Dziennik Ustaw - rok 1958 nr 19 poz. 77

Na podstawie art. 8 ust. 2 dekretu z dnia 2 lutego 1955 r. o terenowych organach administracji morskiej (Dz. U. Nr 6, poz. 35) zarządza się, co następuje:

2. Na wniosek pracownika spłata 25% wartości umundurowania może być rozłożona na raty, na okres nie przekraczający 12 miesięcy.

3. Prawo do bezpłatnego umundurowania przysługuje:

1) kontrolerom i nadzorcom ochrony wybrzeża,

2) pracownikom zatrudnionym przy obsłudze latarń morskich i stacji nautycznych,

3) kierowcom samochodowym stacji ratownictwa brzegowego.

4. Rozporządzenie nie narusza korzystniejszych uprawnień do umundurowania nabytych przez pracowników zatrudnionych przed jego wejściem w życie.

5. Rodzaje umundurowania oraz okresy używalności określa wykaz stanowiący załącznik nr 1 do niniejszego rozporządzenia. Okres używalności umundurowania liczy się od dnia, w którym umundurowanie lub jego część powinny być wydane pracownikowi.

6. Po upływie okresu używalności umundurowanie przechodzi na własność pracownika.

2. Jeżeli utrata lub zniszczenie całości lub części umundurowania nastąpiły z winy pracownika, otrzymuje on nowy przydział umundurowania za zwrotem równowartości tej części utraconego lub zniszczonego umundurowania, jaka przypada za czas od dnia utraty lub zniszczenia do końca okresu używalności.

3. W przypadku rozwiązania stosunku służbowego bez winy pracownika zatrzymuje on umundurowanie na własność, chociażby okres używalności nie upłynął.

4. W przypadku zwolnienia pracownika na jego prośbę lub z jego winy pracownik zobowiązany jest uiścić kwotę odpowiadającą wartości umundurowania, obliczoną za czas od dnia zaprzestania służby do końca okresu używalności.

5. Wartość umundurowania oblicza się według obowiązującego cennika.

2. W okresie obchodzonych corocznie „Dni morza” pracownicy, którzy przeszli na emeryturę, mogą nosić oznaki na umundurowaniu.

1) rozporządzenie Prezydenta Ministrów z dnia 12 maja 1922 r. w przedmiocie umundurowania funkcjonariuszy polskiej marynarki handlowej (Dz. U. Nr 41, poz. 348);

2) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 listopada 1929 r. o umundurowaniu funkcjonariuszów państwowych pełniących nadzór nad rybołówstwem morskim (Dz. U. Nr 82, poz. 611).

Prezes Rady Ministrów: J. Cyrankiewicz

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 26 marca 1958 r. (poz. 77).

Załącznik nr 1.

WYKAZ PRACOWNIKÓW URZĘDÓW MORSKICH OTRZYMUJĄCYCH UMUNDUROWANIE

I. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach:

1) dyrektorów,

2) zastępców dyrektorów,

3) kapitanów portów,

4) starszych oficerów portu I kl. (zastępców kapitanów portów I kl.),

5) naczelników wydziałów żeglugi, portów i oznakowania nawigacyjnego

otrzymują umundurowanie składające się z następujących części:

II. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach:

1) naczelników wydziałów,

2) kierowników oddziałów,

3) kierowców samochodowych wozów osobowych,

4) dozorców,

5) woźnych

otrzymują umundurowanie składające się z następujących części:

III. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach:

1) inspektorów,

2) oficerów portu,

3) bosmanów portu,

4) kontrolerów i nadzorców ochrony wybrzeża,

5) pracowników obsługi latarń morskich i stacji nautycznych,

6) radiooperatorów,

7) obserwatorów sygnalistów,

8) pilotów w urzędach morskich,

9) sondażystów na łodziach motorowych i wiosłowych,

10) członków personelu jednostek pływających,

11) pracowników obsługi pław morskich,

12) pracowników służby terenowej żeglugi, oznakowania nawigacyjnego, ochrony wybrzeża, ochrony rybołówstwa i kapitanatów portów,

13) kierowców samochodowych stacji ratownictwa brzegowego

otrzymują umundurowanie składające się z następujących części:

Załącznik nr 2.

OPIS UMUNDUROWANIA PRACOWNIKÓW URZĘDÓW MORSKICH

1. Czapka (wzory nr 1a, b, c, d) typu marynarskiego z sukna granatowego lub z granatowej gabardyny (odpowiednio do stanowisk), wysokość otoku 5 cm, daszek lakierowany na czarno; nad daszkiem skórzany pasek lakierowany na czarno o szerokości 12 mm, przytwierdzony 2 czarnymi guzikami o średnicy 13 mm i mający 2 przesuwki skórzane.

Dookoła otoku czapki nałożona jest czarna krepa (o szerokości otoku). Do krepy przyszyty jest emblemat na sukiennej podkładce koloru czarnego, który połową swej wysokości wystaje ponad górną krawędź otoku (wzory nr 1a, b).

W okresie letnim (15.V. – 15.X.) zakłada się na czapkę biały pokrowiec (płócienny).

Sposób umieszczania emblematu na czapce dla stanowisk nieoficerskich określa wzór nr 1c.

2. Kurtka mundurowa (wzór nr 2) typu marynarskiego z granatowego sukna lub granatowej gabardyny (odpowiednio do stanowisk), z 2 rzędami guzików o średnicy 25 mm – po 4 w każdym rzędzie. U dołu kurtki 2 kieszenie (wszyte) po bokach z patkami.

3. Spodnie (wzór nr 2) typu marynarskiego z granatowego sukna lub z granatowej gabardyny (odpowiednio do stanowisk), bez mankietów na dole, noszone na pasku; 2 kieszenie boczne wszyte i 1 tylna wszyta z prawej strony.

4. Płaszcz (wzór nr 3) typu marynarskiego z granatowego sukna, cały na podszewce, z 2 rzędami guzików o średnicy 25 mm – po 4 w każdym rzędzie. Z tyłu płaszcza znajduje się dragon przytwierdzony 2 guzikami. U dołu z tyłu płaszcza znajduje się rozcięcie. Płaszcz posiada 2 boczne kieszenie wszyte, z klapkami. U dołu rękawów znajdują się mankiety. Płaszcz posiada naramienniki zapinane na guziki o średnicy 13 mm.

5. Mundur drelichowy (wzór nr 4) wykonany z granatowego drelichu. Kurtka drelichowa jednorzędowa zapinana na 4 guziki o średnicy 25 mm, z wykładanym kołnierzem. Kurtka posiada 4 naszyte kieszenie z klapkami oraz naramienniki zapinane na guziki o średnicy 13 mm. Rękawy bez mankietów i guzików. Spodnie drelichowe bez mankietów z 2 bocznymi wszytymi kieszeniami oraz jedną wszytą kieszenią z tyłu po prawej stronie.

6. Koszula bawełniana koloru białego z kołnierzykiem. Zamiast koszul białych mogą być noszone koszule granatowe.

7. Krawat gładki koloru czarnego.

8. Trzewiki skórzane czarne. Zamiast trzewików mogą być noszone półbuty skórzane czarne.

9. W razie noszenia szalika przy płaszczu powinien on być koloru białego lub granatowego. W przypadku noszenia rękawiczek powinny być one skórzane koloru brązowego lub wełniane koloru granatowego.

WZÓR nr 1 a.

Czapka dla dyrektorów urzędów morskich, wicedyrektorów i kapitanów portu.

WZÓR nr 1 b.

Czapka dla pozostałych stanowisk oficerskich.

WZÓR nr 1 c.

Czapka dla stanowisk nieoficerskich.

WZÓR nr 1 d.

Profil czapki.

WZÓR nr 2.

Mundur (sukienny lub gabardynowy).

WZÓR nr 3.

Płaszcz sukienny.

WZÓR nr 4.

Mundur drelichowy.

Załącznik nr 3.

OPIS OZNAK SŁUŻBOWYCH DLA PRACOWNIKÓW URZĘDÓW MORSKICH

1. Emblemat na czapce:

a) emblemat typu oficerskiego (wzór nr 5a) składa się ze srebrnej kotwicy, na której umieszczony jest na tarczy koloru czerwonego z białą obwódką – srebrny orzeł, oraz z liści laurowych koloru złotego (haftowanych), okalających kotwicę,

b) emblemat typu nieoficerskiego (wzór nr 5b) identyczny jak emblemat typu oficerskiego, jednakże bez laurowych liści okalających kotwicę z godłem.

2. Emblemat na rękawach kurtki mundurowej i na naramiennikach płaszcza i kurtki drelichowej (wzór nr 6) – stanowi metalowa kotwica koloru złotego z umieszczoną na niej tarczą o barwach narodowych biało-czerwonych (kolor czerwony z prawej strony) – z białą obwódką,

Powyższy emblemat noszony jest zarówno przez pracowników na stanowiskach oficerskich, jak również na stanowiskach nieoficerskich.

Pracownicy na stanowiskach oficerskich noszą emblemat w odległości 1 cm od wierzchołka górnego paska na rękawie lub w odległości 5 mm na naramiennikach.

Pracownicy na stanowiskach nieoficerskich noszą emblemat w odległości 11 cm od dolnej krawędzi rękawa lub w odległości 25 mm od dolnej krawędzi naramiennika.

3. Liście laurowe na daszku czapki noszone są przez dyrektorów i wicedyrektorów urzędów morskich oraz przez kapitanów portów 1 kl. Liście są koloru złotego (haftowane), sposób umieszczenia na daszku określa wzór nr 1a.

4. Paski (dystynkcje).

Paski wykonane są z taśmy koloru złotego o szerokości 12 mm. Odstęp pomiędzy paskami wynosi 3 mm; górny pasek lub paski (stosownie do stanowiska) posiada załamanie w postaci rozwartego kąta wierzchołkiem zwróconego ku górze (wzór nr 7); dolny pasek rękawa znajduje się w odległości 9 cm od dolnej krawędzi rękawa lub 1 cm od dolnej krawędzi naramiennika.

Paski noszone przez starszych bosmanów i bosmanów portów (wzór nr 10) wykonane są ze złotej taśmy o szerokości 12 mm i długości 6 cm. Paski z jednej strony posiadają zakończenie w formie ostrego kąta. Na drugim końcu pasków znajdują się przymocowane guziki o średnicy 13 mm. Pasek ostrym kątem zwrócony jest ku tyłowi rękawa.

Sposób noszenia pasków na rękawach kurtki mundurowej i naramiennikach płaszcza oraz kurtki drelichowej określają wzory nr 7, 9 i 10. Wykaz poszczególnych stanowisk i odpowiadających im dystynkcji podają wzory nr 9 i 10.

5. Guziki (wzór nr 8) wykonane są z materiału w kolorze złotym z wyciśniętą na nich kotwicą na prążkowanym tle oraz obrzeżem w formie liny okrętowej. Analogiczne guziki w kolorze czarnym noszone są tylko przy czapce.

6. Starsi bosmani i bosmani portów noszą dystynkcje oraz oznaki służbowe w następujący sposób:

a) na płaszczach i kurtce drelichowej:

– na rękawach – tylko galony,

– na naramiennikach – tylko emblemat;

b) na rękawach kurtki mundurowej – paski oraz emblemat umieszczony symetrycznie nad paskami w odległości 1 cm.

WZÓR nr 6.

Emblemat na rękawach i na naramiennikach płaszcza.

WZÓR nr 7.

Paski (dystynkcje) na rękawach kurtki.

Paski (dystynkcje) na naramiennikach płaszcza.

WZÓR nr 8.

Guzik.

WZÓR nr 9.

Paski (dystynkcje) – (według stanowisk)

WZÓR nr 10.

Paski (dystynkcje) dla starszych bosmanów i bosmanów portów.