W zakładowym planie kont jest zapis, iż materiały zakupione na potrzeby administracyjno-gospodarcze (materiały biurowe, materiały gospodarcze, środki czystości) lub na potrzeby gospodarki transportowej (paliwo, części i materiały do napraw bieżących samochodów) oraz zakup bloczków mandatowych odpisuje się w ciężar kosztów w momencie zakupu po rzeczywistych cenach zakupu. Wartość niezużytych materiałów ustala się w drodze spisu z natury na dzień bilansowy i wprowadza na stan zapasów, korygując koszty o wartość tego stanu pod datą przeprowadzenia inwentaryzacji. Bloczek mandatowy jest drukiem ścisłego zarachowania i na koniec roku przeprowadza się ich inwentaryzację. W instrukcji inwentaryzacyjnej przyjęto uproszczenie, iż inwentaryzacją objęte są tylko czyste bloczki mandatowe, natomiast bloczki znajdujące się na stanie osób posiadających uprawnienia traktowane są jako zużyte. Czy należy wykazać w spisie z natury materiałów ilość niezużytych bloczków mandatowych w ilości zaewidencjonowanej w książce druków ścisłego zarachowania, czy wystarczy, że w protokole inwentaryzacyjnym z druków ścisłego zarachowania będzie wykazane, iż na stanie jest np. 5 czystych bloczków mandatowych?
Z uzyskanych przez jednostkę informacji wynika, że z § 605 można zapłacić tylko i wyłącznie za te środki trwałe, które księgowane są następnie na koncie 013 „Pozostałe środki trwałe”. Natomiast z § 606 finansuje się wszystkie te zakupy, które księgowane są na koncie 011 „Środki trwałe”. Nie ma żadnej możliwości, aby zapłacić z paragrafu wydatków bieżących (§ 421) niczego, co następnie zaksięgowane będzie na koncie 013. Z § 421 - z pozyskanych informacji - można sfinansować tylko to, co jest kosztem, nie jest środkiem trwałym (ani podstawowym, ani pozostałym). Czy faktycznie wydatki z § 605 i § 606 można w ten sposób uprościć?