Osoba poszkodowana może również ubiegać się o stałą lub okresową rentę z tytułu orzeczonej niezdolności do pracy.
Kiedy mamy do czynienia z wypadkiem w drodze z pracy lub do pracy
Za wypadek w drodze do pracy lub w drodze z pracy uznaje się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana.
Zdarzenie zostanie uznane za wypadek w drodze do pracy lub z pracy, gdy przerwanie tej drogi było życiowo uzasadnione i czas przerwy nie przekraczał granic potrzeby. Przyjęte zostanie, że zaszedł wypadek w drodze do lub z pracy również wtedy, gdy droga, nie będąc drogą najkrótszą, była dla danej osoby najdogodniejsza ze względów komunikacyjnych.
Drogą do pracy lub z pracy (oprócz drogi z domu do pracy lub z pracy do domu) jest również droga do miejsca lub z miejsca:
- innego zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego,
- zwykłego wykonywania funkcji lub zadań zawodowych albo społecznych,
- zwykłego spożywania posiłków,
- odbywania nauki lub studiów.
Zdarzenie zostaje uznane za wypadek w drodze do pracy lub z pracy na podstawie:
- oświadczenia poszkodowanego, członka jego rodziny lub świadków co do czasu, miejsca i okoliczności zdarzenia,
- informacji i dowodów pochodzących od podmiotów badających okoliczności i przyczyny zdarzenia lub udzielających poszkodowanemu pierwszej pomocy,
- ustaleń sporządzającego kartę wypadku.
W karcie wypadku w drodze do pracy i z pracy, określa się okoliczności i przyczyny wypadku w drodze do pracy lub z pracy. Ustaleń tych dokonują pracodawcy w stosunku do ubezpieczonych będących pracownikami, a w stosunku do pozostałych ubezpieczonych podmioty określone w art. 5 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (w stosunku do zleceniobiorców – zleceniodawca, w stosunku do prowadzących pozarolniczą działalność – ZUS itd). Dlatego też należy niezwłocznie powiadomić płatnika składek o takim zajściu, ponieważ sporządzi on dokumenty, które będą nam potrzebne przy ubieganiu się o świadczenie z tytułu niezdolności do pracy powstałej w wyniku zdarzenia, które zaszło.
Jakie świadczenia przysługują
Uprawniony ma prawodo wynagrodzenia chorobowego a także zasiłku chorobowego.
Kodeks pracy przewiduje, że za pierwsze 33 dni orzeczonej niezdolności do pracy w wyniku wypadku pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia. Od 34 dnia niezdolności do pracy ubezpieczonemu przysługuje zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru. Zasiłek przysługuję od pierwszego dnia ubezpieczenia, bez okresu wyczekiwania. Podstawę wymiaru stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.
Świadczenie rehabilitacyjne
Zasiłek chorobowy przysługuje maksymalnie przez 182 dni. Jeżeli ubezpieczony po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy, przysługuje mu świadczenie rehabilitacyjne. Jest ono wypłacane po przebadaniu przez lekarza orzecznika ZUS, przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, maksymalnie przez 12 miesięcy. Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego wynosi 90%. podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za okres pierwszych trzech miesięcy, a za pozostały okres 75% podstawy wymiaru. Gdyby niezdolność do pracy przypadała w okresie ciąży świadczenie będzie wynosiło 100% podstawy wymiaru.
Renta z tytułu niezdolności do pracy
Renta stała lub okresowa z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny na skutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy i spełnia łącznie warunki określone w art. 57 i art. 57 a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS. Istnieje również możliwość przyznania renty szkoleniowej okres 6 miesięcy (z możliwością wydłużenia do maksimum 30 miesięcy na wniosek starosty) w przypadku orzeczenia celowości przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie.
Angelika P. w dwa dni po podpisaniu umowy o pracę uległa wypadkowi komunikacyjnemu wracając do domu z miejsca zatrudnienia. Jej stan wymagał hospitalizacji przez 4 tygodnie, a następnie rekonwalescencji przez 6 tygodni. W poprzednim miejscu zatrudnienia Angelika P. wykorzystała 32 dni wynagrodzenia za czas choroby. Zdarzenie, w wyniku którego Angelika P. stała się niezdolna do pracy zostało uznane za wypadek w drodze do pracy. Angelice P. przysługuje wynagrodzenie za czas choroby za 1 dzień w wysokości 100% wynagrodzenia, a następnie zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego za 69 dni, w wysokości 100% podstawy wymiaru.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy
Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z 24 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad oraz trybu uznawania zdarzenia za wypadek w drodze do pracy lub z pracy, sposobu jego dokumentowania, wzoru karty wypadku w drodze do pracy lub z pracy oraz terminu jej sporządzania
Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych