Tematy - Kodeks karny, środki karne - INFOR.PL

Przy warunkowym zwolnieniu z odbywania kary sprawca poddawany jest próbie. Musi on w wyznaczonym okresie czasu zachowywać się zgodnie z wyznaczonymi normami prawnymi. Gdy warunkowe zwolnienie nie zostanie cofnięte wtedy uważa się karę za odbytą.

Kodeks karny przewiduje szczególną, surowszą odpowiedzialność wobec chuliganów. Kary dla tych przestępców są wyższe i nie mogą oni korzystać z wielu ułatwień i dobrodziejstw jakie przewidują przepisy prawa.

Od 8 września kodeks karny zawiera definicję handlu ludźmi. Za uprawianie tego procederu grozi kara do 15 lat pozbawienia wolności.

W stosunku do sprawcy przestępstwa z użyciem przemocy przeciwko osobie najbliższej sąd może orzec zakaz zbliżania się do pokrzywdzonych. Prokurator może nakazać eksmisję sprawcy już po domowej interwencji.

Izolacja sprawców od ofiar przemocy, zakaz zbliżania, nakaz opuszczenia wspólnego mieszkania oraz wywołujący wiele kontrowersji zakaz stosowania kar cielesnych wobec dzieci, to jedne z wielu zmian jakie wprowadza nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Nowe przepisy, obowiązujące od 1 sierpnia 2010r., mają na celu przede wszystkim wzmocnienie ochrony ofiar przemocy w rodzinie.

Za jazdę na rowerze w stanie nietrzeźwości grozi zakaz prowadzenia pojazdów. Jest to ważny środek karny, który pełni funkcję profilaktyczną połączoną z elementami represji. Wykształciła się powszechna profilaktyka orzekania wobec pijanych rowerzystów - obok kary – dwu sankcji dodatkowych: obligatoryjnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz – formalnie, fakultatywnego na podstawie kodeksu karnego, lecz w rzeczywistości orzekanego zawsze - zakazu jazdy rowerem. Projekt nowelizacji kodeksu karnego zakłada, że sądy nie będą już musiały orzekać zakazu prowadzenia auta w przypadku pijanych rowerzystów.

Zgodnie ze statystykami policji na ponad 29 tys. zgłoszonych przestępstw na tle seksualnym w ostatnich trzech latach aż 25 tys. to czyny wobec małoletnich. Nowelizacja kodeksów karnych znacznie zaostrzyła regulację w zakresie przestępstw seksualnych wobec dzieci, jednakże obrońcy praw dziecka apelują o kolejne zmiany zwiększające ich bezpieczeństwo.

Przygotowany przez Ministerstwo Sprawiedliwości projekt nowelizacji Kodeksu Karnego zakłada zmiany dotyczące przestępstwa zniesławienia oraz rozpowszechniania informacji ze śledztwa. Jeśli rząd i Sejm go poprą dziennikarze unikną odpowiedzialności karnej z tekst.

Aktualnie określenie „stalking” rozumiane jest jako złośliwe i powtarzające się nagabywanie, naprzykrzanie się, które wywołać może u innej osoby poczucie zagrożenia. Obejmuje ono zachowania polegające na obsesyjnym śledzeniu, obserwowaniu albo kontaktowaniu się z inna osobą wbrew jej woli, które w efekcie prowadzi do wzbudzenia w tej osobie strachu o swoje bezpieczeństwo.

Minister Sprawiedliwości Krzysztof Kwiatkowski spotkał się z łódzkimi samorządowcami. Poinformował ich o działach jakie resort podjął w walce z dopalaczami.

Zniesławienie polega na pomawianiu o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności.

W wyniku nowelizacji kodeksu karnego wprowadzono możliwość odpowiedzialności karnej nieletniego za zgwałcenie ze szczególnym okrucieństwem oraz wprowadzono przepis określający sposób łagodzenia kary w ramach nadzwyczajnego złagodzenia kary.

Nowelizacja kodeksu karnego wprowadza zmiany dotyczące kary ograniczenia wolności oraz pracy skazanego wykonywanej na cele społeczne.

Nowelizacja przepisów kodeksu karnego dotyczy nakładanego na sprawcę przestępstwa obowiązku naprawienia szkody oraz umożliwienia pokrzywdzonemu umocowania w charakterze pełnomocnika radcy prawnego.

Skazanego na karę pozbawienia wolności sąd może warunkowo zwolnić z odbycia reszty kary tylko wówczas, gdy jego postawa, właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa, okoliczności jego popełnienia oraz zachowanie po popełnieniu przestępstwa i w czasie odbywania kary uzasadniają przekonanie, iż skazany po zwolnieniu będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa.

W wyniku nowelizacji kodeksu karnego ustawą z dnia 5 listopada 2009 r. o zmianie ustawy — Kodeks karny, ustawy — Kodeks postępowania karnego, ustawy — Kodeks karny wykonawczy, ustawy — Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw; kara grzywny zyskała nowy kształt, zmieniła się jej górna granica, która wynosi teraz 540 stawek dziennych.

Ministerstwo Środowiska chce zaostrzenia przepisów kodeksu karnego. Wymaga tego również od nas Unia Europejska. Na wprowadzenie zmian mamy czas do końca roku.

Ustawa o zmianie kodeksu karnego, kodeksu postępowania karnego, kodeksu karnego wykonawczego oraz kodeksu karnego skarbowego z dnia listopada 2009 r. weszła w życie 8 czerwca 2010 r. Zapoznaj się z najnowszymi zmianami w prawie karnym.

W wyniku zmiany prawa teraz sąd zadecyduje, czy istnieje potrzeba leczenia pedofila. Decyzja musi zapaść na sześć miesięcy przed przewidywanym warunkowym zwolnieniem lub przed wykonaniem kary.

Rewolucyjny dla mediów projekt nowelizacji kodeksu karnego przygotowali minister sprawiedliwości Krzysztof Kwiatkowski i poprzedni prokurator krajowy Edward Zalewski.

Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Skazanie ulega zatarciu z mocy prawa z upływem 6 miesięcy od zakończenia okresu próby. Jeżeli wobec skazanego orzeczono grzywnę lub środek karny, zatarcie skazania nie może nastąpić przed ich wykonaniem, darowaniem albo przedawnieniem ich wykonania – artykuł 76 kodeksu karnego.

Przygotowane zmiany uwzględniają między innymi powrót do kodeksu karnego zabójstwa ze szczególnym okrucieństwem, zaostrzenie kary za zabójstwo funkcjonariusza oraz zmiany w art. 25 dotyczącym obrony koniecznej.

Środki karne i środki zabezpieczające oraz dozór stosuje się, chociażby je orzeczono tylko co do jednego ze zbiegających się przestępstw. W razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa pozbawienia praw publicznych, zakazów lub obowiązku tego samego rodzaju, sąd stosuje odpowiednio przepisy o karze łącznej.

Obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu, orzeczone na zawsze, można uznać za wykonane, jeżeli zachowanie skazanego po popełnieniu przestępstwa i w czasie wykonania kary uzasadniają przekonanie, iż po uchyleniu obowiązku lub zakazu nie popełni on ponownie przestępstwa przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, a obowiązek lub zakaz był wykonywany co najmniej 10 lat.

Sąd może po upływie połowy okresu, na które orzeczono środki karne wymienione w artykule 39 pkt. 1 – 3, uznać je za wykonane, jeżeli skazany przestrzegał porządku prawnego, a środek karny był w stosunku do niego wykonywany przynajmniej przez rok.

Sąd może odstąpić od wymierzenia kary w wypadkach przewidzianych w ustawie oraz w wypadku określonym w art. 60 § 3, zwłaszcza gdy rola sprawcy w popełnieniu przestępstwa była podrzędna, a przekazane informacje przyczyniły się do zapobieżenia popełnieniu innego przestępstwa. Odstępując od wymierzenia kary, sąd może również odstąpić od wymierzenia środka karnego, chociażby jego orzeczenie było obowiązkowe

Przepisy dotyczące zasad wymiaru kary stosuje się również do orzekania innych środków przewidzianych przez kodeks karny.

Środki oddziaływania wychowawczego stanowią swoisty instrument oddziaływania na sprawcę, charakterystyczny dla prawa wykroczeń. Jego dobrodziejstwo polega na tym, że w określonych sytuacjach sprawcy wykroczenia, który powinien zostać ukarany, nie wymierza się kary lecz stosuje o wiele mniej dolegliwy środek, np. środek wychowawczy w postaci pouczenia, zwrócenia uwagi, ostrzeżenia.

Postępowanie nakazowe jest tzw. szczególnym trybem postępowania w kodeksie postępowania w sprawach wykroczeń. Jego odrębność polega na tym, że w sytuacji, gdy sąd uzna, iż wina obwinionego i okoliczności czynu nie budzą wątpliwości, wydaje bez przeprowadzania rozprawy wyrok na posiedzeniu niejawnym bez udziału stron i doręcza go stronom wraz z wnioskiem o ukaranie.

Zakaz prowadzenia pojazdów jest środkiem karnym, który wymierza się w miesiącach lub latach, na okres od 6 miesięcy do 3 lat za popełnienie określonych w kodeksie wykroczeń (w części szczególnej). Celem orzekania tego zakazu jest zabezpieczenie uczestników ruchu drogowego przed uczestnikami stwarzającymi zagrożenie dla ich bezpieczeństwa, a także poprzez represyjne oddziaływanie wpłynąć na zachowania sprawcy w przyszłości.

Przepisy kodeksu wykroczeń przewidują instytucję warunkowego zawieszenia wykonania kary. Wykonanie kary aresztu można warunkowo zawiesić, jeżeli ze względu na okoliczności popełnienia wykroczenia, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz jego zachowanie się po popełnieniu wykroczenia należy przypuszczać, że pomimo niewykonania kary nie popełni on nowego podobnego przestępstwa lub wykroczenia.

Przepadek przedmiotów jest środkiem karnym, którego istota polega na tym, że na rzecz Skarbu Państwa (lub innego podmiotu, gdy wskaże go ustawa) przechodzi własność przedmiotów, tj. narzędzi lub innych przedmiotów przeznaczonych do popełnienia wykroczenia, a gdy przepis tak stanowi, także przedmioty pochodzące bezpośrednio lub pośrednio z wykroczenia.

Podanie orzeczenia do publicznej wiadomości jest jednym ze środków karnych przewidzianych w kodeksie wykroczeń. Stosuje się go wówczas, gdy przepis szczególny tak stanowi i, gdy sąd uzna, iż może mieć to znaczenie wychowawcze.

Obowiązek naprawienia szkody jest jednym ze środków karnych, który ma służyć wyrównaniu powstałej w wyniku popełnionego wykroczenia szkody. Podkreślenia wymaga to, że obowiązek naprawienia szkody orzekany jest tylko wówczas, gdy przepis szczególny tak stanowi, tj. gdy konkretny przepis prawa przewiduje wprost jego potencjalne zastosowanie.

Nawiązka jest środkiem karnym orzekanym przez sąd obok kary głównej na rzecz pokrzywdzonego w przypadkach szczególnych przewidzianych przez przepisy kodeksu wykroczeń, tj. sąd może ją orzec wówczas, gdy wyraźnie dany przepis tak stanowi. Orzekana jest ona z urzędu, a zatem nie jest konieczne zgłaszanie przez pokrzywdzonego wniosku o orzeczenie nawiązki.

Środkami karnymi są: pozbawienie praw publicznych, zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub z opieką nad nimi, obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu, zakaz wstępu na imprezę masową, zakaz prowadzenia pojazdów, przepadek, obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, nawiązka, świadczenie pieniężne oraz podanie wyroku do publicznej wiadomości.

Według obowiązującego kodeksu karnego karami są: grzywna, ograniczenie wolności, pozbawienie wolności, 25 lat pozbawienia wolności oraz dożywotnie pozbawienie wolności.

Pozbawienie praw publicznych jest jednym ze środków karnych przewidzianych w art. 39 Kodeksu karnego. Środek ten ma charakter przede wszystkim represyjny. Z jego orzeczeniem wiąże się również moralne potępienie sprawcy niegodnego korzystania z praw publicznych i wyróżnień honorowych.

Nieletni sprawca przestępstwa podlega w pewnym zakresie odpowiedzialności karnej. Inny jest jednak katalog kar i środków karnych.

Nawiązka jest szóstym z ośmiu przewidzianych przez ustawodawcę środków karnych. Orzeczenie nawiązki może nastąpić na podstawie przepisów części ogólnej jak i szczególnej kodeksu, zarówno jako samodzielnej jak i dodatkowej dolegliwości.

Obowiązek niesienia pomocy każdemu człowiekowi znajdującemu się w bezpośrednim niebezpieczeństwie utraty życia albo doznania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu ma rangę obowiązku prawnego, obwarowanego sankcją karną. Przestępstwo nieudzielenia pomocy zostało uregulowane w art. 162 Kodeksu karnego.

Kogo można pozbawić praw wyborczych?

Sąd co do zasady może orzec wobec skazanego karę grzywny, ograniczenia i pozbawienia wolności. Oprócz tego, dysponuje również innymi środkami, które mają służyć resocjalizacji sprawcy, lub ewentualnie zabezpieczeniu społeczeństwa, czy naprawienia szkody poniesionej przez poszkodowanych.

Kodeks Makarewicza został wprowadzony rozporządzeniem Prezydenta RP z 11 lipca 1932 r. (Dz. U. Nr 60, poz. 571), a obowiązywał od 1 września 1932 r.

Kodeks karny- k.k.- jest jednym z 8 polskich kodeksów materialnych. Jest to ustawa z dnia z 6 czerwca 1997 r., która weszła w życie 1 września 1998 r.. Została opublikowana w Dzienniku Ustaw z roku 1997 r. w numerze 88 na pozycji 553 (Dz. U. 97 Nr 88 poz. 553).

Kodeks karny, środki karne

Jakie są skutki warunkowego zwolnienia z odbywania kary?

Konsekwencje popełnienia występku o charakterze chuligańskim

Definicja handlu ludźmi w kodeksie karnym

Zakaz zbliżania się i eksmisja sprawcy domowej przemocy

Zakaz stosowania kar cielesnych wobec dzieci

Jakie kary dla pijanych rowerzystów?

Ostrzejsze kary dla pedofilów

Dziennikarz nie trafi do więzienia za tekst

Stalking (uporczywe nękanie) w kodeksie karnym

Dopalacze pod lupą Ministerstwa Sprawiedliwości

Kara łączna - zmiany w kodeksie karnym

Zniesławienie po nowelizacji

Odpowiedzialność karna po nowelizacji kodeksu karnego

Podniesienie efektywności kary ograniczenia wolności

Wzmocnienie ochrony interesów pokrzywdzonego

Zmiany w stosowaniu warunkowego przedterminowego zwolnienia

Podwyższenie wysokości grzywny

Zatruwanie środowiska w kodeksie karnym

Nowelizacja kodeksu karnego

Sąd zdecyduje o losie pedofila

Nowelizacja kodeksu karnego może dotknąć dziennikarzy

Zasady wymiaru kary przez sąd (art. 53)

Zatarcie skazania z mocy prawa (art. 76)

Zmiany w kodeksie karnym

Stosowanie środków karnych i zabezpieczających (art. 90)

Obowiązki i zakazy nałożone na sprawcę w związku z pedofilią (art. 84a)

Wykonanie środków karnych (art. 84)

Odstąpienie od wymierzenia kary oraz środków karnych (art. 61)

Wymiar środków karnych (art. 56)

Środki oddziaływania wychowawczego

Postępowanie nakazowe

Zakaz prowadzenia pojazdów

Warunkowe zawieszenie wykonania kary aresztu

Przepadek przedmiotów

Podanie orzeczenia do publicznej wiadomości

Obowiązek naprawienia szkody

Nawiązka jako środek karny

Środki karne (art. 39)

Rodzaje kar (art. 32)

Pozbawienie praw publicznych

Jakie środki mogą być zastosowane wobec nieletniego?

Co warto wiedzieć o nawiązce?

Przestępstwo nieudzielenia pomocy

Pozbawienie praw wyborczych

Środki karne

Czy wiesz dlaczego kodeks karny z 1932 r. nazywa się kodeksem Makarewicza

Kodeks karny