Danina solidarnościowa (zwana także III progiem podatkowym) została wprowadzona do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) 1 stycznia 2019 r., na mocy ustawy z 23 października 2018 r. o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. poz. 2192). Obowiązek zapłaty 4% daniny solidarnościowej ciąży (w uproszczeniu) na podatnikach PIT, gdy suma osiągniętych przez nich dochodów (wykazywanych w rocznym obliczeniu podatku PIT-40A oraz w zeznaniach PIT-36, PIT-36L, PIT-37, PIT-38 oraz PIT-CFC) po odjęciu kwot pomniejszających, przekracza 1 000 000 zł. Z informacji Ministerstwa Finansów wynika, że daninę solidarnościową odprowadzi w 2020 roku około 25 tys. osób.
Tarcza antykryzysowa 2.0 obowiązuje od 18 kwietnia 2020 r. Wśród wielu form wsparcia wyróżnia się te, które można uzyskać w ZUS: zwolnienie ze składek za 3 miesiące, świadczenie postojowe dla osób na umowach cywilnoprawnych, świadczenie postojowe dla prowadzących działalność gospodarczą, odroczenie terminu płatności lub rozłożenie na raty należności, odstąpienie od pobierania odsetek za zwłokę oraz zawieszenie spłaty umowy o rozłożenie zadłużenia na raty lub umowy o odroczeniu terminu płatności.
Nie samo posiadanie władzy rodzicielskiej wobec dziecka, ale faktyczne jej wykonywanie przez rodziców jest okolicznością, która umożliwia im odliczenie ulgi na dzieci. Wobec czego, rodzicom, którzy nie zajmują się dzieckiem i nie wykonują obowiązku alimentacyjnego, co należy rozumieć jako niewykonywanie władzy rodzicielskiej, ulga na dzieci nie przysługuje.
ZUS podaje najczęstsze błędy, które zdarzają się we wnioskach i oświadczeniach przedsiębiorców składanych w ramach tarczy antykryzysowej. Należą do nich: brak podpisu, niepoprawnie wpisane wynagrodzenie, błędny numer konta, zamieszczanie niepotrzebnych informacji. Błędem jest również wysyłanie dokumentów na adres e-mail placówek ZUS. Wnioski o pomoc z tarczy należy złożyć spokojnie i poprawnie, w przeciwnym razie można nie otrzymać świadczenia.