Dziennik Ustaw - rok 1948 nr 61 poz. 477

Przekład.

W Imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

BOLESŁAW BIERUT

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 22 lipca 1946 r. podpisane zostały w Nowym Jorku Konstytucja Światowej Organizacji Zdrowia, Porozumienie zawarte przez Rządy reprezentowane na Międzynarodowej Konferencji Zdrowia i Protokół dotyczący Międzynarodowego Urzędu Higieny Publicznej.

Po zaznajomieniu się z powyższymi Układami uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadczamy, że wymienione Układy są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone oraz przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego poleciliśmy wycisnąć na niniejszym Akcie pieczęć Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 20 kwietnia 1948 r.

Przekład.

KONSTYTUCJA ŚWIATOWEJ ORGANIZACJI ZDROWIA

Państwa, będące stronami niniejszej Konstytucji, oświadczają, zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych, że następujące zasady są podstawowe dla szczęścia, harmonijnych stosunków i bezpieczeństwa wszystkich ludów:

Zdrowie jest stanem zupełnej pomyślności fizycznej, umysłowej i społecznej, a nie jedynie brakiem choroby lub ułomności.

Korzystanie z najwyższego, osiągalnego poziomu zdrowia jest jednym z podstawowych praw każdej istoty ludzkiej bez różnicy rasy, religii, przekonań politycznych, warunków ekonomicznych lub społecznych.

Zdrowie wszystkich ludów jest podstawą dla osiągnięcia pokoju i bezpieczeństwa, a zależne jest od najpełniejszej współpracy jednostek i państw.

Osiągnięcia każdego państwa w popieraniu i ochronie zdrowia przedstawiają wartość dla wszystkich.

Nierówny rozwój różnych krajów w dziedzinie ochrony zdrowia i walki z chorobami, zwłaszcza zakaźnymi, stanowi wspólne niebezpieczeństwo.

Zdrowy rozwój dziecka ma znaczenie podstawowe; zdolność do harmonijnego życia w zmieniającym się całokształcie środowiska jest istotna dla takiego rozwoju.

Rozciągnięcie na wszystkie ludy dobrodziejstw wiedzy lekarskiej, psychologicznej i pokrewnych jest istotne dla najpełniejszego osiągnięcia zdrowia.

Uświadomiona opinia i czynna współpraca ze strony ludności mają największe znaczenie dla poprawy zdrowia szerokich mas.

Rządy ponoszą za zdrowie swych ludów odpowiedzialność, której mogą sprostać tylko przez przewidzenie odpowiednich środków zdrowotnych i społecznych.

Przyjmując te zasady oraz mając na celu współpracę między sobą, jak również z innymi, dla popierania i ochrony zdrowia wszystkich ludów, strony umawiające się przyjmują niniejszą Konstytucję i tym aktem powołują do życia Światową Organizację Zdrowia, jako organizację wyspecjalizowaną w ramach Artykułu 57 Karty Narodów Zjednoczonych.

ROZDZIAŁ I

Cel

Artykuł 1

Celem Światowej Organizacji Zdrowia (nazywanej tu dalej Organizacją) jest osiągnięcie przez wszystkie ludy możliwie najwyższego poziomu zdrowia.

ROZDZIAŁ II

Funkcje

Artykuł 2

Dla osiągnięcia swego celu Organizacja ma wykonać następujące funkcje:

a) działać, jako władza kierownicza i koordynująca w dziedzinie międzynarodowej pracy w zakresie zdrowia;

b) ustanawiać i utrzymywać skuteczną współpracę z Narodami Zjednoczonymi, organizacjami wyspecjalizowanymi, rządowymi władzami administracji zdrowia, grupami zawodowymi oraz takimi innymi organizacjami, które mogą być uznane za właściwe;

c) pomagać rządom na ich żądanie we wzmocnieniu służby zdrowia;

d) dostarczać odpowiedniej pomocy technicznej, a w wypadkach nagłej potrzeby wszelkiej koniecznej pomocy na żądanie lub za zgodą rządów;

e) zaopatrywać lub pomagać w zaopatrywaniu, na żądanie Narodów Zjednoczonych, w służby zdrowia i udogodnienia grupy specjalne, takie jak ludy terytoriów powierniczych;

f) ustanawiać i utrzymywać takie służby administracyjne i techniczne, jakie mogą być pożądane, włącznie ze służbami epidemiologicznymi i statystycznymi;

g) pobudzać i posuwać naprzód pracę nad wykorzenieniem chorób epidemicznych, endemicznych i innych;

h) popierać, we współpracy z innymi organizacjami wyspecjalizowanymi w razie potrzeby, akcję zapobiegania nieszczęśliwym wypadkom;

i) popierać, we współpracy z innymi organizacjami wyspecjalizowanymi w razie potrzeby, akcję polepszania warunków żywienia, mieszkaniowych, sanitarnych, wypoczynkowych, ekonomicznych i pracy oraz innych dziedzin higieny środowiska;

j) popierać współpracę między grupami naukowymi i zawodowymi, które przyczyniają się do postępu na polu zdrowia;

k) proponować konwencje, układy i przepisy oraz czynić zalecenia w odniesieniu do międzynarodowych spraw zdrowotnych, jako też wykonywać takie obowiązki, które mogą być tą drogą przekazane Organizacji i są zgodne z jej celem;

l) popierać zdrowie i dobro matki i dziecka oraz pielęgnować zdolność do harmonijnego życia w zmieniających się warunkach środowiska;

m) pielęgnować działalność na polu zdrowia psychicznego, zwłaszcza tę działalność, która dotyczy harmonii stosunków między ludźmi;

n) popierać i prowadzić badania naukowe na polu zdrowia;

o) popierać udoskonalone metody nauczania i szkolenia w zawodach zdrowia, lekarskim i pokrewnych;

p) prowadzić badania i ogłaszać ich wyniki, we współpracy z innymi organizacjami wyspecjalizowanymi w razie potrzeby, co do techniki administracyjnej i społecznej, dotyczącej zdrowia publicznego i opieki lekarskiej z punktu widzenia zapobiegawczego i leczniczego, włączając w to opiekę szpitalną i bezpieczeństwo społeczne;

q) dostarczać informacji, rady i pomocy na polu zdrowia;

r) pomagać w rozwijaniu uświadomionej opinii publicznej w sprawach zdrowia wśród wszystkich ludów;

s) ustanawiać i zmieniać w miarę potrzeby międzynarodowe mianownictwo chorób, przyczyn zgonów, jako też czynności służby zdrowia;

t) ujednostajniać w miarę potrzeby metody diagnostyczne;

u) rozwijać, ustanawiać i popierać międzynarodowe standarty w odniesieniu do żywności, produktów biologicznych, farmaceutycznych i podobnych;

v) w ogólności przedsiębrać wszelkie czynności, niezbędne dla osiągnięcia celu Organizacji.

ROZDZIAŁ III

Członkostwo i nadzwyczajne członkostwo

Artykuł 3

Członkostwo w Organizacji jest dostępne dla wszystkich Państw.

Artykuł 4

Członkowie Organizacji Narodów Zjednoczonych mogą stać się Członkami Organizacji przez podpisanie lub też przyjęcie w inny sposób niniejszej Konstytucji zgodnie z postanowieniami Rozdziału XIX i zgodnie z ich przepisami konstytucyjnymi.

Artykuł 5

Państwa, których rządy zostały zaproszone do wysłania obserwatorów na Międzynarodową Konferencję Zdrowia, zebraną w Nowym Yorku w 1946 roku, mogą stać się Członkami przez podpisanie lub też przyjęcie w inny sposób niniejszej Konstytucji zgodnie z postanowieniami Rozdziału XIX oraz zgodnie z ich przepisami konstytucyjnymi, o ile takie podpisanie lub przyjęcie zostanie dokonane przed pierwszą sesją Zgromadzenia Zdrowia.

Artykuł 6

Z zastrzeżeniem warunków wszelkich umów między Narodami Zjednoczonymi a Organizacją, zatwierdzonych zgodnie z Rozdziałem XVI, Państwa, które nie stają się Członkami w myśl Artykułów 4 i 5, mogą ubiegać się o członkostwo i będą przyjęte, jako Członkowie, jeżeli zgłoszenie ich zostanie zaaprobowane zwykłą większością głosów Zgromadzenia Zdrowia.

Artykuł 7

Jeżeli Członek nie wypełnia swych zobowiązań finansowych względem Organizacji lub w innych wyjątkowych okolicznościach, Zgromadzenie Zdrowia może na warunkach, jakie uważa za właściwe, zawiesić korzystanie z prawa głosowania i prawa do usług, do których Członek jest uprawniony. Zgromadzenie Zdrowia będzie władne przywrócić takie prawa do głosowania i do usług.

Artykuł 8

Terytoria lub grupy terytoriów, które nie są odpowiedzialne za prowadzenie swych stosunków międzynarodowych, mogą być przyjęte, jako Nadzwyczajni Członkowie, przez Zgromadzenie Zdrowia na podstawie zgłoszenia, uczynionego w imieniu takiego terytorium lub grupy terytoriów przez Członka lub inną władzę, odpowiedzialną zaich stosunki międzynarodowe. Przedstawiciele Nadzwyczajnych Członków w Zgromadzeniu Zdrowia powinni posiadać kompetencję techniczną w dziedzinie zdrowia i powinni być wybrani spośród ludności tubylczej. Charakter i zakres praw i obowiązków Nadzwyczajnych Członków zostaną ustalone przez Zgromadzenie Zdrowia.

ROZDZIAŁ IV

Organa

Artykuł 9

Praca Organizacji będzie wykonywana przez:

a) Światowe Zgromadzenie Zdrowia (zwane tu Zgromadzeniem Zdrowia);

b) Radę Wykonawczą (zwaną tu dalej Radą);

c) Sekretariat.

ROZDZIAŁ V

Światowe zgromadzenie zdrowia

Artykuł 10

Zgromadzenie Zdrowia będzie się składało z delegatów reprezentujących Członków.

Artykuł 11

Każdy Członek będzie reprezentowany przez najwyżej trzech delegatów, z których jeden będzie wyznaczony przez Członka jako główny delegat. Ci delegaci powinni być wybrani spośród osób najbardziej wykwalifikowanych ze względu na swe kompetencje techniczne w dziedzinie zdrowia, najlepiej reprezentantów krajowej administracji zdrowia danego Członka.

Artykuł 12

Delegatom mogą towarzyszyć zastępcy oraz doradcy.

Artykuł 13

Zgromadzenie Zdrowia będzie się zbierało regularnie na sesję doroczną oraz na sesje specjalne, które mogą się okazać konieczne. Sesje specjalne będą zwoływane na żądanie Rady lub większości Członków.

Artykuł 14

Zgromadzenie Zdrowia wyznaczy na każdej sesji dorocznej kraj lub strefę, w której ma się odbyć następna sesja doroczna, a Rada następnie ustali miejsce. Rada określi miejsce, w którym odbędzie się sesja specjalna.

Artykuł 15

Rada, po zasięgnięciu opinii Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, określi datę każdej dorocznej i specjalnej sesji.

Artykuł 16

Zgromadzenie Zdrowia wybierze swego Przewodniczącego oraz inne władze na początku każdej sesji dorocznej. Będą oni piastowali swój urząd aż do wyboru ich następców.

Artykuł 17

Zgromadzenie Zdrowia uchwali swój własny regulamin.

Artykuł 18

Funkcje Zgromadzenia Zdrowia będą następujące:

a) określanie polityki Organizacji;

b) powoływanie Członków, upoważnionych do wyznaczenia osób, wchodzących w skład Rady;

c) mianowanie Dyrektora Generalnego;

d) rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań i czynności Rady oraz Dyrektora Generalnego, jako też pouczanie Rady odnośnie spraw, co do których akcja, studia, badania lub sprawozdania mogą być uważane za pożądane;

e) ustanawianie takich komitetów, które mogą być uważane za konieczne dla pracy Organizacji;

f) nadzorowanie polityki finansowej Organizacji oraz rozpatrywanie i zatwierdzanie budżetu;

g) pouczanie Rady i Dyrektora Generalnego, aby zwracali uwagę Członków oraz organizacji międzynarodowych, rządowych i nierządowych na wszelkie sprawy, związane ze zdrowiem, które Zgromadzenie Zdrowia uzna za odpowiednie;

h) zapraszanie wszelkich organizacji międzynarodowych lub narodowych, rządowych i nierządowych, które mają zadania pokrewne zadaniom Organizacji, aby wyznaczyły swych przedstawicieli do brania udziału bez prawa głosu w jej zebraniach lub w zebraniach komitetów i w konferencjach, zwoływanych pod jej egidą, na warunkach, określonych przez Zgromadzenie Zdrowia; jednakże w odniesieniu do organizacji narodowych zaproszenia będą wysyłane tylko za zgodą właściwego rządu;

i) rozważanie zaleceń w sprawach zdrowia, czynionych przez Zgromadzenie Ogólne, Radę Gospodarczą i Społeczną, Radę Bezpieczeństwa lub Radę Powierniczą Organizacji Narodów Zjednoczonych, oraz składanie im sprawozdań co do kroków, podjętych przez Organizację w celu wykonania takich zaleceń;

j) składanie sprawozdań Radzie Gospodarczej i Społecznej zgodnie z umowami między Organizacją a Organizacją Narodów Zjednoczonych;

k) popieranie i prowadzenie badań w dziedzinie zdrowia przez personel Organizacji, drogą ustanowienia swych własnych instytucji lub drogą współpracy z urzędowymi i nieurzędowymi instytucjami jakiegokolwiek Członka za zgodą jego rządu;

l) ustanawianie takich innych instytucji, jakie może ona uznać za pożądane;

m) przedsiębranie wszelkiej innej odpowiedniej akcji w kierunku osiągnięcia celu Organizacji.

Artykuł 19

Zgromadzenie Zdrowia będzie władne przyjmować konwencje lub umowy odnośnie każdej sprawy, należącej do kompetencji Organizacji. Dwie trzecie głosów Zgromadzenia Zdrowia będą wymagane do przyjęcia takich konwencji lub umów, które wejdą w życie w stosunku do każdego Członka po zaakceptowaniu ich przez niego zgodnie z jego przepisami konstytucyjnymi.

Artykuł 20

Każdy Członek zobowiązuje się, że w ciągu osiemnastu miesięcy po przyjęciu przez Zgromadzenie Zdrowia konwencji lub umowy podejmie akcję w celu zaakceptowania takiej konwencji lub umowy. Każdy Członek zawiadomi Dyrektora Generalnego o przedsięwziętej akcji, a jeżeli nie zaakceptuje takiej konwencji lub umowy w oznaczonym czasie, dostarczy wyjaśnień co do powodów jej niezaakceptowania. W przypadku zaakceptowania każdy Członek zobowiązuje się do składania rocznych sprawozdań Dyrektorowi Generalnemu zgodnie z rozdziałem XIV.

Artykuł 21

Zgromadzenie Zdrowia będzie władne uchwalić przepisy, dotyczące:

a) sanitarnych i kwarantannowych wymagań oraz innych środków, mających na celu zapobieganie międzynarodowemu rozpowszechnianiu się choroby;

b) mianownictwa odnośnie chorób, przyczyn śmierci oraz czynności służby zdrowia;

c) standartów odnośnie czynności diagnostycznych dla użytku międzynarodowego;

d) standartów odnośnie bezpieczeństwa, czystości i mocy produktów biologicznych, farmaceutycznych i podobnych, znajdujących się w handlu międzynarodowym;

e) ogłaszania i oznaczania produktów biologicznych, farmaceutycznych i podobnych, znajdujących się w handlu międzynarodowym.

Artykuł 22

Przepisy, przyjęte zgodnie z Artykułem 21, wejdą w życie dla wszystkich Członków po należytym zawiadomieniu o ich przyjęciu przez Zgromadzenie Zdrowia, z wyjątkiem tych Członków, którzy zawiadomią Dyrektora Generalnego o odrzuceniu lub o zastrzeżeniach w terminie, podanym w zawiadomieniu.

Artykuł 23

Zgromadzenie Zdrowia będzie władne czynić zalecenia Członkom w odniesieniu do wszelkiej sprawy, należącej do kompetencji Organizacji.

ROZDZIAŁ VI

Rada wykonawcza

Artykuł 24

Rada będzie się składać z osiemnastu osób, wyznaczonych przez tyluż Członków. Zgromadzenie Zdrowia, biorąc pod uwagę słuszny podział geograficzny, wybierze Członków, upoważnionych do wyznaczenia osób, wchodzących w skład Rady. Każdy z tych Członków powinien wyznaczyć do Rady osobę technicznie wykwalifikowaną w dziedzinie zdrowia, której mogą towarzyszyć zastępcy i doradcy.

Artykuł 25

Członkowie ci będą wybierani na trzy lata i mogą być ponownie wybrani z tym zastrzeżeniem, że spośród Członków, wybranych na pierwszej sesji Zgromadzenia Zdrowia, mandat sześciu będzie trwał jeden rok i mandat sześciu będzie trwał dwa lata zależnie od wyników losowania.

Artykuł 26

Rada będzie się zbierała przynajmniej dwa razy do roku i będzie każdorazowo wyznaczała miejsce zebrania.

Artykuł 27

Rada wybierze Przewodniczącego spomiędzy swoich członków i uchwali swój własny regulamin.

Artykuł 28

Funkcje Rady będą obejmowały:

a) wcielenie w życie decyzyj i zamierzeń Zgromadzenia Zdrowia;

b) działanie w charakterze organu wykonawczego Zgromadzenia Zdrowia;

c) wykonywanie wszelkich innych funkcji, powierzonych jej przez Zgromadzenie Zdrowia;

d) doradzanie Zgromadzeniu Zdrowia w zagadnieniach, przekazanych jej przez to ciało, oraz w sprawach, przekazanych Organizacji na podstawie konwencji, umów i przepisów;

e) przedkładanie Zgromadzeniu Zdrowia rad i propozycji ze swej własnej inicjatywy;

f) przygotowywanie porządku dziennego zebrań Zgromadzenia Zdrowia;

g) przedkładanie Zgromadzeniu Zdrowia do rozważenia i zatwierdzenia ogólnego programu pracy na określony okres czasu;

h) studiowanie wszelkich zagadnień w granicach swej kompetencji;

i) stosowanie nagłych środków w granicach funkcji i zasobów finansowych Organizacji w celu opanowania wypadków, wymagających natychmiastowego działania. W szczególności może ona upoważnić Dyrektora Generalnego do przedsięwzięcia niezbędnych kroków w celu zwalczenia epidemii, wzięcia udziału w organizowaniu pomocy lekarskiej dla ofiar klęski oraz podjęcia studiów i badań, na których nagłość została zwrócona uwaga Radzie przez któregokolwiek Członka lub przez Dyrektora Generalnego.

Artykuł 29

Rada będzie wykonywała w imieniu całego Zgromadzenia Zdrowia władzę, przekazaną jej przez to ciało.

ROZDZIAŁ VII

Sekretariat

Artykuł 30

Sekretariat będzie się składał zDyrektora Generalnego oraz takiego personelu technicznego i administracyjnego, jakiego Organizacja będzie potrzebowała.

Artykuł 31

Dyrektor Generalny zostanie wyznaczony przez Zgromadzenie Zdrowia na wniosek Rady na takich warunkach, jakie określi Zgromadzenie Zdrowia. Dyrektor Generalny, podległy Radzie, będzie głównym urzędnikiem technicznym i administracyjnym Organizacji.

Artykuł 32

Dyrektor Generalny będzie ex officio Sekretarzem Zgromadzenia Zdrowia, Rady, wszystkich komisji i komitetów Organizacji oraz konferencji, zwoływanych przez nią. Może on delegować te funkcje.

Artykuł 33

Dyrektor Generalny lub jego przedstawiciel może za zgodą Członków ustalić procedurę, pozwalającą mu w związku z wykonywaniem jego obowiązków na bezpośredni dostęp do ich różnych urzędów, zwłaszcza zaś do ich organów administracji zdrowia oraz do krajowych organizacji zdrowia, rządowych lub nierządowych. Może on także ustalić bezpośrednie stosunki z organizacjami międzynarodowymi, których czynności wchodzą w zakres kompetencji Organizacji. Będzie on stale informował Urzędy Regionalne we wszystkich sprawach, związanych z ich odpowiednimi obszarami.

Artykuł 34

Dyrektor Generalny będzie przygotowywał i przedkładał corocznie Radzie sprawozdania finansowe i preliminarze budżetowe Organizacji.

Artykuł 35

Dyrektor Generalny będzie mianował personel Sekretariatu zgodnie z przepisami dla personelu, ustanowionymi przez Zgromadzenie Zdrowia. Dominującym względem przy zatrudnianiu personelu będzie zapewnienie utrzymania na najwyższym poziomie wydajności, uczciwości i reprezentatywnego międzynarodowego charakteru Sekretariatu. Należyta uwaga będzie również zwrócona na doniosłość doboru personelu, na jak najszerszej podstawie geograficznej.

Artykuł 36

Warunki pracy personelu Organizacji powinny odpowiadać w miarę możności warunkom innych Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 37

Przy wykonywaniu swych obowiązków Dyrektor Generalny i personel nie będą szukali ani otrzymywali instrukcji od żadnego rządu lub od jakiejkolwiek władzy poza Organizacją. Będą oni wstrzymywali się od wszelkiej działalności, która mogłaby odbijać się na ich stanowisku, jako urzędników międzynarodowych. Każdy Członek Organizacji ze swej strony zobowiązuje się do szanowania wyłącznie międzynarodowego charakteru Dyrektora Generalnego i urzędników oraz do unikania wywierania na nich wpływu.

ROZDZIAŁ VIII

Komitety

Artykuł 38

Rada utworzy takie komitety, jakich Zgromadzenie Zdrowia zażąda, oraz ze swej własnej inicjatywy lub na propozycję Dyrektora Generalnego może tworzyć wszelkie inne komitety, które uzna za pożądane dla jakiegokolwiek celu w granicach kompetencji Organizacji.

Artykuł 39

Rada będzie badać od czasu do czasu, a w każdym razie raz do roku, konieczność dalszego istnienia każdego komitetu.

Artykuł 40

Rada może spowodować tworzenie przez Organizację komitetów łącznych lub mieszanych z innymi organizacjami lub branie przez nie w nich udziału, jak również reprezentowanie Organizacji w komitetach, ustanowionych przez inne organizacje.

ROZDZIAŁ IX

Konferencje

Artykuł 41

Zgromadzenie Zdrowia lub Rada może zwoływać lokalne, ogólne, techniczne lub inne specjalne konferencje w celu rozważenia wszelkich spraw w granicach kompetencji Organizacji i może zająć się uzyskaniem przedstawicielstwa na tych konferencjach międzynarodowych organizacyj, a, za zgodą odnośnych rządów, organizacji narodowych, rządowych lub nierządowych. Sposób takiego przedstawicielstwa będzie określony przez Zgromadzenie Zdrowia lub przez Radę.

Artykuł 42

Rada może spowodować reprezentację Organizacji na konferencjach, w których zdaniem Rady Organizacja jest zainteresowana.

ROZDZIAŁ X

Siedziba główna

Artykuł 43

Miejsce siedziby głównej Organizacji będzie określone przez Zgromadzenie Zdrowia po zasięgnięciu opinii Organizacji Narodów Zjednoczonych.

ROZDZIAŁ XI

Porozumienia regionalne

Artykuł 44

a) Zgromadzenie Zdrowia będzie określało od czasu do czasu obszary geograficzne, na których jest pożądane ustanowienie organizacji regionalnej.

b) Zgromadzenie Zdrowia może za zgodą większości Członków, znajdujących się w granicach każdego z tak określonych obszarów, utworzyć organizację regionalną w celu zaspokojenia potrzeb specjalnych takiego obszaru. Na każdym obszarze nie powinno być więcej niż jedna organizacja regionalna.

Artykuł 45

Każda organizacja regionalna będzie integralną częścią Organizacji zgodnie z niniejszą Konstytucją.

Artykuł 46

Każda organizacja regionalna składać się będzie zKomitetu Regionalnego oraz Biura Regionalnego.

Artykuł 47

Komitety Regionalne składać się będą z przedstawicieli Państw - Członków oraz nadzwyczajnych Członków na danym obszarze. Terytoria lub grupy terytoriów, znajdujące się w granicach obszaru, które nie są odpowiedzialne za prowadzenie swych stosunków międzynarodowych i które nie są nadzwyczajnymi Członkami, będą miały prawo posiadania swego przedstawicielstwa i brania udziału w Komitetach Regionalnych. Rodzaj oraz zakres praw i obowiązków tych terytoriów lub grup terytoriów w Komitetach Regionalnych będą określone przez Zgromadzenie Zdrowia w porozumieniu z Członkiem lub inną władzą, ponoszącą odpowiedzialność za stosunki międzynarodowe tych terytoriów, oraz z Państwami - Członkami w danym regionie.

Artykuł 48

Komitety Regionalne będą się zbierały tak często, jak to okaże się potrzebne, i będąwyznaczały miejsce każdego zebrania.

Artykuł 49

Komitety Regionalne uchwalą swoje własne regulaminy.

Artykuł 50

Funkcje Komitetu Regionalnego będą następujące:

a) formułowanie polityki postępowania w sprawach o charakterze wyłącznie regionalnym;

b) nadzorowanie działalności Biura Regionalnego;

c) proponowanie Biuru Regionalnemu zwoływania konferencji technicznych oraz takich prac dodatkowych lub badań w sprawach zdrowia, jakie według opinii Komitetu Regionalnego popierałyby cele Organizacji w granicach obszaru;

d) współpracowanie zodpowiednimi komitetami regionalnymi Organizacji Narodów Zjednoczonych, jak również z tymi spośród innych instytucyj wyspecjalizowanych oraz z innymi regionalnymi organizacjami międzynarodowymi, które mają zainteresowania wspólne z Organizacją;

e) udzielanie rad za pośrednictwem Dyrektora Generalnego Organizacji w międzynarodowych sprawach zdrowia, które mają znaczenie szersze niż regionalne;

f) zalecanie dodatkowych regionalnych zasiłków ze strony rządów z odnośnych obszarów, jeżeli stosunek centralnego budżetu Organizacji, przeznaczony dla danego obszaru, jest niedostateczny dla wykonywania funkcji regionalnych;

g) inne funkcje, które mogą być przekazane Komitetowi Regionalnemu przez Zgromadzenie Zdrowia, Radę lub Dyrektora Generalnego.

Artykuł 51

Z zastrzeżeniem władzy ogólnej Dyrektora Generalnego Organizacji, Biuro Regionalne będzie organem administracyjnym Komitetu Regionalnego. Będzie ono poza tym wykonywało na danym obszarze decyzje Zgromadzenia Zdrowia i Rady.

Artykuł 52

Kierownikiem Biura Regionalnego będzie Dyrektor Regionalny, wyznaczony przez Radę w porozumieniu z Komitetem Regionalnym.

Artykuł 53

Personel Biura Regionalnego będzie wyznaczony w sposób, określony w drodze porozumienia między Dyrektorem Generalnym a Dyrektorem Regionalnym.

Artykuł 54

Pan-Amerykańska organizacja sanitarna, reprezentowana przez Pan-Amerykańskie Biuro Sanitarne oraz Pan-Amerykańskie Konferencje Sanitarne, jako też wszystkie inne międzynarodowe regionalne organizacje zdrowia, istniejące przed datą podpisania niniejszej Konstytucji, będą we właściwym czasie integrowane w Organizację. Ta integracja będzie dokonana, jak tylko stanie się to możliwe, drogą współdziałania, opartego na wzajemnym porozumieniu władz kompetentnych, wyrażonym za pośrednictwem zainteresowanych organizacji.

ROZDZIAŁ XII

Budżet i wydatki

Artykuł 55

Dyrektor Generalny przygotuje i przedłoży Radzie roczny preliminarz budżetowy Organizacji. Rada rozważy i przedłoży Zgromadzeniu Zdrowia ten preliminarz budżetowy wraz z wszelkimi zaleceniami, które Rada uzna za wskazane.

Artykuł 56

Z zastrzeżeniem wszelkich umów między Organizacją a Organizacją Narodów Zjednoczonych, Zgromadzenie Zdrowia będzie rozpatrywało i zatwierdzało preliminarz budżetowy oraz rozdzielało wydatki między Członków zgodnie ze skalą podziału, która zostanie ustalona przez Zgromadzenie Zdrowia.

Artykuł 57

Zgromadzenie Zdrowia lub Rada, działająca w imieniu Zgromadzenia Zdrowia, może przyjmować dary i zapisy, uczynione Organizacji, oraz administrować nimi, o ile warunki, przywiązane do takich darów i zapisów są możliwe do przyjęcia przez Zgromadzenie Zdrowia lub Radę i są zgodne z celami i polityką Organizacji.

Artykuł 58

Specjalny fundusz do użytku Rady według jej uznania będzie ustanowiony z przeznaczeniem na nagłe wypadki i nieprzewidziane okoliczności.

ROZDZIAŁ XIII

Głosowanie

Artykuł 59

Każdy Członek będzie miał jeden głos w Zgromadzeniu Zdrowia.

Artykuł 60

a) Decyzje Zgromadzenia Zdrowia w ważnych sprawach będą zapadały większością dwóch trzecich Członków obecnych i głosujących. Do spraw takich będzie należało: przyjmowanie konwencji lub układów; zatwierdzanie umów, określających stosunki Organizacji z Organizacją Narodów Zjednoczonych oraz z międzyrządowymi organizacjami i instytucjami zgodnie z Artykułami 69, 70 i 72; poprawki do niniejszej Konstytucji.

b) Decyzje w innych sprawach, włączając w to określenie dodatkowych kategorii spraw, które mają być rozstrzygane większością dwóch trzecich, będązapadały zwykłą większością Członków obecnych i głosujących.

c) Głosowanie w analogicznych sprawach w Radzie oraz w komitetach Organizacji będzie się odbywało zgodnie z paragrafami a) i b) niniejszego Artykułu.

ROZDZIAŁ XIV

Sprawozdania składane przez państwa

Artykuł 61

Każdy Członek będzie składał Organizacji sprawozdanie roczne co do podjętych czynności oraz osiągniętego postępu w sprawie poprawy stanu zdrowotnego swej ludności.

Artykuł 62

Każdy Członek będzie składał sprawozdanie roczne co do czynności, podjętych w odniesieniu do zaleceń, uczynionych przez Organizację, oraz w odniesieniu do konwencji, umów i zarządzeń.

Artykuł 63

Każdy Członek będzie niezwłocznie komunikował Organizacji doniosłe prawa, zarządzenia, sprawozdania urzędowe oraz statystyki, odnoszące się do zdrowia, które zostały ogłoszone w danym Państwie.

Artykuł 64

Każdy Członek będzie dostarczał sprawozdania statystyczne i epidemiologiczne w sposób, określony przez Zgromadzenie Zdrowia.

Artykuł 65

Każdy Członek będzie przesyłał na żądanie Rady takie dodatkowe informacje w sprawach zdrowia, jakie okażą się praktyczne.

ROZDZIAŁ XV

Zdolność prawna, przywileje i immunitety

Artykuł 66

Organizacja będzie korzystała na terytorium każdego Członka z takiej zdolności prawnej, jaka okaże się konieczna dla osiągnięcia jej celu i dla wykonania jej funkcji.

Artykuł 67

a) Organizacja będzie korzystała na terytorium każdego Członka z takich przywilejów i immunitetów, jakie okażą się konieczne dla osiągnięcia jej celu i dla wykonywania jej funkcji.

b) Przedstawiciele Członków, osoby wyznaczone na członków Rady oraz personel techniczny i administracyjny Organizacji będą również korzystali z takich przywilejów i immunitetów, jakie są konieczne dla niezależnego wykonywania ich funkcji w związku z Organizacją.

Artykuł 68

Tego rodzaju zdolność prawna, przywileje i immunitety będą określone w osobnej umowie, która zostanie przygotowana przez Organizację w porozumieniu z Sekretarzem Generalnym Organizacji Narodów Zjednoczonych i zostanie zawarta między Członkami.

ROZDZIAŁ XVI

Stosunki z innymi organizacjami

Artykuł 69

Organizacja wejdzie w stosunki z Organizacją Narodów Zjednoczonych, jako jedna z organizacji wyspecjalizowanych, wspomnianych w Artykule 57 Karty Narodów Zjednoczonych. Umowa lub umowy, określające stosunki Organizacji z Organizacją Narodów Zjednoczonych, będą podlegały aprobacie, wyrażonej większością dwóch trzecich głosów Zgromadzenia Zdrowia.

Artykuł 70

Organizacja nawiąże efektywne stosunki oraz będzie ściśle współpracowała z takimi innymi międzyrządowymi organizacjami, jak to się okaże pożądane. Każda umowa formalna, zawarta z taką organizacją, będzie podlegała aprobacie, wyrażonej większością dwóch trzecich głosów Zgromadzenia Zdrowia.

Artykuł 71

Organizacja może w sprawach, podlegających jej kompetencji, przedsiębrać odpowiednie środkiw celu naradzenia się i współpracy z nierządowymiorganizacjami międzynarodowymi oraz, za zgodą właściwego rządu, z organizacjami narodowymi, rządowymi lub nierządowymi.

Artykuł 72

Z zastrzeżeniem aprobaty, wyrażonej większością dwóch trzecich głosów Zgromadzenia Zdrowia, Organizacja może przejmować od wszelkiej innej międzynarodowej organizacji lub instytucji, których cele i działalność leżą w zakresie kompetencji Organizacji, takie funkcje, środki i zobowiązania, które mogą być przekazane Organizacji drogą umowy międzynarodowej lub drogą układów, możliwych do przyjęcia dla obu stron, zawartych między kompetentnymi władzami odnośnych organizacji.

ROZDZIAŁ XVII

Poprawki

Artykuł 73

Teksty proponowanych poprawek do niniejszej Konstytucji będą komunikowane przez Dyrektora Generalnego Członkom przynajmniej na sześć miesięcy przed ich rozważeniem przez Zgromadzenie Zdrowia. Poprawki wejdą w życie w stosunku do wszystkich Członków, kiedy zostaną przyjęte większością dwóch trzecich głosów Zgromadzenia Zdrowia i zaakceptowane przez dwie trzecie Członków zgodnie z ich odpowiednimi przepisami konstytucyjnymi.

ROZDZIAŁ XVIII

Interpretacja

Artykuł 74

Teksty chiński, angielski, francuski, rosyjski i hiszpański niniejszej Konstytucji będą uważane za jednakowo autentyczne.

Artykuł 75

Wszelkie kwestie lub spory w sprawie interpretacji lub zastosowania niniejszej Konstytucji, które nie będą załatwione w drodze rokowań lub przez Zgromadzenie Zdrowia, zostaną skierowane do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości zgodnie ze Statutem Trybunału, chyba że strony zainteresowane zgodzą się na inny sposób załatwienia.

Artykuł 76

Na podstawie upoważnienia Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych lub upoważnienia, wynikającego z jakiejkolwiek umowy między Organizacją a Organizacją Narodów Zjednoczonych, Organizacja może żądać od Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości udzielania opinii doradczej we wszelkich kwestiach prawnych, powstałych w zakresie kompetencji Organizacji.

Artykuł 77

Dyrektor Generalny może występować przed Trybunałem w imieniu Organizacji w związku z postępowaniem, wynikającym z takiego żądania, o udzielenie opinii doradczej. Przedsięweźmie on właściwe środki dla przedstawienia sprawy przed Trybunałem, włączając w to przygotowanie uzasadnienia różnych poglądów w danej kwestii.

ROZDZIAŁ XIX

Wejście w życie

Artykuł 78

Z zastrzeżeniem postanowień Rozdziału III, niniejsza Konstytucja pozostanie otwarta dla wszystkich Państw do podpisania lub przyjęcia.

Artykuł 79

a) Państwa mogą stać się stronami niniejszej Konstytucji przez:

I. podpisanie bez zastrzeżenia co doaprobaty,

II. podpisanie pod warunkiem aprobaty i w następstwie przyjęcie lub

III. przyjęcie.

b) Przyjęcie zostanie dokonane przez złożenie formalnego aktu Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 80

Niniejsza Konstytucja wejdzie w życie z chwilą, gdy dwudziestu sześciu Członków Organizacji Narodów Zjednoczonych stanie się jej stronami zgodnie z postanowieniami Artykułu 79.

Artykuł 81

Zgodnie z Artykułem 102 Karty Organizacji Narodów Zjednoczonych Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zarejestruje niniejszą Konstytucję, gdy zostanie ona podpisana przez jedno Państwo bez zastrzeżenia co do aprobaty lub po złożeniu pierwszego aktu przyjęcia.

Artykuł 82

Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zawiadomi Państwa, będące stronami niniejszej Konstytucji, o dniu, w którym wejdzie ona w życie. Zawiadomi on je także o datach, w których inne Państwa staną się stronami tej Konstytucji.

Na dowód czego, niżej podpisani przedstawiciele, należycie w tym celu upoważnieni, podpisują niniejszą Konstytucję.

Sporządzono w mieście Nowym Yorku dwudziestego drugiegodnia lipca 1946 roku w jednym egzemplarzu w językach: chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim, przy czym każdy tekst jest jednakowo autentyczny. Teksty oryginalne zostaną złożone w archiwach Organizacji Narodów Zjednoczonych. Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych prześle uwierzytelnione odpisy każdemu z Rządów, reprezentowanych na Konferencji.

Za Argentynę:

ad referendum

Alberto Zwanck

Za Australię:

Pod warunkiem aprobaty i przyjęcia przez Rząd Wspólnoty Australijskiej.

A. H. Tange

Za Belgię:

Pod warunkiem ratyfikacji

Dr M. de Laet

Za Boliwię:

ad referendum

Luis V. Sotelo

Za Brazylię:

ad referendum

Geraldo H. de Paula Souze

Za Białoruską Socjalistyczną Republikę Radziecką:

Pod warunkiem ratyfikacji przez Rząd

N. Ewstafiew

Za Chile:

Pod warunkiem aprobaty konstytucyjnej

Julio Bustos

Za Kanadę:^*)

Pod warunkiem aprobaty

Broocke Claxton

Brock Chisholm

Za Chiny:

Schen J. K.

L. Chin Yuan

Szeming Sze

Za Kolumbię:

ad referendum

Carlos Uribe Aguerre

Za Costa Rica:

ad referendum

Jaime Benavides

Za Kubę:

ad referendum

Dr Pedro Nogueirs

Victor Santamarina

Za Czechosłowację:

ad referendum

Dr Josef Cancik

Za Danię:

ad referendum

J. Oerskov

Za Republikę Dominikańską:

ad referendum

Dr L. P. Thonen

Za Ekwador:

ad referendum

R. Nevares Vásquez

Za Egipt:

Pod warunkiem ratyfikacji

Dr A. T. Choucha

Taha Elsayad Nasr bey

M. S. Abaza

Za El Salvador:

Aristides Moll (ad ref.)

Za Etiopię:

Pod warunkiem ratyfikacji

G. Tesemma

Za Francję:

ad referendum

J. Parisot

Za Grecję:

ad referendum

Dr Phokion Kopanaria

Za Guatemalę:

ad referendum

G. Morán

J. A. Munoz

Za Haiti:

ad referendum

Rulx Leon

Za Honduras:

ad referendum

Juan Manuel Fiallos

Za Indie:

Pod warunkiem ratyfikacji.

C. K. Lakshmanan

C. Mani

Podpisy te są złożone w porozumieniu z Przedstawicielem Jego Królewskiej Mości dla wykonywania funkcji Korony w jej stosunkach z Państwami Indyjskimi.

Za Iran:

Pod warunkiem ratyfikacji przez Parlament Irański (Madjliss)

Ghasseme Ghani (M. P.)

H. Hafezi

Za Irak:

ad referendum

S. Al Zahawi

Dr Ihsan Dogramaji

Za Liban:

ad referendum

Georges Hakim

Dr A. Makhlouf

Za Liberię:

ad referendum

Joseph Nagbe Togba

John B. West

Za Luxemburg:

Pod warunkiem ratyfikacji

Dr M. de Laet

Za Meksyk:

ad referendum

Modragon

Za Holandię:

ad referendum

C. van den Berg

C. Banning

W. A. Timmerman

Za Nową Zelandię:

ad referendum

T. R. Ritchie

Za Nikaraguę:

ad referendum

A. Sevilla-Sacasa

Za Norwegię:

ad referendum

Hans Th. Sandberg

Za Panamę:

ad referendum

J. J. Vallarino

Za Paragwaj:

ad referendum

Angel R. Ginés

Za Peru:

ad referendum

Carlos Enrique Paz Soldan

A. Toranzo

Za Republikę Filipińską:

ad referendum

H. Lara

Walfrido de Leon

Za Polskę:

ad referendum

Edward Grzegorzewski

Za Arabię Saudyjską:

Pod warunkiem ratyfikacji

Dr Yahia Nasri

Dr Medhat Cheikh-El-Ardh

Za Syrię:

Dr C. Trefi

Pod warunkiem ratyfikacji

Za Turcję:

Pod warunkiem ratyfikacji

Podpisuję pod warunkiem aprobaty i zatwierdzenia przez mój Rząd

Z. N. Barker

Za Ukraińską Socjalistyczną Republikę Radziecką:

L. I. Medwid

I. I. Kalczenko

Pod warunkiem ratyfikacji przez Radę Najwyższą Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej

Za Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich:

Pod warunkiem ratyfikacji przez Prezydium Rady Najwyższej Z. S. R. R.

P. G. Krotkow

Za Stany Zjednoczone Ameryki:

Pod warunkiem aprobaty

Thomas Parran

Martha M. Eliot

Frank G. Boudreau

Za Związek Południowo-Afrykański:

ad referendum

H. S. Gear

Za Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii:

Melville D. Mackenzie

G. E. Yates

Za Urugwaj:

ad referendum

Jose A. Mora

R. Rivero

Carlos M. Barberousse

Za Wenezuelę:

ad referendum

A. Arreaza Guzman

Za Jugosławię:

z zastrzeżeniem co do ratyfikacji

Dr A. Stampar

Za Afganistan:

Za Albanię:

z zastrzeżeniem

T. Jacova

Za Austrię:

z zastrzeżeniem

Dr Marius Kaiser

Za Bułgarię:

Pod warunkiem ratyfikacji

Dr P. P. Orahovatz

Za Irlandię:

Pod warunkiem przyjęcia

John D. Mac-Cormac

Za Finlandię:

ad referendum

Osmo Turpeinen

Za Węgry:

Za Islandię:

Za Włochy:

Pod warunkiem ratyfikacji

Giovanni Alberto Canaperia

Za Portugalię:

Pod warunkiem ratyfikacji

Francisco C. Cambournac

Za Rumunię:

Za Syjam:

Pod warunkiem aprobaty

Bunliang Tamthai

Za Szwecję:

Za Szwajcarię:

Pod warunkiem ratyfikacji

Dr J. Eugster

A. Sauter

Za Transjordanię:

Pod warunkiem ratyfikacji

Dr D. P. Tutunji

Za Jemen:

POROZUMIENIE ZAWARTE PRZEZ RZĄDY REPREZENTOWANE NA MIĘDZYNARODOWEJKONFERENCJI ZDROWIA,

odbytej w mieście Nowym Yorku od dnia 19 czerwca do dnia 22 lipca 1946 r.

Rządy, reprezentowane na Międzynarodowej Konferencji Zdrowia, zwołanej 19 czerwca 1946 r. w mieście Nowym Yorku przez Radę Gospodarczą i Społeczną Organizacji Narodów Zjednoczonych,

zgodziwszy się, że Organizacja międzynarodowa pod nazwą Światowa Organizacja Zdrowia powinna powstać,

zgodziwszy się dzisiaj na Konstytucję Światowej Organizacji Zdrowia oraz

postanowiwszy, że zanim Konstytucja wejdzie w życie i powstanie Światowa Organizacja Zdrowia, jak przewidziano w Konstytucji, powinna być utworzona Komisja Tymczasowa, zgadzają się na to, co następuje:

1. Niniejszym ustanawia się Komisję Tymczasową Światowej Organizacji Zdrowia, składającą się z następujących osiemnastu Państw, upoważnionych do wyznaczenia osób, mających w niej zasiadać: Australia, Brazylia, Kanada, Chiny, Egipt, Francja, Indie, Liberia, Meksyk, Holandia, Norwegia, Peru, Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka, Zjednoczone Królestwo, Stany Zjednoczone Ameryki, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, Wenezuela i Jugosławia. Każde z tych Państw powinno wyznaczyć do Komisji Tymczasowej osobę, wykwalifikowaną technicznie w dziedzinie zdrowia, której mogą towarzyszyć zastępcy i doradcy.

2. Komisja Tymczasowa będzie pełniła następujące funkcje:

a) zwołanie pierwszej sesji Światowego Zgromadzenia Zdrowia, jak tylko będzie to możliwe, lecz nie później niż w sześć miesięcy po dniu, w którym Konstytucja Organizacji wejdzie w życie;

b) przygotowanie i przedłożenie sygnatariuszom niniejszego Porozumienia przynajmniej na sześć tygodni przed pierwszą sesją Zgromadzenia Zdrowia prowizorycznego porządku dziennego tej sesji oraz niezbędnych dokumentów i odpowiednich zaleceń, włączając w to:

I. propozycje co do programu i budżetu na pierwszy rok Organizacji.

II. studia, dotyczące miejsca siedziby głównej Organizacji,

III. studia, dotyczące określenia obszarów geograficznych w celu ewentualnego ustanowienia organizacji regionalnych, przewidzianych w Rozdziale XI Konstytucji, z uwzględnieniem opinij zainteresowanych rządów oraz

IV. projekty przepisów finansowych i personalnych do aprobaty Światowego Zgromadzenia Zdrowia.

W wykonaniu postanowień niniejszego paragrafu należyta uwaga powinna być zwrócona na pracę Międzynarodowej Konferencji Zdrowia;

c) przystąpienie do pertraktacji z Organizacją Narodów Zjednoczonych w celu przygotowania układu lub układów, przewidzianych w Artykule 57 Karty Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz w Artykule 69 Konstytucji. Taki układ lub układy powinny:

I. przewidywać skuteczną współpracę między obydwiema organizacjami w dążeniu do osiągnięcia ich wspólnych celów,

II. ułatwić zgodnie z Artykułem 58 Karty koordynację zamierzeń i działalności Organizacji z zamierzeniami i działalnością innych instytucji wyspecjalizowanych oraz

III. uznawać jednocześnie autonomię Organizacji w granicach jej kompetencji, określonych w jej Konstytucji;

d) podjęcie wszelkich niezbędnych kroków dla uzyskania przekazania od Organizacji Narodów Zjednoczonych do Komisji Tymczasowej funkcji, czynności oraz aktywów Organizacji Zdrowia Ligi Narodów, które zostały przyznane Organizacji Narodów Zjednoczonych;

e) podjęcie wszelkich niezbędnych kroków zgodnie z postanowieniami Protokołu w sprawie Międzynarodowego Urzędu Higieny Publicznej, podpisanego 22 lipca 1946 r., w celu przekazania Komisji Tymczasowej obowiązków i funkcji Urzędu oraz inicjowanie wszelkich niezbędnych czynności dla ułatwienia przekazania Światowej Organizacji Zdrowia aktywów i pasywów Urzędu po wygaśnięciu Układu Rzymskiego z roku 1907;

f) podjęcie wszelkich niezbędnych kroków dla przejęcia przez Komisję Tymczasową obowiązków i funkcji, powierzonych Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Pomocy i Zagospodarowania (U.N.R.R.A.) przez Międzynarodową Konwencję Sanitarną z 1944 r., zmieniającą Międzynarodową Konwencję Sanitarną z dnia 21 czerwca 1926 roku, Protokół, przedłużający Międzynarodową Konwencję Sanitarną z 1944 roku, Międzynarodową Konwencję Sanitarną w sprawie żeglugi powietrznej z 1944 roku, zmieniającą Międzynarodową Konwencję Sanitarną w sprawie żeglugi powietrznej z 12 kwietnia 1933 roku, oraz Protokół, przedłużający Międzynarodową Konwencję Sanitarną w sprawie żeglugi powietrznej z 1944 roku;

g) zawarcie niezbędnych porozumień z Pan-Amerykańską Organizacją Sanitarną oraz z innymi istniejącymi międzynarodowymi regionalnymi organizacjami zdrowia w celu wykonania postanowień Artykułu 54 Konstytucji, które to porozumienia będą wymagały aprobaty Zgromadzenia Zdrowia;

h) nawiązanie efektywnych stosunków i przystąpienie do pertraktacji w celu zawarcia układów z innymi międzynarodowymi organizacjami zgodnie z Artykułem 70 Konstytucji,

i) badanie zagadnienia stosunków z nierządowymi organizacjami międzynarodowymi oraz z organizacjami narodowymi zgodnie z Artykułem 71 Konstytucji oraz zawieranie tymczasowych porozumień w sprawie naradzania się i współpracy z takimi organizacjami, jak to Komisja Tymczasowa uzna za pożądane;

j) przedsięwzięcie wstępnych prac w celu rewizji, unifikacji oraz wzmocnienia istniejących międzynarodowych konwencji sanitarnych;

k) rozpatrzenie istniejącego aparatu i przedsięwzięcie takiej pracy przygotowawczej, jaka może być konieczna w związku z:

I. przyszłą dziesięcioletnią rewizją „Międzynarodowych List Przyczyn Zgonów” (włączając w to listy, przyjęte zgodnie z Układem Międzynarodowym z 1934 roku o statystyce przyczyn zgonów) oraz

II. ułożeniem Międzynarodowych List Przyczyn Śmiertelności;

l) ustalenie skutecznej łączności z Radą Gospodarczą i Społeczną oraz z takimi jej komisjami, jak to okaże się pożądane, a w szczególności z Komisją Środków Odurzających, oraz

m) rozważenie wszelkiego pilnego zagadnienia zdrowia, które może być podane do jej wiadomości przez jakikolwiek Rząd, udzielanie w odniesieniu do nich rad technicznych, wskazywanie pilnych potrzeb w zakresie zdrowia ku uwadze rządów i organizacji, które są w możności udzielenia pomocy, jak również podejmowanie takich kroków, jakie mogą być pożądane w celu skoordynowania wszelkiej pomocy, dostarczonej przez te rządy i organizacje.

3. Komisja Tymczasowa może utworzyć Komitety, jakie uzna za pożądane.

4. Komisja Tymczasowa wybierze swego Przewodniczącego oraz innych urzędników, uchwali swój własny regulamin oraz zasięgnie od poszczególnych osób rad, jakie mogą się okazać konieczne dla ułatwienia jej pracy.

5. Komisja Tymczasowa wyznaczy Sekretarza Wykonawczego, który:

a) będzie jej głównym urzędnikiem technicznym i administracyjnym;

b) będzie ex officio sekretarzem Komisji Tymczasowej i wszystkich komitetów, przez nią ustanowionych;

c) będzie miał bezpośredni dostęp do narodowych administracji zdrowia w taki sposób, jaki będzie do przyjęcia przez rząd zainteresowany, oraz

d) będzie wykonywał inne funkcje i obowiązki, jakie Komisja Tymczasowa mu wyznaczy.

6. Sekretarz Wykonawczy, podlegający ogólnej władzy Komisji Tymczasowej, wyznaczy taki techniczny i administracyjny personel, jaki może być potrzebny. Przy dokonywaniu tych nominacji będzie on miał należyty wzgląd na zasady, wyrażone w Artykule 35 Konstytucji. Powinien on wziąć pod uwagę, że byłoby pożądane mianowanie personelu spośród urzędników Organizacji Zdrowia Ligi Narodów, Urzędu Międzynarodowego Higieny Publicznej oraz Oddziału Zdrowia Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Pomocy i Zagospodarowania (U.N.R.R.A.). Może on wyznaczyć urzędników i specjalistów, przedstawionych do dyspozycji przez rządy. Podczas werbowania i organizowania swego personelu może on skorzystać z technicznej i administracyjnej pomocy, jakiej Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych może mu dostarczyć.

7. Komisja Tymczasowa odbędzie swą pierwszą sesję w Nowym Yorku natychmiast po jej wyznaczeniu i będzie się zbierała potem tak często, jak to się okaże konieczne, lecz nie rzadziej niż raz na cztery miesiące. Na każdej sesji Komisja Tymczasowa wyznaczy miejsce swej następnej sesji.

8. Wydatki Komisji Tymczasowej będą pokrywane z funduszów, dostarczonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych i w tym celu Komisja Tymczasowa zawrze konieczne porozumienia z odpowiednimi władzami Organizacji Narodów Zjednoczonych. Gdyby fundusze te były niedostateczne, Komisja Tymczasowa może przyjąć zaliczki od rządów. Zaliczki takie mogą być później potrącane z wpłat rządów, należnych Organizacji.

9. Sekretarz Wykonawczy przygotuje, a Tymczasowa Komisja rozpatrzy i zaaprobuje preliminarze budżetowe:

a) na okres od ustanowienia Komisji Tymczasowej do dnia 31 grudnia 1946 roku oraz

b) na następne okresy w miarę potrzeby.

10. Komisja Tymczasowa przedłoży sprawozdanie ze swej działalności Zgromadzeniu Zdrowia na jego pierwszej sesji.

11. Komisja Tymczasowa przestanie istnieć na mocy postanowienia Zgromadzenia Zdrowia na jego pierwszej sesji, w którym to czasie własność i akty Komisji Tymczasowej, jak również taki personel, jaki okaże się potrzebny, zostaną przekazane Organizacji.

12. Niniejsze Porozumienie wejdzie w życie dla wszystkich sygnatariuszy z datą dnia dzisiejszego.

Na dowód czego podpisani przedstawiciele, należycie w tym celu upoważnieni, podpisują niniejsze Porozumienie w językach chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim, przyczym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne.

Podpisano w mieście Nowym Yorku dnia dwudziestego drugiego lipca 1946 roku.

Za Argentynę:

Alberto Zwanck

Za Australię:

Pod warunkiem aprobaty i przyjęcia przez Rząd Wspólnoty Australijskiej.

A. H. Tange

Za Belgię:

Pod warunkiem ratyfikacji

Dr M. de Laet

Za Boliwię:

Luis V. Sotelo

Za Brazylię:

Geraldo H. de Paula Souze

Za Białoruską Socjalistyczną Republikę Radziecką:

N. Ewstafiew

Za Kanadę:

Pod warunkiem aprobaty

Broocke Claxton

Brock Chisholm

Za Chile:

Julio Bustos

Za Chiny:

Schen J. K.

L. Chin Yuan

Szeming Sze

Za Kolumbię:

Carlos Uribe Aguerre

Za Costa Rica:

Jaime Benavides

Za Kubę:

ad referendum

Dr Pedro Nogueirs

Victor Santamarina

Za Czechosłowację:

ad referendum

Dr Josef Cancik

Za Danię:

ad referendum

J. Oerskov

Za Republikę Dominikańską:

Dr L. P. Thonen

Za Ekwador:

R. Nevares Vásquez

Za Egipt:

Dr A. T. Choucha

Taha Elsayed Nasr bey

M. S. Abaza

Za El Salvador:

Aristides Moll

Za Etiopię:

G. Tesemma

Za Francję:

ad referendum

J. Parisot

Za Grecję:

Dr Phokion Kopanaria

Za Guatemalę:

ad referendum

G. Morán

J. A. Munoz

Za Haiti:

Rulx Leon

Za Honduras:

Juan Manuel Fiallos

Za Indie:

C. K. Lakshmanan

C. Mani

Podpisy te są złożone w porozumieniu z Przedstawicielem Jego Królewskiej Mości dla wykonywania funkcji Korony w jej stosunkach z Państwami Indyjskimi.

Za Iran:

Ghasseme Ghani (M. P.)

H. Hafezi

Za Irak:

S. Al. Zahawi

Dr Ihsan Dogramaji

Za Liban:

Georges Hakim

Dr A. Makhlouf

Za Liberię:

Joseph Nagbe Togba

John B. West

Za Luxemburg:

Pod warunkiem ratyfikacji

Dr M. de Laet

Za Meksyk:

Mondragon

Za Holandię:

ad referendum

C. van den Berg

C. Banning

W. A. Timmerman

Za Nową Zelandię:

ad referendum

T. R. Ritchie

Za Nikaraguę:

ad referendum

A. Sevilla-Sacasa

Za Norwegię:

ad referendum

Hans Th. Sandberg

Za Panamę:

ad referendum

J. J. Vallarino

Za Paragwaj:

Angel R. Ginés

Za Peru:

ad referendum

Carlos Enrique Paz Soldan

A. Toranzo

Za Republikę Filipińską:

ad referendum

H. Lara

Walfrido de Leon

Za Polskę:

Edward Grzegorzewski

Za Arabię Saudyjską:

Dr Yahia Nasri

Dr Medhat Cheikh-Al-Ardh

Za Syrię:

Dr C. Trefi

Za Turcję:

Z. N. Barker

Za Ukraińską Socjalistyczną Republikę Radziecką:

L. I. Medwid

I. I. Kalczenko

Za Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich:

P. G. Krotkow

Za Związek Południowo-Afrykański:

ad referendum

H. S. Gear

Za Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii:

Melville D. Mackenzie

G. E. Yates

Za Stany Zjednoczone Ameryki:

Thomas Parran

Martha M. Eliot

Frank G. Boudreau

Za Urugwaj:

Jose A. Mora

R. Rivero

Carlos M. Barberousse

Za Wenezuelę:

A. Arreaza Guzman

Za Jugosławię:

Dr A. Stampar

Za Afganistan:

Za Albanię:

T. Jacova

Za Austrię:

Dr Marius

Za Bułgarię:

Dr P. P. Orahovatz

Za Irlandię:

John D. Mac-Cormack

Za Finlandię:

Osmo Turpeinen

Za Węgry:

Za Islandię:

Za Włochy:

Giovanni Alberto Canaperia

Za Portugalię:

Francisco C. Cambournac

Za Rumunię:

Za Syjam:

Bunliang Tamthai

Za Szwecję:

Za Szwajcarię:

Dr J. Eugster

A. Sauter

Za Transjordanię:

Dr D. P. Tutunji

Za Jemen:

PROTOKÓŁ DOTYCZĄCY MIĘDZYNARODOWEGO URZĘDU HIGIENY PUBLICZNEJ

Artykuł 1

Rządy, podpisujące niniejszy protokół, zgadzają się, że w ich wzajemnych stosunkach obowiązki i funkcje Międzynarodowego Urzędu Higieny Publicznej, określone w Układzie, podpisanym w Rzymie dnia 9 grudnia 1907 roku, będą wykonywane przez światową Organizację Zdrowia lub jej Komisję Tymczasową i że z zastrzeżeniem istniejących zobowiązań międzynarodowych podejmą niezbędne kroki dla osiągnięcia tego celu.

Artykuł 2

Strony niniejszego protokołu zgadzają się, że w ich wzajemnych stosunkach od daty wejścia w życie tego protokołu obowiązki i funkcje powierzone Urzędowi przez układy międzynarodowe, wymienione w Załączniku 1, będą wykonywane przez Organizację lub jej Komisję Tymczasową.

Artykuł 3

Układ z 1907 roku wygaśnie, a Urząd zostanie rozwiązany, gdy wszystkie strony Układu zgodząsię na jego wygaśnięcie. Rozumie się, że każdy Rząd, będący stroną układu z 1907 roku, zgodził się, przez fakt stania się stroną niniejszego protokołu, na wygaśnięcie Układu z 1907 roku.

Artykuł 4

Strony niniejszego protokołu zgadzają się dalej, że jeżeli wszystkie strony Układu z 1907 roku nie zgodzą się na jego wygaśnięcie do dnia 15 listopada 1949 roku, wówczas zgodnie z jego Artykułem 8 wypowiedzą Układ z 1907 roku.

Artykuł 5

Każdy Rząd, będący stroną Układu z 1907 roku, który nie jest sygnatariuszem niniejszego protokołu, może w każdym czasie przyjąć ten protokół drogą przesłania aktu, stwierdzającego jego przyjęcie, do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, który powiadomi wszystkich sygnatariuszów oraz inne Rządy, które przyjęły niniejszy protokół, o takim przystąpieniu.

Artykuł 6

Rządy mogą stać się stronami niniejszego protokółu przez:

a) podpisanie bez zastrzeżenia co do aprobaty;

b) podpisanie pod warunkiem aprobaty i w następstwie przyjęcia lub

c) przyjęcie.

Przyjęcie będzie dokonane przez złożenie formalnego aktu Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 7

Niniejszy protokół wejdzie w życie, gdy dwadzieścia Rządów, będących stronami Układu z 1907 roku, stanie się stronami niniejszego protokółu.

Na dowód czego należycie upoważnieni przedstawiciele odnośnych Rządów podpisali niniejszy protokół, który został sporządzony w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym oryginale, który będzie złożony Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych. Poświadczone odpisy zostaną dostarczone przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych każdemu z Rządów, podpisujących i przyjmujących protokół, jak również każdemu Rządowi, który w chwili podpisywania tego protokołu jest stroną Układu z 1907 roku. Sekretarz Generalny zawiadomi możliwie jak najszybciej każdą ze stron niniejszego protokołu o jego wejściu w życie.

Sporządzono w mieście Nowym Yorku dwudziestego drugiego lipca 1946 roku.

ZAŁĄCZNIK I

1. Międzynarodowa Konwencja Sanitarna z dnia 21 czerwca 1926 roku.

2. Konwencja, zmieniająca Międzynarodową Konwencję Sanitarną z dnia 21 czerwca 1926 roku, podpisana dnia 31 października 1938 roku.

3. Międzynarodowa Konwencja Sanitarna z 1944 roku, zmieniająca Międzynarodową Konwencję Sanitarną z dnia 21 czerwca 1926 roku.

4. Protokół przedłużający Międzynarodową Konwencję Sanitarną z 1944 roku (otwarty do podpisywania dnia 23 kwietnia 1946 roku; wszedł w życie dnia 30 kwietnia 1946 roku).

5. Międzynarodowa Konwencja Sanitarna w sprawie żeglugi powietrznej z dnia 12 kwietnia 1933 roku.

6. Międzynarodowa Konwencja Sanitarna w sprawie żeglugi powietrznej z 1944 roku, zmieniająca Międzynarodową KonwencjęSanitarną w sprawie żeglugi powietrznej z dnia 12 kwietnia 1933 roku.

7. Protokół przedłużający Międzynarodową Konwencję Sanitarną w sprawie żeglugipowietrznej z 1944 roku (otwarty do podpisywania dnia 23 kwietnia 1946 roku; wszedł w życie dnia 30 kwietnia 1946 roku).

8. Międzynarodowe Porozumienie, dotyczące ułatwień leczenia chorób wenerycznych u marynarzy marynarki handlowej, Bruksela, 1 grudnia 1924 roku.

9. Konwencja w sprawie handlu opium i narkotykami, Genewa, 19 lutego 1925 roku.

10. Konwencja o ograniczeniu wyrobu i regulowaniu rozdziału środków odurzających, Genewa, 13 lipca 1931 roku.

11. Konwencja, dotycząca surowicy przeciwbłonicznej, Paryż, 1 sierpnia 1930 roku.

12. Międzynarodowa Konwencja w sprawie wzajemnej ochrony przed gorączką dunga, Ateny, 25 lipca 1934 roku.

13. Międzynarodowy Układ w sprawie zwolnienia od świadectw zdrowia, Paryż, 22 grudnia 1934 roku.

14. Międzynarodowy układ w sprawie zwolnienia od wiz konsularnych na świadectwach zdrowia, Paryż, 22 grudnia 1934 roku.

15. Międzynarodowy Układ, dotyczący przewozu zwłok, Berlin, 10 lutego 1937 roku.

Za Argentynę:

ad referendum

Alberto Zwanck

Za Australię:

Pod warunkiem aprobaty i przyjęcia przez Rząd Wspólnoty Australijskiej.

A. H. Tange

Za Belgię:

Pod warunkiem ratyfikacji

Dr M. de Laet

Za Boliwię:

Luis V. Sotelo

Za Brazylię:

ad referendum

Geraldo H. de Paula Souze

Za Białoruską Socjalistyczną Republikę Radziecką:

N. Ewstafiew

Za Kanadę:

Pod warunkiem aprobaty

Broocke Claxton

Brock Chisholm

Za Chile:

ad referendum

Julio Bustos

Za Chiny:

Schen J. K.

L. Chin Yuan

Szeming Sze

Za Kolumbię:

Carlos Uribe Aguerre

Za Costa Rica:

Jaime Benavides

Za Kubę:

ad referendum

Dr Pedro Nogueirs

Victor Santamarina

Za Czechosłowację:

ad referendum

Dr Josef Cancik

Za Danię:

ad referendum

J. Oerskov

Za Republikę Dominikańską:

ad referendum

Dr L. P. Thonen

Za Ekwador:

ad referendum

R. Nevarez Vásquez

Za Egipt:

Pod warunkiem ratyfikacji

Dr A. T. Choucha

Taha Elsayed Nasr bey

M. S. Abaza

Za El Salvador:

Za Etiopię:

Pod warunkiem ratyfikacji

G. Tesemma

Za Francję:

ad referendum

J. Parisot

Za Grecję:

ad referendum

Dr Phokion Kopanaria

Za Guatemalę:

ad referendum

G. Morán

J. A. Munoz

Za Haiti:

ad referendum

Rulx Leon

Za Honduras:

ad referendum

Juan Manuel Fiallos

Za Indie:

Pod warunkiem ratyfikacji.

C. K. Lakshmanan

C. Mani

Podpisy te są złożone w porozumieniu z Przedstawicielem Jego Królewskiej Mości dla wykonywania funkcji Korony w jej stosunkach z Państwami Indyjskimi.

Za Iran:

Pod warunkiem ratyfikacji przez Parlament Irański (Madjliss)

Ghasseme Ghani (M. P.)

H. Hafezi

Za Irak:

ad referendum

S. Al. Záhavi

Dr Ihsan Dogramaji

Za Liban:

ad referendum

Georges Hakim

Dr A. Makhlouf

Za Liberię:

ad referendum

Joseph Nagbe Togba

John B. West

Za Luxemburg:

Pod warunkiem ratyfikacji

Dr M. de Laet

Za Meksyk:

ad referendum

Mondragon

Za Holandię:

ad referendum

C. van den Berg

C. Banning

W. A. Timmerman

Za Nową Zelandię:

ad referendum

T. R. Ritchie

Za Nikaraguę:

ad referendum

A. Sevilla-Sacasa

Za Norwegię:

ad referendum

Hans Th. Sandberg

Za Panamę:

ad referendum

J. J. Vallarino

Za Paragwaj:

ad referendum

Angel R. Ginés

Za Peru:

ad referendum

Carlos Enrique Paz Soldan

A. Toranzo

Za Republikę Filipińską:

H. Lara

Walfrido de Leon

Za Polskę:

Edward Grzegorzewski

Za Arabię Saudyjską:

Dr Yahia Nasri

Dr Medhat Cheikh-Al-Ardh

Za Turcję:

Z. N. Barker

Za Syrię:

Pod warunkiem ratyfikacji

Dr C. Trefi

Za Ukraińską Socjalistyczną Republikę Radziecką:

L. I. Medwid

I. I. Kalczenko

Za Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich:

F. G. Krotkow

Za Związek Południowo-Afrykański:

ad referendum

H. S. Gear

Za Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii:

Melville D. Mackenzie

G. E. Yates

Za Stany Zjednoczone Ameryki:

Pod warunkiem aprobaty

Thomas Parran

Martha M. Eliot

Frank G. Boudreau

Za Urugwaj:

ad referendum

Jose A. Mora

R. Rivero

Carlos M. Barberousse

Za Wenezuelę:

ad referendum

A. Arreaza Guzman

Za Jugosławię:

z zastrzeżeniem co do ratyfikacji

Dr A. Stampar

Za Afganistan:

Za Albanię:

T. Jacova

Za Austrię:

Dr Marius

Za Bułgarię:

Dr P. P. Orahovatz

Za Irlandię:

Pod warunkiem przyjęcia

John D. Mac-Cormack

Za Finlandię:

Osmo Turpeinen

Za Węgry:

Za Islandię:

Za Włochy:

Pod warunkiem ratyfikacji

Giovanni Alberto Canaperia

Za Portugalię:

Pod warunkiem ratyfikacji

Francisco C. Cambournac

Za Rumunię:

Za Syjam:

Pod warunkiem aprobaty

Bunliang Tamthai

Za Szwecję:

Za Szwajcarię:

Pod warunkiem ratyfikacji

Dr J. Eugster

A. Sauter

Za Transjordanię:

Dr D. P. Tutunji

Za Jemen: