REKLAMA
Zarejestruj się
REKLAMA
REKLAMA
Jeżeli w okresie wcześniej pobieranego zasiłku np. chorobowego pracownikowi obniżono wymiar czasu pracy z powodu COVID-19 oraz między okresami pobierania wcześniejszego i kolejnego zasiłku nie było przerwy albo była ona krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe, ma on prawo do wyrównania zasiłku. Przed zmianą przepisów w takich przypadkach pracownicy otrzymywali zasiłki ustalone od nowego wymiaru czasu pracy, czyli od niższego wynagrodzenia. Zmiany w tym zakresie wprowadziła nowelizacja ustawy o COVID-19, która weszła w życie 9 października 2020 r.
REKLAMA
W razie zmiany wymiaru czasu pracy podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy. Warunkiem ustalenia nowej podstawy jest, aby zmiana etatu nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy, lub w okresie maksymalnie 12 miesięcy poprzedzających tę niezdolność. Zasada ta dotyczy również m.in. zasiłku macierzyńskiego i opiekuńczego.
Do Sejmu trafiła tzw. tarcza 3.0. Rozwiązania proponowane tą ustawą nie mają jeszcze ostatecznego kształtu. Dlatego jedynie sygnalizujemy, że wkrótce zostanie uchwalona kolejna wersja tarczy antykryzysowej. Przedstawiamy kilka wybranych zagadnień projektu, które mogą być istotne dla firm. Szczegóły nowych rozwiązań przedstawimy po uchwaleniu ustawy przez Sejm.
W związku z epidemią COVID-19 pojawiła się konieczność udzielenia przedsiębiorcom wsparcia niezbędnego dla utrzymania i kontynuacji prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Jednym z aktów prawnych służących temu celowi jest ustawa o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2. Wprowadza ona również pakiet zmian w dotychczasowych rozwiązaniach tarczy antykryzysowej, zwany potocznie tarczą 2.0. W opracowaniu przedstawiamy kolejne rozwiązania dla firm wprowadzane właśnie tarczą 2.0.
REKLAMA