Ogłoszony przez Komisję Europejską projekt zmian sprawił, że w branży transportowej zawrzało. Pakiet Mobilności, bo o nim mowa, wprowadził wiele niepokoju wśród właścicieli firm oraz samych kierowców. Drżąc przed nieznanym, branża odpycha od siebie wizję modyfikacji zapisów ustawy, traktując je jako zło konieczne. Jednak dokładne analizy propozycji KE i porównanie ich z obecnym stanem prawnym pozwalają wyciągać wnioski zgoła odmienne od ogólnej katastroficznej wizji dla transportu międzynarodowego.
W dniu 18 kwietnia weszła w życie ustawa z 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów (Dz.U. z 2017 r., poz. 708), zwana „pakietem przewozowym”. W ocenie twórców ma ona stanowić skuteczny mechanizm przeciwdziała procederowi, jakim jest wyłudzanie przez nieuczciwych podatników podatku VAT i akcyzy w przypadku obrotu tzw. towarami wrażliwymi (m.in. alkohol, paliwa, susz tytoniowy). Realizacja zamierzenia będzie możliwa za sprawą szeregu obowiązków nałożonych na podmioty uczestniczące w przewozie towarów – zarówno jako wysyłający, odbierający, jak również jako przewoźnicy.
Spółka otrzymała zlecenie na transport towarów z Czech do Polski. W związku z tym, Spółka zamierza nabyć kontener w Czechach od przedsiębiorcy zagranicznego pochodzącego spoza Unii Europejskiej (który nie jest zidentyfikowany dla potrzeb VAT na terenie UE i nie posiada nr VAT UE). Po zakończeniu transportu kontenery zostaną sprzedane w Polsce innemu podmiotowi. Wobec powyższego Spółka ma wątpliwość czy transakcję zakupu kontenera może uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz czy powinna ją wykazać w deklaracji VAT oraz informacji podsumowującej? Spółka dowiedziała się, że sprzedawca jest osobą prawną, która prowadzi stałą działalność handlową na terenie Czech, obejmującą sprzedaż kontenerów, jednakże z nieznanych przyczyn sprzedawca nie zarejestrował się dotąd jako podatnik podatku od wartości dodanej w Czechach.