Alokazja (Alocasia) reprezentowana jest przez kilkadziesiąt gatunków dziko rosnących w tropikalnych rejonach Azji. Są to kłączowe rośliny o okazałych, tarczowatych, strzałkowatych liściach. Niektóre gatunki alokacji sadzi się jako cieniste rabaty, ale tylko w rejonach, gdzie nie ma mrozu. Inne znajdują zastosowanie jako rośliny doniczkowe do dekoracji wnętrz. Jednym z nich jest Alokazja Sandera, która tworzy ciemnozielone liście o długości 30–40 cm z wyraźnym, białym żyłkowaniem i falistym jasnym brzegiem.
Maranta (Maranta) jest niewielką rośliną, która w stanie naturalnym występuje w tropikach Brazylii. Posiada piękne, różnobarwne liście. Roślina osiąga średnio 20–30 cm wysokości. Ma okrągłe, aksamitne liście z wyraźnie zaznaczonymi nerwami głównymi. Kwiaty drobne, białawo-fioletowe podobne do lobelii, ukazują się po 3–4 sztuki na długich łodyżkach. Najczęściej uprawiany gatunek to Maranta leuconeura.
Kapturnica występuje głównie w południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Jej naturalnym środowiskiem są stale podtapiane mokradła, bagna, tereny trawiaste, brzegi zbiorników wodnych i strumieni. Kapturnice rosną na kwaśnych glebach. Preferują miejsca z dużą ilością mocnego, bezpośredniego słońca. Są to rośliny wieloletnie, które wabią owady jasnym ubarwieniem dzbanków i wydzielanym nektarem.
Eszynantus marmurkowy (Aeschynanthus marmoratus) pochodzi z Azji. Jest epifitem, którego naturalnym środowiskiem są konary tropikalnych drzew. Ma zwisające pędy, na których są piękne, soczyste, zielone i błyszczące liście. Od strony spodniej mają ciekawe fioletowo-bordowe zabarwienie, które dodaje roślinie atrakcyjności. Eszynantus kwitnie bardzo rzadko. Kwiaty wyglądają jak trąbki wystające z pochewek. Z trąbek dodatkowo wystają pręciki. Pochewki są brązowe, a kwiaty zazwyczaj pomarańczowo-oliwkowe.
Bananowiec (Musa) pochodzi z południowo – wschodniej Azji. Okazy hodowane w domu osiągają wysokość do 2 metrów i mają bardziej dekoracyjne liście od dzikich gatunków. Prawidłowo pielęgnowana roślina może odwdzięczyć się małymi bananami. Nie są wprawdzie tak smaczne jak te dojrzewające w tropikach, ale także jadalne. Owocują dorosłe, starsze okazy. Bananowiec, wbrew obiegowym opiniom, jest rośliną dość prosta w uprawie, wymaga jednak dość dużej ilości miejsca.
Bieluń (Datura L.), zwany daturą, to roślina pokroju krzaczastego lub drzewiastego. Pochodzi z krajów Ameryki Południowej. Największą ozdobą rośliny są duże, lejkowate kwiaty, pojedyncze, pełne, kształtu trąbkowego. Kwiaty w godzinach wieczornych bardzo często wytwarzają intensywny zapach. Bieluń nadaje się na tarasy, balkony. Może być również wystawiany do ogrodu.
Kolumnea pochodzi z tropikalnych rejonów Ameryki Południowej i Środkowej. Wytwarza długie, zwisające pędy z ciemnozielonymi liśćmi. Jednak najbardziej efektowna jest, kiedy cała pokryje się szkarłatnoczerwonymi kwiatami. Kwitnie głównie na przełomie zimy i wiosny, ale w zależności od warunków, które się jej wytworzy, kwiaty mogą pojawić się też w innych porach roku. Osiąga długość 100–120 cm i rozłożystość 35–100 cm. Kolumnea często mylona jest z eschynantusem.
Kalatea w Polsce nazywana jest też ostrzeszynem. Wyróżniamy około trzysta gatunków, które pochodzą z Ameryki Południowej, Środkowej oraz Karaibów. Ceniona ze względu na atrakcyjne, wielokolorowe liście. Kalatee mają owalny, lancetowaty kształt, czasem są karbowane na brzegach. Charakteryzują się plamami, pręgami w odcieniach beżu, niektóre odmiany posiadają bordowy, fioletowy lub czerwony spód liści. Roślina wytwarza niepozorne białe kwiaty. Osiąga wysokość od 50 do 300 cm i rozłożystość od 30 do 100 cm.
Szczypiorek to bylina, która jest bogata w witaminy C i B2, a także sód, potas, żelazo, fosfor i karoten. Nadaje naszym potrawom życia i piękna, ale także przyspiesza trawienie, obniża ciśnienie oraz wzmaga apetyt.
Spathiphyllum w naturalnym środowisku rośnie na obszarach tropikalnych Ameryki Środkowej i Południowej. Jego nazwa łączy się z kształtem kwiatostanu. Charakteryzuje się grubymi, mięsistymi, zielonymi liśćmi oraz długim, pędem kwiatowym zakończonym kolbą nasienną, otoczoną białą lub kremową pochwą. Warto mieć go w mieszkaniu, ponieważ oczyszcza on powietrze z toksycznych substancji.
Dzbanecznik (Nepenthes) to roślina mięsożerna, która żywi się substancjami pochodzenia zwierzęcego. Występuje głównie w południowo-wschodniej Azji. Rośliny te mają wielkie i bardzo efektowne dzbanki. Większość dzbaneczników produkuje co najmniej dwa rodzaje dzbanków. Młode rośliny wytwarzają tzw. dzbanki dolne, starsze rośliny - tzw. dzbanki górne. Dzbanki dolne są bardziej pękate, ciemniej ubarwione i mają z przodu dwa wyraźne skrzydełka. Dzbanki górne są na ogół mniejsze i jaśniejsze, często bardziej smukłe i lejkowate, a ich skrzydełka są mocno zredukowane.
Rzeżucha mimo walorów dekoracyjnych, ma również doskonały smak i duże właściwości lecznicze. Jest bogatym źródłem witamin: C, PP, B1, B2, jodu czy też magnezu. Dodawana do potraw przyśpiesza trawienie, poprawia pracę trzustki i poprawia apetyt. Ma ona również działanie moczopędne i dezynfekujące, poprawia jakość cery oraz wzmacnia włosy i paznokcie. Kiełki rzeżuchy polecane są w diecie dla cukrzyków, ponieważ obniżają poziom cukru we krwi.
Cytrusy należą do rodziny rutowatych. To rośliny śródziemnomorskie, które dobrze rosną w warunkach domowych. Cytrusy pochodzą głównie ze wschodniej Azji. Są to rośliny zimozielone, bardzo wrażliwe na mrozy. Dlatego też uprawiamy je głównie w pojemnikach lub doniczkach w mieszkaniach. Na lato można je wystawić do ogrodu lub na taras, jesienią jednak muszą powrócić znów do pomieszczeń Pomarańcze i cytryny rosną w warunkach domowych jako krzaczaste drzewka, z pięknymi, ciemnozielonymi, błyszczącymi liśćmi i aromatycznymi owocami.
