Diety

Zasada obniżania diety o bezpłatne posiłki różni się w zależności od rodzaju podróży służbowej. W podróży krajowej zapewnione śniadanie obniża dietę o 25%, obiad o 50%, a kolacja o 25%. W podróży zagranicznej to odpowiednio 15%, 30% i 30%.

Koszty, jakie ponosi pracodawca w związku z podróżą służbową pracownika, to diety zagraniczne bądź krajowe. Sposób ich ustalania określa rozporządzenie MPiPS. Jak będzie się rozliczać podróże służbowe w 2015 roku?

Od 1 marca 2013 r. zmieniła się wysokość diety zagranicznej. Jak ustalić wysokość diet za delegacje zagraniczne? Stawki krajowych i zagranicznych diet określa nowe rozporządzenie w sprawie podróży służbowych.

Od 1 marca 2013 r. obowiązują nowe przepisy dotyczące podróży służbowej. Weszło w życie rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania pracownikom diet z tytułu krajowych oraz zagranicznych podróży służbowych. Istnieją trzy warianty rozliczenia podróży służbowej pracownika kierującego samochodem służbowym.

Od 2003 r. na terenie kraju stale obowiązywały te same stawki diet za podróże służbowe. 1 marca 2013 r. wprowadzono nowe zasady rozliczania podróży służbowych.

Pracownik pracuje w Warszawie w godz. 8.00–16.00 w podstawowym systemie czasu pracy od poniedziałku do piątku. Mieszka w Pułtusku. W sierpniu wysłaliśmy go w podróż służbową do Radomia. Pracownik wyjechał w delegację w środę samochodem służbowym ze swojego domu w Pułtusku o godz. 7.30. Pojechał bezpośrednio z Pułtuska do Radomia nie wstępując do naszej firmy (do Warszawy dojechał o godz. 8.30). Z podróży pracownik wrócił następnego dnia o godz. 19.00. W drodze powrotnej również nie wstępował do naszej firmy, tylko jechał bezpośrednio z Radomia do Pułtuska. Czy w takim przypadku podróż służbowa zaczyna się od godziny wyjazdu z miejsca zamieszkania pracownika, czy od godziny przyjazdu do Warszawy, gdzie jest jego miejsce pracy? Jak rozliczyć czas pracy pracownika, jeżeli sam prowadził samochód, a nie jest zatrudniony u nas na stanowisku kierowcy?

Oprócz diet i zwrotu kosztów zagranicznej podróży służbowej pracownikowi przysługuje co do zasady wynagrodzenie. Jego wysokość jest zaś uzależniona od czasu pracy w takiej podróży.

W Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej trwają prace nad nowym rozporządzeniem w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Pracownik w czasie podróży służbowej do jednego z krajów Unii Europejskiej ma prawo do diet. Dieta jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki. Dieta przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży.

Pracodawca może zwrócić pracownikowi poniesione koszty używania własnego samochodu osobowego do celów służbowych. Zwrot tych kosztów w formie ryczałtu lub kilometrówki jest zwolniony ze składek ZUS.

Jestem osobą odpowiedzialną za prowadzenie kadr. W naszej firmie pracownicy często wyjeżdżają w podróże służbowe. Bardzo proszę o informację, jakie czynności należy wykonać w zakresie kontroli merytorycznej, a jakie w zakresie formalno-rachunkowej przy sprawdzaniu rachunku podróży służbowej?

Pracodawcy wysyłający pracowników do pracy za granicą muszą pamiętać o odpowiednim zakwalifikowaniu wyjazdu jako delegacja lub podróż służbowa. Te dwa pojęcia często w praktyce używane są zamiennie, jednak dotyczą dwóch różnych przypadków.

Jeśli należności z tytułu podróży służbowych są wypłacane w kwotach wyższych niż wynikające z rozporządzenia, to nadwyżka podlega opodatkowaniu oraz wchodzi do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i traktowana jest jak wynagrodzenie.

Co do zasady diety do wysokości wskazanych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r.  nie wchodzą do wymiaru podstawy składki na ubezpieczenia społeczne. Jeżeli jednak pracodawca zdecyduje się na wprowadzenie diet wyższych, będzie musiał odprowadzić składki na ubezpieczenia społeczne.

Ministerstwo Pracy przygotowało projekt rozporządzenia w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Nowy akt prawny ma zastąpić dwa funkcjonujące obecnie rozporządzenia.

Podstawy wymiaru składek nie stanowią diety i inne należności z tytułu podróży służbowej pracownika – zarówno krajowej, jak i zagranicznej, ale tylko do wysokości określonej przepisami. W sytuacji gdy pracodawca wypłaca delegowanym pracownikom świadczenia w wyższej wysokości lub dodatkowe świadczenia poza określonymi w przepisach, od nadwyżki należności i/lub dodatkowych świadczeń musi naliczyć składki.

Wysłaliśmy pracownika w podróż służbową w obrębie kraju na 20 dni. Każdego dnia zgodnie z poleceniem pracodawcy dojeżdżał z miejsca zamieszkania do miejscowości stanowiącej cel delegacji i po zakończonej pracy wracał do domu. W podróży służbowej każdego dnia przebywał ponad 12 godzin. Jakie świadczenia należą się pracownikowi z tytułu podróży służbowej?

Wysokość dodatku za rozłąkę będzie uzależniona od tego, czy składnik ten jest składnikiem obowiązkowym czy fakultatywnym. Jeśli jego wysokość przekroczy kwotę diety przysługującej za czas podróży służbowej na obszarze kraju, pracodawca poniesie większe koszty podatkowe.

Pracownikom, których delegujemy w krajową podróż służbową, wypłacamy należności wynikające z rozporządzenia obowiązującego jednostki sfery budżetowej. Czy przy rozliczaniu służbowych wyjazdów w obrębie kraju, dłuższych niż doba, pracownicy mają prawo do diety, jeśli mieli zapewnione wyżywienie i nocleg? Czy możemy ustalić kwotę diety na poziomie niższym niż 23 zł?

Nasz pracownik pracuje w siedzibie naszej spółki, która mieści się w Warszawie. Miejsce zamieszkania pracownika to Lublin, skąd codziennie dojeżdża do pracy. Czy wysyłając tego pracownika na szkolenie do Lublina mamy obowiązek zwrócić mu koszty podróży służbowej? Jeśli wyślemy tego pracownika na szkolenie do Warszawy, to czy również musimy mu zwracać koszty podróży służbowej z miejsca jego zamieszkania do miejsca szkolenia?

Fikcyjne określenie w umowie miejsca wykonywania pracy może skutkować utratą prawa do diet i innych należności z tytułu podróży służbowej, ponieważ nie będzie ona podróżą służbową. Zarówno przejazd, jak i przewóz prowadzony w ramach obowiązków służbowych po określonych trasach lub na określonym obszarze nie mogą być uznane za podróż służbową i nie można domagać się z tego tytułu należności (wyrok Sądu Najwyższego z 4 lutego 2009 r., II PK 230/08).

Zakład pracy wysyłając pracownika w podróż służbową za granicę ma obowiązek zwrócić mu m.in. koszty podróży i noclegów. Pracodawca musi wypłacić pracownikowi także diety. Nawet zapewnienie bezpłatnego wyżywienia nie zwolni całkowicie pracodawcy z obowiązku wypłacenia diet. W takim przypadku pracownik powinien otrzymać za każdą dobę podróży 25% diety.

Zagraniczna podróż służbowa jest najczęściej poprzedzana podróżą krajową, która obejmuje drogę z miejscowości, w której znajduje się zakład pracy, do granicy lub lotniska.

Regulamin wynagradzania w zakładzie pracy zakłada wypłacenie diety za podróż zagraniczną w dwukrotnej wysokości diety krajowej. Podróże odbywały się w dniach: 25 marca (godz. 18.00 - wyjazd do Berlina) - 30 marca 2007 r. (godz. 16.00 - wyjazd z Berlina), 1 kwietnia (godz. 18.00) - 5 kwietnia 2007 r. (godz. 17.00), 10 kwietnia (godz. 18.00) - 20 kwietnia 2007 r. (godz. 15.00), 22 kwietnia (godz. 18.00) - 27 kwietnia 2007 r. (godz. 17.00), 6 maja (godz. 18.00) - 16 maja 2007 r. (godz. 18.00). Podróż do granicy polskiej zajmuje 3 godziny, a od granicy polskiej do Berlina 2 godziny. Jak obliczyć należne pracownikowi diety?

Wysyłając pracownika w podróż służbową, pracodawca musi pokryć określone należności, m.in. diety i koszty noclegów.