Tematy - Prawo karne, Kodeks karny - INFOR.PL

Służba Więzienna jest umundurowaną i uzbrojoną formacją apolityczną podległą Ministrowi Sprawiedliwości, posiadającą własną strukturę organizacyjną. Realizuje ona na zasadach określonych w ustawie Kodeks karny wykonawczy zadania w zakresie wykonywania tymczasowego aresztowania oraz kar pozbawienia wolności i środków przymusu skutkujących pozbawieniem wolności.

Rada Polityki Penitencjarnej jest organem doradczym Ministra Sprawiedliwości w zakresie zadań realizowanych przez Służbę Więzienną.

Przez nadzór penitencjarny należy rozumieć nadzór nad legalnością i prawidłowością wykonywania kary pozbawienia wolności, kary aresztu, tymczasowego aresztowania, zatrzymania oraz środka zabezpieczającego związanego z umieszczeniem w zakładzie zamkniętym, a także kar porządkowych i środków przymusu skutkujących pozbawienie wolności. Nadzór penitencjarny sprawuje sędzia penitencjarny.

Krajowy Rejestr Karny prowadzi Minister Sprawiedliwości. Realizację zadań związanych z prowadzeniem tego rejestru zapewnia wchodzące w skład Ministerstwa Sprawiedliwości Biuro Informacyjne Krajowego Rejestru Karnego.

Definicja korupcji znajduje się w ustawie o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym.

Eksperyment medyczny przeprowadzany na ludziach może być eksperymentem leczniczym lub badawczym. Może być przeprowadzany, jeżeli spodziewana korzyść lecznicza lub poznawcza ma istotne znaczenie, a przewidywane osiągnięcie tej korzyści oraz celowość i sposób przeprowadzania eksperymentu są zasadne w świetle aktualnego stanu wiedzy i zgodne z zasadami etyki lekarskiej. Eksperymentem medycznym kieruje lekarz posiadający odpowiednio wysokie kwalifikacje.

Tabletka gwałtu to szereg substancji chemicznych, które w połączeniu z alkoholem powodują senność, nieprzytomność, wymazują tzw. pamięć wsteczną, wskutek czego ofiara nie pamięta co działo się z nią w momencie zdarzenia. Zgodnie z Kodeksem karnym sprawcy przestępstwa zgwałcenia grozi kara pozbawienia wolności do lat 12.

Sejm przyjął nowelizację Kodeksu karnego przewidującą karanie za uporczywe nękanie, czyli stalking.

Tymczasowe aresztowanie to jeden ze środków zapobiegawczych, stosowany w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, a wyjątkowo także w celu zapobiegnięcia popełnieniu przez oskarżonego nowego, ciężkiego przestępstwa; można je stosować tylko wtedy, gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo.

Niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia czynu zabronionego, ustawę karną polską stosuje się do obywatela polskiego oraz cudzoziemca w razie określonych przestępstw.

Świadek koronny to podejrzany, który zgodził się zeznawać jako świadek w sprawie przestępstw popełnionych przez inne osoby, w zamian za obietnicę państwa co do zakresu ścigania lub ukarania.

W przypadku gdy zachodzi uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla życia, zdrowia, wolności albo mienia w znacznych rozmiarach świadka lub osoby dla niego najbliższej, sąd (w postępowaniu przygotowawczym – prokurator), może wydać postanowienie o zachowaniu w tajemnicy okoliczności umożliwiających ujawnienie tożsamości świadka m.in. danych osobowych, jeżeli nie mają one znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie.

Usiłowanie to jedna z form popełnienia przestępstwa. Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. Usiłowanie zachodzi także wtedy, gdy sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego lub ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego.

Środki probacyjne to środki stosowane wobec sprawcy przestępstwa pozostającego na wolności, stosowane przy warunkowym umorzeniu postępowania karnego, warunkowym zawieszeniu wykonywania kary albo warunkowym przedterminowym zwolnieniu z odbywania reszty kary. Są to także środki stosowane wobec sprawcy w przypadku orzeczenie kary ograniczenia wolności.

Śledztwo to forma prowadzenie postępowania przygotowawczego, uregulowana przez przepisy kodeksu postępowania karnego.

Stan wyższej konieczności to instytucja prawa karnego polegająca na poświęceniu jednego dobra w celu ratowania innego dobra zagrożonego bezpośrednim niebezpieczeństwem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego.

Warunkowe zawieszenie wykonania kary to jeden ze środków probacyjnych polegający na wstrzymaniu realizacji orzeczonej kary na ściśle oznaczony okres próby, którego przebieg decyduje, czy kara ta zostanie ostatecznie zastosowana.

Wyjaśnienia oskarżonego to szczególny dowód w postępowaniu karnym. Dotyczą one przedmiotu sprawy, a także stanowią środek obrony oskarżonego. Oskarżony ma prawo składać wyjaśnienia; może jednak bez podania powodów odmówić odpowiedzi na poszczególne pytania lub odmówić składania wyjaśnień. O prawie tym należy go pouczyć. Obecny przy czynnościach dowodowych oskarżony ma prawo składać wyjaśnienia co do każdego dowodu.

Skazany to osoba, wobec której wydano prawomocny wyrok skazujący.

Mianem wykroczenia określamy czyn społecznie szkodliwy, zabroniony przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia pod groźbą kary aresztu, ograniczenia wolności, grzywny do 5 000 zł lub nagany. Nie popełnia wykroczenia sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu.

Przygotowanie to jedna z form popełnienia przestępstwa.

Wznowienie postępowania karnego to instytucja procesowa, która umożliwia uchylenie prawomocnego orzeczenia sądu i ponowne rozpoznanie sprawy wskutek zaistnienia nadzwyczajnych przyczyn wymienionych w ustawie.

Protokół to pisemne sprawozdanie, wymagające sporządzenia w odniesieniu do niektórych czynności podejmowanych w toku postępowania karnego.

Pod pojęciem prania pieniędzy rozumie się kilka rodzai zamierzonego postępowanie.

Pokrzywdzony może jako oskarżyciel prywatny wnosić i popierać oskarżenie o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego. Inny pokrzywdzony tym samym czynem może aż do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej przyłączyć się do toczącego się postępowania.

W sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego pokrzywdzony może działać jako strona w charakterze oskarżyciela posiłkowego obok oskarżyciela publicznego lub zamiast niego.

Za oskarżonego uważa się osobę, przeciwko której wniesiono oskarżenie do sądu, a także osobę, co do której prokurator złożył wniosek o warunkowe umorzenie postępowania.

Obrońcą w postępowaniu karnym może być jedynie osoba uprawniona do obrony według przepisów o ustroju adwokatury.

Zatarcie skazania to instytucja prawa karnego polegająca na uznaniu skazania za niebyłe po upływie określonego czasu.

Obrona obligatoryjna to sytuacje przewidziane przez Kodeks postępowania karnego, w których oskarżony musi mieć obrońcę.

W razie skazania sprawcy za umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu albo za inne przestępstwo umyślne, którego skutkiem jest śmierć człowieka, ciężki uszczerbek na zdrowiu, naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, sąd może orzec nawiązkę na rzecz instytucji, stowarzyszenia, fundacji lub organizacji społecznej, wpisanej do wykazu prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwości, której podstawowym zadaniem lub celem statutowym jest spełnianie świadczeń na cele bezpośrednio związane z ochroną zdrowia, z przeznaczeniem na ten cel.

Zażalenie to środek odwoławczy przysługujący na określone kategorie postanowień w postępowaniu karnym.

Mianem zbrodni określamy czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 albo karą surowszą. Zbrodnię można popełnić tylko umyślnie. Wobec sprawcy zbrodni nie może być stosowane warunkowe umorzenie postępowania.

Ludobójstwem jest którykolwiek z czynów, dokonany w zamiarze zniszczenia w całości lub części grup narodowych, etnicznych, rasowych lub religijnych, jako takich.

Jeżeli oskarżony, w stosunku do którego wydano postanowienie o tymczasowym aresztowaniu, ukrywa się, sąd lub prokurator może wydać postanowienie o poszukiwaniu go listem gończym. Jeżeli postanowienie o tymczasowym aresztowaniu nie było wydane, można postanowienie takie wydać bez względu na to, czy nastąpiło przesłuchanie podejrzanego.

Zespół adwokacki jest jednostką organizacyjną adwokatury.

Mianem źródeł prawa karnego określamy normy regulujące istotę przestępstw (tzn. co jest przestępstwem, grożące za popełnione przestępstwa kary, środki karne, wyłączenie karalności).

Źródła prawa karnego wykonawczego stanowi ogół norm, które określają wykonywanie orzeczonych przez sąd kar, środków karnych, środków zabezpieczających, środków probacyjnych.

Pracownik ochrony posiada szereg uprawnień, które umożliwiają mu skuteczne wykonywanie zadań ochrony osób i mienia. Jakie są to uprawnienia? Co grozi pracownikowi ochrony za przekroczenie tych uprawnień?

Warunkiem odpowiedzialności za czyn popełniony za granicą jest uznanie takiego czynu za przestępstwo również przez ustawę obowiązująca w miejscu jego popełnienia.

Ustawę karną polską stosuje się do cudzoziemca, który popełnił za granicą czyn zabroniony skierowany przeciwko interesom Rzeczypospolitej Polskiej, obywatela polskiego, polskiej osoby prawnej lub polskiej jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz do cudzoziemca, który popełnił za granicą przestępstwo o charakterze terrorystycznym. Ustawę karną polską stosuje się w razie popełnienia przez cudzoziemca za granicą czynu zabronionego innego niż wymieniony w § 1, jeżeli czyn zabroniony jest w ustawie karnej polskiej zagrożony karą przekraczającą 2 lata pozbawienia wolności, a sprawca przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie postanowiono go wydać.

Ustawę karną polską stosuje się do obywatela polskiego, który popełnił przestępstwo za granicą.

Skazując sprawcę na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo skierowane przeciwko wolności seksualnej, popełnione w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych, sąd może orzec umieszczenie sprawcy, po odbyciu tej kary w zakładzie zamkniętym albo skierowanie go na leczenie ambulatoryjne, w celu przeprowadzenia terapii farmakologicznej lub psychoterapii, zmierzających do zapobieżenia ponownemu popełnieniu takiego przestępstwa, w tym w szczególności poprzez obniżenie zaburzonego popędu seksualnego sprawcy.

Sąd może orzec przewidziany w tym rozdziale środek zabezpieczający związany z umieszczeniem w zakładzie zamkniętym lub skierowaniem na leczenie ambulatoryjne tylko wtedy, gdy jest to niezbędne, aby zapobiec ponownemu popełnieniu przez sprawcę czynu zabronionego związanego z jego chorobą psychiczną, zaburzeniami preferencji seksualnych, upośledzeniem umysłowym lub uzależnieniem od alkoholu lub innego środka odurzającego; przed orzeczeniem tego środka sąd wysłuchuje lekarzy psychiatrów oraz psychologa, a w sprawach osób z zaburzeniami preferencji seksualnych – także lekarza seksuologa.

W razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności, ograniczenia wolności albo grzywny z warunkowym zawieszeniem i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania sąd może w wyroku łącznym warunkowo zawiesić wykonanie kary łącznej, jeżeli zachodzą przesłanki określone w artykule 69 kodeksu karnego.

Skazanego można warunkowo zwolnić po odbyciu co najmniej połowy kary. Skazanego określonego w art. 64 §1 można warunkowo zwolnić po odbyciu dwóch trzecich kary, natomiast określonego w art. 64 §2 po odbyciu trzech czwartych kary. Skazanego na karę 25 lat pozbawienia wolności można warunkowo zwolnić po odbyciu 15 lat kary, natomiast skazanego na karę dożywotniego pozbawienia wolności po odbyciu 25 lat kary.

Zatrzymanie podejrzanego jest uprawnieniem, które organy ścigania uzyskały już w konstytucji. Zatrzymać można zawsze - jednak tylko na określony przepisami czas

Zawieszając wykonanie kary pozbawienia wolności, sąd może orzec grzywnę w wysokości do 270 stawek dziennych, jeżeli jej wymierzenie na innej podstawie nie jest możliwe; zawieszając wykonanie kary ograniczenia wolności, sąd może orzec grzywnę w wysokości do 135 stawek dziennych.

Jeżeli ustawa przewiduje możliwość wyboru rodzaju kary, sąd orzeka karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania tylko wtedy, gdy inna kara lub środek karny nie może spełnić celów kary.

Jazda na nartach i snowboardzie w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających jest niedozwolona. Nowe przepisy zakładają, że za złamanie tego zakazu będzie groziła kara grzywny.

Prawo karne, Kodeks karny

Służba Więzienna

Rada Polityki Penitencjarnej

Nadzór penitencjarny

Krajowy Rejestr Karny

Korupcja

Eksperyment medyczny

Pigułka gwałtu - jakie prawa ma ofiara przestępstwa?

Stalking w Kodeksie karnym

Tymczasowe aresztowanie

Stosowanie polskiej ustawy karnej (art. 112)

Świadek koronny

Świadek incognito (świadek anonimowy)

Usiłowanie [popełnienia przestępstwa]

Środki probacyjne

Śledztwo

Stan wyższej konieczności

Warunkowe zawieszenie wykonania kary

Wyjaśnienia oskarżonego

Skazany

Wykroczenie

Przygotowanie [popełnienia przestępstwa]

Wznowienie postępowania karnego

Protokół [w postępowaniu karnym]

Pranie pieniędzy

Oskarżyciel prywatny

Oskarżyciel posiłkowy

Oskarżony

Obrońca

Zatarcie skazania

Obrona obligatoryjna

Nawiązka

Zażalenie na postanowienie sądu [w postępowaniu karnym]

Zbrodnia

Ludobójstwo

List gończy

Zespół adwokacki

Źródła prawa karnego

Źródła prawa karnego wykonawczego

Jakie uprawnienia posiada pracownik ochrony?

Odpowiedzialność za czyn popełniony za granicą (art. 111)

Odpowiedzialność cudzoziemca za popełnienie przestępstwa (art. 110)

Przestępstwo popełnione za granicą (art. 109)

Kiedy sprawcę umieszcza się w zakładzie zamkniętym? (art. 95a)

Podstawy orzekania o środkach zabezpieczających (art. 93)

Wymiar kary łącznej orzeczonej w wyroku łącznym (art. 89)

Podstawy formalne warunkowego zwolnienia (art. 78)

Kiedy mogę zostać zatrzymany?

Grzywna a wykonanie kary (art. 71)

Wybór rodzaju kary (art. 58)

Jakie kary dla pijanych narciarzy?