Mediacja w sprawach karnych ma na celu pojednanie sprawcy z pokrzywdzonym,
zadośćuczynienie lub naprawienie szkody wyrządzonej przez sprawcę, zrozumienie przez sprawcę, jaką szkodę i krzywdę wyrządził pokrzywdzonemu, przyjęcie odpowiedzialności za popełnione czyny, oraz przywrócenie ładu społecznego.
Jeżeli sprawca popełnia w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę na podstawie przepisu, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.
Stan wyższej konieczności jako okoliczność wyłączająca bezprawność (kontratyp) określony jest w art. 26 § 1 Kodeksu karnego, zgodnie z którym, nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego.