Tematy - CIT - amortyzacja - INFOR.PL

Jeżeli do dnia upływu terminów, o których mowa w art. 15b ust. 1 i 2 ustawy o CIT, (tj. 30 dni od terminu płatności i 90 dni od dnia zaliczenia odpisu amortyzacyjnego do kosztów), zaliczona do kosztów uzyskania przychodów część odpisów amortyzacyjnych znajduje pokrycie w dokonanych płatnościach, to nie powinno mieć miejsca zmniejszenie kosztów.

Wydatki poniesione w związku z wytworzeniem środka trwałego przed oddaniem owego środka do używania zalicza się do kosztów wytworzenia. Nie może tego jednak uczynić właściciel ani użytkownik wieczysty gruntu w stosunku do opłat powiązanych z prawem własności czy byciem użytkownikiem wieczystym.

Właściciel budynku wprowadzonego do ewidencji środków trwałych w 2000 r. i amortyzowanego stawką 2,5% (40 lat) wynajmuje ten budynek. W 2013 r. poniósł wydatki na jego ulepszenie, modernizację. Czy wartość tych ulepszeń może amortyzować przez 10 lat?

Czy podatnikowi podatku CIT prowadzącemu działalność produkcyjną na terenie SSE przysługuje prawo do zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży środka trwałego wykorzystywanego do produkcji strefowej (przy założeniu, że upłynęło 5 lat od dnia wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych)?

Na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

W przypadku podmiotów dokonujących odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych pojawia się wątpliwość czy mogą czasowo obniżać stawki amortyzacji dla celów podatkowych w odniesieniu do wybranych środków trwałych do dowolnej wysokości (w tym nawet do 0%).

Kurs euro z 1 października 2013 r, opublikowany w tabeli kursów średnich NBP, pozwolił obliczyć limity podatkowe, które będą obowiązywać w 2014 r. I tak: status małego podatnika w 2014 r. będą mieli ci podatnicy, których przychody brutto nie przekroczą w 2013 r. kwoty 5 068 000 zł; limit jednorazowej amortyzacji w 2014 r. wynosi 211 000 zł; natomiast limit dla ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na 2014 r. to 633 450 zł.

W ustawie o rachunkowości nie ma dolnej granicy, od której środki trwałe są traktowane jako niskocenne i dla których można ustalać odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe w sposób uproszczony. Wiele jednostek, kierując się jednak kryterium określonym w ustawie o podatku dochodowym, do niskocennych zalicza środki trwałe o wartości poniżej 3,5 tys. zł. Jakie są zasady ewidencji dla niskocennych środków trwałych?

Podatnik może obniżyć stawki amortyzacyjne dla wybranych środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, przy uwzględnieniu, iż zmiany stawek dokonuje się od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o CIT. Wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna, wobec czego podatnik ma prawo obniżyć stawkę amortyzacyjną również do poziomu 0,1%.

Jak dokonać amortyzacji środka trwałego, z którego przedsiębiorca nie korzysta przez cały rok, ale jedynie przez kilka miesięcy, np. tylko w sezonie wakacyjnym? Czy taka amortyzacja wiąże się ze stratą podatkową?

Niektóre środki trwałe są wykorzystywane przez podatników jedynie sezonowo (np. tylko w wakacje). Te środki trwałe są amortyzowane w inny sposób, niż wykorzystywane całorocznie.

Ze statusem małego podatnika w PIT, CIT i VAT wiążą się pewne przywileje. Przedsiębiorcy będący małymi podatnikami mają możliwość kwartalnego rozliczania VAT-u i rozliczania VAT metodą kasową, wpłacanie zaliczek na podatek dochodowy tylko raz na kwartał oraz możliwość dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych. Limity dla małych podatników są w 2013 roku mniejsze niż w zeszłym roku.

W większości mikro i małych przedsiębiorstw które podlegają pod ustawę o rachunkowości, czyli prowadzą pełną księgowość, polityka rachunkowości dotycząca amortyzacji dostosowana jest do przepisów podatkowych. Jednak zdarza się, że stawki amortyzacyjne, bilansowa i podatkowa, z różnych powodów odbiegają od siebie. Wówczas powstaje kłopot, jak zaewidencjonować takie zdarzenie gospodarcze, aby żaden koszt nie został ominięty.

Strata odpowiadająca niezamortyzowanej wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym, niespełniająca przesłanek z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli jej powstanie wynika z działań podatnika podjętych dla realizacji celu określonego w art. 15 ust. 1 tej ustawy (czyli w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów). Nie ma potrzeby fizycznej likwidacji tej inwestycji - wystarczy się jej wyzbyć.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) dają podatnikom sporą swobodę wyboru metody odliczania kosztów związanych z pracami nad nowymi produktami i technologiami. Okazuje się jednak, że nawet najbardziej liberalne przepisy mogą być powodem sporu z fiskusem.

Rozpoczynający działalność przedsiębiorcy mogą przyspieszyć rozliczenie kosztów inwestycji stosując jednorazową amortyzację. Taka metoda, podobnie jak np. amortyzacja degresywna dla kontynuujących działalność, może nie być jednak korzystna, gdy firma nie przynosi wystarczających przychodów, a przedsiębiorca planuje w najbliższym okresie wesprzeć się kredytem.

Ta metoda dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest wykorzystywana raczej w ograniczonym zakresie, bowiem możliwość jej zastosowania ogranicza się wyłącznie do środków trwałych ujętych w grupie 3 - 6 i 8 KŚT oraz do środków transportu, przy czym z kategorii tej wyłączone są samochody osobowe.

Podstawą do rozpoczęcia amortyzacji jest ujawnienie środka trwałego, co na podstawie art. 16h ust. 1 pkt 4, w związku z art. 16d ust. 2 ustawy o CIT, odbywa się w drodze ujęcia konkretnego składnika majątkowego w prowadzonej przez podatnika ewidencji środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych.

Metodę liniową amortyzacji określa art. 16i ustawy o CIT, zgodnie z którym podatnik dokonujący wyboru tej metody dokonuje odpisów od wartości początkowej środka trwałego przy zastosowaniu stawek oraz okresów amortyzacji określonych w tabeli stawek amortyzacji stanowiącej załącznik do ustawy. Zastosowanie tej metody amortyzacji powoduje konieczność posługiwania się przez podatnika stawkami amortyzacji określonymi w wykazie oraz zasadami wymienionymi w art. 16h ust. 1 ustawy o CIT.

Metodę indywidualną amortyzacji określa art. 16j ustawy o CIT, zgodnie z brzmieniem którego od określonych kategorii środków trwałych podatnik może dokonywać odpisów amortyzacyjnych wg stawki ustalonej indywidualnie.

Wiele spółek kapitałowych ma w swoich bilansach aktywowane straty podatkowe z lat ubiegłych. Część tych spółek z uwagi na zbyt niski dochód (lub jego brak) może nie móc efektywnie rozliczyć tych strat. Grozi więc utrata korzyści podatkowych związanych z prawem odliczenia strat od dochodu, a tym samym zmniejszenia podatku dochodowego od osób prawnych. Poniżej przedstawiam kilka scenariuszy działań, które pozwolą odliczyć straty w sposób efektywny lub co najmniej zagwarantować perspektywy ich rozliczenia.

Zdaniem Ministra Finansów podatnicy CIT mają możliwość podwyższenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych nie tylko do poziomu wynikającego z Wykazu stawek amortyzacyjnych, ale również o podwyższenie tych stawek o dopuszczalne współczynniki przewidziane w art. 16i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podatnik może obniżyć stawkę amortyzacji środka trwałego do dowolnie wybranego przez siebie poziomu. Taką wykładnię przepisów prezentują organy podatkowe.

Zgodnie z art. 16 g ust.1 pkt 4 ustawy o CIT za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uważa się (co do zasady) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni - ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Likwidacja inwestycji w obcym środku trwałym musi oznaczać jej fizyczne unicestwienie. Tak z reguły uważają organy podatkowe. Sądy administracyjne są w tej kwestii podzielone i nie wypracowały jednolitej linii interpretacyjnej.

Wierzyciel nie zgadza się na wniesienie przez dłużnika wierzytelności do nowej spółki. Czy w skład aportu - aby uznać go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa - muszą wchodzić wszystkie zobowiązania, jakie związane są z daną częścią przedsiębiorstwa? W wyroku z 12 maja 2011 r. NSA (sygn. akt II FSK 2222/09) nie zgodził się z organem podatkowym stawiającym taką tezę.

Zdarzają się czasami sytuacje, w których podatnik otrzymuje od kontrahenta pełną płatność jeszcze przed wykonaniem usługi, która ma być zrealizowana w następnym okresie sprawozdawczym. Kiedy wobec tego powinien on rozpoznać przychód?

Podmiot z grupy kapitałowej udostępnił przedsiębiorcy program rachunkowy (udzielono mu licencji). Za udzielone prawo do korzystania z systemu nie ustalono wynagrodzenia. Przedsiębiorca poniósł wyłącznie koszty wdrożenia programu księgowego (dostosowanie programu do potrzeb przedsiębiorcy). Powstaje wątpliwość, jak w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym, należy rozliczyć koszty wdrożenia systemu księgowego.

Do wydatków, które kwalifikują się do objęcia pomocą publiczną, przedsiębiorca może zaliczyć wydatki na wartości niematerialne i prawne związane z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej. Posłużono się nowym terminem „wartości niematerialne i prawne związane z transferem technologii”, który nie został zdefiniowany przez ustawodawcę.

Polscy przedsiębiorcy często korzystają z zagranicznych licencji. Przykładem jest np. licencja na wykorzystywanie do celów promocyjnych zdjęć z zagranicznej bazy zdjęć, ilustracji i grafik. Jakie obowiązki podatkowe musi spełnić polski podatnik korzystający z takich baz? Sprawdźmy to na przykładzie, w którym udostępniającym licencję jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą w Kanadzie?

Ustawa podatkowa nie czyni różnicy pomiędzy nabyciem udziałów w celu umorzenia w zamian za gotówkę i w zamian za składniki majątkowe. Zagadnienie bytu i ustroju spółek kapitałowych, w tym m.in. prawa i obowiązki wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reguluje Kodeks spółek handlowych, który nie nakazuje, aby nabycie udziałów następowało za gotówkę.

Organy podatkowe uważają, że warunkiem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcych środkach trwałych jest ich jej fizyczna likwidacja. W dniu 29 czerwca 2011 r. zapadł wyrok NSA (sygn. akt II FSK 260/10), który podważa ten pogląd.

Przepis art. 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawy o CIT) obejmuje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, które podlegają amortyzacji. Składniki majątkowe, które nie zostały wymienione w tym katalogu, nie mogą być amortyzowane, chyba że są środkami trwałymi.

Użyte w art. 16b ust. 1 ustawy o CIT określenie „przyjęcie do używania” znaku towarowego nie oznacza tylko posługiwania się znakiem towarowym w procesie własnej produkcji lub dystrybucji własnych towarów, ale także trwałe wykorzystanie tego znaku do osiągania przychodów z innych tytułów, m.in. z udzielania dalszych licencji (sublicencji). Prawa nabyte przez spółkę w ramach umowy licencyjnej będą więc stanowiły wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji.

Sądy administracyjne prezentują stanowisko, że straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych (zamortyzowanych) środków trwałych mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Warunkiem jest jednak, by te środki trwałe zostały zlikwidowane z innych przyczyn niż zmiana przedmiotu działalności.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w związku z rozszerzeniem zakresu działalności gospodarczej zamierza wybudować budynek na gruncie, który wzięła w dzierżawę. Czy będzie mogła amortyzować wybudowany budynek? Czy budowę należy uznać za inwestycję w obcym środku trwałym?

Pamiętajmy, że przed rozpoczęciem amortyzacji środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych mamy obowiązek wybrać metodę amortyzacji i musimy ją stosować aż do pełnego zamortyzowania środka trwałego, wartości niematerialnej i prawnej.

Amortyzacji podlegają również wartości niematerialne i prawne. Nie można ich zatem co do zasady od razu „wrzucić w koszty”, a tylko poprzez rozłożone w czasie odpisy amortyzacyjne.

Metodę amortyzacji określa się na początku, a więc w miesiącu przyjęcia środka trwałego do używania. Wybranej metody amortyzacji nie można zmienić i należy ją stosować aż do pełnego zamortyzowania środka trwałego. Pamiętajmy jednak, że przejście w trakcie amortyzacji degresywnej na metodę liniową nie stanowi zmiany metody, ponieważ jest to przejście wpisane w metodę i wynika z przepisów ustawy.

Nowi przedsiębiorcy oraz mali podatnicy PIT i CIT mogą szybko zaliczyć do kosztów środki trwałe oprócz samochodów osobowych. Limit jednorazowych odpisów wynosi od 2011 roku 50.000 euro (197.000 zł). A jeszcze w 2010 roku wynosił 100.000 euro (422.000 zł). W 2012 r. limit wzrósł do 222.000 zł, a w 2013 spadł do 205.000 zł (cały czas 50 tys. euro).

CIT - amortyzacja

Korekta kosztów z tytułu „zatorów płatniczych” – płatność w ratach

Koszty wytworzenia środka trwałego

Kiedy można stosować indywidualne stawki amortyzacyjne

Sprzedaż środka trwałego przez podmiot działający na obszarze SSE a zwolnienie z CIT

Czy spółka rozliczająca stratę, może obniżyć stawkę amortyzacji do zera?

Zmiana stawek amortyzacyjnych wg ustawy o CIT

Limity podatkowe w 2014 roku

Niskocenne środki trwałe - zasady ewidencji

Amortyzacja metodą liniową - obniżenie stawek

Amortyzacja środka trwałego używanego sezonowo

Środki trwałe wykorzystywane sezonowo - amortyzacja

Mały podatnik 2013

Kiedy stawki podatkowe i bilansowe mogą się od siebie różnić?

Kiedy strata z inwestycji w obcym środku trwałym może być kosztem

Prace rozwojowe nad nowymi produktami i technologiami – kiedy są kosztem uzyskania przychodu

Jaką metodę amortyzacji wybrać

Metoda degresywna amortyzacji

Jak amortyzować najkorzystniej

Metoda liniowa amortyzacji

Metoda indywidualna amortyzacji

Straty podatkowe – jak nie stracić możliwości ich rozliczenia

Można podwyższać obniżone stawki amortyzacyjne

Obniżenie stawek amortyzacyjnych przez podatnika CIT stosującego metodę amortyzacji liniowej

Od jakiej wartości należy rozpocząć amortyzację środków trwałych wniesionych aportem do spółki z o.o.

Likwidacja inwestycji w obcym środku trwałym – rozliczenie w CIT

Czy aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi zawierać zobowiązania?

Cała zapłata przed wykonania usługi – skutki w CIT

Licencja otrzymana nieodpłatnie – jak rozliczyć koszty podatkowe jej wdrożenia

Wydatki kwalifikowane w SSE – wartości niematerialne i prawne związane z transferem technologii

Jak rozliczyć licencję od firmy kanadyjskiej?

Umorzenie udziałów w zamian za wynagrodzenie w formie niepieniężnej - skutki podatkowe

Fizyczna likwidacja nie jest warunkiem zaliczenia do kosztów podatkowych nieumorzonej inwestycji w obcych środkach trwałych

Jak amortyzować znaki towarowe?

Jakie są podatkowe skutki udzielania sublicencji?

Jakie są skutki w CIT wypowiedzenia umowy najmu przed zamortyzowaniem inwestycji w obcym środku trwałym?

Czy można amortyzować budynek wybudowany na cudzym gruncie

Amortyzacja metodą liniową

Amortyzacja wartości niematerialnych i prawnych

Amortyzacja metodą degresywną

Jednorazowa amortyzacja do 50 tys. euro rocznie