Przez wiele lat konstruktorzy poszukiwali rozwiązań, pozwalających na uzyskiwanie w silnikach o zapłonie iskrowym maksymalnie jednorodnej mieszanki paliwowo-powietrznej, z kroplami paliwa o mikroskopijnej wielkości, co pozwalałoby na jego szybsze odparowywanie, a tym samym na dokładniejsze i szybsze spalanie. Dzięki temu sprawność silnika mogłaby wzrosnąć nawet o kilkanaście procent.