Faktura pro forma

Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) w swojej interpretacji wyjaśniła, że faktura proforma nie uprawnia do odliczenia podatku VAT. Prawo do odliczenia VAT przysługuje jedynie na podstawie właściwej faktury VAT dokumentującej rzeczywiste nabycie towarów lub usług.

Wprowadzenie obowiązku fakturowania z wykorzystaniem Krajowego Systemu e-Faktur spowoduje, że kolejny istotny obszar życia gospodarczego zostanie poddany cyfryzacji. Zestandaryzowane, elektroniczne faktury, wprowadzane do centralnego systemu przez sprzedawcę i w tym systemie udostępniane odbiorcy, niemal całkowicie wyprą faktury papierowe i faktury elektroniczne wystawione w formie innej niż ustrukturyzowana. Jednak pozbywanie się z tego powodu drukarek z biur byłoby stanowczo przedwczesne. Nawet po wprowadzeniu obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych w KSeF, te urządzenia wciąż będą przydatne, i to także w obszarach związanych z wystawianiem faktur.

Wystawianie faktur VAT to rutynowa czynność dnia codziennego przedsiębiorcy. Podatek VAT jest integralną częścią ceny towaru widocznej w sklepie jednak nie stanowi zysku sprzedawcy. Kwota VAT jest wpłacana na konto urzędu skarbowego. Jednak niektórzy przedsiębiorcy są zwolnieni z VAT. Jak wyglądają obowiązki dokumentacyjne w podatku VAT u takich przedsiębiorców?

Faktura proforma a VAT. Nie wszyscy przedsiębiorcy wiedzą, że gdy wysyłają towar, np. próbki, zamienniki w ramach reklamacji czy towary na badania, klientowi poza obszar UE i na fakturze pro forma, powstaje obowiązek zapłaty VAT.

Faktura proforma jest powszechnie stosowana w obrocie gospodarczym, chociaż nie jest uregulowana żadnymi przepisami i właściwie z punktu prawnego nie istnieje. Jednakże, dla celów gospodarczych pełni istotną rolę i wręcz nie sposób zrezygnować z funkcji, jakie faktura proforma pełni. Pomimo, że proforma nie jest fakturą w rozumieniu ustawy o VAT, to jej otrzymanie może powodować obowiązek uregulowania płatności w mechanizmie podzielonej płatności (split payment).

W obrocie gospodarczym faktura pro forma traktowana jest często jako propozycja (oferta) zawarcia umowy sprzedaży towaru lub świadczenia usługi. Przy czym pełni ona jedynie rolę informacyjną i nie jest dowodem zawarcia transakcji, ani dokumentem księgowym. Faktura tego rodzaju wystawiana jest w celu uzyskania przedpłaty lub zaliczki od nabywcy.

Jak wynika z praktyki stosowanej w obrocie gospodarczym, faktura pro forma ma zastosowanie jako propozycja (oferta) zawarcia umowy sprzedaży towaru lub świadczenia usługi. Faktura pro forma nie jest dokumentem księgowym, spełnia jedynie rolę informacyjną i nie stanowi dowodu zawarcia transakcji między stronami. Wystawiana jest najczęściej w celu uzyskania przedpłaty lub zaliczki od nabywcy.

Przepisy dotyczące podatku VAT nie przewidują, w celu dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wystawiania faktur pro forma. Dokument o nazwie pro forma lub faktura pro forma nie zobowiązuje więc do zapłaty VAT należnego wykazanego w tym dokumencie, natomiast nabywcy nie daje prawa do odliczenia VAT naliczonego.

Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie przewidują, w celu dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wystawiania dokumentów nazywanych fakturami pro forma (stosuje się też określenie „proforma”). Dlatego też faktura pro forma nie powoduje żadnych skutków w VAT, ani po stronie wystawcy, ani po stronie odbiorcy (nabywcy).

Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie przewidują, w celu dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wystawiania dokumentów określanych mianem faktur pro-forma. Faktury pro-forma nie są dowodami księgowymi.

Spółka musi wystawić fakturę pro forma, ponieważ odbiorca płaci za usługę transportową jeszcze przed załadunkiem. Po wystawieniu tej faktury odbiorca dokonał płatności. Zapłata została ujęta w księgach, w wyniku czego pojawiła się przedpłata. Spółka nie wystawiła faktury VAT, ponieważ w tym momencie usługa ta się nie zakończyła. Czy jest to prawidłowe postępowanie?