Tematy - Kara - INFOR.PL

Dozór elektroniczny jest alternatywną karą w stosunku do kary pozbawienia wolności. Nowelizacja ustawy o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego zakłada, że dozorem zostaną objęte osoby skazane na karę do roku pozbawienia wolności.

Nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, którą przyjął rząd, zakłada walkę z osobami, które zarabiają na handlu narkotykami.

Rodzic czy opiekun dopuszczający się krzywdzenia dziecka podlega odpowiedzialności karnej. Kodeks karny i kodeks wykroczeń zawierają określenia czynów popełnianych przez rodzica na szkodę dziecka.

Wszechobecne na ulicach plakaty i ulotki zaśmiecają miasta. Nawet jeżeli jesteśmy przyzwyczajeni do tego widoku nie oznacza to, że musimy taki stan tolerować. Jest to nie tylko kwestia walorów estetycznych ale również respektowania prawa, bowiem wieszanie plakatów, ulotek oraz reklam w miejscach niedozwolonych, takich jak słupy energetyczne, latarnie czy fasady budynków, stanowi wykroczenie.

Niezatrudnienie audytora lub niezawarcie umowy z podmiotem świadczącym usługi audytu w jednostce, stanowi od początku bieżącego roku naruszenie dyscypliny finansów publicznych.

Polska Norma jest normą krajową, przyjętą w drodze konsensu i zatwierdzoną przez krajową jednostkę normalizacyjną, powszechnie dostępną, oznaczoną na zasadzie wyłączności symbolem PN.

Zmiana kodeksu karnego przewiduje wprowadzenie odpowiedzialności lekarza lub trenera za podanie dopingu zawodnikowi. Jeżeli zrobi to bez wiedzy zawodnika grozi mu grzywna, kara ograniczenia wolności lub dwa lata więzienia.

Pracodawca musi pamiętać o wysłuchaniu pracownika, zanim podejmie decyzję o jego ukaraniu. W razie naruszenia prawa przy nakładaniu kary może liczyć się ze sprzeciwem pracownika lub powództwem do sądu pracy.

W wyniku zmiany prawa teraz sąd zadecyduje, czy istnieje potrzeba leczenia pedofila. Decyzja musi zapaść na sześć miesięcy przed przewidywanym warunkowym zwolnieniem lub przed wykonaniem kary.

Jeżeli wyniki leczenia, o których mowa w art. 96 § 3, za tym przemawiają, sąd warunkowo zwalnia skazanego z pozostałej do odbycia reszty kary na zasadach określonych w art. 77-82, bez ograniczeń wynikających z art. 78 § 1 lub 2 dozór jest obowiązkowy.

W zależności od postępów leczenia sprawcy określonego w art. 96 § 1 sąd może go skierować, na okres próby od 6 miesięcy do lat 2, na leczenie ambulatoryjne lub rehabilitację w placówce leczniczo-rehabilitacyjnej, oddając go równocześnie pod dozór kuratora lub osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, instytucji albo organizacji społecznej, do której działalności należy troska o wychowanie, zapobieganie demoralizacji lub pomoc skazanym.

Jeżeli sprawca, w stanie niepoczytalności określonej w art. 31 § 1, popełnił czyn zabroniony o znacznej społecznej szkodliwości i zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że popełni taki czyn ponownie, sąd orzeka umieszczenie sprawcy w odpowiednim zakładzie psychiatrycznym

Przepisy dotyczące wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie, przewidziane wobec sprawcy określonego w art. 64 § 2, stosuje się także do sprawcy, który z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu lub popełnia przestępstwo działając w zorganizowanej grupie albo w związku mającym na celu popełnienie przestępstwa oraz wobec sprawcy przestępstwa o charakterze terrorystycznym.

Jeżeli sprawca skazany na przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Nie popełnia przestępstwa, kto z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych, nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem. Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

Dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony, jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego.

Ten sam czyn może stanowić tylko jedno przestępstwo. Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. W przypadku określonym w § 2 sąd wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu innych środków przewidzianych w ustawie na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

Tragiczna śmierć funkcjonariusza Policji – mł. asp. Andrzeja Struja, na przystanku tramwajowym w Warszawie, wstrząsnęła całą Polską. Ponownie powróciły pytania czy funkcjonariusz Policji z racji niebezpieczeństwa na jakie się naraża, nie powinien być lepiej chroniony przez prawo? Prace nad projektem zmian w Kodeksie karnym odbyły się tempie ekspresowym.

Za naruszenie obowiązku pracowniczego, pracodawca może zastosować jedną z trzech kar porządkowych wymienionych w art. 108 Kodeksu pracy.

Środki karne i środki zabezpieczające oraz dozór stosuje się, chociażby je orzeczono tylko co do jednego ze zbiegających się przestępstw. W razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa pozbawienia praw publicznych, zakazów lub obowiązku tego samego rodzaju, sąd stosuje odpowiednio przepisy o karze łącznej.

Jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Jak powszechnie wiadomo cisza nocna obowiązuje w godzinach nocnych od 22 do 6 rano. Cisza nocna to czas przeznaczony na odpoczynek dla każdego z nas. Za zakłócanie ciszy nocnej możemy zostać ukarani na podstawie kodeksu wykroczeń.

Obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu, orzeczone na zawsze, można uznać za wykonane, jeżeli zachowanie skazanego po popełnieniu przestępstwa i w czasie wykonania kary uzasadniają przekonanie, iż po uchyleniu obowiązku lub zakazu nie popełni on ponownie przestępstwa przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, a obowiązek lub zakaz był wykonywany co najmniej 10 lat.

Sąd może po upływie połowy okresu, na które orzeczono środki karne wymienione w artykule 39 pkt. 1 – 3, uznać je za wykonane, jeżeli skazany przestrzegał porządku prawnego, a środek karny był w stosunku do niego wykonywany przynajmniej przez rok.

Jeżeli w okresie próby i w ciągu dalszych 6 miesięcy nie odwołano warunkowego zwolnienia, karę uważa się za odbytą z chwilą warunkowego zwolnienia.

W razie odwołania warunkowego zwolnienia ponowne warunkowe zwolnienie nie może nastąpić przed upływem roku od osadzenia skazanego w zakładzie karnym a w wypadku kary dożywotniego pozbawienia wolności przed upływem 5 lat.

Skazanego na karę pozbawienia wolności sąd może warunkowo zwolnić z odbycia reszty kary tylko wówczas, gdy jego postawa, właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa, okoliczności jego popełnienia oraz zachowanie po popełnieniu przestępstwa i w czasie odbywania kary uzasadniają przekonanie, iż skazany po zwolnieniu będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa. W szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd wymierzając karę pozbawienia wolności może wyznaczyć surowsze ograniczenia do skorzystania przez skazanego z warunkowego zwolnienia niż przewidziane w art. 78 kodeksu karnego.

Wyznaczony przez sąd okres próby może wykazać, że ustalona przez sąd pozytywna prognoza kryminologiczna sprawcy okazała się nietrafna. Zawiedzenie oczekiwań przez skazanego stanowi podstawę do obligatoryjnego lub fakultatywnego zarządzenia wykonania kary warunkowo zawieszonej.

Warunkowe zawieszenie wykonania kary może wiązać się z nałożeniem na skazanego pewnych obowiązków. Jest ono zawsze fakultatywne. Katalog obowiązków, jakie sąd ma prawo nałożyć na sprawcę przy warunkowym zawieszeniu wykonania kary, służy takiemu ukształtowaniu sprawcy, aby spełniony został cel w postaci zapobieżenia ponownemu popełnieniu przestępstwa.

Podstawą stosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary jest założenie, że sprawca nie powróci na drogę przestępczą, mimo że orzeczona kara nie została wykonana. Sprawca otrzymuje zatem szansę, że orzeczona kara nie zostanie wykonana, jeżeli będzie w okresie próby przestrzegał wszystkich ustalonych przez sąd warunków, a przede wszystkim porządku prawnego.

Na poczet orzeczonej kary zalicza się okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, zaokrąglając do pełnego dnia, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności, dwóm dniom kary ograniczenia wolności lub dwóm stawkom dziennym grzywny. Na poczet orzeczonych środków karnych, o których mowa w art. 39 pkt. 2-3 zalicza się okres rzeczywistego stosowania odpowiadających im rodzajowo środków zapobiegawczych, wymienionych w art. 275 lub 276 kodeksu karnego.

Orzekając karę pozbawienia wolności sąd może określić rodzaj i typ zakładu karnego, w którym skazany ma odbywać karę, a także orzec system terapeutyczny jej wykonywania.

Sąd może odstąpić od wymierzenia kary w wypadkach przewidzianych w ustawie oraz w wypadku określonym w art. 60 § 3, zwłaszcza gdy rola sprawcy w popełnieniu przestępstwa była podrzędna, a przekazane informacje przyczyniły się do zapobieżenia popełnieniu innego przestępstwa. Odstępując od wymierzenia kary, sąd może również odstąpić od wymierzenia środka karnego, chociażby jego orzeczenie było obowiązkowe

Instytucja odstąpienia od wymierzenia kary ma w kodeksie szczególny charakter i występuje tylko wyraźnie określonych przepisami sytuacjach. Powyższy przepis ustanawia właśnie jedną z nich, i precyzyjnie określa w jakich sytuacjach i na jakich warunkach na jego podstawie sąd może odstąpić od wymierzenia kary. Podkreślenia wymaga to, że jeżeli przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 3 lat albo karą łagodniejszego rodzaju i społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, sąd może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli orzeka równocześnie środek karny, a cele kary zostaną przez ten środek spełnione. Przepisu art. 59 § 1 nie stosuje się do sprawcy występku o charakterze chuligańskim.

Skazując za występek o charakterze chuligańskim, sąd wymierza karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości nie niższej od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Jeżeli zachodzi kilka niezależnych od siebie podstaw do nadzwyczajnego złagodzenia albo obostrzenia kary, sąd może tylko jeden raz karę nadzwyczajnie złagodzić albo obostrzyć, biorąc pod uwagę łącznie zbiegające się podstawy łagodzenia albo obostrzenia. Jeżeli zbiegają się podstawy nadzwyczajnego złagodzenia i obostrzenia, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie albo obostrzenie kary.

Przepisy dotyczące zasad wymiaru kary stosuje się również do orzekania innych środków przewidzianych przez kodeks karny.

Okoliczności wpływające na wymiar kary uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą.

Wobec nieletniego mogą być stosowane środki wychowawcze oraz środek poprawczyw postaci umieszczenia w zakładzie poprawczym. Kara może być orzeczona tylko wtedy, kiedy inne środki resocjalizacji okażą się nieskuteczne.

Kodeks wykroczeń przewiduje karalność za żebranie w miejscu publicznym. Osoba, która łamie ten przepis może być pociągnięta do odpowiedzialności. Za żebranie w miejscu publicznym grozi kara ograniczenia wolności, grzywny do 1500 zł lub kara nagany.

Środki oddziaływania wychowawczego stanowią swoisty instrument oddziaływania na sprawcę, charakterystyczny dla prawa wykroczeń. Jego dobrodziejstwo polega na tym, że w określonych sytuacjach sprawcy wykroczenia, który powinien zostać ukarany, nie wymierza się kary lecz stosuje o wiele mniej dolegliwy środek, np. środek wychowawczy w postaci pouczenia, zwrócenia uwagi, ostrzeżenia.

Przepisy kodeksu wykroczeń, jak każdego innego aktu prawnego mogą ulegać pewnym zmianom i modyfikacjom. Nieodłącznym problemem związanym z zagadnieniem nowelizacji i zmiany przepisów jest kwestia relacji przepisów „starych” do „nowych”, szczególnie w odniesieniu do tego jaką wymierzać karę, jeżeli to właśnie w tej części przepisu nastąpiła zmiana. Chodzi o uzyskanie odpowiedzi między innymi na pytanie, jak orzekać jeżeli przepis był surowszy, a jest łagodniejszy w obecnym brzmieniu, a także co zrobić jeżeli kiedyś dane zachowanie było karalne a po zmianach przestało nim być.

Zatarcie ukarania, obok przedawnienia karalności i przedawnienia wykonania kary lub środka karnego jest instytucją związaną z upływem czasu. Jej istota polega na tym, że po upływie określonego czasu stosuje się fikcję prawną polegającą na uznaniu, iż dana osoba nie była nigdy skazana. Wówczas wzmianka o ukaraniu zostaje usunięta, wymazana z dokumentacji danej osoby.

Przedawnienie karalności polega na tym, że po upływie określonego ustawowo czasu nie można już wszczynać i prowadzić postępowania przeciwko danej osobie, a jeżeli jest ono w toku, wówczas należy je umorzyć.

Kodeks wykroczeń ustanawia regułę, w myśl której kara aresztu to tzw. ultima ratio, czyli środek ostateczny. Wynika to naturalnie z faktu, iż jest to najsurowsza z możliwych kar. Wykorzystując ten fakt ustawodawca stworzył konstrukcję tzw. zastępczej kary aresztu, czyli de facto kary, która może być orzekana w stosunku do sprawcy, w sytuacji, gdy nie odbywa on w ogóle lub nie odbywa prawidłowo orzeczonej wobec niego kary grzywny lub aresztu.

Kara

Kogo obejmie dozór elektroniczny?

Za handel narkotykami grozi nawet 10 lat

Krzywdzenie dziecka w rodzinie

Kary za umieszczanie reklam w niedozwolonych miejscach

Zaniechanie przeprowadzenia audytu wewnętrznego i odpowiedzialność z tego tytułu

Polskie Normy

Kara za podanie dopingu zawodnikowi

Sprzeciw pracownika wobec kary porządkowej

Sprzeciw pracownika wobec kary porządkowej

Sąd zdecyduje o losie pedofila

Warunkowe zwolnienie z reszty kary (art. 98)

Skazany w zakładzie leczenia odwykowego (art. 97)

Umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym (art. 94)

Jaka jest wysokość kary nakładanej na pracownika

Kary dla przestępców zawodowych (art. 65)

Pojęcie recydywy w kodeksie karnym (art. 64)

Zasady wymiaru kary przez sąd (art. 53)

Niepoczytalność i ograniczona poczytalność (art. 31)

Czym jest czyn ciągły? (art. 12)

Kumulatywny zbieg przepisów ustawy (art. 11)

Zaostrzenie kodeksu karnego

Jakimi karami można ukarać pracownika

Stosowanie środków karnych i zabezpieczających (art. 90)

Orzeczenie kary łącznej (art. 85)

Cisza nocna

Obowiązki i zakazy nałożone na sprawcę w związku z pedofilią (art. 84a)

Wykonanie środków karnych (art. 84)

Uznanie kary za odbytą (art. 82)

Ograniczenie stosowania ponownego zwolnienia (art. 81)

Warunkowe przedterminowe zwolnienie (art. 77)

Dziecko ma prawo widywać się z rodzicem osadzonym w Zakładzie Karnym

Zarządzenie wykonania kary w okresie próby (art. 75)

Obowiązki w okresie próby (art. 72)

Warunkowe zawieszenie wykonania kary (art. 69)

Bicie dzieci a polskie prawo

Zaliczanie okresu rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet kary (art. 63)

Sposoby oddziaływania na skazanego (art. 62)

Odstąpienie od wymierzenia kary oraz środków karnych (art. 61)

Odstąpienie od wymierzenia kary (art. 59)

Kara za występek o charakterze chuligańskim (art. 57a)

Nadzwyczajne złagodzenie lub obostrzenie kary (art. 57)

Wymiar środków karnych (art. 56)

Indywidualizacja wymiaru kary (art. 55)

Jakie kary może nałożyć sąd rodzinny na nieletniego

Co grozi za żebranie

Środki oddziaływania wychowawczego

Zmiana przepisów a odpowiedzialność za wykroczenie

Zatarcie ukarania

Przedawnienie karalności i wykonania kary

Zastępcza kara aresztu