Wypłata gwarantowana

Celem regulacji o wypłacie gwarantowanej, wprowadzonej 1 lutego 2014 r. było umożliwienie odzyskania środków z OFE i subkonta w ZUS w sytuacji, gdy - na skutek śmierci emeryta - pobieranie przez niego emerytury trwało stosunkowo krótko, tj. do 3 lat. Spory osób uprawnionych z ZUSem na tle interpretacji tych przepisów znalazły swój finał aż na wokandzie Sądu Najwyższego.

Renta wdowia będzie przez rok zaniżonym świadczeniem. W artykule przykład renty z której płatności są zaniżone miesięcznie o 375 zł i 500 zł (łącznie przez rok 9750 zł). 

Wdowa otrzyma świadczenie (np. 30 000 zł) będące udziałem w kapitale wypracowanym przez jej zmarłego męża (emeryta). Uzasadnieniem gwarantowanej wypłaty jest nieskorzystanie przed śmiercią przez męża ze swojego kapitału emerytalnego. Wypłata 30 000 zł dla wdowy (albo innych spadkobierców), to niestety wysoki podatek PIT.

Panuje powszechne przekonanie, że po zmarłym można otrzymać jakieś pieniądze z ZUS, o ile nie zdążył on jeszcze przejść na emeryturę. Na ogół wszyscy już wiedzą, że kapitałowa część składki emerytalnej jest dziedziczona nie tylko wtedy kiedy jest ona ciągle na koncie w Otwartym Funduszu Emerytalnym, ale trafia od początku lub na dziesięć lat przed osiągnięciem ustawowego wieku emerytalnego na subkonto w ZUS. Tymczasem prawda jest taka, że pieniądze z ZUS po zmarłym należą się nawet wtedy gdy zaczął on już pobierać emeryturę z ZUS, ale w większości przypadków leżą one w ZUS i czekają na niezorientowanych uprawnionych - by je dostać z ZUS trzeba bowiem złożyć odpowiedni wniosek.

Jeśli ktoś zmarł przed upływem trzech lat a część jego emerytury pochodziła z subkonta związanego z tak zwanym drugim filarem, rodzinie ZUS zwraca te środki jako wypłatę gwarantowaną. A co z pieniędzmi z subkonta zmarłego, który nie zdążył przejść na emeryturę?