Coraz więcej osób z zagranicy znajduje zatrudnienie w Polsce. Są to przede wszystkim sąsiedzi zza wschodniej granicy, których do Polski kierują względy polityczne oraz ekonomiczne. Będąc obywatelem innego kraju niż kraj pracy, np. Ukrainy należy pamiętać, że osoba taka podlega przepisom podatkowym nie tylko kraju pochodzenia (czy obywatelstwa), ale również kraju w którym uzyskuje przychody. Pracując w Polsce należy więc zawsze zweryfikować swoje obowiązki prawnopodatkowe wobec polskich organów podatkowych. Odpowiednio, pracodawcy zatrudniający cudzoziemców powinni stosować przepisy polskie oraz uczulić swoich pracowników na kwestie regulacji zagranicznych oraz międzynarodowych.
Problem: Z dniem 1 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa z 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, która wprowadza wpłaty przy składaniu wniosku o wydanie zezwolenia na pracę sezonową oraz rejestracji oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi. Zgodnie z art. 90a ust. 2 i 2a tej ustawy, 50% wpłaty stanowić będzie dochód powiatu, a 50% dochód budżetu państwa. Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 15 stycznia 2014 r. w sprawie szczegółowego sposobu wykonywania budżetu państwa, dochody realizowane przez jednostki organizacyjne inne niż urzędy obsługujące organy podatkowe lub państwowe jednostki budżetowe są przekazywane na rachunki bieżące dochodów właściwych dysponentów części budżetowych niezwłocznie, nie później niż w terminach określonych w tych przepisach. Powiatowy urząd pracy otworzył oddzielny rachunek bankowy, na który dokonywane są wpłaty przez pracodawców, a następnie przekazywane na rachunek starostwa powiatowego. Na jakich kontach powinno odbyć się: księgowanie wpłat do PUP oraz przekazywanie tych wpłat do starostwa? Jakie sprawozdania powinny być wykonywane przez PUP?
Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. W jakich formach może być ona wykonywana w naszym kraju?
Obecnie zatrudnianie cudzoziemców jest jednym z popularniejszych sposobów pozyskiwania pracowników, szczególnie do prac sezonowych, ale również do realizacji specjalistycznych projektów. Trudno sobie dzisiaj wyobrazić, aby takie gałęzie gospodarki jak rolnictwo, budownictwo, usługi związane z utrzymaniem czystości, gastronomia, ale także IT mogły prawidłowo funkcjonować, rozwijać się bez pracy cudzoziemców. W kontekście warto mieć na uwadze, że zatrudnianie cudzoziemców ma swoje konsekwencje podatkowe.
„Jeśli jesteś ubezpieczony w Polsce to masz taki sam dostęp do opieki medycznej jak ubezpieczeni obywatele polscy”… Taką informację możecie Państwo znaleźć na oficjalnej stronie Ministerstwa Zdrowia. I choć nikt nie kwestionuje prawdziwości tego zapisu i jego zgodności z prawem, to jednak w praktyce, skorzystanie z bezpłatnej opieki zdrowotnej, czy wykupienie leków ze zniżką przez obcokrajowca zatrudnionego w Polsce, nie jest takie proste i oczywiste jakby to wynikało z powyższego sformułowania. Niniejszy artykuł poświęcony jest analizie przepisów określających zasady finansowania leczenia pracowników - obcokrajowców w Polsce, ich praw i obowiązków pracodawców oraz praktycznym sposobom radzenia sobie z napotykanymi problemami.
Zmiany dotyczące rynku pracy, które wejdą w życie w 2018 r., ułatwią przedsiębiorcom pozyskiwanie pracowników cudzoziemskich. Zatrudnienie cudzoziemca nie będzie jednak możliwe, gdy pracodawca nie dopełnia obowiązków związanych z prowadzeniem działalności tzn. unika podatków, zalega z odprowadzeniem, lub nie opłaca należnych składek związanych z pracą cudzoziemca.
