Dziennik Ustaw - rok 1952 nr 18 poz. 111

Na podstawie art. 2 dekretu z dnia 5 września 1947 r. o organizacji i zakresie działania władz administracji morskiej (Dz. U. R. P. z 1947 r. Nr 60, poz. 328 i z 1950 r. Nr 6, poz. 55) zarządza się, co następuje:

Poczynając od punktu A, położonego w miejscu zetknięcia się osi ulicy Portowej z zachodnią linią graniczną głównego toru kolejowego Elbląg – Tolkmicko, granica biegnie w kierunku północnym wzdłuż zachodniej granicy tego toru do punktu B, stanowiącego południowo-wschodni narożnik posesji „Elektrownia”. Od punktu B granica biegnie wzdłuż południowej granicy tej posesji do punktu C, odległego w linii prostej 37 m od brzegu rzeki Elblążki. Od punktu C granica biegnie 70 m na północ, załamując się pod kątem prostym na zachód i biegnie 13 m w kierunku rzeki Elblążki, załamuje się ponownie pod kątem prostym i biegnie 181 m w kierunku północnym do punktu D, stąd po załamaniu się pod kątem prostym na wschód biegnie po północnej granicy posesji „Elektrownia” 28 m do punktu E, stąd załamując się pod kątem prostym na północ granica biegnie po wschodniej granicy parceli Nr sytuacyjny 4 do punktu F, załamuje się pod kątem 92° na wschód i biegnie 40 m po południowej granicy parceli Nr sytuacyjny 5 do punktu G. Od punktu G granica załamuje się pod kątem 86° na północ i biegnie 110 m wschodnią granicą tej parceli do punktu H, a następnie załamuje się pod kątem 150° i biegnie 140 m wschodnią granicą parceli Nr sytuacyjny 6 do punktu J, załamuje się na północny wschód pod kątem 26° i biegnie do punktu J, położonego na styku z południową krawędzią drogi polnej, prowadzącej od kanału do głównego toru kolejowego Elbląg – Tolkmicko, po czym załamuje się i biegnie w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż południowej krawędzi tej drogi do punktu K, położonego na styku z granicą zachodnią głównego toru kolejowego. Od punktu K granica portu biegnie 925 m na północ wzdłuż zachodniej granicy głównego toru kolejowego do punktu L. Od punktu L granica portu, załamując się pod kątem prostym na zachód, biegnie w kierunku prostym do punktu M, tj. do zetknięcia się z podstawą wschodniego wału ochronnego rzeki Elblążki. Od punktu M granica portu biegnie w kierunku północnym wzdłuż podstawy wschodniego wału ochronnego do punktu N, położonego w miejscu zetknięcia się podstawy wału ochronnego z brzegiem Zalewu Wiślanego, następnie przebiega wodą na zachodni brzeg rzeki Elblążki do punktu 0, położonego na styku podstawy zachodniego wału ochronnego z brzegiem Zalewu Wiślanego. Od punktu 0 granica portu zawraca na południe i biegnie wzdłuż podstawy zachodniego wału ochronnego rzeki Elblążki przez punkt P, położony u podstawy tego wału na przedłużeniu linii granicznej portu L–M, do punktu R, odległego 940 m od punktu P. Od punktu R granica portu załamuje się pod kątem 85° w kierunku na zachód i biegnie po linii prostej, przecinając Kanał Jagielloński i ulicę Radomską do punktu S, odległego 150 m od osi ulicy Radomskiej. Od punktu S granica załamuje się pod kątem 93° i biegnie w kierunku południowym 188 m do punktu T. Od punktu T załamuje się w kierunku południowo-wschodnim pod kątem 153° i biegnie 1007 m do punktu U. Od punktu U załamuje się pod kątem prostym w kierunku północno-wschodnim i biegnie przez ul. Radomską do przecięcia się z północno-wschodnią podstawą wału ochronnego w punkcie W. Stąd granica portu biegnie na południowy wschód wzdłuż granicy wschodniej obrębu Bielnik 866 m do drugiego przepływu rzeki Elblążki, następnie południowym brzegiem tego przepływu do punktu Y do przecięcia się z osią rzeki Elblążki. Od punktu Y granica portu zawraca w kierunku północno-wschodnim i biegnie 342 m środkiem tej rzeki do punktu Z, załamuje się w kierunku wschodnim pod kątem prostym i dobiega do toru kolejowego Elbląg–Tolkmicko, a następnie wzdłuż zachodniej granicy tego toru do punktu wyjściowego A.

Minister Żeglugi: M. Popiel