Polskie prawodawstwo przewiduje kilka ścieżek legalizacji zatrudnienia cudzoziemców. W dużej mierze procedura, którą powinien wybrać pracodawca zatrudniający obcokrajowców zależy od kraju pochodzenia kandydata oraz okresu, na jaki przedsiębiorca powierza wykonywanie cudzoziemcowi pracy. W poprzednim artykule omówiliśmy legalizację pracy w oparciu o tzw. procedurę uproszczoną. Ma ona zastosowanie w przypadku pracodawców zatrudniających cudzoziemców z Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Rosji i Ukrainy. Dla obcokrajowców z innych państw, nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej, przepisy prawa przewidują legalizację pracy w oparciu o zezwolenie na pracę. Najpowszechniej stosowanym rodzajem zezwolenia jest zezwolenie na pracę typu A.
Legalizacja zatrudnienia cudzoziemców. Trwająca od marca 2020 roku, pandemii wirusa SARS-CoV-2 wpływa na życie społeczne i gospodarcze w Polsce. Wprowadzony reżim sanitarny i nowe obostrzenia epidemiologiczne sprawiają, że wiele firm prywatnych zawiesza działalność lub przechodzi w tryb pracy zdalnej. Także urzędy państwowe, dostosowując się do obecnie obowiązujących przepisów, działają w trybie hybrydowym lub on-line. Przekłada się to na sytuację prawną cudzoziemców, którzy zdecydowali się kontynuować zatrudnienie w naszym kraju.