń w rublach transferowych ustala Rada Banku na podstawie porozumienia z zainteresowanymi krajami.

Artykuł 15.

Bank może wystawiać czeki w rublach transferowych i innych walutach oraz przeprowadzać operacje tymi czekami, a także czekami innych banków. Na podstawie uchwały Rady Banku mogą być wysławiane również inne dokumenty płatnicze.

Artykuł 16.

Bank może wystawiać gwarancje za zobowiązania pieniężne banków krajów-członków, innych osób prawnych, a także osób fizycznych.

Artykuł 17.

Bank może współpracować lub uczestniczyć w organizacjach, których działalność odpowiada zadaniom Banku.

Artykuł 18.

Bank zawiera z innymi bankami porozumienia o trybie rozliczeń i sposobie prowadzenia rachunków otwieranych w Banku, a także umowy z korespondentami oraz inne umowy.

Operacje kredytowe Banku.

Artykuł 19.

Bank udziela kredytów upoważnionym bankom. Kredyty udzielane są na określone cele pod warunkiem zwrotu w ustalonych terminach.

Cele, na które udzielane są kredyty, tryb ich udzielania, zabezpieczania oraz spłaty ustala Rada Banku.

Artykuł 20.

Dla przeprowadzenia operacji kredytowych Bank sporządza plany kredytowe.

Plany kredytowe Banku sporządza się na podstawie dwu- i wielostronnych umów handlowych na wniosek upoważnionych banków o udzielenie kredytu. Plany kredytowe zatwierdza Rada Banku. Wniosek upoważnionego banku kraju o udzielenie kredytu powyżej sum przewidzianych w planie kredytowym Bank rozpatruje, biorąc pod uwagę przedstawione przez upoważniony bank dane o stanie wykonania przez kraj umów handlowych i inne niezbędne do tego materiały.

Artykuł 21.

Za otrzymane w Banku kredyty kredytobiorcy opłacają odsetki w wysokości ustalonej przez Radę Banku.

Artykuł 22.

Splata udzielonego przez Bank kredytu następuje z nadejściem terminu płatności w drodze spisania przez Bank kwoty kredytu z rachunku bieżącego banku-kredytobiorcy na podstawie nieodwołalnego upoważnienia do terminowej spłaty, niespornie, w pierwszej kolejności, bez odrębnej w każdym przypadku dyspozycji banku-kredytobiorcy.

W razie braku lub niedostatecznej ilości środków na rachunku bieżącym banku-kredytobiorcy, spłata może być ściągana w tym samym trybie ze środków wpływających na ten rachunek.

Artykuł 23.

Bank finansuje i kredytuje na zlecenie zainteresowanych państw wspólne budownictwo, rekonstrukcję i eksploatację przedsiębiorstw przemysłowych i innych obiektów w ciężar środków wydzielanych przez te państwa.

Artykuł 24.

Bank przeprowadza operacje rozliczeniowe, kredytowe, depozytowe, arbitrażowe, gwarancyjne i inne w walutach wymienialnych i innych, jak również operacje złotem, w granicach zgromadzonych środków.

IV.

Zarządzanie Bankiem.

Artykuł 25.

Organami zarządzania Bankiem są Rada i Zarząd Banku.

Rada Banku.

Artykuł 26.

Rada Banku jest wyższym organem zarządzania, sprawującym ogólne kierownictwo działalności Banku.

Rada Banku składa się z przedstawicieli wszystkich krajów-członków Banku, przy czym każdy kraj-członek Banku posiada jeden glos niezależnie od wysokości udziału tego kraju w kapitale Banku.

Członkowie Rady Banku są wyznaczani przez rządy krajów-członków Banku w liczbie do trzech przedstawicieli każdego kraju.

Posiedzenia Rady Banku odbywają się w miarę potrzeby, jednak nie rzadziej niż raz na kwartał.

Na posiedzeniach Rady przewodniczą kolejno przedstawiciele każdego kraju-członka Banku.

Artykuł 27.

Decyzje Rady Banku podejmowane są jednomyślnie.

Przepisy proceduralne Rady określa sama Rada.

Artykuł 28.

Rada Banku:

a) określa ogólny kierunek działalności Banku w zakresie nawiązania stosunków i współpracy Banku z bankami krajów-członków i bankami innych krajów, jak również współpracy lub udziału w organizacjach, których działalność odpowiada zadaniom Banku,

b) zatwierdza na wniosek Zarządu Banku kredytowe i inne plany Banku, sprawozdanie roczne, bilans i podział zysku Banku, instrukcje i regulaminy, w sprawach kredytowania, finansowania, rozliczeń międzynarodowych i operacji walutowych, określające wzajemne stosunki Banku z jego klientami; ustala wysokość stopy procentowej dla kredytów, wkładów, rachunków bieżących i innych; strukturę i etaty Banku oraz preliminarz wydatków administracyjnych Banku,

c) tworzy specjalne fundusze Banku na podstawie porozumienia krajów-członków Banku,

d) mianuje Przewodniczącego i członków Zarządu Banku,

e) powołuje Komisję Rewizyjną Banku, rozpatruje jej sprawozdania i podejmuje decyzje w sprawie tych sprawozdań,

f) podejmuje decyzje o otwieraniu i zamykaniu oddziałów, agencji i przedstawicielstw Banku,

g) rozpatruje sprawozdania Zarządu Banku o jego działalności i podejmuje decyzje w sprawie tych sprawozdań,

h) stawia wnioski o rozpatrzenie przez kraje-członków spraw przyjęcia nowych członków Banku,

i) zatwierdza regulamin pracy pracowników Banku,

j) sprawuje inne funkcje, wynikające z niniejszego Statutu, niezbędne dla realizacji celów i zadań Banku.

Zarząd Banku.

Artykuł 29.

Zarząd Banku jest organem wykonawczym i bezpośrednio kieruje działalnością Banku w granicach pełnomocnictw, udzielonych mu niniejszym Statutem i stosownie do decyzji Rady Banku.

Zarząd odpowiada przed Radą Banku i składa jej sprawozdania.

Zarząd składa się z Przewodniczącego i członków Zarządu, wyznaczanych spośród obywateli wszystkich krajów-członków Banku na okres do 5 lat. Liczbę członków Zarządu ustala Rada Banku.

W przypadku czasowej nieobecności Przewodniczącego Zarządu jego obowiązki przechodzą na jednego z członków Zarządu, stosownie do decyzji Zarządu.

W wykonywaniu swoich obowiązków służbowych Przewodniczący i członkowie Zarządu działają w charakterze odpowiedzialnych funkcjonariuszy międzynarodowych, niezależnie od organizacji i osób urzędowych krajów, których są obywatelami.

Artykuł 30.

Zarząd Banku w osobie Przewodniczącego lub innych upoważnionych przez Zarząd odpowiedzialnych funkcjonariuszy Banku reprezentuje Bank we wszystkich zagadnieniach i sprawach Banku przed osobami urzędowymi, państwowymi i międzynarodowymi organizacjami oraz innymi osobami prawnymi i wnosi w imieniu Banku roszczenia i pozwy w sądzie i arbitrażu.

Zarząd Banku może udzielać odpowiedzialnym funkcjonariuszom Banku pełnomocnictw szczególnych do występowania w jego imieniu.

Do zaciągania zobowiązań i udzielania pełnomocnictw w imieniu Banku wymagane są dwa podpisy – Przewodniczącego i członka Zarządu, a w razie nieobecności Przewodniczącego – dwóch członków Zarządu Banku, z których jeden powinien być członkiem Zarządu, pełniącym obowiązki Przewodniczącego Zarządu.

Artykuł 31.

Zarząd Banku rozpatruje podstawowe zagadnienia, dotyczące operatywnej działalności Banku, a w szczególności:

a) zagadnienia, które stosownie do postanowień niniejszego Statutu wymagają decyzji lub zatwierdzeń, należących do właściwości Rady Banku, i przygotowuje odpowiednie materiały i wnioski do rozpatrzenia przez Radę Banku,

b) sprawy trybu podpisywania dokumentów pieniężno-rozliczeniowych i korespondencji w imieniu Banku, trybu podpisywania i wystawiania pełnomocnictw w imieniu oddziałów i agencji Banku, formy dokumentów pieniężno-rozliczeniowych, stosowanych w stosunkach Banku z jego klientami, stawek procentowych dla kredytów, wkładów, rachunków bieżących i innych – stosownie do decyzji Rady Banku, wysokość stawek prowizyjnych za wykonywanie zleceń swoich klientów i korespondentów, trybu i warunków wydawania przez Bank gwarancji, jak również warunków przyjmowania do dyskonta i jako gwarancji weksli i innych zobowiązań pieniężnych,

c) sprawy kontroli działalności departamentów i wydziałów Banku, jego oddziałów, agencji i przedstawicieli,

d) sprawy dotyczące wykorzystania majątku i środków Banku.

Zarząd Banku, w granicach swojej właściwości, ma prawo przedstawiać wnioski do rozpatrzenia przez Radę Banku.

Tryb pracy Zarządu określa sam Zarząd.

Decyzje podjęte przez Zarząd Banku są protokółowane. Dla wykonania decyzji Zarządu mogą być wydawane zarządzenia, instrukcje lub przepisy, które podpisuje Przewodniczący Zarządu lub na podstawie jego upoważnienia – jeden z członków Zarządu.

Artykuł 32.

Przewodniczący Zarządu kieruje działalnością Zarządu Banku i podejmuje kroki w celu zabezpieczenia wykonania zadań, nałożonych na Bank przez niniejszy Statut.

Przewodniczący Zarządu:

a) dysponuje, zgodnie z niniejszym Statutem i decyzjami Rady Banku, całym majątkiem i środkami Banku,

b) reprezentuje Bank,

c) wydaje zarządzenia i podejmuje decyzje w sprawach operatywnej działalności Banku,

d) podpisuje zobowiązania i pełnomocnictwa w imieniu Banku zgodnie z artykułem 30 niniejszego Statutu,

e) przyjmuje i zwalnia pracowników Banku, z wyjątkiem dyrektorów będących członkami Zarządu Banku, oraz ustala, zgodnie z zatwierdzonymi przez Rade Banku etatami i preliminarzem wydatków administracyjnych, wysokość uposażeń i premiuje wyróżniających się pracowników,

f) pełni inne funkcje wynikające z niniejszego Statutu i decyzji Rady Banku.

V.

Organizacja Banku.

Artykuł 33.

Bank posiada departamenty, wydziały, oddziały, agencje i przedstawicielstwa, tworzone stosownie do struktury Banku, zatwierdzanej przez Radę Banku.

Personel Banku kompletuje się z obywateli państw-członków Banku, stosownie do regulaminu pracy pracowników Banku.

Dla niezależnego wypełniania swoich obowiązków, pracownikom Banku przyznaje się przywileje i immunitety stosownie do artykułu 40 niniejszego Statutu.

VI.

Rewizja działalności Banku.

Artykuł 34.

Rewizja działalności Banku, obejmująca również sprawdzenie rocznego sprawozdania Zarządu Banku, kasy i majątku, kontrolę inwentarza, sprawozdawczości i trybu załatwiania spraw przez Bank, kontrolę jego oddziałów i agencji, należy do Komisji Rewizyjnej, wyznaczonej przez Radę Banku na okres dwóch lat, w składzie: Przewodnicy Komisji i czterech członków.

Przewodniczący i członkowie Komisji Rewizyjnej nie mogą zajmować w Banku jakichkolwiek innych stanowisk.

Organizację i tryb rewizji określa Rada Banku.

Artykuł 35.

Zarząd Banku przedstawia Komisji Rewizyjnej wszystkie materiały niezbędne dla przeprowadzenia rewizji.

Komisja Rewizyjna przedkłada sprawozdania Radzie Banku.

VII.

Tryb rozpatrywania sporów.

Artykuł 36.

Roszczenia przeciwko Bankowi mogą być zgłaszane w okresie dwóch lat od chwili powstania prawa do powództwa.

Artykuł 37.

Spory Banku z jego klientami powinny być rozpatrywane w arbitrażu, wybieranym spośród arbitraży działających, lub utworzonym na podstawie porozumienia stron.

W razie braku wyżej wymienionego porozumienia, spór przekazuje się pod rozpatrzenie arbitrażu przy Izbie Handlowej państwa siedziby Banku.

VIII.

Przywileje i immunitety Banku i jego odpowiedzialnych funkcjonariuszy.

Artykuł 38.

1. Majątek Banku, jego aktywa i dokumenty, niezależnie od miejsca, .w którym się znajdują, oraz operacje Banku korzystają z immunitetu od jakiejkolwiek formy ingerencji administracyjnej i sądowej, z wyjątkiem przypadków, kiedy i Bank, sam zrzeknie się immunitetu. Pomieszczenia Banku, a także jego oddziałów, agencji i przedstawicielstw na terytorium któregokolwiek z krajów-członków Banku są nietykalne.

2. Bank na terytorium krajów-członków Banku:

a) jest zwolniony od wszystkich bezpośrednich podatków i opłat tak ogólnopaństwowych, jak i terenowych. Zasada ta nie odnosi się do płatności za wykonane usługi komunalne i inne,

b) jest zwolniony od opłat celnych i ograniczeń przy wwozie i wywozie przedmiotów przeznaczonych do użytku służbowego,

c) korzysta na terytorium każdego kraju-członka Banku ze wszystkich ulg w zakresie pierwszeństwa, taryf i stawek pocztowych oraz telegraficznych i telefonicznych, z których w tym państwie korzystają przedstawicielstwa dyplomatyczne.

Artykuł 39.

1. Przedstawicielom państw w Radzie Banku przyznaje się na terytorium każdego z krajów-członków Banku następujące przywileje i immunitety przy wykonywaniu ich obowiązków służbowych:

a) immunitet od aresztu osobistego bądź zatrzymania, a także od jurysdykcji sądów w odniesieniu do wszystkich czynności, których mogą dokonać w charakterze przedstawicieli,

b) nietykalność wszelkich papierów i dokumentów,

c) takie same ulgi celne w odniesieniu do bagażu osobistego, które w danym państwie przyznaje się pracownikom dyplomatycznym odpowiedniej rangi,

d) zwolnienie od powinności osobistych oraz od bezpośrednich podatków i opłat w odniesieniu do sum pieniężnych wypłacanych przez kraj delegujący.

2. Przywileje i immunitety, przewidziane w niniejszym artykule, przyznaje się wymienionym w nim osobom wyłącznie w sprawach służbowych. Każdy kraj-członek Banku jest uprawniony i obowiązany zrzec się immunitetu swojego przedstawiciela we wszystkich sprawach, w których, według zdania tego kraju, immunitet przeszkadza wymiarowi sprawiedliwości, a zrzeczenie się immunitetu nie przyniesie uszczerbku celom, dla których został ustanowiony.

3. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu nie mają zastosowania w stosunkach pomiędzy przedstawicielem a organami kraju, którego jest on obywatelem.

Artykuł 40.

1. Rada Banku; na wniosek Zarządu Banku, określa Kategorie odpowiedzialnych funkcjonariuszy Banku, na których rozciągają się postanowienia niniejszego artykułu. Nazwiska tych funkcjonariuszy Przewodniczący Zarządu przedstawia okresowo właściwym organom krajów-członków Banku.

2. Odpowiedzialni funkcjonariusze Banku przy wypełnianiu obowiązków służbowych na terytorium każdego kraju-członka Banku:

a) nie podlegają odpowiedzialności sądowej i administracyjnej za wszelkie działania, których mogą oni dokonać w charakterze funkcjonariuszy odpowiedzialnych,

b) zwolnieni są od powinności osobistych i od bezpośrednich podatków i opłat w odniesieniu do wypłaconego im przez Bank wynagrodzenia za pracę. Przepis ten nie rozciąga się na odpowiedzialnych funkcjonariuszy Banku, którzy są obywatelami kraju siedziby Banku, jego oddziału, agencji i przedstawicielstwa,

c) są uprawnieni do takich ulg celnych w odniesieniu do bagażu osobistego, jakie przyznaje się w danym kraju pracownikom dyplomatycznym odpowiedniej rangi.

3. Przywileje i immunitety, przewidziane w niniejszym artykule, przyznaje się odpowiedzialnym funkcjonariuszom Banku wyłącznie w sprawach służbowych.

Przewodniczący Zarządu Banku jest uprawniony i obowiązany zrzec się immunitetu odpowiedzialnego funkcjonariusza Banku we wszystkich przypadkach, w których, według jego zdania, immunitet przeszkadza wymiarowi sprawiedliwości, a zrzeczenie się immunitetu nie przyniesie uszczerbku celom, dla których został ustanowiony. W odniesieniu do Przewodniczącego i członków Zarządu Banku uprawniona do zrzeczenia się immunitetu jest Rada Banku.

IX.

Sprawozdawczość.

Artykuł 41.

Rok operacyjny Banku trwa od 1 stycznia do 31 grudnia włącznie.

Bilanse roczne są publikowane przez Zarząd w trybie określonym przez Radą Banku.

X.

Podział zysku

Artykuł 42

Zysk Banku po zatwierdzeniu sprawozdania rocznego podlega podziałowi na podstawie decyzji Rady Banku i może być przeznaczony na uzupełnienie kapitału rezerwowego i na inne cele.

XI.

Tryb przyjmowania nowych członków Banku i występowania z Banku.

Artykuł 43.

Przyjęcie nowych członków Banku następuje za zgodą wszystkich krajów-członków Banku. Kraj, zamierzający zostać członkiem Banku, składa wniosek do Rady Banku, deklarując, iż podziela cele i założenia Banku, oraz przyjmuje na siebie obowiązki, wynikające z niniejszego Statutu, w szczególności dotyczące wniesienia udziału w kapitale statutowym Banku w rozmiarze i w terminach ustalonych przez Radę Banku.

Każdy kraj może wystąpić z Banku z powiadomieniem o tym Rady Banku, nie mniej niż na sześć miesięcy przed wystąpieniem. W ciągu tego okresu winny być uregulowane wzajemne zobowiązania Banku i danego kraju.

XII

Postanowienia końcowe.

Artykuł 44.

Tryb zmiany Statutu.

Każdy kraj-członek Banku może złożyć wniosek o zmianę niniejszego Statutu. Zmiana Statutu Banku może nastąpić jedynie za zgodą wszystkich krajów-członków Banku.

Artykuł 45.

Zaprzestanie działalności Banku.

Bank może zaprzestać działalności na podstawie decyzji 2/3 krajów-członków Banku, które określają tryb likwidacji spraw Banku.

Wersja w języku rosyjskim