Świat się zmienia i nigdy już nie będzie taki sam. To często powtarzane w przestrzeni publicznej hasło odnosi się również do rzeczywistości podatkowej. Dlaczego? Przyjrzyjmy się ewolucji polskiego systemu podatkowego w ostatnich 5-6 latach z perspektywy obowiązków raportowych i sprawozdawczych, a także procedur i wymogów nadzoru podatkowego – zarówno tych wymaganych przepisami prawa, jak i tych, do których ustawodawca nas zachęca bardziej „miękko”. Czy to tylko chwilowa moda, czy też świat podatków już nigdy nie będzie taki jak dawniej, a przed osobami odpowiedzialnymi za zarządzanie i nadzór nad podatkami otwiera się zupełnie nowy rozdział. Jak zarządzać podatkami i co to tak naprawdę oznacza?
Zarządzanie aktywami ze względu na dostępne technologie przeżywa swój renesans. Jednocześnie nie znajduje wciąż, należytego uznania osób zarządzających w organizacjach, tak w biznesie jak i w instytucjach sektora publicznego. W wielu wypadkach utożsamiane jest z prostymi zagadnieniami: inwentaryzacji majątku trwałego i amortyzacji w finansach, co gorsza często traktowanych rozdzielnie. Jest to tym bardziej zaskakujące, mając na uwadze regulacje prawne w tym zakresie, choćby te mówiące o odpowiedzialności za przestępstwo zwane niegospodarnością menadżera bądź nadużyciem zaufania.
Green HRM, czyli “zielone” zarządzanie zasobami ludzkimi, to kluczowe narzędzie we wprowadzaniu zrównoważonego rozwoju w przedsiębiorstwie, które dąży do realizacji celów zielonej gospodarki. Jest to element zarządzania zasobami ludzkimi uwzględniający kontekst ekologiczny jako podstawę decyzji kadrowych. Element ważny, ponieważ na budowę zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstwa największy wpływ mają ludzie - sukces firmy zależy właśnie od świadomości pracowników, działań, wiedzy oraz ich wykorzystania. Głównym celem GHRM jest kształtowanie wrażliwości ekologicznej zatrudnionych, proekologicznego środowiska pracy i ekologicznie odpowiedzialnych postaw pracowników, które to następnie są przenoszone do życia prywatnego.
Pandemia koronawirusa zmieniła rynek pracy, a w zasadzie stała się papierkiem lakmusowym dla pracodawców, zwłaszcza tych, który deklarowali realizację strategii wellbeing w firmie. Bo niezależnie od sytuacji rynkowej oraz tego, czy aktualnie funkcjonujemy w „erze pracownika” czy też „erze pracodawcy”, pracownicy to podstawowy kapitał każdej firmy. Dlatego trzeba dbać o ich samopoczucie, czyli dobrostan.
Work-life balance jest szczególnie trudno osiągnąć, pracując zdalnie. Dom to miejsce prywatne, gdzie opiekujemy się dziećmi, gotujemy, sprzątamy, spędzamy wolny czas i pracujemy. Jak zatem zachować równowagę między życiem prywatnym i zawodowym? Katarzyna Richter, międzynarodowy specjalista z obszaru HR i komunikacji międzykulturowej, przedstawia 4 sposoby.
Dlaczego praca zdalna to dobry pomysł dla studenta? Studenci to najczęściej osoby, które stawiają pierwsze kroki na rynku pracy i zaczynają zdobywać doświadczenia zawodowe. Dla potencjalnych pracodawców są atrakcyjni, ponieważ charakteryzują się wysoką elastycznością – zarówno pod względem czasowym, jak i dostosowania się do warunków pracy. Asystenci w działach marketingu, junior IT specialists, praca na bazach danych – takie oferty najczęściej czekają na studentów w sieci.
Raptem jeszcze kilka miesięcy temu szkoliłem, doradzałem, pisałem artykuły i udzielałem wywiadów na temat wellbeing w organizacjach przekonując, że zależny od pracownika rynek pracy w naszym kraju wymaga od organizacji świadomych działań w tym zakresie. Mówiłem, że organizacje uczące się potrzebują otworzyć się na konieczność bardziej przemyślanego dbania o zatrudnionych. Wymagający pracownik wybiera taką firmę, która spełni jego oczekiwania nie tylko finansowe, nie tylko w zakresie uposażeń socjalnych, atmosfery pracy, możliwości rozwoju swoich kompetencji, ale również dobrze zaplanowanej troski organizacji o jego dobrostan. W efekcie komplikacji wywołanych przez ogólnoświatową epidemię rynek drastycznie się zmienił. W kilka miesięcy przestał być rynkiem pracownika. Organizacje z niepokojem korzystają z ostatnich transz tarczy, w wielu branżach poważnie spadły przychody, coraz częściej słyszy się o redukcjach etatów, wyczuwalny jest lęk związany z zapowiadaną drugą falą zachorowań i koniecznością wprowadzenia poważniejszych obostrzeń, a może i drugiego lock-downu. Jaki wpływ te okoliczności mogą mieć na prowadzenie działań z zakresu wellbeing pracownika?
