Tematy - Słownik - INFOR.PL

Color blocking - określenie stosowane przez projektantów mody, także przez projektantów wnętrz. Termin "color blocking" pojawił się niedawno i nie ma jeszcze polskiego odpowiednika. Polega on na łączeniu kolorów z wykorzystaniem podstawowej wiedzy na temat tworzenia kolorów.

Potpourri - pojęcie pochodzi z języka francuskiego i odnosi się do suszonych kwiatów i roślin charakteryzujących się ładnym zapachem. W aranżacji wnętrz potpourri pełni funkcję dekoracyjną. Istnieją różne formy eksponowania tej ozdoby - mogą to być szklane wazony, designerskie słoiczki, miseczki, a także torebeczki z naturalnych materiałów. Potpourri z powodzeniem możemy wykonać sami.

Usta chi - to pojęcie pochodzące z feng shui. Usta chi są to miejsca przez które energia wchodzi do domu. Są to między innymi drzwi wejściowe i drzwi do poszczególnych pomieszczeń. Energia przepływająca przez usta chi może być zaburzana przez różne czynniki, żeby działały prawidłowo należy zapewnić im odpowiednie warunki.

Skala twardości Mohsa jest dziesięciostopniową skalą twardości minerałów. Skala twardości Mohsa powstała w 1812 roku i została stworzona przez niemieckiego uczonego Friedricha Mohsa. W skali twardości Mohsa twardość poszczególnych materiałów jest ułożona w taki sposób, aby możliwe było porównanie poszczególnych minerałów. W skali Mohsa minerały ustawiono od najmiększego do najtwardszego. Minerały w skali Mohsa zostały ustawione w taki sposób, że każdy minerał poprzedzający, może zostać zarysowany przez kolejny (twardszy).

Plafon zaczął swój żywot już w starożytności. Plafon pełnił funkcję dekoracyjną, stosowany był przy suficie w formie płaskorzeźby lub fresku z różnymi motywami przewodnimi. W takiej wersji plafony zdobiły wnętrza do XIX wieku, dzisiaj tym mianem określa się oświetlenie montowane pod samym sufitem.

Antresola inaczej nazywana jest półpiętrem, ale nie wolną jej mylić z oddzielną kondygnacją. Do stworzenia antresoli niezbędne są odpowiednie warunki, nie stworzymy jej w niskim pomieszczeniu. Cechą charakterystyczną antresoli jest to, że nie jest ona oddzielona od pozostałego wnętrza.

Biokominek - wykorzystuje się w nim paliwo, które w procesie spalania nie wydziela dymu i zapachu. Z tego właśnie powodu biokominki sprawdzają się również we wnętrzach, w których mieszkają alergicy. Obecnie biokominki mają bardzo wyszukane kształty, można je zastosować we wszystkich pomieszczeniach, dostępne są również wersje wbudowane w meble, np. w stoliki do kawy.

Biały tygrys to pojęcie z terminologii feng shui. W feng shui "biały tygrys" oznacza wszystkie przedmioty znajdujące się po prawej stronie aranżowanej przestrzeni.

Bagua - pojęcie jest bezpośrednio związane z feng shui - jest to ośmiokąt przedstawiający dziewięć sfer życia człowieka. W czasie aranżacji wnętrz bagua jest mapą energii, która wskazuje nam rozmieszczenie energii w pomieszczeniu. Dzięki niej możemy właściwie umeblować mieszkanie wykorzystując naturalne rozmieszczenie energii.

Apartament - to powierzchnia mieszkalna o charakterze luksusowym, jego koszt jest zazwyczaj bardzo wysoki, a tym samym nie jest dostępny dla większości populacji. Apartament nie zawsze oznaczał to samo, ale jego znaczenie zmieniało się nieznacznie.

Bokówka to miejsce wygospodarowane z większego pomieszczenia. Bokówka była aranżowana za pomocą przepierzenia. Często tę niewielką przestrzeń zajmowała służba lub dzieci. Bokówki były stosowane w dworach siedemnastowiecznej wsi.

Ubikacja kucana inaczej nazywana jest też ubikacją narciarską, jednak prawidłowo powinno się ją nazywać ubikacją arabską bądź ubikacją turecką. Ubikacja kucana to nic innego, jak toaleta, z której korzysta się w pozycji kucznej. Toaleta w takiej ubikacji montowana jest w podłodze i nie wystaje poza jej poziom. Najczęściej po obu stronach misy jest też specjalne miejsce na nogi.

Tapczan to mebel, na którym się śpi lub relaksuje. Tapczan dodatkowo może pełnić funkcję dekoracyjną, obija się go kolorowymi materiałami. Najczęściej można w nim też przechowywać pościel. Mebel ten w Europie znany jest od XVIII wieku.

Łączyna to jedna z części mebla, która łączy ze sobą przynajmniej dwa jego fragmenty. Łączyny mogą mieć również charakter dekoracyjny. Często również stają się wyróżnikiem konkretnych stylów.

Arabeska jest to rodzaj ornamentu wywodzący się jeszcze sprzed naszej ery. Arabeska jest elementem stylizacji inspirowanej motywem roślinnym. Często dodatkowo ozdabiana jest innymi elementami, jednak może też funkcjonować samodzielnie. Dużą popularnością cieszyła się w okresie renesansu.

Kolor biały, podobnie jak kolor czarny, często określany jest mianem niekoloru. Z kolorem czarnym łączy kolor biały również jego uniwersalność. W naszej kulturze najczęściej kojarzony jest z czystością - duchową i fizyczną - i z niewinnością. Jednak na przykład w kulturze wschodu kolor ten oznacza właśnie żałobę.

Kolor czarny najczęściej kojarzony jest z czymś złym, jednak warto wiedzieć, że taki odbiór nie funkcjonuje we wszystkich kulturach. W Chinach kolor czarny symbolizuje wodę i zimę. W Indiach poświęcano czarne konie by udobruchać wylewającą rzekę Indus, podobnie było w Starożytnej Grecji - tam poświęcano czarne byki Neptunowi. Kolor czarny symbolizuje zawsze kontrowersyjne rzeczy, ale jest jednocześnie uniwersalne, ponieważ pasuje do wszystkiego.

Rocaille to element dekoracyjny popularny zwłaszcza w okresie rokoko. Czasami rocaille nazywany jest również ornamentem muszlowym - swoim wyglądem przypomina bowiem muszle bądź małżowinę uszną, a nawet fale morskie. Stosowany we wnętrzach i w architekturze, a także w rzemiośle artystycznym.

Gilosz to rysunek dekoracyjny charakteryzujący się wysokim stopniem skomplikowania. Gilosz polega na łączeniu linii tworzących wzór w pozornie chaotycznej formie. Wykorzystywane były jako element zdobienia różnych powierzchni użytkowych - mebli, zegarków. Dzisiaj głównie są stosowane w poligrafii.

Żerydon, inaczej gerydon lub geridon, słowo pochodzi z języka francuskiego. Żerydon to mały stolik, najczęściej jest okrągły i ma cztery nogi, zdarzają się również wersje z trzema nogami. Czasem nogi przybierają bardziej wyrafinowane kształty, np. postaci mitologicznych. W XVII wieku popularny we Francji, później także w całej Europie.

Akant to element zdobniczy, kształtem przypominający liścia akantu, najczęściej stosowany na kolumnach, ale może występować również samodzielnie. Akant stosowany był już w starożytności na kolumnach korynckich. Popularność zyskał w okresie renesansu, oprócz liścia pojawił się również kwiat. Wtedy też zaczęto przedstawiać go w różnych formach, jako kwiat bardziej lub mniej rozwinięty, a nawet w wersji kwiatu suszonego.

De Stijl, inaczej nazywany neoplastycyzmem, w języku niderlandzkim oznacza po prostu "styl". De Stijl rozwijał się w pierwszych dwóch dekadach wieku XX. Jego nazwa pochodzi od tytułu czasopisma wydawanego na początku XX wieku. Styl ten bazował na podkreślaniu przeciwieństw. Cechy charakterystyczne to abstrakcja, przedkładanie natury ponad wytwór ludzkiej pracy, stosowanie podstawowych kolorów, unikanie dekoracji.

Styl empire, inaczej nazywany stylem cesarstwa, zaistniał na początku XIX wieku we Francji, intensywny rozwój przypadł na czasy Napoleona. W XIX wieku styl empire cieszył się popularnością w Polsce i Rosji. Styl ten funkcjonował w szeroko pojętej sztuce, inspirowany był osiągnięciami starożytnego Egiptu, Rzymu i Grecji. Cechy charakterystyczne stylu to symetria i przepych przejawiający się w dużej dozie dekoracyjności. Styl empire można rozpoznać po pojawiającej się w zdobieniach literze "N", która miała przypominać o wielkości Napoleona.

Kitab-chane lub kitab-chana to po prostu muzułmańska biblioteka. Kitab-chane tworzone są zazwyczaj w oddzielnych pomieszczeniach lub w tylnej części medresy, czyli szkoły. Dawniej w Persji kitab-chane miało szersze znaczenie i odnosiło się do pracowni artystycznych funkcjonujących pod patronatem króla, powstawały w nich bogato zdobione kopie rękopisów. Działalność artystów skupiających się wokół kitab-chane rozciągała się także na ceramikę, tkaniny ozdobne i dywany.

Styl Ludwika XV - powstał we Francji w czasach panowania Ludwika XV, inaczej nazywany był również francuskim rokoko. Styl Ludwika XV wyraźnie był inspirowany włoskim barokiem i sztuką wschodnią. Wszystkie meble w tym okresie okładane były fornirem, wtedy też powstał charakterystyczny sekretarzyk z opuszczaną przednią częścią i wcześniej nie spotykane łoża z zagłówkiem i alkowy.