W dniu 6 grudnia 2016 r. został przyjęty przez rząd projekt ustawy o uzyskiwaniu tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia. Chodzi m.in. o specjalistów w dziedzinach fizjoterapii, inżynierii medycznej, neurologopedii, psychologii klinicznej, epidemiologii. Ustawa nie dotyczy lekarzy, dentystów, pielęgniarek, czy położnych, bo te zawody mają odrębne regulacje prawne. Ustawa ta ma wejść w życie 1 marca 2017 roku, chociaż już od lipca 2016 r. nie ma podstawy prawnej do nabywania tytułów specjalistów w tych dziedzinach.
Ustawa o systemie zdrowia publicznego ma zintegrować działania na rzecz zdrowia, prowadzone obecnie przez wiele instytucji, nie zawsze w sposób skoordynowany. W tej chwili część zadań spoczywa na samorządach, część na instytucjach państwowych, takich jak Ministerstwo Zdrowia, Narodowy Fundusz Zdrowia, czy Sanepid; są też instytucje zajmujące się pojedynczymi problemami, np. Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
Dziś, w obliczu rosnącej świadomości ekologii i profilaktyki zdrowia, prognozy starzejącego się społeczeństwa, a z drugiej strony, wzrostu tempa życia i towarzyszącego mu braku poczucia równowagi życiowej, trend wellness w firmie stał się realną potrzebą zarówno po stronie pracownika, jak i jego pracodawcy. Dynamicznie rośnie liczba organizacji, które wdrażają programy wellness. I bardzo im się to opłaca.
Okres ważności recepty lekarskiej, co do zasady, nie może przekraczać 30 dni. Z dniem 4 października 2014 roku zmianie uległy zasady wystawiania recept lekarskich, dotyczące głównie długości okresu, na jaki może zostać wypisana recepta oraz ilości leku, jaką lekarz może przepisać na jednej recepcie.
Obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne obejmuje m.in.: pracowników, osoby prowadzące własną działalność gospodarczą, dzieci, studentów, uczniów, emerytów, rencistów, także bezrobotnych. Kiedy i na jakich zasadach osoba podlegająca obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu nabywa prawo do świadczeń?