Jednym z podstawowych przywilejów podatnika jest prawo do składania korekty zeznania podatkowego. Najczęstszą przyczyną składania korekty jest stwierdzenie w niej błędów dotyczących danych autoryzujących, tj. błąd w nazwisku, imieniu, NIP, numerze PESEL. Zdarzają się również poważniejsze błędy, które skutkować mogą nałożeniem kary przez urząd z tytułu popełnionego wykroczenia lub nawet przestępstwa karno-skarbowego.
Sąd Najwyższy uznał w postanowieniu z 20 czerwca 2012 r. (sygn. akt I KZP 3/12), że jeżeli przepis przyjęty w ramach kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy, zastosowanego na podstawie art. 7 § 1 kodeksu karnego skarbowego, nie zawiera znamion pozwalających, po ich wypełnieniu, na złożenie korekty deklaracji podatkowej, to wykluczone jest zaniechanie ukarania sprawcy na podstawie art. 16a kodeksu karnego skarbowego (k.k.s.) za tak zakwalifikowane przestępstwo, mimo że wypełniło ono również znamiona czynu objętego tym przepisem.