Charakterystyczne cechy minimalizmy to przestronność, geometryczne formy, jednolite kolory, ascetyzm. Do minimum ograniczone są wszelkie zdobienia i dodatki. Styl wywodzi się z japońskiej prostoty formy i poszukiwania wewnętrznej harmonii. Meble powinny być raczej niskie, z kątami prostymi, komponujące się z kolorem ścian. Przy urządzaniu minimalistycznego wnętrza należy działać w myśl zasady „im mniej, tym lepiej”.
Charakterystyczne cechy minimalizmy to przestronność, geometryczne formy, jednolite kolory, ascetyzm. Do minimum ograniczone są wszelkie zdobienia i dodatki. Styl wywodzi się z japońskiej prostoty formy i poszukiwania wewnętrznej harmonii. Meble powinny być raczej niskie, z kątami prostymi, komponujące się z kolorem ścian. Przy urządzaniu minimalistycznego wnętrza należy działać w myśl zasady „im mniej, tym lepiej”.
Znakiem rozpoznawczym stylu high-tech jest minimalizm i nowoczesność. To styl dla ludzi otwartych na wszelkie designerskie nowości. Stawia na funkcjonalność. W materiałach dominują chrom, aluminium, metalowe pręty, szkło hartowane, a kolory są zdecydowane, mocne i kontrastowe (np. łączenie bieli z purpurą i brązem). Najczęściej stosowane oświetlenie to halogeny. Mile widziane są wszelkie nowinki techniczne, zarówno w konstrukcji budynku, jak i jego wyposażeniu. Surowy klimat wnętrza high-tech ma swoich sympatyków głównie wśród ludzi młodych.
Znakiem rozpoznawczym stylu high-tech jest minimalizm i nowoczesność. To styl dla ludzi otwartych na wszelkie designerskie nowości. Stawia na funkcjonalność. W materiałach dominują chrom, aluminium, metalowe pręty, szkło hartowane, a kolory są zdecydowane, mocne i kontrastowe (np. łączenie bieli z purpurą i brązem). Najczęściej stosowane oświetlenie to halogeny. Mile widziane są wszelkie nowinki techniczne, zarówno w konstrukcji budynku, jak i jego wyposażeniu. Surowy klimat wnętrza high-tech ma swoich sympatyków głównie wśród ludzi młodych.
Styl secesyjny zaliczany do grupy modernistycznej. Jego cechy charakterystyczne to bogata ornamentacja roślinna lub abstrakcyjna (motywy kwiatowe, łabędzie z powyginanymi szyjami, nenufary), linearyzm i asymetria. Dominującą kolorystyką są pastele i kolory „przydymione”. W secesji mamy do czynienia z giętką, płynną linią, występującą np. na balustradach przy schodach. Podkreślany jest także pion obecny w obrazach i w meblach.
Styl secesyjny zaliczany do grupy modernistycznej. Jego cechy charakterystyczne to bogata ornamentacja roślinna lub abstrakcyjna (motywy kwiatowe, łabędzie z powyginanymi szyjami, nenufary), linearyzm i asymetria. Dominującą kolorystyką są pastele i kolory „przydymione”. W secesji mamy do czynienia z giętką, płynną linią, występującą np. na balustradach przy schodach. Podkreślany jest także pion obecny w obrazach i w meblach.
Styl rustykalny to prostota, przytulność i dążenie w kierunku natury. W stylu rustykalnym dominuje ciepła paleta barw: przydymione zielenie, pastele, delikatne błękity. Istotny element to podkreślenie naturalnego koloru drewna mebli. Styl ten jest ukłonem w stronę wszelakiej ludowości: we wzornictwie pasy, kraty i roślinność nadająca sielankowy klimat; w dodatkach – rękodzieło, szydełkowe serwety, koronkowe firany. Zdobnictwo traktowane jest jako w niezbędne minimum. Często we wnętrzu w stylu rustykalnym pojawia się piec kaflowy z żeliwnymi drzwiczkami, obecnie zamiast niego może to być również kominek.
Styl klasyczny to pojemne pojęcie, obejmujące swoim zakresem inne style, np. styl bauhasowy, styl włoski i styl angielski. Styl klasyczny to bogato zdobione meble, inspirowane wzorami historycznymi, zaczęrpniętymi, między innymi, z okresu baroku i rokoko. Tu kształt ważniejszy jest niż barwa, stąd stonowane kolory (beż, brąz, ecru) a formy zdecydowane (np. meble z wykończeniem przypominającym głowicę kolumny). Projektując wnętrze w tym stylu należy dążyć do uzyskania efektu luksusu, uzyskanego za pomocą drogich materiałów i ozdobnych detali.
Styl rustykalny to prostota, przytulność i dążenie w kierunku natury. W stylu rustykalnym dominuje ciepła paleta barw: przydymione zielenie, pastele, delikatne błękity. Istotny element to podkreślenie naturalnego koloru drewna mebli. Styl ten jest ukłonem w stronę wszelakiej ludowości: we wzornictwie pasy, kraty i roślinność nadająca sielankowy klimat; w dodatkach – rękodzieło, szydełkowe serwety, koronkowe firany. Zdobnictwo traktowane jest jako w niezbędne minimum. Często we wnętrzu w stylu rustykalnym pojawia się piec kaflowy z żeliwnymi drzwiczkami, obecnie zamiast niego może to być również kominek.
Styl klasyczny to pojemne pojęcie, obejmujące swoim zakresem inne style, np. styl bauhasowy, styl włoski i styl angielski. Styl klasyczny to bogato zdobione meble, inspirowane wzorami historycznymi, zaczęrpniętymi, między innymi, z okresu baroku i rokoko. Tu kształt ważniejszy jest niż barwa, stąd stonowane kolory (beż, brąz, ecru) a formy zdecydowane (np. meble z wykończeniem przypominającym głowicę kolumny). Projektując wnętrze w tym stylu należy dążyć do uzyskania efektu luksusu, uzyskanego za pomocą drogich materiałów i ozdobnych detali.
Zielona karta jest to popularna nazwa Karty Stałego Pobytu w Stanach Zjednoczonych, dokumentu uprawniającego do przebywania, zamieszkiwania i podjęcia pracy na terenie USA, a także do wielu innych aktywności, jak nauka lub studiowanie, wyrobienie prawa jazdy czy ubieganie się o świadczenia zdrowotne.
Zielona karta jest to popularna nazwa Karty Stałego Pobytu w Stanach Zjednoczonych, dokumentu uprawniającego do przebywania, zamieszkiwania i podjęcia pracy na terenie USA, a także do wielu innych aktywności, jak nauka lub studiowanie, wyrobienie prawa jazdy czy ubieganie się o świadczenia zdrowotne.
