Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniu 30 czerwca br. uznał, że pracownik nie traci prawa do urlopu wypoczynkowego, nawet gdy w tym samym czasie przebywał na zwolnieniu chorobowym. Pracodawca ma więc obowiązek, , jak podkreślił Trybunał, udzielenia pracownikowi urlopu wypoczynkowego w czasie przez niego zaproponowanym, nawet jeśli urlop ten będzie musiał być udzielony później i poza okresem rozliczeniowym.
Co do zasady pracownikom przysługuje albo 20 dni, albo 26 dni urlopu wypoczynkowego w trakcie roku. 20 dni urlopu mają pracownicy, których staż pracy wynosi mniej niż 10 lat, a 26 dni ci, którzy mają przynajmniej 10 lat stażu pracy. trzeba wiedzieć, że do stażu pracy, oprócz okresów zatrudnienia na umowie o pracę (także za granicą), zalicza się również i lata nauki.
Zgodnie z art. 163 § 1 kodeksu pracy urlopy wypoczynkowe powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów, który ustala pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy – jest to rozwiązanie zalecane, ale nie obligatoryjne. Pracodawca może odstąpić od ustalania planu urlopów - gdy zakładowa organizacja związkowa wyraziła na to zgodę, jak również wtedy, gdy u danego pracodawcy taka organizacja nie funkcjonuje.
Pracownica zwalnia się z pracy za porozumieniem stron z dniem 20 października 2014 r. Od połowy ubiegłego roku do końca lutego 2014 r. przebywała na urlopie wychowawczym. Osoba ta jest uprawniona do 26 dni urlopu rocznie, z czego wykorzystała 40 godzin. Zarabia obecnie 2700 zł stałej pensji, otrzymuje 270 zł dodatku za wysługę lat, 2-3 razy w roku nagrody (w przedziale pomiędzy 400 a 1000 zł) oraz ma prawo do trzynastki. W jakiej wysokości przysługiwać jej będzie ekwiwalent za urlop? Czy zamiast wypłacać ekwiwalent, możemy zobowiązać pracownicę, aby wykorzystała urlop do dnia zakończenia zatrudnienia?