Dziennik Ustaw - rok 1953 nr 18 poz. 73

Na podstawie art. 4 i 5 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz. U. Nr 36, poz. 336) zarządza się, co następuje:

1) udzielanie pierwszej pomocy w nagłych wypadkach,

2) udzielanie pomocy leczniczej osobom zgłaszającym się do punktu felczerskiego bądź obłożnie chorym w rejonie tego punktu - w przypadkach nie wymagających pomocy specjalistycznej, jednak z wyłączeniem przypadków chorób kobiecych, porodu i połogu,

3) wydawanie orzeczeń o stanie zdrowia osobom wymienionym w pkt 2,

4) wykonywanie opieki profilaktycznej oraz przeprowadzanie w rejonie punktu felczerskiego akcji sanitarno-profilaktycznych, zarządzonych przez organy służby zdrowia,

5) przeprowadzanie na zlecenie organów służby zdrowia szczepień ochronnych i wystawianie związanych z tym zaświadczeń,

6) przeprowadzanie dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji oraz współdziałanie przy akcjach przeciwepidemicznych,

7) szerzenie oświaty sanitarnej,

8) orzekanie o czasowej niezdolności do pracy w przypadkach określonych w obowiązujących przepisach,

9) stwierdzanie zgonu w miejscowościach pozbawionych lekarza.

1) zbadanie chorego,

2) ustalenie rozpoznania,

3) leczenie chorego, a jeśli zachodzi potrzeba - przekazanie chorego pod opiekę lekarza lub położnej bądź skierowanie do określonego rodzaju zakładu leczniczego.

2. Felczer jest obowiązany w szczególności przekazać chorego pod opiekę lekarską w przypadkach:

1) nieustalenia rozpoznania,

2) zachorowania wymagającego niezwłocznego zabiegu chirurgicznego,

3) stwierdzenia objawów wskazujących na możliwość zagrożenia otrzewnej,

4) podejrzenia, że w wyniku odniesionego urazu nastąpiło uszkodzenie organów wewnętrznych, jamy brzusznej, czaszki bądź klatki piersiowej,

5) nieustępowania objawów chorobowych w ciągu 7 dni od chwili objęcia leczenia.

1) nakłucie żył w celu pobrania krwi do badania, upustu krwi bądź wykonywania wstrzykiwań,

2) wykonywanie wstrzykiwań podskórnych, domięśniowych i dożylnych - z zastrzeżeniami zawartymi w § 5,

3) nakładanie szyn przy złamaniach i zwichnięciach w celu przygotowania chorego do transportu,

4) zakładanie szwów skórnych oraz podwiązywanie naczyń krwionośnych przy krwotokach z ran,

5) przecinanie ropni w przypadkach nie wymagających znieczulenia lub w znieczuleniu miejscowym chlorkiem etylu,

6) zakładanie tamponów przy krwotokach z nosa z wyjątkiem tamponady żylnej,

7) cewnikowanie pęcherza przy użyciu miękkiego cewnika oraz płukanie pęcherza,

8) zgłębnikowanie oraz płukanie żołądka przy zatruciach,

9) stosowanie lewatyw kroplówkowych, odżywczych i leczniczych,

10) stosowanie suchych i ciętych baniek,

11) pobieranie do badań laboratoryjnych rozmazów z nosa, gardła i narządów płciowych,

12) określanie grup krwi,

13) wykonywanie zabiegów z zakresu pierwszej pomocy w nagłych wypadkach.

1) podawać narkozę wziewną, dożylną i doodbytniczą,

2) stosować nowokainę przy znieczuleniu miejscowym,

3) zakładać opatrunki gipsowe oraz plastry przy zastosowaniu wyciągów,

4) zakładać tampony przy krwotokach innych niż wymienione w § 3 pkt 6,

5) asystować przy nieskomplikowanych zabiegach chirurgicznych,

6) dokonywać przetaczania krwi,

7) wykonywać czynności laboranta medycznego,

8) stosować zabiegi w gabinetach leczenia fizykalnego i gabinetach radiologicznych,

9) dokonywać czynności sekcyjnych.

1) leki dopuszczone do sprzedaży odręcznej,

2) leki silnie działające oraz

3) następujące leki bardzo silnie działające i środki odurzające:

a) Hydrargyrum bichloratum 1:1.000,

b) Tra Opii simplex - 2.5 g jednorazowo,

c) Aether,

d) Morfina - po 1 amp. jednorazowo.

2. Recepty wystawiane przez felczera powinny odpowiadać przepisom o wystawianiu recept przez lekarzy oraz przepisom ust. 1.

3. Przy zapisywaniu morfiny felczer jest obowiązany podać na recepcie nazwisko, imię i adres chorego oraz rozpoznanie uzasadniające konieczność zastosowania morfiny.

Minister Zdrowia: J. Sztachelski