Wyłączenie winy pracownika. Zgodnie z wykładnią dominującą w nauce oraz orzecznictwie prawa pracy rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika, o którym mowa w art. 52 §1 pkt 1) kp jest zasadne, jeżeli pracownik naruszy swoje podstawowe obowiązki pracownicze i można mu przypisać winę „ciężką" w postaci winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa oraz gdy jednocześnie to naruszenie stanowi jednocześnie poważnie zagrożenie lub naruszenie interesów pracodawcy. Ponieważ Kodeks pracy nie zawiera przepisów precyzujących rozumienie winy pracownika, w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie jakie przesłanki i w jakich okolicznościach mogą wyłączyć winę pracowniczą, zwrócić należy się do nauki prawa pracy i orzecznictwa Sądu Najwyższego. Warto zatem przybliżyć niektóre z przesłanek mogących uzasadnić wyłączenie winy pracownika, co w rezultacie oznaczać może bezzasadność dyscyplinarnego rozwiązania umowy o pracę.
Kary umowne i rekompensaty a VAT. Kwalifikacja kar umownych i rekompensat budzi problemy interpretacyjne. Opłaty te, stosowane z reguły w przypadku niewłaściwego wykonania zobowiązań, mają bowiem bardzo różny charakter. Dla ustalenia, czy dana czynność podlega opodatkowaniu, konieczne jest rozstrzygnięcie kwestii ekwiwalentności realizowanego świadczenia. Zawsze trzeba ustalić, czy płacący karę otrzymał coś w zamian. Nie wystarczy nazwanie płatności karą, aby nie trzeba było naliczać VAT. Stwierdzenie, czy zapłata kary umownej lub rekompensaty podlega opodatkowaniu VAT, wymaga przede wszystkim zbadania, czy ta konkretna zapłata może być uznana za płatność za dostawę towarów bądź świadczenie usług w rozumieniu ustawowym.